BU KIZ DA KİM?
Annesi gelmişti.Başından geçenlerin hepsini öğrenmişti üstelik..
"Ekrem.."
"Anne Sen..Senin ne işin var burada?"
"Ne demek ne işin var..Ah! Oğlum ne olmuş sana böyle hiç haber vermiyorsun.."
"Anne bir şeyim kalmadı iyiyim."
"Sus bakalım..Hem suçlusun hem güçlü..."
"Annem benim..İyiyim..Bırak şimdi beni de kimden öğrendin bütün bunları..?"
"Çocuklar söylemesede anneler bilir küçük bey.."
Bu sırada Sevil'de gelmiş Kapıya dayanmış onları seyrediyordu..
"Oğlum İnsan bir haber vermez mi ya sana birşey olsaydı?"
"Annecim geçti gitti yok birşey .."
"İyi ama bundan sonra daha dikkatli olacaksın..Birkaç gün buradayım.."
"Harika!Bende seni ..Birde bizim küçük yramazı çok özlemiştim..."
"Aman Ekrem kocaman oldu kıza hala küçük yaramaz diyorsun.."
"O hala benim küçük yaramazım anne..Nasıl iyi mi? "
"İyi iyi çok selam söyledi sana.."
"Keşke oda gelseydi.."
"Okulu var oğlum biliyorsun.."
Sevil hiç konuşmadan dinliyordu onları bir ara Ekrem Sevil'e baktı.
"Gelsene.."
Bu sırada Hüsna'da başını çevirdi.
"Aaaa..Lafa daldım sormayı unuttum bu kız kim?"
"Annecim bu.."
"Ayy! Yoksa bizden habersiz evlendin mi?"
"Ne! Anne ne diyorsun ya..Sevil benim ev arkadaşım.."
"Ne yani siz ikiniz bu evde birlikt mi kalıyorsunuz?"
"Evet.."
Daha fazla birşey söylemedi.
"Sizi tanıştırayım..Annecim bu Sevil..Sevil buda Annem Hüsna.."
"Memnun oldum efendim..Hoş geldiniz.."
"Bende bende ..Hoş bulduk."dedi.Tuhaf bir bakış attı Sevil'e..
"Neyse ben sizi yalnız bırakayım .."dedi.Sevil .
"Annecim istersen dinlen biraz..Yol yorgunusundur.."
"Yok oğlum ..Çok özlemişim seni.."
"Bende seni çok özldeim anne.."
"Size bir yorgunluk kahvesi yapıyım ister misinz?"
"İyi olur.."dedi.Soğuk bir tavırla.
"Hüsna Hanım Ekrem'i aşırı derece herkesten kıskanıyor ..Tabi..Sevil'dende..
Sevil çıktıktan sonra:
"Söyle bakalım ne var bu kızla aranda?"
"Hiçbir şey yok anne.."
"Yalan söyleme bakayım.."
"Anne vallahi yok ya.."
"Eninde sonunda anlarız nasılsa.."
"Ya anne .."
Bir süre sonra Sevil gelmişti.
"Buyrun.."
"Saol.."
"Rica ederim.."
"Eeee ne zamandan beri beraber kalıyorsunuz?"
"İki yıldır.."
"Hüsna içinden 'İki yıldır aynı evdeler ve aralarında birşey yok..Kimi kandırıyorsunuz siz.."
"Annecim ne oldu daldın gittin.."
"Yok birşey yavrum ben biraz dinleneyim.."
"Ben size misafir odasında bir yatak hazırlayayım.."
Hüsna uyumuştu.Sevil'de Ekrem'in yanında oturuyordu hiç konuşmuyordu.
"Ne oldu?"
"Hiç.."
"Söyle.."
"Ya şey..Annen beni pek sevmedi galiba.."
"Olur mu hiç..Annem şeker gibi kadındır ama beni fazlasıyla kıskanır.."
"O yüzden mi öyle soğuk davrandı yani?"
"Olabilir.."
"Neyse sen iyimisin?"
"Evet ."
"Karnın aç mı?"
"Hımmm..Sanırım evet.."
Sevil gülümsedi.
"Sıcacık bir çorba yaparım hemen.."
Tam giderken Ekrem bileğinden yakaladı.
"İntikam alıyorsun.."
"Aaa o nereden çıktı?"
"Hatırlasana sana yaptığım çorbayı.."
"Evet hatırlıyorum ama intikam almak gibi bir niyetim yok.."
Ekrem Sevil'in bileğini hala bırakmıyor gözlerinin içine bakıyordu.
"Bırakacak mısın yoksa açlıktan ölmek mi istiyorsun?"
Birden uykudan uyanmış gibi ürperdi öyle dalmıştı ki gözlerine..Bileğini bıraktı..
Sevil gülümseyerek Çıktı odadan.O mutfaktayken Ekrem'in odada canı sıkılmıştı.Kalkıp mutfağa gitti.Kpıya yasalanıp Sevil'i izlemeye başladı bu sırada yüzünde tatlı bir tebessüm vardı.Sevil o kadar güzel görünüyordu ki..
"Aaaa Ekrem neden kalktın ?"
"Yatmaktan çok sıkıldım.."
Sevil birşey söylememişti.
"Bak sakın başlama yok dinlenmen lazım,yatman lazım diye.."
"Tamam başlamam.."
Ekrem masanın üzerindeki un kapını yanlışlıkla devirmişti.İkisi birden temizlemeye çalışırken Ekrem her zamanki gibi rahat durmyordu..Unlu parmağını Sevil'in burnuna sürdü.
"Ne yapıyorsun ya.."
Ekrem birşey söylemiyor gülüyordu.Sevil'de ona aynı şeyi yaptı bu defa Ekrem susmuş Sevil gülüyordu..Bir süre sonra küçük şaka savaşa dönüştü üstleri başları un olmuştu.Buna rağmen vazgeçmiyorlar çocuk gibi eğleniyor kahkaka atıyorlardı..
Bu gürültüye tabiki Hüsna uyanmıştı.Odadan çıkıp mutfağa gitti.Görünce çığlığı kopardı.
"Ayyy! Bu ne hal?"
İkiside susmuşlardı.
"Ya siz delirdiniz mi çocular gibi!"
Ekrem'den de Sevil'den de çıt çıkmıyordu.Kabahatli çocuklar gibi susuyorlardı.Ama gülmemek için kendilerini zor tutuyrlardı.
"Vallahi insanı çıldırtırsınız!"
Daha fazla birşey söylemedi.Çıktı.O gittikten sonra önce Ekrem gülmeye başladı ardından da Sevil..
"Hakikaten çocuk gibiyiz annen haklı.."
"Aman boşver ya şurada biraz eğleniyoruz zaten sıkılmıştım günlerden beri.."
"Senin işine geliyor tabi.."
"Herhalde.."
Sonra tekrar gülmeye başladı.
"Hala niye gülüyorsun?"
"Çok komik görünüyorsun.."
Sevil üstüne baktı..Yüzünü buruşturdu.Sonra gözlerini Ekrem'in üzerinde geçzdirdi.
"Sende benden farksız değilsin canım! Üstelik hepsini sen başlattın..."
"Olabilir fena mı işte .."
"Of Ekrem of sen hiç uslanmayacaksın..."
"Iııı sen artık temizlersin değil mi buraları bende annecimle hasret gidereyim.."
"Git git...!"
Sevil temizlikle meşgulken...Hüsna ve Ekrem.:
"Oğlum.."
"Söyle annecim."
"Hani birşey yoktu aranızda.."
"Anne gerçekten yok.."
"Bak Ekrem herkesi kandırabilirsin ama beni kandıramazsın bak bakalım bana ..Aşıksın değil mi sen bu kıza?"
Ekrem ilk başta cavap vermek istemez..Ama sonra söyler.
"Evet anne evet raharladın mı..Aşığım .."
"Rahatladım tabi.."
"Of anne ya.."
"Bana bak güzel kızmış aferim oğluma.."
"Anne bak kız duyacak şimdi bir sus gözünü seveyim ya..
Bu sırada Sevil gelmişti.Elinde çorbayla..
"Evet sonunda hazır.."
"Saol.."
"Sayende gecikti.."
Hüsna Sevil'in elinden tepsiyi aldı.
"Ver bakalım..Üstüne dökeceksin yakacaksın çocuğumu.."
"Ama.."
Söz söylemesine fırsat vermeden Ekreme çorbayı yedirmeye başladı..
"Anne yavaş ya boğmaya mı çalışıyorsun beni ben kendim yerim.."
Hüsna Hiçbirşey söylemiyordu.
"Anne lütfen! Ben çocuk değilim..Üstelik Sevil'e neden böyle davranıyorsun?"
"O kızı annene tercih mi ediyorsun?"
"Anne kimseyi kimseye tercih ettiğim yok..Sedece nedenini öğrenmeye çalışıyorum.."
"......................."
"Kıskançlık mı yine..?"
"Evet ne olmuş birtanecik oğlum var onuda elin kızına kaptıramam.."
"Anne ben hala beş yaşında değilim büyüdüm lütfen böyle davranma inan bana Sevil'de en az senin kadar üzüldü olanlara üstelik..
Sesisin biraz alçaltarak..
"Onun hiçbirşeyden haberi yok onu.. çok sevdiğimden haberi yok! L ütfen daha fazla bu şekilde davranma ona.."
"Üff tamam tamam peki.."
Bu konuşmalar sırasında Sevil odasındaydı.
Akşam yemeğinde..:
"Ellerine sağlık kızım çok güzel olmuş.."
"Afiyet olsun.."dedi.Şaşırmış bir şekilde...
"Ekrem .."
"Efendim anne.."
"Oğlum ben yarın dönüyorum."
"Dönüyormusun anne ateş almaya mı geldin ne bu acele.?"
"Melisa'yı bir kaçgünlüğüne diye Nimet Hanım'lara göndermiştim.Biliyorsun rhatsız ..Aklım onda kalıyor.."
"Evet annecim ama bir iki gün kalsaydın en azından.."
"Çok isterdim oğlum ama olmaz.."
"Peki nasıl istersen ama bir daha ki sefere Melisa'yı da getiriyorsun karışmam bak.."
"Tamam tamam.."
Yemekten sonra Hüsna erkenden uyumuştu.Sevil ve Ekrem..Televizyon izliyorlardı.
"Ne kadar güzel anneni birgünde olsa görebildin..Ben ben ..Öyle özledimki.."
"Üzülme..Birgün bir bakmışız oda çıkıp gelmiş.."
"Keşke.."Gözlerinden bir iki yaş süzüldü.
"Ağlama ama lütfen .."
"Tamam ağlamıyorum.."
"Burada üşüyeceksin yat istersen.."
"Tamam iyi geceler.."
"Sanada.."
Sbah kahvaltılarını yaptıktan sonra Hüsnayı yolcu etmek için otogara gittiler.
"Sevil kızım Ekrem sana emanet iyi bak oğluma tamam mı?"
Sevil Ekrem'in yanaklarını sıkarak.:
"Siz hiç merak etmeyin çok iyi bakacağım.."
"Sevil ayıp oluyor ama ya.."
"Sus bakayım kıza laf yetiştirme.."
"Ah anne ah yaktın beni.."
"Sevil bunun eti senin kemiği benim oh be gözüm arkada kalmayacak.."
"Merak etmeyin o kadar da değil ama içiniz burada kalmasın.."
"Otobüsüm geldi."
Son kez vedalaştılar.
"Güle güle annecim."
"Hoşçakalın.."
"İyi bakın kendinize.."
Ve gitmişti...Sevil ve Ekrem'de didişmeye devam ediyorlardı.
"Yani iyice çocuk yaptınız beni.."
"Çok konuşma bak ararım anneni .."
"Of ya of.."
..................
Ptsi Eyl. 02, 2024 11:15 pm
Cinsiyet
Mesaj Sayısı
Rep gücü
Kayıt tarihi
Sevdiği Karekter
Konu: Geri: Sadece Seni Seviyorum(E&S)yeni bölüm geldi 'SENİ SEVİYORUM' Sf:64 Yorumlarınızı bekliyorum. 
Nerden
Kişisel İleti
