8.Bölüm

Sabah erken kalkıp hazırlandım bahçeye çıktığımda koray gelmemişti bekledim ve bekledim...Aradan 1 saat geçti hala gelmedi .o zaman ben giderim :D

Evine geldiğimde onu elindeki bavulu arabaya yerleştirirken gördüm

S:koray

K:aa! sevil geldiğin iyi oldu

S:noluyor burda ?

K:bak üniversite işinde bir pürüz çıkmış bugün gitmem lazım

S:hemen mi ?

üzülmüştüm hem koray erken gidicekti hemde babama ettiğim onca laf güme

K:hemen .gel.

beni bahçelerindeki bir sandalyeye oturttu

K:sevil ben gidiyorum diye konuştuklarımızı unutmak yok tamam mı ?

S:tamam

K:Bir bebek gibi zırlamayı bıraktığında da içinden geleni yap :D

gülerek söylüyor tüm bunları ama biliyorum onun da içi kan ağlıyor.

ona garip garip baktığımı görünce devam etti

K:ciddiyim bana söz ver

Off ne sözü yaa batırcak beni bu koray

S:tamam söz

arkadan bir ses geldi galiba babasınındı korayıı çağırıyoerdu geç kalıcağını söylüyordu

koray ayağa kalktı bende kalktım sarıldık birbirimize sonra güle güle dedi ve arkasını dönüp gitti arabanın yanında aklına birşey gelmiş gibi bana dönüp

K:sevil bence onlar senden vazgeçmediler ne olursa olsun saavş onlar için

dedi ve arabaya binip gitti.

onlar diye bahsettiklerinin cenker cihan ve ekrem olduğundan adım gibi eminim.peki şimdi ben ağlamaktan başka ne yapabilirim ki peki babamlara ne dicem daha da önemlisi herkesin önünde rezil olucam .

Off hiç eve gitmek istemiyorum en iyisi hiçbir şey olmamış gibi gidip deniz kenarında kahvaltı etmek tabii ki YALNIZ!...her zaman ki gibi...

Deniz kenarına korayla geldiğimiz yere geldim .

kahvaltı etmeye başladım .bu akşam eve gitmek zorundayım ve babama iş meselesini açmak...

Aaahh! hayır mine ve tayfası (ekrem cenker cihan ve cenker ve cihanın sevgilileri olduklarını tahmin ettiğim kızlar) bana doğru geliyorlar ekrem ve mine birbirlerine yakınlar ve öndeler arkadanda benim dostlar geliyor...-Bu özelliğimi seviyorum içimde konuşurken çok duygusuzum bu da üzülmememi sağlıyor :D - Ekrem cihan ve cenkerin yüzlerinde ki çaresizlik ve pişmanlık duygusu hüzüne dönüşmüş ,gözlerini hep benden kaçırıyorlar bende inadına gözlerine bakıyorum ...

Ve eminim ki mine beni rezil etmeye çalışıcak.evet sevil soğukkanlı ol soğukkanlı...

M:aaa bakın sevil burdaymış ve tek başına o meşhur arkadaşı nerdeymiş bakalım

Gülüyorum öyle yavaş ve garip konuşuyor ki ona gülüyorum hiç çaba harcamadan

M:neden gülüyorsun ?

S:Kaplumbağalar konuşsalardı galiba senden hızlı olurlardı (sesimi onun gibi yavaşlatarak) minecim :D

Gülüyorlardı işte ! bütün tayfa hemde ama mine arkaya bir bakış atınca sustular

ben duramam ki ama böyle yaparlarsa :D

S:aaa ama oldumu mine bırak gülsün çocuklar ne de olsa beni her yerde bulamazlar

ne de imalı bir cümle kurdum..:D

M:onu bunu bırakta neden yalnızsın sen yoksa bizi mi bekledin ?

bu kızın neden sınıfta kalmadığı anlaşıldı ne miktar para verilirse erilsin bu kız asla sınıf geçemez.. :D

bugün baya bir komiğim ben yaa acaba koraydan mı geçti ? ammaaann boşver

farkında olmadan gülmüşüm

M:yine niye gülüyorsun ?

şimdi yalan kötü şeydir dimi en iyisi gerçeği söylemek

S:senin neden bir türlü sınıf geçemediğini düşünüyordum

yerin dibine batı resmen . ohhh iyi oldu ona

M:sürekli konuyu değiştiyorsun

S:koray amerikaya erken gitti

M:sende daha erken yapayalnız (bastırarak) kalmışsın

soğukanlı ol sevil şunun saçını başını yolma isteğine direnç göster kelimelerinle ez onu...

S:ne yanlızlığı ilgilenicek birsürü şey var

M:evde tıkılıp kalmak mesela

S:ben daha çok eve bir türlü girememe korkusuna kapılıcam sanırım

M:yoksa gidiyor musun ?

birden endişelendi ama bu gerçek bir endişeydi... garip...

S:yoo

M:heh iyi biz seni yanlız bırakalım ve gidelim

Apar topar gittiler.garip...

Kahvaltımı bitirdikten sonra biraz dolaştım deniz kenarında saat 12 oldu bnde sıkılıp eve döndüm.

Koray gideli tam 2:30 saat oldu evin bahçe kapısına geldiğimde telefonum çaldı bu numarayı tanımıyordum

S:alo

X:kızım merhaba sen sevilsin değil mi ?

bu bir adam sesiydi ve ağlıyordu

S:evet siz kimsiniz ?

X:ben korayın babasıyım

nee!! niye koray değilde babası aradı ?

S:koraya birşey mi oldu ?

X:kızım korayın uçağı düşmüş...

nee!! nasıl yani koray...zor konuşuyordum

S:koray ona ne oldu ?

X:kızım koray... koray ...

adam zorla konuşuyordu

S:koray ne ?

diye bağırdım

X:onu oğlumu bulamadılar

nasıl yanii koray gitti mi ? sonrasında hatırladığım tek şey fısıltıdan daha sessiz bir şekilde ''ne!'' dediğidi sonrası karanlık...

k.bakmayın çok kısa oldu :// bugün çok fazla işim vardı ://