4.bölüm

bu bizim dostluk günlüğümüz! eskiden beraber yazdığımız günlük . Onlara ne olmuş böyle ! benden bu kadar mı nefret ediyorlar günlüğümüzü atıcak kadar ! ahh yine ağlıyorum ! neyse tamam sakin sakin ... ohh evet eve girdim direkt odama çıktım hiç ellememişler . gittiğimden beri kimse girmemiştirde . kapım tıklanıyo

S:girin

h:sevil hanım babanız yemeğe bekliyor

S:peki geliyorum

yemeğe iniyorum mine nasıl da sarkıyo ekreme cık..cık...cık yazık cenker ve cihan yüzüme bile bakmıyorlar !

S.B:evet sevil tekrar hoşgeldin

S:hoşbulduk

seray araya girdi

SE:eee orda nasıl gitti okul,arkadaşlar filan ?

S:okul iyiydi

M:ne! sen hiç ders çalışmazsın ki nasıl iyi olsun

S:insanlar değişir minecim ! okulu 2.likle bitirdim ben belki haberiniz vardır

S.B:aa hiç haberim yoktu

S:yaa aslında okul bütün ailelere tebrik mektubu göndermişti

benim babam işte sekreterine okutmuş sonrada çöpe atmıştır

S.B:gözümden kaçmıştır

ona ne şüphe!

M:ee arkadaş ortamı tabii sen yanlız dolaşmışsındır orda da

Soğukkanlılıkla cevaplıyodum tüm sorulası !

S:vardı bir grubumuz vardı ama o kadar yakın değildik yalnızca ders için birleşirdik arada sırada dışarı da çıkardık . ekremi tanıyorum (burda gözyaşlarımı neredeyse tutamıcaktım ama kendime bile şaştım ve AĞLAMADIM ! ) bizim oralardaydı . birde dilek vardı ordaki en yakınım dilek trafik kazasında öldü

ekrem hemen atladı

E:ne!! dilek öldü mü ?

mine ona ters bir bakış attı ve ekremde toplandı ama afallamıştı belli ki

S:evet organlarını bağışladı

S.B:üzüldüm..

se:bende

kesin üzülmüşsünüzdür!

s.B:peki sabah ki konuştuğun çocuk

S:o benim galiba artık en iyi dostum inan bna o beni herkesten am herkesten(bastırarak!)çok seviyor ve dileğin kalbini tşıyor

m:ayy yazııık... neyse babişkom yaa biz çocuklarla karar verdik bu akşam burda kalıcakalr

s.B:kalsınlar güzelkızım

ne güzel baba kız!

ondan sonra konu değişti bende kalktım masadan zaten odama geldim... inanamıyorum yine ağlıyodum hemde hıçkırarak içimde tuttuğum herşeyi dışa vuruyordum gözyaşlarımla, ben hayatımda 2 kez böyle ağladım 1. annemin bana lanet okuduğu o kahrolası gece 2.si bu gece... annem gittiğinde yanımda dostlarım vardı ama şimdi ONLAR DA YOK !

o gece hep ağlıyorum sadece ağlıyorum ...