Üzerimdeki elbiseyi ve hafif topuklu ayakkabımı çıkartıp pijama olarak kullandığım, dizlerime kadar gelen t-shirtümü giydim.Ayaklarıma da pufuduk terliklerimi geçirip oturma odasında oturan Ayçin’in yanına gittim.İçeri gittiğimde dalgınca kumandayı elinde çeviriyor,kafası bir şeylere takıldığı zamanlarda yaptığı gibi tek bir noktaya boş gözlerle bakıyordu.
Kendimi onun yanındaki ikili büyük koltuğa bıraktığımda hatta elinden kumandayı aldığımda bile bana çevirmedi bakışlarını.Bir kaç kanal gezip izlemeye bir şey bulamayınca yeniden Ayçin’e döndüm.
’’Ayçin’’
On saniye kadar sonra mırıldandı.’’Hmm?’’
‘’Neyin var?’’
Sonunda bana baktı.’’Sadece Ekrem’i düşünüyordum.. Bugün çok değişikti.O Kanada’dayken konuştuğumuz zamanki gibi değildi.Gerçekten mutluydu ve sürekli gülümsüyordu.’’
Kaşlarımı çattım.’’Bu iyi bir şey değil mi?Sonunda sizinle olmayı seçtiği için,sizinle olduğu için mutlu olması güzel değil mi?’’
‘’Tek sebebinin bu olduğu konusunda şüphelerim var.’’ Gözlerinden bir parıltı geçti. ‘’Senin de mutlaka bir etkin var diye düşünüyorum.’’
Gözlerimi devirdim.’’Mutluluğunun sebebi sizsiniz Ayçin. Ben değil.’’
Başını inatla yukarı kaldırdı,bir şey söyleyecekmiş gibi ağzını açtı ama sonra vazgeçip başını iki yana salladı.Çok kısık bir sesle mırıldandı.’’Göreceğiz.’’
Ona inanamayarak baktım,gerçektende benim sayemde..Yok hayır bunun benimle ilgisi yoktu.Beni ne zamandır tanıyordu ki?Ben ona bu kadarcık zamanda kendimi böylesine yakın hissettiysem o da aynısını yapamazdı ya.Egomu şişirmek yerine gerçeklere odaklanmalıydım.
‘’Tamam bunları bir kenara bırakırsak;seni endişelendiren şey ne?’’
Yüzü yeniden düştü.’’Yeniden gitmesinden korkuyorum Sevil.Onu daha yeni kazandık tekrar kaybetmekten çok korkuyorum.’’
Uzanıp ellerini ellerimin içine aldım.’’Saçmalama.Sen, Ayçin Terzioğlu.Benim birtanecik Polyanna’m böyle düşünürsen biz ne yapalım?O hiçbir yere gitmeyecek, bunu bu gece sizinle oturan herkes söyleyebilir.Sizinle mutlu.Ve bir gün bu gerçek değişirse o zaman endişelenirsin.’’Elimle hafifçe yanağını dürttüm. ’’Şimdi sırası değil.’’
‘’Umarım haklısındır.’’
Tam ikimizde koltuklarımıza uzanmışken birden ev telefonu çalmaya başladı.Koltuğun yanındaki sehpaya uzanıp telsizi aldım,uykulu bir sesle yanıtladım. ‘’Alo’’
Yaklaşık bir yüzyıl kadar duymayı ummadığım birinin sesi geldi karşı taraftan.’’Sevil’’
Hemen doğrulup sırtımı dikleştirdim,Ozan’ın sesine verdiğim doğal bir tepki olmalıydı bu.Ağzımı açtım ama söyleyecek bir şey buladım.Uzun bir sessizlik olunca, benim konuşmayacağı anladı hızla konuşmaya başladı.
‘’Sevil çok üzgünüm.Gerçekten.O gün sarhoştum,ne yaptığımın farkında bile değildim sana yemin ederim.Eğer zamanı geri alabilsem o gece hiç yaşanmazdı ve-‘’
‘’Ozan’’Sesim sert çıkmıştı,buz gibi.Ayçin’in uyuya kalmış olduğunu fark edince onu uyandırmamak için ışığı kapatıp odadan çıktım.Kendi odama doğru gittim.
‘’Özüre falan gerek yok.Açıklamaya da.Bir şey olması lazımdı,beraber olmamamız gerektiğini sana da fark ettirecek bir olay.Ve o olay buydu. Bak biz yanlıştık, en başından beri.’’
‘’Ama Sevil’’
Onu dinlemedim.’’Ve eğer ben zamanı geri alabilsem , sana ilk ayrılalım dediğim güne gider ve yalvarışlarını dinlemeden ilişkimizi bitirirdim.’’
Kulağa çok acımasız geldiğini biliyordum ama dokuz aydır belki de ilk kez ona gerçekten hissettiklerimi söylüyordum.Ve iyi gelmişti rahatlamış hissediyordum.
‘’Bak Sevil’’ Sesi sanki bağırmamak için kendini zor tutuyormuş gibi çıkmıştı. ‘’Şu anda sinirlisin. Nedediğini bilmiyorsun.Sinirin geçtiğinde-‘’
Dediklerine kendine olan güvenine inanamıyordum.Derin bir nefes alıp tane tane konuştum.
Bu kez kendini kontrol etmiyordu,sesinin tonun gittikçe yükseliyordu.
’’Bitmedi.BitemezYaptığım aptal bir hata yüzünden her şeyi silip atamayız.’’
‘’Neyi silip atamayız?Olmayan duygularımızı mı?Yaşadığımız hiçbir şey ifade etmeyen anılarımızı mı?Bitti.Bu kadar’’
‘’Hayır.’’Sesindeki kararlılığı duyunca alnımı soğuk pencereye dayadım ve ona gerçekleri gösterebilmenin bir yolu olmasını diledim.’’Seni yeniden kazanacağım,yaptığımı telafi edeceğim sana söz veriyorum.’’
‘’Oza-‘’
‘’Lütfen.Kendimi kanıtlayacağım sana.’’
‘’Bak ben-‘’
‘’Göreceksin telafi edeceğim.İyi geceler Sevil.’’ Tam konuşacaktım ki karşı taraftan bir klik sesi geldi.Telefonu kapatmıştı.
‘’Kahretsin.’’
Başımı kaldırıp nefesimle buğulandırdığım camı sildim dışarıda yağmur çiselemeye başlamıştı.İçeri gidip hala uyumakta olan Ayçin’in üzerini güzelce örttüm.Tekrar odama döndüğümde Ozan ile ilgili tatsız anılarım ve kendini kanıtlayacağıyla ilgili verdiği sözler gelip beni buldu.Kendimi sakinleştirmeye çalışarak yatağıma kıvrılıp gözlerimi kapattım.
perikız
Cinsiyet :
Mesaj Sayısı : 733
Rep gücü : 730
Kayıt tarihi : 11/10/10
Nerden : bulamayacağın bir yerden
Kişisel İleti : ÖlÜm ÖnCeSi BiR yOrGuNlUk VaR gÖzLeRiMdE...GöLgEm BiLe BoĞmAk İçİn FıRsAt KoLlUyOr....
Sevdiği Karekter :
Konu: Geri: ♥♥ KADERİN ELLERİ ♥♥ [34.Bölüm Sayfa 154] Cuma Ocak 28, 2011 7:56 am
Ptsi Eyl. 02, 2024 11:15 pm
Cinsiyet
Mesaj Sayısı
Rep gücü
Kayıt tarihi
Sevdiği Karekter
Konu: Geri: ♥♥ KADERİN ELLERİ ♥♥ [34.Bölüm Sayfa 154] 
Kişisel İleti
Nerden
