Sevil : Berkay adında biri ile evlidir kocasını çok seviyordur…Fakat 2-3 aydır gördüğü rüyalardan dolayı biraz kocasına uzak davranıyordur…23 yaşındadır…Berkay ile İstanbulda yaşıyorlardır…
Ekrem : 23 yaşındadır…Berkayla çok yakın arkadaşlardır…Fakat Berkay kızlara hep acı çektirir hep aldatır…Bir gece o kızla öbür gece bu kızla bi tiptir…Gerçi Ekrem’inde ondan farkı yoktur ama…Amerikada yaşıyordur…
Berkay : 25 yaşındadır…Sevil ile evlidir…İlk başlarda sevili sevmiştir ama sonra hep bir gece o kızla öbür gece o kızla birlikte olmaya başlamıştır…Sevil ilede sırf bu yüzden evlenmiştir sırf onunla birlikte olabilmek için…Çünkü sevil evlenmeden neredeyse Berkay’ın onu öpmesine bile izin vermeyen tiplerdendir…Berkayda evlenip yapıcağını yapmıştır…En yakın arkadaşı Ekrem’dir…Sevil ile İstanbul’da yaşıyorlardır…
Ayçin : Cenker ile sevgililerdir…Sevilin liseden arkadaşıdır…Berkayı ve Cenkeri fazla yan yana getirmek istemiyordur…Çünkü berkayın cenkeride kendisine benzetmesinden korkuyordur…Ekremi tanımıyordur…23 yaşındadır…
Cenker : Ayçin ile sevgililerdir…Berkayla çok yakın olmasada arkadaşlardır…Ekremi tanımıyordur…Berkayın her ne kadar ne m*l olduğunu bilsede sevile söyliyemiyordur çünkü sevilin onu çok sevdiğini biliyordur ve üzülmesini istemiyordur…
Hepsi Ve Daha Fazlası…1. Bölümde Sizlerle…Bakalım Hangi Çiftler İmkansızları Başarıcak?...Kimler Birbirinden Nefretle Soğuyıcak?...Tüm Soruların Cevabı…Yeni Bölümlerde Sizlerle!!!
En son e.s.sever tarafından Paz Tem. 10, 2011 10:44 am tarihinde değiştirildi, toplamda 9 kere değiştirildi
küçük cadı
Mesaj Sayısı : 6593
Rep gücü : 4042
Kayıt tarihi : 02/08/10
Nerden : ANKARA
Sevdiği Karekter :
Konu: Geri: İmkansızları Başarıyoruz [7. Bölüm Fragmanı..Sayfa:29] Perş. Mart 17, 2011 2:24 am
Güneş doğmuştu…Berkay ve Sevil uyuyorlardı…Sevil yine sayıklamaya başlar…Ama berkayın umurunamı sırf sevil’in parası içindi her şey…Hee birde seville birlikte olabilmek için…Başka hiçbir şeyden dolayı evlenmemişti Sevil ile…Ama sevil son 2-3 aydır çok kötü kabuslar görüyordu…Ve yine böyle bir uykunun içindeydi…Yine o rüyaları görüyordu…Yine-yine ve yine…Uyanmaya çalışıyor fakat rüyanın tesiri altından bir türlü çıkamıyordu…En sonunda birden yataktan hızla doğruldu…Yine çok feci derecede terlemişti…Berkay ise hala kendi havasındaydı…Uyuyordu…Sevil arada düşünmüyor değildi ¨Berkay ile yanlış bir seçim yapıp yapmadığını¨…Ama sonra saçmalama Sevil diyip geçiştiriyordu…Çünkü Berkay, Sevil onunla evlenmeseydi kendini inşaattan aşağıya atıcaktı…O gün Sevil evlenme teklifini kabul etmiş…Ettiğine pişmanmıydı?...Değil miydi?...Oda bilmiyordu…Daha fazla uyuyamıyıcağını anlıyıp direk yataktan kalktı…
Ve hızla lavaboya gitti…Elini yüzünü yıkadı…Havluya kuruladı…Sonra mutfağa gitti…Ve kahvaltı masasını hazırlamaya başladı…O sırada telefon çaldı…Hızla telsiz telefonun yanına gitti…Arıyan numaraya baktır…Ayçinin numarasıydı…Ayçin Sevili günde en az 2 kere aradığından…Artık ezberlemişti Ayçin’in numarasını…Aklının bi köşesinde kazılıydı…Arkadaşını fazla bekletmeden direk telefonu açtı ;
-Alo ayçin…
-Sevil nasılsın tatlım?
-İyim canım sen?
-Bende iyim nolsun…Bak ne diyicem…
-Ne?
-Diyorum ki bugün seninle şöyle bir mağazaları gezmeye gidelim…
-Ay ayçin ya…Nabıcaz mağazada filan…
-Nababiliriz Sevil?...Tabii kide kıyafet filan alıcaz…
-Bugün olmasın ya...
-Allah Allah niyeymiş?
-Bugün hava yağmurlu diyorlardı haberlerde…
-Eee bizene bundan…
-Ne demek bizene…Bizde gezmeye gidiyoruz...
-Eee?
-Eeesi ayçincim bugün olmasın…
-Sevil farkındamısın bilmiyorum ama boşuna konuştun…
-Doğru…
-E o zaman bugün saat 14.00 civarı Aile Cafe’de bulaşalım…
-Tamam tatlım…Görüşürüz…
-Görüşürüz…
Dedi ve kapattılar…Sevil tekrar mutfağa doğru gitti ve işlerine devam etti…
Aradan bir saat geçti…Saat 10.00 civarı idi…Sevil biraz televizyona göz gezdirdi…Hep tartışma programları vardı…Bıkmıştı böyle programlardan…Hep kocasını aldatan kadınların sendromlarıydı anlatılan şeylerdi…Sevil hep derdi kendi kendine ¨Aldatıcaksa siz neden güvenip evleniyorsunuz ki?¨…Ama bence boş konuşuyordu…Belki de aynı şeyler onunda başına gelebilirdi…Sizce de öyle değil mi?...O sırada kapı çaldı sevil hızla koltuktan kalkıp kapıyı açmaya gitti gelen kapıcı idi ;
-Heh…Tam zamanında geldiniz Hasan bey…
-Hayırdır…
-Bende gazete ve ekmek nerede kaldı diyordum da…
-Anca oldu kusura bakmayın…
-Yok ne demek…
-Uyuyor mu beyim…
-Evet…Ne oldu bir sorun mu vardı?...
-Yok öyle sordum…
-Peki o zaman iyi günler…
-Sizede…
Dedi ve kapıyı örttü…Kapıcı kendi kendine şöyle dedi ;
-¨Yazık…Kocasının bunu şirketteki sekreteri ile aldattığından haberi yok…Çok yazık...¨
Dedi ve öbür dairelere doğru yol aldı…
Sevil ise kahvaltıyı hazırlamıştı…Çayın demlenmesine daha 10 dakika civarı bir zaman vardı…Kocasını uyandırmaya kıyamadı…Ve bir şeylerle oyalanmaya başladı…
Birazdan zaman geçti…Çayda dahil her şey tamı tamına hazırdı…Sevil kendi kendine ;
-¨Evet her şey hazır…Berkay’ı uyandırabilirim¨…
Dedi ve hızla yatak odasına gitti...Berkay hala uyuyordu…Kesinde rüyasında o sekreteri görüyordu…Sevil yavaşça eğildi ve Berkay’ın yanağına bir buse kondurdu ;
-Berkay canım hadi kahvaltı hazır…
Tam tahmin ettiğiniz gibi…Berkay sekreteri görüyordu…Ve sevilin onu birden uyandırmaya kalkmasına sinirlenmişti…;
-Of ne var sevil ya?...
Sevil biraz boğuk bir ses tonuyla sözlerine devam etti…;
-Kahvaltı hazırdı da…
Berkayın jetonu birden düştü…Nasılda unutabilmişti Sevil olmazsa paranında olmıyıcağını…Direk Sevil’in gönlünü almaya çalıştı…;
-Hayatım kusura bakma…Biliyorsun ben uyanınca biraz sinirli oluyorum…
-Tamam…Önemli değil…Kahvaltı hazır…
Dedi ve yavaş adımlarla odadan çıktı sevil…Berkay ise kendi kendine kızmaya başladı…;
-¨Of Berkay ya nasıl unutursun Sevil’in duygusal olduğunu…Yok bu böyle olmıyıcak…Daha dikkat etmelisin…Yoksa Sevil elden gidicek…E Sevil gidince haliyle paralarda gidicek…Paralar gitmemeli…Davranışlarına dikkat etmelisin…¨
Dedi ve hızla yataktan kalkıp…Üstünü giyindi…Mavi bir gömlek altınada grimsi bir pantolon giymişti…Ve kahvaltı masasına doğru gitmeye başladı…
Sevil kahvaltı yapıyordu…Ayak seslerini duydu…Berkayın geldiğini anladı fakat…Fakat aldırış etmedi…Çünkü kalbini kırmıştı Berkay onun…Berkay, Sevilin gönlünü alması gerektiğini biliyordu…Bu yüzden sevilin yanağına hızla bir buse kondurup…Masaya oturdu…Sevil’in yüzünde zoraki bir tebessüm oluştu…Ama şüphelenmeye başlıyordu bile…Berkay masaya oturdu ve…;
-Bugün ne yapıyorsun hayatım?...
-Hiçç…Ayçinle alışverişe gidicez…
-Hımmm…
-Sen ne yapıcaksın?...
Dedi Sevil, Şüpheli bir tavırla…Berkayı bir öksürük tuttu…Sevilin sesindeki şüpheyi hissetmiş olsa gerek…Öksürüğünü kesti ve cevap vermeye çalıştı…Fakat sevil öksürükten de bir şeyler çıkarttı…İyicene şüphesi arttı…Berkayın sesini duyana kadar…;
-Bende bugün şantiyeye gidicem…Dosyalara filan bakıcam…
-Hımm…Peki…
Kahvaltıda daha fazla kelime etmediler…Sevil sadece…Yandan yandan Berkayı inceledi…Biraz fazlamı kendine bakıyordu ne?...Sevilin şüpheleri artıyordu…Ama Berkay Sevil’e küçücük bir jest yapsa…Sevilin tüm buzları erirdi…Böyle biriydi Sevil…
Birazdan Sevilin gözü Berkayın üzerindeki mavi gömleye kaydı…Ne kadar da seviyordu mavi rengi…O sırada Berkay saatine hızla baktı ve peçeteyle ağzını silerken birden ayağı kalktı…;
-Hayatım…Geç kalmadan gitsem iyi olucak…
-Peki tamam…
Dedi Sevil,istifini bozmadan…Berkay içinden direk şunları söyledi…; ¨Bu akşam bir jest yapıyım da Sevil bunları unutsun…Yoksa sonum hayra alamet değil…¨Dedi ve konuşmaya başladı…;
-Kocanı geçirmiyicekmisin?...
-Hı ben…Tabii geçiriyim…
Dedi ve zorla sanki doğruldu yerinden…Sonra kapıdan geçiriyordu kocasını ki Berkay Sevil’in belini kavradı ve burnundan öptü ve sessizce sevile şöyle dedi…;
-Bu gece sana bir sürprizim var…
Sevil yine gülmüştü…Yine, yine karşı çıkamamıştı Berkay’a…Sevil’in erkeklere karşı bir zaafımı vardı acaba?...Neden karşı koyamıyordu ki Berkay’a…Anlıyamıyordu…Ama Sevil’i mutlu etmesini iyi biliyordu Berkay…Amaa…Belki de daha mutlu eden BİRİ çıkıcaktı karşısına…Ama o kişiyi bulana kadar…Gönlünün prensi Berkaydı…Hem belki de bulamazdı o kişiyi…Sonra Berkayın sesiyle kendine geldi…;
-Kocanı öpmiyicekmisin?...
Sevil masumca Berkay’ın yanağına öpücük kondurdu…Ve geri çekildi…;
-Akşama görüşürüz…
Derken Sevil’e doğru göz kırptı Berkay...Ve hızla apartmandan çıktı…
Sevil Berkayı yolcu etti ve kapıyı örtüp içeri geçti…Saate baktı…Ovv saat ne kadar da ilerlemişti böyle…12.15’di…Ayçinle buluşmasına az kalmıştı…Ama saat 14.00 olana kadar da hem kahvaltı masasını toplarım hem de üstümü seçerim anca olur…Dedi ve ilk olarak kahvaltı masasını toplamaya başladı…
Birazdan kahvaltı masasını topladı…Bulaşıkları bulaşık makinesine attı…Tekrar saate baktı…Aradan 45 dakika geçmişti…Hala zamanı vardı…Ne yapıcağını şaşırdı…Son anda aklına gazetesi geldi…Bugün gazete okumamıştı…Hızla gidip gazetesini aldı ve koltuğa oturdu…Okumaya başladı…Bir haber dikkatini çekti…Büs büyük harflerle…”PARA İÇİN EVLENEN KOCA” yazıyordu…Sevil hızla haberi okumaya başladı…Haberde şöyle şeyler yazıyordu…;
~Olmaz böyle şey! Para için evlenilirmi?...Resimde görülen şahıs karısıyla sırf parası için evlendi…Kızın babası çok zengindi…Bu adamın ise paraya ihtiyacı vardı…Halbuki adam başka birini seviyordu…Sevgilisiyle kaçmayı planlıyordu…Sevgilisi ise bu adamla parası olmadığından kaçmıyordu…Adam çareyi bu bayanla evlenerek buldu…Ama evlendiğini sevgilisine söylemedi…Fakat sevgilisi en sonunda öğrenince…Cingar çıktı ve sevgilisi adamı öldürdü…~
Sevil bu haber karşısında şok geçirdi…Yanlış anlamayın kendi başına geliceğinden değil…Hala böyle insanlar varmı diye?...Halbuki bilmiyor kendi kocası böyle bir insan…Fakat onun sonu böylemi onu kimse bilmiyor…
Sevil gazetedeki öbür haberlere filan bakarken saatin nasıl geçtiğini anlamamış ve saatin 13.40 olduğunu yeni görmüştü…Birden gazeteyi düşürdü ve…;
-Olamaz geç kalıcam…
Dedi ve hızla dolaptan bir şeyler bulup giydi…Çok yakışmıştı giydiği üst…Siyahlı beyazlı giyinmişti…Birden şimşek çaktı…Sevil hızla cama doğru koştu…Ve camdan dışarıya baktı…Yağmur boşalırcasına yağıyordu…;
-Olamaz ya…Şimdi trafik çoktur nabıcam ben…
Dedi ve hızla arabasının anahtarını aldı…Koşarak arabasının yanına geldi…Anahtarı çevirdi ama araba çalışmadı…2.’ye çevirdi…Yine çalışmadı…3.’ye tekrar çevirdi…Ve en sonunda araba hareket etti…Sürmeye başladı arabayı…
Camlar buğulanmıştı Sevil önünü görmekte zorlandı…Tam öndeki silecekleri çalıştırıcaktıki…Birden telefon çaldı…Yine ayçin arıyordu…Ama haklıydı…Çünkü sevil geç kalmıştır…Hızla teflonu açtı sevil…;
-Alo ayçin?
-Sevil neredesin?...
-Ya tatlım geç kaldım biliyorum…Ama yoldayım geliyorum…
-Tamam…Çabuk ol canım…
-Tamam…Görüşürüz…
Dedi ve hızla kapattı telefonu…Olamaz orada bir trafik polisi vardı…Sevile durmasını söylüyordu…Sevil şaşırmıştı…Ama durdu…;
-Merhaba…
-Buyrun Memur bey…
-Kırmızı ışıkta geçmişsiniz…
-Ne?
-Evet…
-Ovv…Demin telefonla konuşurken geçmiş olabilirim…Camlar buhuluyduda…
Dedi ve hızla arabadan indi sevil…Şemsiyesini almayı unutmadı…Sevil taksi aramaya başladı…Ama o saatte taksimden boş geçen bir taksi bulmak ipin üzerinde yürümekten daha zordu…Sevil taksinin gelmiyiceğini anlayınca…Direk koşmaya başladı…Açiyin bekletmemek için…
Koşuyor,Koşuyor,koşuyordu…
Ovv…Olamaz sevil kendini yerde buldu…Üstü mahfolmuştu…Her yeri çamur içindeydi…Şemsiyesi çamura batmış…Ve yamulmuştu…Onu yere kimin kapak ettiğini öğrenmek için hızla kafasını kaldırdı…Karşısında kumral bir bay gördü…Sinirlenmişti Sevil…O adam hızla elini sevile doğru uzattı ve konuşmaya başladı…;
-Pardon ben çok çok özür dilerim…
-Önemli değil…
-Cidden size kendimi nasıl affettirebilirim…
-Beyefendi önemli diğil diyorum…
-Ama üstünüz başınız mahfoldu…
-Tamam lütfen sorun etmeyin…
-Peki…Bari elinizi verin size yardım ediyim…
Sevil elini uzattı…O sırada gözünün içine baktı…O adamın…Deminden beri sinirlenmemek için yere bakıyordu…Sinirlerine hakim olmak için adamın yüzüne bakmamıştı…Ama elini uzatırken…Adamın gözlerinin içine baktı…Olamaz…En sevdiği renk…Maviydi O adamın göz rengi…İşte şimdi adama karşı olan siniri…Negatifken…Gözünü görünce pozitife dönüştü…Hızla adamın elini tuttu…Ve adamın eliyle çekişerek…Ayağı kalktı…Ama bir taraftan adam…Bir taraftan da Sevi çekince…Birden yakınlaşma oldu…Sanki…Sanki vücutları yapışıcaktı…Bu sefer kendini çeken Sevil değil…Ekrem oldu…Ekrem çekti birden kendini…Sevil kafasını önüne eğdi…;
-Teşekkür ederim…
-Rica ederim…Keşke size yardım etmeme de izin verseydiniz…
-Cidden önemli bir şey yok…Zaten alışveriş merkezine gidiyorum…bir şeyler alıcam…
-O halde parasını ben veriyim…
-Oo…Hayır…Sağolun ama gerek yok…
-Lütfen…
-Peki…Ama çok az…
Hafifçe gülümseyerek şöyle dedi…Bay…;
-Peki…
Hızla…500 TL…Verdi…;
-Hiç gerek yoktu…Ama yinede teşekkürler…
-Ne demek…Yaptım bir eşeklik bari telafi ediyim…
-Estafurullah…
-İyi günler…
-Sizede…
Bay hızla oradan uzaklaştı…Yağmurda kayboldu…Sevil arkasından baka kaldı…Keşke bir daha çıksaydı karşısına…Keşke…
Hızla üzerine baktı sevil…Ooo olamaz…Dehşet şekilde ıslanmıştı…Kafeye gidebilicek durumda değildi…Ayçini arıyıp gelemiyiceğini söylemeliydi…;
-Alo ayçin…
-Sevil neredesin?...
-Ya ayçin başıma çok kötü şeyler geldi…Başka zaman alış verişe çıksak olur mu?...
-Aaa…Noldu?...Olurda Noldu?...
-Bize gel analtırım…
-Tamam o zaman…Akşama Cenkerle gelirim…
-Heh tamam…Hadi akşama görüşürüz…
Dedi ve hızla telefonu kapattı…Sevil caddeye baktı belki boş bir taksi bulur diye…Ooo isabete bak sen…Şimdi boş bir taksi geçiyordu…Sevil hızla taksiyi durdurdu ve oturup…;
-İstiklal cad.
-Tamam abla…
Sevil camdan dışarısını izliyordu…Sanki birden dışarda yine o adamı gördü…Ve hızla camdan arkaya doğru baktı…Ama adam yoktu…İçinden şöyle dedi Sevil…; ¨İyicene üşütmeye başladın sevil…Kader bir kere karşılaştırdı…Ne var bu kadar etkisinde kalıcak…Unut gitsin…¨
Aradan 2-3 dakika geçti ve Sevil aklından şunları geçirdi…¨Ne kadar güzel de gözleri vardı…Masmavi…Of sus Sevil…Hem Berkay var unut onu…UNUT…¨
Dedi ve eve gidene kadar hep düşünmemeye çalıştı…Birazdan eve gelmişti…Hızla yatak odasına girdi…Üstünü değiştirdi…Ve salona oturdu…Eşofman giymeyi tercih etmişti…O sırada telefon çaldı…Arıyan gizli numaraydı…;
-Alo?...
-Merhaba…Berkay Bora’nın evimi?...
-Evet…Buyurun kimsiniz?...
-Ben Berkay’ın arkadaşı…Ekrem…
-Hı…Evet Berkay sizden bahsetmişti…
-Berkay şuan da evdemi acaba?...
-Yo…Hayır şuan evde değil…
-Nerede?...
-İşte…
-Peki…Adresi verebilirmisiniz?...
-Tabi…
Dedi ve vermeye başladı…
Saatler geçti…Berkay iş yerinde dosyalara göz gezdiriyor…İmzalıyıcağı yerleri imzalıyordu…Birden odanın kapısı açıldı…İçeriye mavi gözlü…Çok yakışıklı bir çocuk girdi…;
-Oooo…Berko ne haber ya?...
Der demez hızla Berkayın yanına gitti…Berkay ise hızla ayağı kalktı…Ve sarıldı…;
-Ooo…Kardeşim hoş geldin ya…
-Hoşbulduk…Berkay…
-E sen yarın gelmiyicekmiydin?...
-E arkadaşımıza sürpriz yapalım dedik ya…
-İyi etmişsin…Özlemişim…
-Bende kanka bende…Eee ne var na yok…
-Hiç…İşte bildiğin gibi evlilik filan…
-Yengemizi göremedim…Merak ediyorum…
-Nikaha gelmedin gelseydin görürdün…
-Ya berko biliyosun işte ya…Son anda…
-Biliyorum biliyorum…Son anda bir kız ayarladın…
-Ee yani öyle…
-Tamam neyse…
-He bu arada gelmeden yengemi aradım sordum senin adresi…
-Eeee…
-Sesi tatlıymış…
-İyi…
-Lan sen ne biçim adamsın burada karını sövsem umurunda olmıyıcak…Kıskanmıyonmu lan karını?...
Berkay pot kırdığını anlar ama Ekremden de saklamak istemiyordur…Fakat biraz daha saklamalıyım diyerek…Kıvırmaya çalışır…;
-He…Şey yok canım yani…Sen benim en yakın arkadaşımsın ya yapmazsın öyle bişiy…
-He iyi…Yani öyle düşündüysen iyi…
-Hıhı…
-Eeee…Sıkılırım ben burada…
-Ekrem huyların hiç değişmemiş…
-Ne gibi?...
-Yani hala eskisi gibi yerinde duramıyorsun…
-Nabıyım öyleyim…
-Tamam tamam…Akşama eve gidicez…
-Saat kaç ki?...
Berkay hızla kolundaki saatine baktı…Ve başını Ekreme doğru bakarak…;
-Az kalmış az…18.38…
-Sen işten kaçta çıkıyorsun?...
-19.00 civarı…
-Hım iyi…
Aradan 2-3 dakika geçer ve Ekrem…;
-Ya sizin bu şirkette…Güzel kızlar varmı…
Berkay gözlerini açar…;
-Nasıl?...
-Ohoo…Sen evlenince bu dediklerimi bile anlamamış olmuşsun…
-Yok…Yani nabıcaksın?...
-Turşusunu kurucam…Allah Allah eskisi gibi gidicem tanışıcaz…
-Hı…İyii git…
-Tamam…Çıkarken beni çağırırsın…
Dedi ve hızla çıktı odadan Ekrem…Berkay kendi kendine şunları söyledi…;
-¨İnşallah Gökçeyle kaynaşmaya kalkmaz…Yoksa her şeyi söylerim…HERŞEYİ…¨
Akşam olmuştur…Ekrem şirketteki bir kızla sohbet ediyordur…;
Dedi ve adresini bir kağıda yazıp Ekrem’e uzattı…;
-Al bakalım..
-Saol Burcucum…Akşama gelirim…
-Tamam…
O sırada Berkay’ın sesi duyuldu…;
-Ekrem hadi abi gidiyoruz…
Ekrem hızla Berkay’a baktı ve…;
-Geldim…Bi dur patlama…
Dedi ve hızla Burcuya el sallıyarak Berkaya doğru arka arka gitmeye başladı…Berkay en sonunda Ekrem’i kolundan çektiği gibi iş yerinden çıkarttı…İş yerinden çıkınca Gökçeye rastladı çaktırmadan Gökçeye göz kırptı…Gökçe ne olduğunu anlıyamadı…Ama acelesi olduğunu anladığından pekde üstüne gitmedi…Tabii bu olanlar Ekrem’in gözünden kaçmadı ve Berkaya…;
-Noluyo lan?...Karınımı aldatıyosun sen?...
-Lan bi sus…
-Ne deme…
Daha cümlesini tamamlıyamadan…Berkay eliyle ekremin ağzını kapattı…Ve arabaya bindiler…İlk dakikalar sessiz geçti Ekrem içinden şunları düşünüyordu…; ¨Lan bu karısınımı aldatıyor yoksa…Valla karısını her ne kadar tanımasam da…Erkekliğin kitabında böyle şey yazmaz!...Ben daha fazla dayanamıyıcam…Sorucam…¨
Dedi ve lafa başladı Ekrem…;
-Berkay…
-Efendim abi?...
-Bak bana doğruyu söyle…
-Hangi konuda?...
-Demin…Bir kıza göz kırptın…
-Eee…
-Karını…Aldatıyormusun?...
-Ne?...
Berkay içinden şunları söylüyordur…; ¨Nerden anladıki bu ya…Of acaba söylesem mi?...Yok ya şimdi bu erkeklikte yazmaz böyle şeyler filan dicek…Hatta gidip Sevil’e söyliyicek…Sonra paralar hoppp gidicek…O yüzden söyleme Berkay…Kıvır…Tabi KIVIRABİLİRSEN…¨
Diye düşünür ve Ekrem’e dönerek…;
-Yok kardeşim…Nerden çıkarttın ya?...
-Ne biliyim göz kırpmalar filan…
-Ya yok…O benim kardeşim gibidir…
-Hı…İyi…Ama güzel kızdı he…
-Dimi?...
-Sen sus len…Sen evlisin…Erkeklikte yazmaz böyle şeyler…Ama benim için fark etmez…
-Hıı…Neyse hadi eve geldik…
Derler ve apartmandan içeri girerler…Kapının önüne gelirler…Ve Berkay kapının ziline basar…
Sevil evde televizyon izliyordur…Zilin sesini duyar duymaz…Hızla kalkar ve kapıyı açmaya gider…
Birazdan kapıyı açar…Ve gördükleri karşısında içinden şöyle der…;¨Berkaymış…A-a bu O!...¨
1. Bölüm Sonu
Sizce kapıdaki kişi kim?...Sevil rüyalarını görmeye devam edicek mi?...Berkayın foyası meydana çıkacak mı?...Hepsi ve daha fazlası ilerleyen bölümlerde sizlerle!!!...=))…Yorumlarınızı Merak ediyorum[z]…
kırmızı_gül
Cinsiyet :
Mesaj Sayısı : 948
Rep gücü : 949
Kayıt tarihi : 09/11/10
Nerden : Evden
Kişisel İleti : 'O'
Sevdiği Karekter :
Konu: Geri: İmkansızları Başarıyoruz [7. Bölüm Fragmanı..Sayfa:29] Perş. Mart 17, 2011 5:10 am
Ptsi Eyl. 02, 2024 11:15 pm
![İmkansızları Başarıyoruz [7. Bölüm Fragmanı..Sayfa:29] I_vote_lcap](https://2img.net/s/t/15/91/78/i_vote_lcap.png){kind=small}
![İmkansızları Başarıyoruz [7. Bölüm Fragmanı..Sayfa:29] I_vote_rcap](https://2img.net/s/t/15/91/78/i_vote_rcap.png){kind=small}
Cinsiyet
Mesaj Sayısı
Rep gücü
Kayıt tarihi
Kişisel İleti
Sevdiği Karekter
Konu: İmkansızları Başarıyoruz [7. Bölüm Fragmanı..Sayfa:29] 
Nerden
![İmkansızları Başarıyoruz [7. Bölüm Fragmanı..Sayfa:29] 4394-88](https://2img.net/u/3015/11/97/00/avatars/4394-88.png)
