Sabah gözlerimi açar açmaz kalktım yerimden. Melike yoktu yanımda. Benden önce uyanmıştı büyük bir ihtimalle. Kalkıp üzerime bir şeyler geçirdikten sonra aşağıya indim. Melike salonda oturuyordu. Yanına gidip oturdum.
T: Uyandımı bizimkiler M: Nerde onlarda erkenden uyanmak! Horul horul uyuyorlar. T: Gel uyandıralım o zaman M: Onlar hayatta uyanmaz T: Biz uyandırırız.
Dedim ve gülümseyerek yerimden kalktım. Melike'de peşimden kalktı ve lavaboya gittik. Bulduğum orta boyda bir kovaya buz gibi soğuk su dolduldurdum. Sonra sessizce kapıyı açtık. İkisi de birbirinden dağınık yatıyorlardı. Kovanın bir ucundan ben diğerinden de Melike tuttu ve sessizce 1-2-3 diye saydım. Daha sonrası..
Ü: Aaaaaa Ö: Noluyor yaa Ü: Bıır dondum bunee Ö: Yatağım. Yatağım ıslandıııı Ü: Oğlum ne yatağı ya ilk kendine baksana sen de ıslanmışsın! Ö: Haa. Dimi evet.
Birbirlerini bırakıp bize döndüler. Tabi biz çoktan gülme krizine girmiştik.
Ü: Siz heh Ö: Şimdi görürsünüz!
Dedikten sonra üzerimize gelmeye başladılar. Tabi biz Melike'yle dururmuyuz. Kaçmaya başladık. Merdivenlerden düşmek üzereyken son anda birbirimizi kurtardıktan sonra koşa koşa dışarıya çıktık. Biz koştukça Ümit'ler de peşimizden geliyorlardı. Tabi bir arkamıza bir önümüze baka baka koştuğumuz için önümüzde ki engeli göremedik ve yerle birleşmemiz bir oldu. Bu sefer gülme sırası Ümit'lerdeydi.
Ü: İlahi adalet :D T: Gülme yaa Ü: Sen sabah bana gülerken iyiydi ama dimi T: Off.. Ö: Gel yardım edim M: Hıh! İstemez Ü: Hadi ama naz yapmayın gel tut elimi kaldırım seni
Ümit'in elini tuttum. Ümit beni kaldırdıktan sonra aramızdaki uzaklık mesafesi çok azdı. Tabi bu fırsatı kaçırırmı Ümit bana doğru yaklaştı ve öpüşmeye başladık. (Özgün de Melike'yi kaldırır ve onların da Ümit'le Türkü'den farkları yoktur..) * Günün sonrasında eve gitmiş üzerlerini değiştirmişlerdir. Kahvaltı için güzel bir rentoran bulur ve bir masaya otururlar. Siparişlerini verip beklemeye başlarlar.
M: Ee bu gün napıyoruz Ö: Dün bara gidememiştik bu gece gidelim mi MXT: Hayıır! ÖXÜ: Niyee T: Daha bara gitmeden çok içiyorsunuz sonra da geceyi berbat ediyorsunuz Ü: Biz mi berbat ediyoruz M: Eveet. Ö: Tamam içmeyiz. M: söz mü Ü: Yani azcık T: O zaman olmaz Ü: Ama aşkım lütfeen M: Çok az ama
T: Ayrıca barda içiceksiniz bara gitmeden önce değil! ÜXÖ: Söz
Siparişleri de gelir ve kahvaltılarını yaparlar. Akşama doğru bar için her biri hazırlanır. Ve yola koyulurlar.
Ü: Yani benim anlamadığım bu kadar güzel olucak ne var M: Ee bara gidiyoruz Ümit. Hem kızlar için markete bile gitsen güzel olmak zorundasın Ö: Ee sen her halinle güzelsin zaten hayatım. M: Sağol Aşkım. Ü: Bak biri alf atarsa karışmam dalarım. T: Off Ümit. Olmaz bişey.
Bara varırlar. Bir masaya geçerler ve ilk başlarda öylece takılırlar. Daha sonraları içki içerler. Biraz dans ederler. Yorulunca da bir köşeye otururlar. Yarım yamalak bir sarhoşluk hakimdir her birine. Yanlarına iki tane erkek gelir.
-Aa, Merhaba. Kızlarla bir şey konuşabilir miyiz Ü: Hayır! -Merak etme bir şey yapacak değiliz. Sadece bir şey konuşacağız Ö: Ne konuşacaksınız -Özel bir durum Ü: Canım bu adamaları tanıyormusunuz: TXM: Hayıır. Ü: Birbirinizi tanımadığınıza göre özel ne konuşabilirsiniz! -Bayanlar şuan sarhoş oldukları için bizi tanımıyorlar. Oysa ki biz onları çok yakından tanıyoruz. Ü: Çok yakından derken, kimsiniz siz -Eğer izin verirseniz konuştuktan sonra açıklayacağız Ö: Olmaz ilk önce açıklayın! -Sinirlenmeye gerek yok sadece biraz ileride bir şey konuşacağız o kadar
Ü: Tamam o biraz ileriye biz de gelelim nasıl olsa bizden sakladıkları bir şey yok! -Beyler işleri zorlaştırıyorsunuz ama sadece bir şey konuşacağız dedik, ayrıca çok eski bir arkadaşlarıyız hanımların Ö: Nedense arkadaşı olmanıza rağmen tanımıyorlar -Çok eski dedik dimi Ü: Her neyseniz, İzin vermiyoruz konuşamassınız -Hıh! Siz kim olduğunuzu sanıyorsunuz hanımlar kendileri karar veremiyorlar mı Ü: Bana bak! T: Ümit tamam sakin ol. M: Tamam hadi kalkın evimize gidelim. -Hanımlar konuşucaktık Ü: İzin vermiyoruz dedik ya lan anlamıyor musun
-Bakın sakin konuşuyoruz siz de sakin olun yoksa Ö: Yoksa ne! -Elimizden bir kaza çıkacak!
ÜMit kendini tutamaz artık ve tam yumruk atacağı sırada Türkü kolundan tutar onu.
T: Ümit boşver. Hadi gidelim biz.
O sıra da yanları iki tane de kız gelir. Biri Ümit'in biri de Özgün'ün yanına gelir.
T: Siz kimsiniz ya! -Ben Elif. -Ben de Ela. M: Sanki isimlerini sorduk! -Her neyse beyler sizle biz gelene kadar hanımlar ilgilenecek şimdi hanımlar bir şey konuşmamız lazım. Buyrun önden Ü: Bune ya! İzin vermiyorum demiştin kıtlık var herhalde! -Senin sesin çok uzadı ama!
Diyerek Ümit'in omzundan iter. Ümit arkasındaki koltuğa düşer. Tabi Elif hemen yanına gider. Erkekler kızları kollarından çekiştirmeye başlarlar.
T: Ya noluyor bıraksana kolumu! -Alt tarafı bir şey konuşacağız amma uzattınız! Ü: ya kızım çekil üzerimden! M: Özgüüün.. Ö: Lan bırak kızı!
Yanlarına gelen iki erkek Ümit ve Özgün'ü tutarlar.
T: Ya ümiiit. Ü: Lan bırak!
Türkü'nün ısrarla yerinden kıpırdamadığını gören erkeklerden biri kolundan tuttuğu gibi çekiştirirken Türkü'nün ayağı burkulur ve yere düşer. Ümit bu davraşından sonra deliye döner ve ellerini tutan kişiden kurtulup Türkü'yü düşürene yumruk atar. Büyük bir kavga başlar... * Ümit ve Özgün gözlerini açtıkların da sahilde yere bırakıldıklarını görürler. Yavaşça doğrulur yerinden ümit.
Ü: Biz bar da değil miydik! Ö: Kızlar.. Kızlar nerde
Ü: Türküüüü. T: Efendim Ü: türküüm T: Ne Ü: Ne Mutlu Türküm diyenee T: Ümit ne saçmalıyorsun Ü: Seni seviyoruum. T: Biliyoruum. Ü: Haa. O zaman bilmediğin bir şey söyliyim mi? T: Söyle. Ü: Seni seviyoruuuum.
biraz geç kalmış olabilirim ama buraya bittimmm :D:D
Ü: Biz Bar da Değil miydik ya Ö: Kızlar... Kızlar nerde.. Ü: Kı-kızlar nerde lan! Ö: Ne bilim abi!
Her ikisi de hızla ve büyük bir endişeyle kalkarlar yerlerinden.
Ü: Na-napıcaz! Ö: Bilmiyorum. Arıyalım ya da eve gidelim. Yok yok barda da olabilirler. Off ben de bilmiyorum napıcaaaz! Ü: Dur. Tamam sakin olalım. Arıyalım ilk önce.
Kızlar ararlar. Her ikisinden de cevap yoktur.
Ö: Cevap yok! Ü: Eve gidelim. Ö: Tamam.
Gene aynı endişeyle evin yolunu tutarlar. * Hafif bir sinir vardı üzerinde ama hain fikirleri ve intikam duygusu bu siniri hain bir gülüşe bırakıyordu yavaş yavaş. Arkasını döndü birden.
N: Aslında her birinize sinirliyim! sadece bir kız demiştim size o da siyah uzun saçlı olan! Siz ikisini de almışsınız! ama sorun değil fazla kişi göz çıkartmaz! Kızları dediğim yere götürdünüz dimi. -Evet efendim. N: Güzel. Ümit bey çıldırsın sevgilisini bulamayınca.
İçerden salına salına gülümseyerek Onur girdi. Nil'in en yakın arkadaşı oluvermişti bir anda. Ümit'lerin yerini bulmada bir hayli yardımı dokunmuştu Onur'un.
O: İntikam'cı napıyorsun N: O ne be! O: Bilmem şimdi aklıma geldi. Neyse planın nasıl gidiyor bakalım N: Çok Güzel. Kızlar istediğim yere geldi. O: Ah senin şu plansız planların öldürüyor beni N: Plansız Planlarım mı! O: Evet onlar. Çok daha güzel fikirler bulabilirsin N: Nasıl yani O: Şöyle yani iyi dinle beni...
Gecikme için üzgünüm (: İyi okumalar bol bol yorumlar :D
29.Bölüm kısaydı. Bu bölüm de devamı İYİ OKUMALAR, BOL BOL BOL YORUMLAR :D BAYRAMINIZ MÜBAREK OLSUN :D
Büyük bir kahkaha attıktan sonra mutlulukla Onur'a baktı. Tek kötü kendisini sanırdı ama Onur ondan daha şeytan çıkmıştı.
N: Bak bu intikamım için çok uygun! Benim yaşadıklarımı oda yaşamalı! * Deliye dönmüştü her ikisi de evde de yoktular başka bir yerde de. Her yeri kolaçan ettikten sonra en sonunda iflas etmiş bir şekilde kaldırımın bir köşesine oturdular.
Ö: Bu nedir ya! Yerin yedikat altına mı girdiler nerdeler! Ü: Bilmiyorum! Lanet olsun ki bilmiyorum! Ö: O bardan içeriye soksalardı bizi gösterirdim ben onlara! Ü: Ooooff!
Çaresiz bir şekilde böylece otururlarken. Kafalarını kaldırmalarıyla karşıların da kızları gördüler. Her ikisi de hem mutlu olmuş hem de şaşırmıştı. Hızla yerlerinden kalkıp kızların yanına gittiler ve sarıldılar. O mutlulukla fark edememişlerdi: kızların yüzünde ki mutsuzluğu.
Ü: Bir sorun mu var T: Aa, Ha-hayır yok. Ö: Emin misiniz M: e-evet. Ü: Peki noldu yani dün neredeydiniz bir şey yapmadılar dimi size gidip dövümmi! T: Of hayır Ümit sakin ol. Ö: Yani iyisiniz dimi M: Evet Ö: Peki onlar kimdi M: O-onlar eski bir arkadaşımızmış Ü: Mış T: Yani biz sarhoşken tanıyamadık anlamında mış Ö: Niye bu kadar geç kaldınız peki M: Kkonuştuk biraz öyle de vakit geçmiş işte Ü: Telefonlarımızı niye açmadınız M: Şarjımız bitmiş Ö: İkinizin de mi T: Ay üff evet! amma soru sordunuz hem bizim size bir haberimiz var Ü: Ne M: Hazır mısınız Ö: Evet MXT: Evleniyoruz! ÜXÖ: Ne nasıl ne zaman! M: Şimdi biz dün yoktuk ya hani o gün düşündük taşındık hatta düşünüp taşınmakla da yetinmedik T: Her şeyi organize ettik yarın hemen evleniyoruz Ü: emin misiniz siz yani nasıl olcak T: Olucak işte bişiler hadi eve gidelim de hazırlanalım
Her şey mutlulukla ama mutsuzlukla gelişiyordu. Ümit ve Özgün şaşkındı ama çok mutlulardı. Kızlar ise mutsuz ama mutlulardı. Beyler bir an önce sabah olsun istiyorlardı. Ama kızlar istemiyorlardı. Ve gün battı... Battığı gibi de doğdu güneş çok güzel parlıyordu. Beyler de hiç olmadığı kadar heyecan vardı. Kızların peşine takıldılar ve gittiler. Kızlar gelinliklerini giyip hazırlıklarını kısa sürede tamamladılar. Beyler de aynı şekilde. Ve organize edildiği üzere çok güzel olan kır düğünü onları bekliyordu. Kol kola geçtiler oturanların arasından. Masalarına oturdular. Türkü hüzünle baktı Ümit'e ve acı bir şekilde konuşmaya başladı:
T: Seninle bu kadar güzel bir kır düğünün de mutlulukla evlenmeyi çok isterdim Ümit. Hem de çok. Seni çok seviyorum. Özür dilerim... M: Seni çok Seviyorum Özgün.. Özür dilerim..
Erkekler daha neler olduğunu bile anlamadan kızlar gözleri yaşlı masadan kalktılar ve yürüyerek orayı terk ettiler. * N: Benim yaşadıklarımı şimdi oda yaşayacak, o nikah masasında sevdiğin kişi tarafından bırakılıpta terk edilmek ne demekmiş oda anlayacak. Ben de üzgünüm Ümit. Ama bunu sen istedin!
Ptsi Eyl. 02, 2024 11:15 pm
Cinsiyet
Mesaj Sayısı
Rep gücü
Kayıt tarihi
Nerden
Kişisel İleti
Sevdiği Karekter
Konu: Geri: MÜSAİTSENİZ SİZE AŞIK OLABİLİR MİYİM ?-Sezon Finali. 
yeni bölümü bekliyorum
