Her yer karanlık.Hiçbir şey göremiyorum duyamıyorum acıdan başka hiçbir şey hissedemiyorum.
Sanki herkes yanımda ama kimseyi yok.Sadece acı...
Her şey neden bu kadar karmaşık ki ? Hayır aslında karmaşık değil durum şu sevdiğim herkes ya beni bırakıp benden nefret ediyor ya da bir zarar görüyor.
Bu kadar mı berbat bir insanım ben ? herkese acı çektiriyorum bu kadar mı kötüyüm ? Şimdi ne var elimde ?Hiç...
Koray da gitti dilek gibi o da bıraktı beni... Peki şimdi ne yapıcam ben ? Ama koray istemediki gitmeyi hiçbir zaman istemezki o beni bırakmayı...Şimdi ne yapıcağımı biliyorum koraya verdiğim sözleri tutucam tabii bir ışık bulabilirsem... Bulsam bile hiçbir şey eskisi gibi olmaz herşe mahvolmuş olucak belkide böylesi daha iyidir her yer karanlık ama hayır! böylesi hiçte iyi olmaz ben deliririm bu karanlıkta tabii hala delirmediysem...
Yavaş yavaş gözlerimi açıyorum ve dış dünyaya geri dönüş delirmemişim (: Ahh! hayır gerçek dünya daha beni çok bekler ! Ve sanırım delirdim çünü koray tam karşımda şişmiş gözlerle bana bakıyor ve sürekli ''sevil...iyi misin ?''deyip duruyor. çatallaşmış sesimle karşılık veriyorum:
S:ahh! git başımdan hala acı çekiyorum karanlık daha iyiydi
Saçma olduğunu biliyorum ama bu acıdan kurtulmak için kendimi bile çimdikledim ama bir yararı olmadı.Bir an acaba bende mi öldüm ? diye sordum kendime...
Hastanedeydik ve herşeyin gerçek olduğunu çok geç anladım oldukça geç.Gerçekliğe emin olduğumda yerimden zıpladım hızlıca koraya dönüp
S:sen uçaktaydın bulamamışlardı hani ama çok iyisin güldü ve fena sinirimi bozdu şu anda çok dramatiğim sonra cevap verdi
K:ben çok iyiyim ve sen ?
sabırsızlıkla S:iyiyim ama sen nasıl kurtuldun ?
K:galiba abna kızıcaksın ama ben uçağa binmedim
bana mahçup mahçup bakıyordu birden olan bitenin farkına vardım ve S:nee!!
sonra birden gülmeye başladım ona kollarımı açıp gel işareti yaptım sarıldık ve bir anda kafama dank etti
S:neee!!
bu sefer dehşete düşmüştüm yani bunca acı ne içindi bu sefer gülmüyordum da kızgındımbirden geri çekildim ve onu ittim çok kızgındım bağırıyordum
S:yani ben boşu boşuna üzüldüm ağladım öyle mi ? yani sana hiçbir şey olmamıştı .harika!bravo sana lüyordum üzüntüden ben be
yine mahçup bir şekilde
K:ama binseydim ölürdüm
doğru söylüyordu birden yine sarıldık bugün çok karmaşık duygular içerisindeyim.neyse anca ayrıldığımızda aklıma geldi sormak...peki ya bana ne olmuştu ?
S:bana ne oldu ?
K:sayemde şok geçirmişsin zaten kötüydün iyice üstüne yük omuş dayanamamışsın 3 gündür uyuyosun
birden istemsizce ağzımdan çıktı :
S:yuh
koray gülmeye başladı bende gülmeye başladım kahkahalar atıyorduk resmen birden durdum ve ciddi ciddi koraya baktım o da korkmuş gibi bakıyordu bana
S:senin okulun ne oldu ?
K:şeyy...o..okul
birden atladım
S:koray o okula gitmezsen benim için bitersin yani hemen çıkıp gidiyordun amerikaya
K:ama
S:ama mı ? yok öyle birşey yürü hadi
K:ama sen kalkamazsın ki pişmiş kelle gibi sırıtıyordu
S:doktoru çağır
K:banane
Birbirimize rekabetçi bakışlar atarken birden bağırmaya başladım
S:dookkkkttoooooorrrrrr!!!!
korayda hemen ağzımı kapattı
K:ben çağırırım
gülümsemesi solmuştu yazık... birden sırıttığımı farkettim ben bu çocukla çok eğleniyorum. :D doktor geldi
D:demek uyandınız
S:evet te ne zaman çıkıcam ?
D:hemen
S:o kadar çabuk mu ? bundan sonra doktorum sizsiniz
D:(gülerek)bu kadar çabuk ve her zaman beklerim
Güldüm birkaç makineyi kontrol etti sonra hazırlandım ve çıktık kimse gelmemişti koray dışında hiç kimse! korayın arabasına bindik benim ısrarımla korayın evine gidiyoruz koray hazırlanıyor ve hiç geciktirmeden onu amerikayaya yolluyrum S:kimse gelmemiş beni görmeye
K:aslında benden daha meraklı ve gözü yaşlı birileri ardı en başta ekrem sonra cenker ve cihan
S:gerçekten mi ?
umutlandım bir an !
K:gerçekten onları gördüğünde gözlerine dika et kıpkırmızıydılar başka kimse yoktu ama...
S:olsun o da yeter
K:beni kovuyosun burdan
S:evet bir itirazın mı var ?
otoriter ses tonumla karşılık verince sustu.
Evine gittik hazırlandı bu sefer onu uçağa bindirene kadar bırakmıcam aileside bizimle geldi havaalanında onlarla vedalaştıktan sonra bana geldi sıra
sarıldık.
K:her zaman aricam ve sözünü tuttuğundan emin olucam
S:sözümü tutucam
K:tutuyorsun bile ağlamıyorsun
bunu daha yeni farkediyorum evet ben ağlamıyorum. başarıyorum!
S:(güldüm)başarıcam güldü zor bir veda oldu aslında ama olmamış gibi davrandık ikimizde . Bu kez gerçekten bindiğinden emindim!
Eve giderken korayın ailesi birlikte gitmeyi teklif etti ama taksi tuttum. Eve geldiğimde herkes uyumuştu merdivenlerden çıkarken ekremi gördüm gözleri gerçekten şişmişti bana sanki birşey sormak istiyordu en sonunda sordu
E:iyi misin ?
S:iyiyim
söylicek birşey bulamıyordu sanki en sonunda
E:iyi geceler
S:iyi geceler
o yanımdan geçip giderken yüzündeki tebessümü ördüm geldiğimden beri ilk defa yüzü gülüyordu hemde eskisi gibiydi...
tuba9191
Cinsiyet :
Mesaj Sayısı : 1342
Rep gücü : 1277
Kayıt tarihi : 06/09/10
Sevdiği Karekter :
Konu: Geri: Mutluluk mu ? O da ne ? Hiç Mutlu Oladımda...11.bölüm sayfa 52 {Aşkım} Salı Haz. 21, 2011 7:41 am
Ptsi Eyl. 02, 2024 11:15 pm
Cinsiyet
Mesaj Sayısı
Rep gücü
Kayıt tarihi
Kişisel İleti
Sevdiği Karekter
Konu: Geri: Mutluluk mu ? O da ne ? Hiç Mutlu Oladımda...11.bölüm sayfa 52 {Aşkım} 
Nerden
