Sabah olmuştu. Gözlerimi açar açmaz. Etrafıma bakındım. İnanmıyorum. Hemen Özgün’ü uyandırdım.
Ö: Heh, noluyor ya ? M: Özgün kalk çabuk. Ö: Ne oldu ? M: Lunaparkta uyumuşuz. Ö: Nee ? M: Kalk hadi kalk. Ö: Ben de diyordum niye benim yatağım rahat değil. Meğerse Gondolun içinde uyumuşuz. M: Benim de her tarafım tutuldu. Ö: Ee niye bizi uyandırmamışlar ki. M: Ee Özgün Taa nereye gömülmüş uyumuşsun. Nasıl görsünler de uyandırsınlar. Ö: Neyse ya. Hadi gel gidelim. M: Tamam.
Lunaparktan çıktık. Özgün beni Evime bıraktı Sonra o da kendi evine gitti.
***
Kapının kırılmaya az kalmış bir şekilde çalınmasıyla yerimden sıçradım. Hemen yanımda yatan Ümit’i uyandırdım.
T: Ümit kalk. Ü: Ya Dur azcık aşkım ya. T: Of Ümit. Kalk çabuk. Ü: Noldu ya ? T: Kapı çalıyor. Ü: Türkü bunun için insan mı uyandırılır ya. T: Kırılacak gibi çalınıyor ama! Ü: Üff. Kim ki bu şimdi ? T: Bir bilsem.
Diyerek kalktım. Aşağıya indim. Kapıyı açtığım anda içeriye biri daldı. Uzun kızıl saçlı bir bayandı. Yüksek topuklarının üzerin de zor duruyordu.
-Ümit nerde ? T: Siz kimsiniz ? -Soruma soruyla cevap verme. Ümit nerde ?
O sıra yukardan aşağı Ümit indi. Uykulu gözlerle.
Ü: Kimmiş Türkü ?
Demesine izin vermeden Gelen kadın. ‘’Ümit’’ Diyerek. Gitti ve Ümit’e sarıldı. Sinirlerim bozulmuştu. Ümit’te şok olmuştu. İtti hemen Kadını.
Ü: Senin ne işin var burada ya! -Seni çok özledim Ümit. Ü: Ya daha dün ben seni istemediğimi söyledim. Telefonu yüzüne kapattım! -Ben de annenle konuştum. Ümit kesin bir şeye sinirlenmiştir. Seninle alakası yoktur dedi. Ü: Ya sen burayı nasıl buldun ? -Ee telefonundan takip ettirdim. T: Ümit. (Nil’i göstererek) Bu kim ? N: Evet Aşkım ya bu kadın kim ? Hem ne işin var senin burada ? Ü: Bu kadın değil o. Sevgilim. N: Ne! Ü: Evet duydun işte. Benim bir sevgilim var ve çok mutluyum onunla! N: Ne-ne yani. Şimdi sen bununla mı sevgilisin ? Ü: Evet! Bence sen git ve gelme bir daha! N: Olmaz öyle şey Ümit! Hem kendi geleceğini ve şirketin geleceğini hiç mi düşünmüyorsun! Ü: Hiç biri beni ilgilendirmiyor Nil! Ayrıca son kez söylüyorum seninle evlenmiyeceğim! N: Ya öyle mi! Ü: Öyle. N: Son sözün bu mu Ümit! Ü: Bu! N: İyi. Görüşücez! Ü: Mümkünse görüşmeyelim.
Sinirle gitti. Nil denilen kız. Ne diyeceğimi şaşırmıştım. Sadece öylece Ümit’e bakıyordum.
Ü: Aşkım kapıyı kapatsana. T: Ümit nolucak şimdi ? Ü: Ne mi olucak. Olucak şu peşimi bırakacak artık! T: Ya geleceğin ? Ü: Benim geleceğim de her şeyim de sensin tamam mı. Bunları da düşünme. T: Ya annen ? Ü: Bence biz bu konuyu kapatalım ve kahvaltı yapalım. T: Ama-- Ü: Lütfen Türkü.
Bir şey demedim. Beraber kahvaltıyı hazırladık ve yedik. Kahvaltı boyunca, hiç konuşmadık.
Ü: Bir tanem aslından senden hiç ayrılmak istemiyorum ama bir şirkete uğramam lazım. T: Git canım sen ben de dükkana gidicem zaten. Ü: Tamam.
Ümit çıktıktan sonra odama çıktım bende. Zor olsa da toparladım her yeri daha sonra üstümü değiştirip çıktım. Dükkana gittim.
T: Günaydın Özgün. Ö: Günay-ahh-dın Türkü. T: İyi misin sen ? Ö: Hiç iyi değilim valla. T: Aa, Noldu ? Ö: Her yerim ağrıyor. T: Niye ? Ö: Ya şey. T: Ney Özgün anlat artık ? Ö: Ya Dün gece biz Melike’yle sevgili olduk. T: Bu yüzden mi ağrıyor her yerin ? Ö: Hayır. T: Neden peki ? Ö: Bir dur da anlatayım. T: Tamam. Anlat. Ö: İşte sevgili olduk. Biz de biraz eğlenelim diye Lunaparka gittik. Gece de orda uyuya kalmışız. Ondan yani.
Tutamadım kendimi bir tane kahkaha patlattım.
Ö: Gülme ya. Ahh. T: Ay inanmıyorum size ya. Neyse hadi sana izin verdim dinlen. Ö: Oley be. Harikasın Türkü. Aaahh. T: Hadi hadi git.
Özgün’de gittikten sonra Bir köşeye oturdum ve öyle kaldım.
***
İlk önce evime uğradım. Üzerimi değiştirdim. Tam çıkıyordum ki annemle karşılaştım.
H: Hayırdır Ümit sen eve gelir miydin ? Ü: Üzerimi değiştirmek için gelmiştim. H: Hiç düşünmedin mi sana söylediklerimi ? Ü: Kararım kesin anne bunda düşünülecek bir şey yok. H: Geleceğimizden bassediyorum Ümit! Hadi sen gençsin bir şey bulur yaparsın. Ya senin bu yaşlı annen napacak ? Ü: Peki ben napıcam anne ? Oğlunu istemediği biriyle evlendirince nolucak ? Her gün bir kavgamızı daha duyacaksın, Oğlunun sürekli sürekli mutsuz suratını göreceksin O zaman nolucak anne ? Geleceğimiz için beni mutsuz etmeye değecek mi ? H: Oğlum. Formaliteden. Gerçek değil ki. Ü: nolursa olsun anne. İstemiyorum ben. Başka bir ortak bul. Beni evlendirme zorunluluğuna sokmayacak başka bir ortak bul! H: O kadar kolay değil işte! Ü: O zaman kolay yolunu bul anne! Ama Benim hayatımı karartma!
Tam arkamı döndüm evden çıkacaktım ki;
H: Sevgilin mi var Ümit ? Ü: Ne ? H: Sevgilin mi var ? Ü: Bu da nerden çıktı ? H: Eğer sevdiğin biri varsa bu işi hiç istemezsin. Ü: Normal şartlarda da istemiyorum zaten anne! H: Şu kızla beni bir tanıştırsana. Ü: Anne yok öyle bir kız. H: Peki.
Bu sefer çıktım evden. Anneme Türkü’den bas edemezdim. Hatta onları tanıştırmazdım. Çünkü annem kesin saçmalayıp onu üzecektir. Bu düşüncelerle şirkete gittim. Nil gelmemiş bu gün şirkete. İyi kafa dinleyeceğiz…
Ptsi Eyl. 02, 2024 11:15 pm
Cinsiyet
Mesaj Sayısı
Rep gücü
Kayıt tarihi
Nerden
Sevdiği Karekter
Konu: Geri: MÜSAİTSENİZ SİZE AŞIK OLABİLİR MİYİM ?-Sezon Finali. 
Kişisel İleti
devam
