bilmem ama 1 saat içinde gelir yani inş...

tmm cnm bkliyorum ;) ;)

Bendee

bnde

Yeni okuyucuu :

Süper yazıyosun canm tebrik ederim )

bende bekliyorum

=) gelecek birazdan kusura bakmayın işlerim çıkıyor..Biraz yazıp bırakmak zoruna kalıyorum..

ne zmn gelcek çıkcm birazdan yaff

tamam..az kaldı..

ne zaman glcek.?

:D:D lütfen hadi ölcem şimdi burda.. :D

DUDAKTAN KALBE..

Sabah uyandıklarında herşey çok sakin hergün olduğu gibiydi..Ama birşey hariç kalpleri...Ekrem uyandığında aynanın karşısına geçti..Kendine halsizce baktı..

"Ne kadar korkak biri oldum!"

Odasından çıktı.Her sabah Sevil erkenden uyanırdı...Bu sabah kalkmamıştı yada dışarı çıkmıştı..Odasının kapısını bir kaç kez tıklattı..Ses gelmeyince girdi..Ama Sevil uyuyordu.Onu mışıl mışıl melekler gibi uyurken görünce daldı gitti..Ama endişelenmişti yoksa hastamıydı..?!

"Sevil..Sevil.."

Sevil ağır ağır gözlerini araladı.Ekrem'i görünce yorganın içine gömüldü.

"Uyandırmak için geldiysen boşuna uğraşma kalkmaya hiç mi hiç niyetim yok.."

"Neden..?"

"Öyle işte.."

"Hasta falan mısın?"

"Yooo.."

"Hadi ozaman kalk bakalım yok öyle kalkmak istemiyorum falan hatırlarsan geçen sabah yaka paça sürüklemeyi bile düdşünmüştün beni.."

"Sen beni yaka paça sürükleyemeyeceğine göre .."

"Neden olmasın..?"

"Bu kadar kaba olamazsın değil mi?.."

"Yaka paça sürüklemeye gerek yok ki.."

"Öyleyse kalkmıyorum..Ay bir rahat bırak!.."

"Yaka paça sürüklemeyeceğim ama..."

Deyip Sevil'i kucakladı..

"Ekrem ne yapıyorsun! Ya bıraksana .."

Salona kadar geldiler Sevil sürekli Ekrem'i yumrukluyor bıraktırmaya çalışıyordu..

"Bir rahat dur ya ."

Ekrem Sevil'i koltuğa bıraktı..

"Of! Ammada elin ağırmış var ya.."

Sevil birşey söylemeden yastık fırlattı.Ekrem'de ona..

"Ya Sevil yeter .."

"Yetmez az bile sana ne güzel uyuyordum ne diye uyandırıyorsun!"

"Ya okula geç kalac...Ah atmasana kızım ya.."

"Sus!"

"Gel buraya!"

Sevil kaçmaya çalışıyordu..

"Sana kaçma diyorum.."

"Uğraşma boşuna yakalayamazsın.."

Birden ayağı yerdeki yastıklardan birine takıltı ve sendeledi..Tam düşecektiki..Ekrem onu tam zamanında kavramıştı..Sevil gözlerini kapatmıştı birden gözlerini açtı..Birbirlerine çok ama çok yakındılar..Nefesleri birbirlerinin yüzüne değiyordu.. Sevil birkaç kez kendini Ekrem'in kollarından kurtarmaya çalıştı ama..Başaramadı Ekrem Sevil'i kollarında öyle bir sıkıyordu ki.. Dikkatle Sevil'in yüzüne..Gözlerine bakıyordu..Birden kendini Sevil'in dudaklarında buldu..Sevil'de ne olduğunu anlamamaıştı..Kısa bir süre karşılık verdi ama kendini toplyıp Ekrem'i itti..Ama hala yakındılar..Sevil tuhaf bakışlarla Ekrem'e bakıyordu..Ekrem'de ne yaptığının varkına ancak varmışt.ı..Sevil kısık bir sesle:

"Ne yaptın sen.."dedi.Koşarak odasına gitti..

Odasına girdiğinde kapıyı hızla kapattı aynı hızla gözlerinide kapattı..Az önce olanları gözünün önüne getirdi..Yine aynı hızla açtı gözlerini..Kapıya dayandı elleri dudaklarına gitti..

"İnanamıyorum..Bu olanlara.."

Kendini yatağın üzerine adeta attı..

Ekrem'e gelince koltuğa oturmuş kendini kendini yiyip bitiriyordu..:

"Ne yaptım ben ..! Korktuğum şeyi yaptım.. Ya onu tamamen kaybedersem ..Yok herşeyi göze alırım ama bunu bunu alamam..Yapamam!"

İster istemez az önce olanlar onunda gözünde canlandı..Gözlerini kapattı açtığında Sevil'in resmi gözüne ilişti..Ona bakarak..:

"Seni seviyorum..Seni seviyorum!"

Akşam'a kadar Sevil odasından çıkmamıştı..Kitap okumak..Ders çalışmak bahanesiyle odaya kapatmıştı kendini.Çıktığında..Onunla göz göze gelmekten korkuyoru.Peki ya ne zamana kadar böyle sürebilirdi ki..?Elbet eninde sonunda yüzyüze geleceklerdi.O zaman yüzüne nasıl bakacağını düşünüyordu.Evde çok derin bir sessizlik vardı.Ekrem'de odasındaydı.Akşama kadar uyuşuk uyuşuk yattı arada bir asabileşiyor yerinden fırlıyor..Kapıya yöneliyordu.Onunla konuşmak için..Ancak hemen yine eski haline dönüyordu...Bunu elinde olmadan yapmıştı ..Kalbinin hükmünde yapmıştı..Ama bu neyi değiştirirdi..?Sonuçta yine ..Onunla yüzyüze geldiğinde nasıl bakacaktı gözlerine nasıl cesaret edecekti buna..?

"Hiçbir şey eskisi gibi olmayacak ..Ya onu tamamen kaybedersem!"

Bu düşünceyi ne yaparsa yapsın aklından çıkaramıyordu..Küçük..Küçücük masum bir öpücük bütün bunlara bu düşüncelere nasıl sabep olabilirdi..Herşeyden önemlisi biribrlerini kaybetmelerine yol açabilir miydi?

Bütün bu düşüncelerden kurtulamamalarına rağmen odalarından çıktılar..Sevil çıkıp mutfağa girmişti..Ekrem'in evde olmaması için dua ediyordu..Tam bu sırada Ekrem'de oasından çıktı.Mutfağa yöneldi..Sevil'ide orada görünce bir süre yüzüne baktı sonra yüzünü yere indirdi..Ama birşeyler yapması onunla konuşması gerekiyordu..Sevil ise hiç bakmıyordu ona..Sürekli gözlerini kaçırıyordu.Hemen hemen hiç konuşmuyorlardı.Ekrem sununda cesaretini toplayarak konuşmaya karar verdi ancak Sevil birşey söyleyeceğini anladığından tekrar odasına döndü Ekrem'de çaresiz öyle...

......................

Beğendiğiniz replikler lütfen..

muhteşem olmuş cnm dvm

teşekkür ederim tatlım..

kızım bu neee harikaaaaaa
bayıldımmm

devam et tatlım muhteşem olmuş ;) ;)

süper... devam et

çok tşk ederim canım beğenmene sevndim

çakıltaşları_sevil demiş ki:

çok tşk ederim canım beğenmene sevndim

yb. ne zaman gelir cnm saatlerim sınırlı ona göre giricem pc ye ??

Süpeer

belli olmaz ki.. Allah ne zaman kısmet ederse..

yine muhteşem olmuş
bizi fazla bekletme emi?

Ya ekreme yazık ama ya...Olsun çok güzel olmuş yb bekliyorum.

Çooooook Güzel Olmuuuş.