♥♥ KADERİN ELLERİ ♥♥ [34.Bölüm Sayfa 154]

**Kayıt tarihi** : 27/07/10

devam et..

**Kayıt tarihi** : 22/08/10

harika devam Very Happy

**Kayıt tarihi** : 24/08/10

çok güzel

**Kayıt tarihi** : 20/08/10

Teşekkürler =)

**Kayıt tarihi** : 21/09/10

yb daha yeni okuyabildim cnm ya harika olmuş
yb ne zamana gellir Very Happy

**Kayıt tarihi** : 20/08/10

Teşekkür ederim canım =)
Yeni bölüm bu akşam gelir

**Kayıt tarihi** : 21/09/10

tamam cnm merakla bekliyorum o zaman Very Happy

**Kayıt tarihi** : 08/08/10

supeeer olmus
devamini merakla bekliyorum

**Kayıt tarihi** : 20/08/10

Teşekkürler =)
Devamı bu akşam

**Kayıt tarihi** : 18/01/11

YeNi oKuYuCu.d.d
ÇoK GzL ElLeRiNe sAğLıK DeVaM (:

**Kayıt tarihi** : 19/11/10

devam et canım devamını merakla bekliyorum...

**Kayıt tarihi** : 20/08/10

Teşekkür ederim
Şimdi yazmaya başlıyorum

**Kayıt tarihi** : 19/11/10

yaşasın bu çok güzel bir haber... :D

**Kayıt tarihi** : 20/08/10

11.BÖLÜM

Sevil’den;

Dün akşam yemekte ona uzun uzun bakmamak için kendimi zor tutmuştum onu izlememek için.Arkadaş olduğumuzu vurgulayınca da kendimi tutamayıp yanağına bir öpücük kondurmuştum.Bunun hatırlayınca yanağımın yandığını hissettim fakat pişman değildim.Ceketine sinmiş o inanılmaz kokudan çok daha muhteşemdi gerçek kokusu.

Bir şeyin güneşi engellediğini fark ettiğim de yüzümü ekşittim ve ışınları yeniden hissetmek için sabırla bekledim.

‘’Hey.’’Gözlerim duyduğum ses karşısında bir anda açılıverdi. Işığı engelleyen bir şey değil biriydi.

Ekrem

Başımı kaldırdım.’’Merhaba’’

Üzerinde koyu renk dizleri hafifçe aşınmış bir kot,beyaz bir t-shirt ve mavi bir gömlek vardı.Sabahın bu erken saatlerinde bile inanılmaz görünüyordu.Yerde oturmuş onun upuzun siluetine bakarken kendimi küçücük hissettim.

Sanki aklımı okumuşçasına eğilip yanıma oturdu.’’Biraz erkenciyiz galiba?’’

‘’Sabah koşusu ya sen?’’

‘’Ayçin ile seni kahvaltıya götürmeyi umuyordum bilirsin onunla olabildiğince zaman geçirmek istiyorum.’’ Gözlerini kısıp başını hafifçe yana eğdi. ‘’Ve bir de bana anlatacakları olan arkadaşımla.’’

‘’Gerçekten de hikayeyi duymak istediğine emin misin? pekte iç açıcı değil.’’

Bana bakmak için başını eğdi,sesi sıcak ve samimiydi.Gözleri ilgi ve merakla doluydu.’’Eminim.’’ Sonra duraksadı. ‘’Ama önce yukarı çıkalım yoksa hasta olacaksın.’’

Beni düşünmesinin çok fazla etkisi altında kalmamaya çalıştım;sonuçta onun kişiliği böyleydi.Terzioğlu ailesinin genel özelliği olmalıydı ince ve düşünceli olmak.Daireye çıktığımızda ben duş almaya girdim.O ise kahve yapmak için mutfağa.

Banyonun aynasında kendimi gördüğümde neredeyse çığlık atacaktım.Saçlarım dağınıktı ve yüzüm al al olmuştu.Koşudan sonra perişan göründüğümü unutuvermiş ve Ekrem ile bu halde konuşmuştum.

En yakın kayanın altına girip orada uzun süre kalmak istiyordum.

Duştan çıkınca üzerime favori dar kot kotlarımdan birini ve bir t-shirt ile mavi kapşonlu bir süveter giydim.Saçlarımı toplayıp çok sevdiğim kahve kokusunun geldiği mutfağa yöneldim.

‘’Bu kokuya bayılırım.’’

Ekrem’in uzattığı kupalardan birini aldım mutfak masasına karşılıklı olarak oturduk.

Gülümseyerek onayladı.’’Bende çok severim.Küçükken annem kahve içmeme izin vermezdi bu yüzden ona çok kızardım.’’

‘’Evet sanırım hikayeyi hemen anlatmam benim için daha kolay olacak.’’

Yüzünden bir endişe dalgası geçti. ‘’Eğer senin için çok zor olacaksa-‘’

Başımı iki yana salladım. ‘’Belki de anlatmak iyi gelir.’’

Derin bir nefes aldım ve o başka bir şey demeden konuşmaya başladım.Bu konunun bir daha açılmasını istemiyordum.Ona olanları anlatırken gözlerimi kupamdan ayırmıyordum.Arada sırada kahvemi içmek için duraksadığım da ona kaçamak bakışlar atıyordum.

Ama korktuğumun aksine ona olanları anlatmak kendimi çok daha iyi hissetmemi sağlamıştı.Mavi gözlerinin Ozan’ın yaptıklarını anlatırken öfkeyle, onun beni bulduğu anda hissettiğim güçsüzlüğü açıklamaya çalışırkense şefkat ve anlayışla dolduğunu görmüştüm ve beni gerçekten anladığını fark etmiştim.

Gözleri bir anda kin ve nefretle doldu,dişlerini sıkarak mırıldandı. ‘’O.. O..Eğer şimdi onu elime geçirirsem.’’

‘’Hey sakinleş’’Gülümsedim,o an benim için endişelendiği için çok mutlu olmuştum. ‘’Bir daha asla hayatımda herhangi bir rolü olmayacak.Bir daha hayatımı mahfedemeyecek.’’

‘’Umarım senden uzak durur yoksa..’’ Bir anda yüzü özür diler gibi bir ifade aldı. ‘’Afedersin.Kendimi biraz kaptırdım sanırım.’’

‘’Şikayet etmiyorum.’’ Kahvemi kocaman bir yudumla bitirip yeniden doldurmak için kalktım. ‘’Yenilememi ister misin?’’

‘’Evet teşekkürler.’’Kahvelerimizi doldurdum.

‘’Soru sorma sırası şimdi bende sonuçta arkadaşımı tanımam lazım değil mi?’’

‘’Evet elbette.Tabi Ayçin sana gerekli gereksiz her şeyi çoktan anlatmadıysa.’’

**Kayıt tarihi** : 11/10/10

çok güzel olmuşş cnm
devam....
anlatış şekline bayılıyorum

**Kayıt tarihi** : 20/08/10

Teşekkürler canım =)

**Kayıt tarihi** : 19/11/10

harika olmuş çok beğendim canım bugün bir bölüm daha gelir mi acaba...

**Kayıt tarihi** : 22/08/10

süpperrr

**Kayıt tarihi** : 20/08/10

Teşekkürler =)
Belli olmaz canım

**Kayıt tarihi** : 27/10/10

Muhteşem olmş cnm devam (:

**Kayıt tarihi** : 20/08/10

Sağol canım =)

**Kayıt tarihi** : 21/09/10

harika olmuş cnm
devamını heyecanla ekliyorum Very Happy

**Kayıt tarihi** : 20/08/10

Teşekkürler canım beğenmene sevindim =)

**Kayıt tarihi** : 30/10/10

Çok beğendim harikaydı devam..

**Kayıt tarihi** : 30/08/10

yeni okuyucun geldi harika yazıyosun devam..