mükemmel bir bölüm bölüm daha artık alıştık nasılsa senden süper bölümler okumaya bencede gelen bartu eğer bartuysa ne yüzsüzün önde gidenidir yani bu arada yeni bölümü bekliyorum

İYİ OKUMALAR...



SEZON FİNALİ!

25.Bölüm…
Canımız Çok Yanıcak!

Ü: Nil!
M: Bunun ne işi var burada!
N: Aa, Yoksa beni gördüğünüze sevinmediniz mi? Oysa ben çok sevinmiştim sizi gördüğüme. Hatta yüzüklerinizi benim takmama izin verirseniz daha bir mutlu olurum.
Ü: Nil saçmalama da git!
N: Türkü’cüm. Ne dersin yüzüğünüzü benim takma mı ister misin ?
Ü: Türkü hayır! Nil çabuk git buradan!

Biraz daha bize doğru yaklaştı. Son adımını tam önümde durdurdu. Gözlerimin içine baktı. Sonra Ümit’e bir bakış attıktan sonra yavaşça elimi kavradı. Elinde ki küçük kırmızı kutuyu açtı ve yüzüklerden birini aldı.

Ü: Nil kime diyorum!

Ümit söylediklerini hiç takmıyordu. Sırıtarak yüzüğü yavaşça parmağımdan geçirdi. Hissediyordum kötülük vardı bunun ucunda. Sonra Ümit’in elini tutacağı sıra da Ümit sinirle elini çekti ve Nil’in elinde ki yüzükleri aldı.

Ü: Saçmalıyorsun artık!

Hala daha gülüyordu. Kulağıma doğru yaklaştı.

N: Seninle özel olarak konuşabilir miyiz ?
Ü: Hayır!
N: Türkü’ye sormuştum.
Ü: Kime sorarsan sor! Cevabı hayır! Git artık buradan!
N: Buraya kadar gelmişken kolay kolay gitmem ben. Türkü konuşalım.

İlk önce yutkundum. Korktuğumdan değildi. Sadece kötü şeylerin olacağını hissettiğim için. Yavaşça bir adım attım. Ümit tam kolumdan tutacağı sırada :

T: Ümit.
Ü: Türkü hayır! Konuşma onunla! Bak saçmalayacak! Seni üzecek!
T: Tamam Ümit. Sakin ol.

dedim ve Önde ben arka da Nil. İçeriye girdik. Koltuğa oturdum oda karşıma geçti.

T: Ne diceksin ?!
N: O parmağına taktığım yüzük
T: Ne olmuş ona ?!
N: Parmağından hiç çıkmasın! Hatta ölünce bile parmağında kalsın! Çünkü onu o kadar büyük bir nefretle taktım ki parmağına! Sana hiçbir zaman uğur getirmeyecek!

Gözlerinde ki nefreti şimdi daha iyi görebiliyordum. Sesini biraz incelterek konuşmasına devam etti.

N: Biliyor musun ? ilk gece. Ümit’le ilk tanıştığın gece. O gece çok mutluydum. Belki o zamanlar çok fazla sevmiyordum ama hoşlanıyordum. Hoşlandığım adamla evleniyordum. Gözlerim parıl parıl parlıyordu. Sandım ki o da benim kadar mutlu ve beni seviyor. Ailemden göremediğim sevgimi onun bana vereceğini sandım. En azından biraz olsun umut etmiştim. Tek çocuğum. Evet belki milyonlara sahibim. Belki de senin sahip olamadığın anne ve babaya sahibim. Ama onlara sahip olacağıma ölmelerini tercih ederdim. Hıh. Onlar bana paradan başka bir şey vermediler ki. Sevgi nedir bilmedim ben! Annem ve babam dediğim insanlardan sevgi görmedim. Ben, ben tek sevgiyi Ümit’te tattım. Onda buldum. O gece geleceğimizi de düşündüm. Hep hayal ederdim. İleri de çocuklarımla ve sevdiğim adamla mutlu bir yaşantı… Kim istemezdi ki bunu. Ama ben herkesden daha çok istedim bunu! Herkes, ama herkes oradaydı. Tüm tanıdıklarımız, basın, herkes… Hep nikah memurunun o soruyu sormasını bekledim. Ve nihayet sormuştu da. Mutluluktan nasıl konuşacağımı bilemedim. Çok güçlü bir şekilde bağırarak evet dedim. Mutluluğumu ilk defa içten yaşamıştım. Sıra Ümit’e gelmişti. Nikah memuru sorunu neredeyse bin defa tekrar etti. İlk heyecandandır dedim. Ama sonra birden kalktı masadan. Arkasına bile bakmadan beni orada bıraktı ve gitti! O kadar bağırmama rağmen, beni hiç düşünmemiş meğer! Ama ben ona gene inandım. İkinci kez oturdum o masaya! İkinci kez çıktım o insanların karşısına! Kim bilir içlerinden neler düşünüyorlardı. Aldırış bile etmedim. Çünkü Ümit’e güvendim. Bu sefer bırak dedim… Ama yanılmışım! Niyetim. Sana ve dışarıda ki arkadaşlarına acı çektirmek değil! Benim derdim Ümit’le! Ama ben ona ne yaparsam yapim. Onun canı benim ki gibi acımicak! Bu yüzden yüzüğünüzü ben takmak istedim… Eğer Ümit’in canını gerçekten de seninle acıtabileceksem…Üzgünüm. Bundan sonra canın acıcak! Ben ise zevkle Ümit’in eriyip bittiğini izlicem… Beni dinlediğin için teşekkür ederim. Yüzüğün şans getirsin demeyi çok isterdim ama maalesef…

Dedi gülümseyerek çıktı dışarıya… Öylece kaldım. Kıpırdayamıyordum yerimden. Nil dışarıya çıkar çıkmaz Ümit yanıma geldi.

Ü: Türkü iyi misin canım? Ne dedi sana ? Saçmaladı dimi! Dinleme demiştim sana!
M: Dur bir Ümit.
Ö: Türkü ne dedi sana ?
T: Canımız çok yanıcak!
ÖxÜxM: Nee!
Ü: Ne demek bu Türkü? Ne söyledi sanaa!

Sinirle çıkartmaya çalıştım yüzüğü parmağımdan…

T: Çıkmıyor!
M: Nasıl çıkmıyor ?
Ö: Bir daha dene!
T: Deniyorum işte olmuyor!
Ü: Allah kahretsin! … Hadi hazırlan. Gidiyoruz!
T: Nereye ?
Ü: Bilmiyorum. Buradan uzak neresi varsa oraya!
T: Ümit şimdi hemen nasıl gidicez! Özgün’le Melike ne olacak ?
Ü: İsterseniz siz de gelin.
Ö: Bilmem ki. Melike ?
M: Türkü’yü yalnız bırakmam ben. Gidiyoruz.
Ü: Tamam o zaman. Özgün sen benle gel biz eşyalarımız alalım. Sonra da Melike alır. O sıra da sen de eşyalarını hazırla.

Dedikten sonra baktı bana. Alnımdan öptü ve.

Ü: Her şey çok güzel olucak.

Zar zor gülümsedim ona. Gittiler… Biz de melike’yle bavulumu hazırlamaya başladım. Nereye gidiyoruz, Ne kadar kalıcaz, Napıcaz, hiçbir şey bilmiyordum… elime ne geçerse attım bavulun içine… Daha sonra Ümit benimle kaldı. Özgün ev Melike Melike’nin evine gittiler. Herkes hazır olduktan sonra biletlerimizi aldık ve uçağımıza bindik.

Süper olmuş canım ya. Ama neden sezon finali oldu kiii? Yeni sezon ne zaman başlar?

Nil'deki nasıl bir öfkeyse taktığı yüzük bile çıkmıyo ama inş çıkar Ümit'in takması lazım o yüzüğü

çok güzel olmuş cnm (:
sezon kısa sürsün lütfen

süper olmuş cnm )

sezon finali
hmmm en azından final değil o nili gebertirim haa ben
inşallah kısa sürer bu sezon finali
ellerine sağlık

cnm süper olmuş inş bu sezon finali fazla uzun olmaz nil piskopat olma yolunda emin adımlarla ilerliyor inş. türkünün elinden yüzük çıkar bunlar bi huzura kavuşamadı arkadaş devamını en kısa zamanda bekliyorum

Çok güzel olmuuş.
O nili boğasım varrr.

ellerine sağlık cnm çok gzl olmuş umarım kısa sürer sezon finali:D

inş. cnm hemen dönsün istiyorum

Hımm..Tamam bekliyorum

İkinci sezonu açmış bulunuyorum. İçimden geldi açim dedim. Öyle planlamadan yazdım. Bakalım beğenecek misiniz..
İYİ OKUMALAR , BOL BOL BOL YORUMLAR :D





2.Sezon: 26.Bölüm



Uçağımdan inmiştim. Elimde Bavulum yere süre süre geziniyordum havalimanında. Etrafı seyrediyordum. Kimileri oturuyor. Kimileri elindeki kağıtlaı inceliyor. Kimileri benim gibi bavuluyla geziniyor. Kimileri ise uçağına binmek için sabırsızlanıyordu. Havalimanından çıktıktan sonra durup gözlerimi kapattım, kafamı kaldırdım ve mis gibi havayı içime çektim. Sonra gözlerimi açtığım anda karşımda iki çift göz gördüm. Gök yüzünden daha güzel mavi gözler. Mutlulukla gülümseyip boynuna atladım. Oda sıkı sıkı sarıldı bana. Daha sonrasında arkadan kucağında bir çocuk elinde bir çocuk, Cenker'in kucağın da bir çocuk bana doğru geliyorlardı. Gülerek onlara doğru baktım. Sonra tam sarılacakken, birden sarsıldım. Ah, havalimanında ayakta dikilip kalmışım. Keşke böyle bir karşılamam olsaydı diye geçirdim içimden. Dışarıya çıktım. Mis gibi havayı henüz içime çekemedim. Bavulum elimden kayıp yere düşmüştü. Onu tekrardan aldıktan sonra devam ettim. Tam bir taksiye binecekken iki evli çift benden önce davranıp taksimi çaldılar! Sonrasında aceleyle koşan bir kadın topuklu ayakkabısıyla ayağıma bastı. Beyaz ayakkabılarım tanınmaz haldeydi. Elimi cebime attım ve telefonumu aradım, ah ceplerim boştu. Çantamı bakim derken çantam yoktu. Büyük bir endişeyle içeriye doğru koşmaya başladım...
Ah, Hayır hayır! Böyle bir rüyada kötü olurdu. Ne garip rüyamda ne göreceğimi hesaplıyordum. Kafamı yana doğru çevirdiğim de Ümit kim bilir kaçıncı uykusundaydı. Diğer yanıma doğru baktığımda Özgün ve Melike de uyuyorlardı. Hafif yukarı doğru kalkarak arka tarafa doğru baktım. Herkes uyuyordu. Ee, Doğal bir şeydi gece olmuştu. Ama nedense ben tersten gidiyordum. Gece oturup Gündüz uyuyordum. Sıkıla sıkıla etrafı izlemeye başladım. Sonradan uyku sersemi Ümit'in sesini duydum:

Ü: Aşkım neden uyumuyorsun ?
T: Uykum yok ki.
Ü: Ee tabi sabahları uyursan böyle olur.
T: Ne yapacağım peki, canım çok sıkılıyor ?
Ü: Hmm.. Mesela beni öperek uykumdan uyandırabilirsin
T: Çok fırsatçısın.
Ü: Öyleyim..

Gülümseyerek, yanağından öptüm Ümit'i.

T: Uyandın mı ?
Ü: Iı.. Hayır.

Bir daha yanağından öptüm.

T: Şimdi ?
Ü: Hala daha çok uykum var..

Bir daha öptüm onu.

T: Artık uyanırsın herhalde?
Ü: Cıx. Şimdi de uykum var.
T: Ümit daha ne kadar öpeceğim seni ?
Ü: Aslında bir kere, ama yanaktan değil ?
T: Uykulu kal o zaman..

Ü: Peki senin canında sıkılsın o zaman..
T: Uff! Herkesin içinde öpmem!
Ü: Herkesin içinde mi ? Herkes dediğin hepsi uyuyor.
T: Olsun..
Ü: Hadi ama hayatım..
T: Bir şartla..
Ü: Neymiş o ?
T: Sabaha kadar uyumayacaksın ?
Ü: hmm.. Uzun bir öpücüğe karşı olabilir.


Gülümsedim. Ve Ümit'e göre kısa, bana göre uzun bir öpücükten sonra :

T: Ee ne yapıyoruz sabaha kadar ?
Ü: Bilmem.
T: Ben seni boşuna mı öptüm ?!
Ü: Eveett..
T: Ümiit!
Ü: Tamam tamam. Şakaydı. Hmm... Düşünelim. Sabaha kadar uçakta ne yapabiliriz ? Mesela sen bana Benden başka birini öptün mü! anlatabilirsin ?
T: senden başka. Hmm. düşünim.
Ü: Düşünim mi ? Yoksa öptün mü!
T: Sen varken hayır.
Ü: Oda ne demek ?
T: Yani eski sevgililerimi öpmüştüm.
Ü: Kaç tanesini!
T: Ah, bir tanesi hep aklımda hiç unutmuyorum. Uzun boylu, dağınık uzun saçlı, yeşil gözlü, sportif bir sevgilim vardı. Çook yakışıklıydı..
Ü: Benden de mi!
T: Aa, maalesef ki evet.
Ü: Türküü!
T: Tamam canım alt tarafı bir şakaydı..
Ü: Kötü bir şakaydı.
T: Ama aslında öyle biri olsa hiç de fena olmazdı amaa..
Ü: Yaa öyle mi Türkü hanım ?
T: Yani, evet, öyle.
Ü: Hıh! O zaman o gelsin seni sabaha kadar eğlendirsin. Ben uyuyorum!
T: Tamam tamam. Sakın uyuma.
Ü: Noldu ?
T: Ya tamam. Bir tek sen ol yanımda yeter. Başka birini istemem ben.
Ü: gerçek mi ?
T: Gerçek.

Ümit mutlulukla yanağımdan öptü beni.

T: Ee, buldun mu ne yapacağımızı?
Ü: Sabaha kadar birbirimize fıkra anlatsak?
T: Sabaha yetecek kadar fıkram yok.
Ü: Benim de.
T: O zaman başka bir şey bul.
Ü: Hayal edelim.
T: neyi ?
Ü: Bilmem. Geleceğimizi. Mesela kaç çocuğumuz olurdu ?
T: Hımm.

Kafalarımızı birbirimize dayadık ve hayal kurmaya başladık.

***

T: Ümiiiiiiit.
Ü: Efendiiim.
T: Kızımız ağlıyor baksanaa.
Ü:Hangisiii?
T: Ne bilim canım. hepsini görmüyorum. teker teker bak işte.
Ü: Türküüü.
T: nee?
Ü: Oğlumuz da ağlıyor.. Türkü diğer oğlumuzda ağlıyor. Kızlarda ağlamaya başladı.. Türküüüü bunların hepsii ağlıyorrr. türküüü!!..

***

Ü: Ayyh! Güzel bir hayal değildi bu.
T: Bence de.
Ü: Tamam o zaman ilerde köpek yetiştirelim mi ?
T: bilmem ki..

***

Ü: Türkü.
T: Efendim.
Ü: Köpeğimize mamasını verdin mi ?
T: Ben diğerine verdim. sen ver onada.
Ü: Tamam.

Ümit gider ve köpeğe yemeğini vermek için kapına köpek mamasını döker.

Ü: Türküüü.
T: Hıh
Ü: Bu köpek bana kötü kötü bakıyooo.
T: Mamasını alıyorsun zannediyordur.
Ü: Napıcam ben şimdi ?
T: Napıcankaç çabuuk!
Ü: Aaaaa!

Bir süre sonra

T: Ümit ne oldu ne bu hal ? niye sekerek yürüyorsun.
Ü: Köpek sağolsun önce yere yatırdı. Daha sonra sağ bacağımı ısırdı. Kaçmaya çalışınca da üzerimi parçaladı..

***

Ü: Ohaa! Bu köpekte ne caniymiş. Biz o kadar yemeğini her şeyini verelim o gelsin ısırsın bizi. oh ne ala!
T: tamam tamam hayal kurmayı da bırakalım.
Ü: Uyuyalım türkü.
T: Galiba benimde uykum geldi. ee hadi uyuyalım.

Kafamı Ümit'in omzuna dayadım. Ve uyuya daldık...

ellerine sağlık cnm çok gzl olmuş:D