Evett Kesinkle katıLıyorumm (:

Süper yaa ama şunları konuştur artık (:

süppeer:D
çok güzel olmuş devamm :D:D:D

YB isteriz isterim de isterim..:D

Cok gzl yazıyosun cnm ellerine saglik yeni bölümü bekliyorum :D

teşekkür ederim hepinize ee yeni bölümü ne zaman istersiniz..?

mümkünse hemen isteriz:D

Evet aynen öyle

mümkün mümkün ama yorumlar az gibi geliyor bana ..=(

bence az değil gelsin yeni bölüm biz 300 kişiye bedeliz :D

az değil sen hele bi yaz gelir elbet

Evet bence de yaz onlar yorum yapar nasıl olsa ama sen yaz yani.

peki peki yazıyorum..

)Bekliyorum.)

=)

SENİ SEVİYORUM...

İkisi içinde zor bir gece olmuştu ne uyku ne huzur ..Hiçbiri yoktu!Duyguları karmakarışıktı..Sadece tek bir duygudan emindiler ..Aşk..

Nasıl olacaktı..Yarın uyandıklarında yine odalarına kapanamayacaklardı peki nasıl olacaktı..?Herşeyi unutup hiçbirşey olmamaış gibi nasıl davranacaklardı nasıl!!

Sevil odasında oturuyordu..Uyku tutmamıştı..Odasından çıktı karanlık bazen insana huzur veriyordu...Bazende hüzün..Gözleri doldu...Sebepsiz yerde sanki yaşananlar kötüymüş gibi..Birden arkasında bir nefes hissetti.Bu Ekrem'di hiç şüphesiz..Başını çevirdiği anda göz göze geleceklerini biliyordu..Gözlerinden henüz süzülmemiş kirpiklerinde titreyen yaşları sildi...Yavaş yavaş arkasına döndü ama Ekrem'in yüzüne bakmadı.Hemen oradan uzaklaşmak istiyordu..Tam gideceği sırada Ekrem nazikçe kolundan kavradı..Ama Sevil hiç bakmıyordu yüzüne sanki hırçın ama masum bir inattı onunkisi..Ekrem yavaş kısık bir sesle sordu:

"Kızgın mısın bana..?"

"........................"

"Peki cevap vermeyeceksin..Ama kızma ..Çünkü elimde olmadan yaptım..Kalbimin emrindeydim sadece hislerimle ..Duygularımla hareket ettim..Ne yaptığımın farkına sonra vardım.Yaptıklarımdan suçlu hissettimiyorum kendimi ama korkuyorum..Bu sessizlik bana bir korku veriyor sanki sustukça kopuyoruz birbirimizden..."

"........................."

"Sevil biliyorum yine cevap vermeyeceksin ne söylersem söyleyeyim susacaksın..Seni artık tanıyorum hemde çok iyi..Ama artık söylemeliyim bunca zaman sadece içimdeki kaybetme korkusu yüzünden bekledim blki zaman kaybettim belki..Çok acı ama geç kaldım..Ama artık bilmelisin.."

Sevil her kelimede biraz daha inadından vaz geçiyordu..Artık ne söyleyeceğini anlamıştı..

"Sevil ben...Ben Seni seviyorum..Sırılsıklam aşığım sana .."

Sevil artık daha fazla dayanamayacağını hissediyordu..Ekrem devam etti..

"İki yıldır sadece bu anı bekliyorum..Her an yanımdayken,sana sarılırken..Kokunu içime çekerken ..Aslında öyle uzaktın ki bana..Öyle zordu ki benim için buna katlanmak ama hem korktum hem..Senin beni sevmiyor olmandan endişelendim..Hala aynı korkular aynı endişeler var içimde ..Ama bütün bunlara rağmen bilmeni istedim artık..İçimde saklayamayacağım kadar büyüdü bu ..Aşk.."

Sevil daha fazla gözlerini kaçıramadı..Gözlerini kaldırıp Ekrem'in gözlerine baktı..Masum bir teslimyetti sanki bu..Kalbi öyle çarpıyordu ki..Ekrem'in duymasından korkuyordu..Yavaş yavaş dolmaya başlayan gözlerini durdurmaya çalışırken çok çaba sarf etmişti..Ama dayanamadı..Güçsüz vücüdunu onun kollarına bırakıyordu yavaş yavaş ..Daha fazla durduramadı gözyaşlarını ince ince ağlamaya başladı ama hiç ifadesini bozmuyordu..Dikkatle gözlerine bakıyordu..Sonunda birşey söylemeye cesaret etti:

"Kızmadım..Hiç kızmadım.."

"Ağlama.."

Sevil'in gözündeki yaşları eliyle sildi..

"Bütün bu söylediklerin.."

"Evet hepsi gerçek..İnan bana ben..Sadece seni seviyorum.."

"Ben...Ben.."

Gözyaşlarının arasında sadece bunları söyleyebildi..Ama devam etmeliydi..

"Bende seni seviyorum.."dedi.Ardından da sımsıkı sarıldı artık hiçbirşey düşünmüyor ..Duymuyordu..

Ekrem'de öyle Sevil kollarındaydı hemde o yıllardır beklediği iki kelimeyi duymuştu..Daha ne isteyebilirdi..! Dudaklarından şu kelimler döküldü..

"Sen benim herşeyimsin.."

.......................................

Beğendiğiniz bölümleri yazar mısınz..

kısa ama süper SENİ SEVİYORUM...

İkisi içinde zor bir gece olmuştu ne uyku ne huzur ..Hiçbiri yoktu!Duyguları karmakarışıktı..Sadece tek bir duygudan emindiler ..Aşk..

Nasıl olacaktı..Yarın uyandıklarında yine odalarına kapanamayacaklardı peki nasıl olacaktı..?Herşeyi unutup hiçbirşey olmamaış gibi nasıl davranacaklardı nasıl!!

Sevil odasında oturuyordu..Uyku tutmamıştı..Odasından çıktı karanlık bazen insana huzur veriyordu...Bazende hüzün..Gözleri doldu...Sebepsiz yerde sanki yaşananlar kötüymüş gibi..Birden arkasında bir nefes hissetti.Bu Ekrem'di hiç şüphesiz..Başını çevirdiği anda göz göze geleceklerini biliyordu..Gözlerinden henüz süzülmemiş kirpiklerinde titreyen yaşları sildi...Yavaş yavaş arkasına döndü ama Ekrem'in yüzüne bakmadı.Hemen oradan uzaklaşmak istiyordu..Tam gideceği sırada Ekrem nazikçe kolundan kavradı..Ama Sevil hiç bakmıyordu yüzüne sanki hırçın ama masum bir inattı onunkisi..Ekrem yavaş kısık bir sesle sordu:

"Kızgın mısın bana..?"

"........................"

"Peki cevap vermeyeceksin..Ama kızma ..Çünkü elimde olmadan yaptım..Kalbimin emrindeydim sadece hislerimle ..Duygularımla hareket ettim..Ne yaptığımın farkına sonra vardım.Yaptıklarımdan suçlu hissettimiyorum kendimi ama korkuyorum..Bu sessizlik bana bir korku veriyor sanki sustukça kopuyoruz birbirimizden..."

"........................."

"Sevil biliyorum yine cevap vermeyeceksin ne söylersem söyleyeyim susacaksın..Seni artık tanıyorum hemde çok iyi..Ama artık söylemeliyim bunca zaman sadece içimdeki kaybetme korkusu yüzünden bekledim blki zaman kaybettim belki..Çok acı ama geç kaldım..Ama artık bilmelisin.."

Sevil her kelimede biraz daha inadından vaz geçiyordu..Artık ne söyleyeceğini anlamıştı..

"Sevil ben...Ben Seni seviyorum..Sırılsıklam aşığım sana .."

Sevil artık daha fazla dayanamayacağını hissediyordu..Ekrem devam etti..

"İki yıldır sadece bu anı bekliyorum..Her an yanımdayken,sana sarılırken..Kokunu içime çekerken ..Aslında öyle uzaktın ki bana..Öyle zordu ki benim için buna katlanmak ama hem korktum hem..Senin beni sevmiyor olmandan endişelendim..Hala aynı korkular aynı endişeler var içimde ..Ama bütün bunlara rağmen bilmeni istedim artık..İçimde saklayamayacağım kadar büyüdü bu ..Aşk.."

Sevil daha fazla gözlerini kaçıramadı..Gözlerini kaldırıp Ekrem'in gözlerine baktı..Masum bir teslimyetti sanki bu..Kalbi öyle çarpıyordu ki..Ekrem'in duymasından korkuyordu..Yavaş yavaş dolmaya başlayan gözlerini durdurmaya çalışırken çok çaba sarf etmişti..Ama dayanamadı..Güçsüz vücüdunu onun kollarına bırakıyordu yavaş yavaş ..Daha fazla durduramadı gözyaşlarını ince ince ağlamaya başladı ama hiç ifadesini bozmuyordu..Dikkatle gözlerine bakıyordu..Sonunda birşey söylemeye cesaret etti:

"Kızmadım..Hiç kızmadım.."

"Ağlama.."

Sevil'in gözündeki yaşları eliyle sildi..

"Bütün bu söylediklerin.."

"Evet hepsi gerçek..İnan bana ben..Sadece seni seviyorum.."

"Ben...Ben.."

Gözyaşlarının arasında sadece bunları söyleyebildi..Ama devam etmeliydi..

"Bende seni seviyorum.."dedi.Ardından da sımsıkı sarıldı artık hiçbirşey düşünmüyor ..Duymuyordu..

Ekrem'de öyle Sevil kollarındaydı hemde o yıllardır beklediği iki kelimeyi duymuştu..Daha ne isteyebilirdi..! Dudaklarından şu kelimler döküldü..

"Sen benim herşeyimsin.."

ben hepsini sevdim

tüm bölüm harika olmuş cnm elllerine sağlık :)en sonunda kavuştular:)

Harikaa bayıldııım.

harikaa

Süper yaaa baştan sona kadar okudum bayıldım kelimeler bulamıyorum anlatmaya süperden de öte senaryon

Tüm böLüm harika Çok güzeL bayıLdım diyebilirim (: