İYİ OKUMALAR
' Damarlarımda Akan Zehir ' | 3.Bölüm; " Çaresizliğin Anahtarı"
Sevil;
(İstemsizce yaşlar süzülmüştü gözlerimden, Melikeninde öyleydi, oda ağlıyordu.Sefaysa pes etmiş bir şekilde somurtarak duruyordu sadece, Ekremse tek bir noktaya bakıyordu, ne yaptığını çözememiştim.Birden kafasını kaldırdı ve Melikeyle bana baktı.Dışarıdakiler suyamıyıcak şekilde bize bir şeyler fısıldıyordu.)
Ekrem:Bakın, eğer Sefayla yakalanırsak bile sizin yakalanmanıza izin vermiyeceğim.
Melike:Nasıl olucak, kapana kısıldık resmen bir fare gibi.
(Ekrem bir şey hatırlamışçasına Melikeye döndü, bir süre baktı ona baktı ve gülümsedi.)
Ekrem:O zaman bizde farenin yaptığını yapacağız.
(Ekrem hızla kafasını kaldırdı ve etrafa bakınmaya başladı.)
Sefa:Ekrem napıyorsun.?
Ekrem:Saklanıcak yer bulmaya çalışıyorum.
Sefa:4'ümüz birden bu odaya saklanıcak yer bulamayız.
(Zorda olsa ağzımdan bitin bir ses çıkardım.)
Sevil:Bunun mümkünatı yok.
Ekrem:Var.
(Ekrem hızla yanımızdan ayrıldı ve ilerideki dolaba baktı.)
Ekrem:Bu dolap çok büyük iki kişi oturarak sığar.
Sefa:Ya diğer iki kişi.
(Ekrem hızla odayı 4 dönmeye başladı.Masanın arkası vardı ama buda çok açık bir yerdi olamazdı.Ekrem birden durdu ve gözlerini kapattı.Bir şeyler mırıldanıyordu içinden ama duymamızın imkanı yoktu.)
Ekrem;
(Burdan kurtulmanın bir yolunu bulmalıydım.Bulacaktım, elbetki bir yol vardı, vardı ama bulamıyordum diğer iki kişi açıkta kalıyordu.Yapamazdım, bu olamazdı, onlar bizim yüzümüzden buradaydı, sırf bizi kurtarmak için kendilerini tehlikeye atmışlardı ve onlara olan borcumu böyle ödeyemezdim.Gözlerimi kapattım ve sakin olmaya çalıştım, deniyordum ama ellerim ve vücüdüm zangır zangır titriyordu.Bir hırsız gözüyle düşünmeliydim, nerelere saklanabilirdim.Gözlerimi açtım ve tekrardan hızlıca çevreye bakındım, gözümlerim en dip köşedeki masanın önünden geçerken durdu, dikkatlice oraya bakmaya başladım, gülümsedim ve dönüp fısıltıyla konuştum.)
Ekrem:Sefa.
(Sefa her şey bitmişçesine bitkin bana bakıyordu ve solgun sesiyle cevap verdi.)
Sefa:Hı.
Ekrem:Şu masanın arkasındaki kocaman çöp kutusu varya.
Sefa:Eee.?
Melike:Alkından bile geçirme Ekrem çöpün içine girmem.
(Melikeye baktım ve titreyerek güldüm.Sefa bana döndü ve fısıldadı.)
Sefa:Ekrem kriz geçiriceksin iç şunu.
(Yeni farketmiştim, gerçekten vücudumun her zerresi ve beynim, şuan o zehiri şiddetle istiyordu ama şimdi olmazdı dayanabilirdim en azından yarıum saat daha.)
Ekrem:Sus sırası değil, Melike bak o çöpün içinde pislik yok, yazın okulda gösteri oldu çok büyük bir gösteriydi her yeri kertonlarla süslediler ve işinde onlar var.
(Sefa bir umut ışığı varmışçasına bana baktı ve konuştu.)
Sefa:Evet hatırladım.
Ekrem:Yane şuan içinde karton çöpleri fln var, girebiliriz.
(Sevil bitkince sesini çıkardı.)
Sevil:Siz bunları nerden biliyorsunuz.
Melike:Sevil kanana kısıldık ama aklını yitirmiş olamazsın heralde, unutma.! Yanımızdan duran iki şahsiyet okulun satıcıları ve o gün satmaya geldiler.
(Başımı önüme eğmiştim, eğme gereği duyuyordum bu utanç vericiydi, Sefada aynı şekildeydi.Birden farkına vardım ve hızlı olmamız gerektiğini hatırladım.)
Ekrem:Bunları konuşmanının ne yeri nede sırası.Şimdi bu dolaba iki kişi giricek.Kim.?
Melike:Ben dolaba giremem Ekrem.
Sefa:Yapamam zaten zor nefes alıyorum orda hiç alamam.
Ekrem:Ben ve Sevil dolaba gireceğiz, Melike sen dolabı kapatıcaksın ve anahtarıyla bizi kilitleyip cebine koyucaksın sonra sizde masanın üstünden geçin ve kartonların arasına atlayıp iyicene dibe karışın Sefayla tamam mı.?
(Melike korkudan titreyen sesiyle cevap verdi.)
Melike:Ta-Tamam.
(Hızlıca Sevile dönüp baktım, öyleca bana bakıyordu çok korkmuştu belliydi.Yavaşça koluna dokundum.)
Ekrem:Hadi, biraz daha durursak çok geç olabilir.
Sevil;
(Ekremin bana seslenmesiyle kendime gelmiştim, başım dönüyordu kramp girmişti ama bunun hiç sırası değildi.Ekrem önümden gitti ve dolabın kapağını açıp az yer kaplıyıcak şekilde yerleşti.)
Ekrem:Hadi Sevil.
(Yavaşça Sefa bana mırıldandı.)
Sefa:Korkma yemez seni.
(Sırıtıyordu, evet yanlış duymadınız sırıtıyordu.! Bu nasıl bir kişiliksizlikti bu durumda sırıtıyordu.! Kendime hakim olamadım ve suratına tükürdüm.Hızla yanından geçtim ve dolabın önünde durdum.Ekrem elini uzatmıştı elinden tuttum ve yanına yerleştim son olarak ayağımızda içeri almıştım.İşte şimdi bizi korkutan sesler gelmişti.)
Hizmetli:Anahtarları buldum.
Amir:Dünya kadar anahtar var elinde hangisi.
Hizletli:5'inden biri.
(Anahtarlar hizmetlinin elinde şıkırdıyorlardı.Melike ve Sefa donup kalmıştı.Ekrem Melikenin bacağına vurdu.)
Ekrem:Çabuk ol hepimiz yakalanıcaz.
(Melike hızla ürkmüşçe bize döndü, hızla dolabın kapaklarını üstümüze örttü ve bizi kilitledi.Artık kendimi daha fazla tutamıyordum, elimi ağzıma götürdüm, sıkıca kapattım bastırabildiğim kadar bastırıyordum sesimin çıkmasına engel olmuştum ama bütün vücüdümda benle beraber titriyerek ağlıyordu.Hıçkırışlarımı içimde hissediyordum.Ekrem bana biraz daha yaklaştı ve ellerimi tutup ağzımdan aldı, ne yapıyordu bu hıçkırışlarım dışarıçıksınmı istiyordu.Sımsıkı ellerimi tuttu.)
Ekrem:Şşşş.Sakil ol, tamam mı.? Bu durumdan kurtulacağız sana söz veriyorum.
(Biraz olsun sakinleşmiştim.)
Ekrem:Gel buraya.
(Ekrem bana sarılmıştı, beni sakinleştirmeye çalışıyordu, dayanamadım ve kafamı iyice Ekremin göğüsüne gömdüm, ikimizde cangır cangır titriyorduk.)
Melike;
(Hızlı bir biçimde Seville Ekremi dolaba kilitledim ve çöp kutusuna doğru döndüm, Sefa masanın üstüne çıkmıştı ve kapağını açmıştı, hızlıca masaya çıktım, Sefa yardım etmek istercesine elini uzattı, bu çocuktan gerçektende iğreniyordum.Eline bile dokunmadan atladım, kendimi parça parça kartonların arasında bulmuştum ve hemen Sefaya yer açtım ve beni korkutan sesi duymuştum işte.Kapıdaki kilit anahtarla açılıyordu işte bir kere çevirilmişti, üçüncüde kapı açılıcaktı.Sefa hızla yanıma atladı ve çöpün kapağını örttü., ikimiz birden iyice kartonların arasına daldık, korkudan titriyordum.)
Sefa:Biraz skain ol tamammı.? Koca kutu titriyor.
Melike:Burdan bir kurtuluyum seni öldürücem.
(Beklediğimiz ve gerçekleşmesini hiç istemediğimiz ses işte kulaklarımda yankılanmaya başlamıştı.Kapı açıldı ve içeride dolanan ayak sesleri kulağımı tırmalıyordu.)
Sevil;
(Kapı açılmıştı işte kafamı dahada Ekremin göğüsüne gömdüm.Ayak sesleri yakınlaşıyordu yakınlaştıkça dahada titriyordum ve dolabın tam dibinde durmuştu ayak sesleri.Bir el dolabın kapağını açmak için zorlamıştı, işte bu son noktaydı artık içimdeki bütün hıçkırıklar dışarı çıkıcaktı elim, elim çok uzaktaydı yetişemezdim ağızıma, paniklemişken bir el ağızımı sımsıkı kapattı Ekremin eli olmalıydı başka kimin olabilirdiki zaten.)
Amir:Bu dolap neden kilitli.
Hizletli:Bilmiyorum galiba bunun anahtarı bir öğretmende, çünkü bende yok.
Amir:Tamam buraya kimse girmiş olamaz o zaman.
Hizmetli:Anahtarlarımız, güvenli kasada saklanıyor kimse alamaz zaten.
Amir:Tamam çıkalım burası temiz.
(Ayak sesleri yanımızdan uzaklaşarak kapıdan dışarı çıktı ardından kapı kapanıp üç kere kilitlendi ve sesler kapıdan uzaklaştı.Derin bir nefes alıp bütün korkumu atarcasına nefesimi bıraktım.Sefa ve Melikenin sesleri geliyordu o büyük karton dolu kutudan çıkarlarken kavga ediyor olmalıydılar.)
Melike;
(Sesler kapıdan uzaklaştıktan sonra hemen kafamı kaldırdım ve yavaşça kutuyu açıp masanın üstüne fırladım daha sonra masadan yere atladım.Sefada peşimden atlamıştı.)
Sefa:Niye hemen çıkıyorsun biraz beklesene.
Melike:Kartonlar yumuşak geldi galiba sen gidip uyuyabilirsin.
(Dolaba yöneldim ve anahtarımı cebimden çıkardım.)
Sevil;
(Melike dolabın yanına gelmiş olmalıydı, sefaya cevap veriyordu.)
Melike:Kartonlar yumuşak geldi galiba sen gidip uyuyabilirsin.
(Son cümlesi Ekremin gülmesine sebep olmuştu, aslında bende gülüyordum.)
Ekrem:Hadi Melike aç şu dolabı artık.
Melike:Yanında Sevil olduğuna şükret yokse seni burda dırakıp kaçardım.
(Melike dolabın kapağını açtı hemen kendimi dışarı attım ve zafer kazanmış bir duyguyla Melikeye sarıldım.Oda bana sımsıkı sarılmıştı.Ekremle Sefa uzak duruyorlardı onlar arkadaş değilmiydi.)
Melike:Geçti.
Sevil:Şuan tek isteğim yatağıma ulaşmak.
(Melike sıcak gülümsemeyle benden ayrıldı ve bana baktı.)
Melike:Benimde.
(Daha sonra Ekreme döndü ve ona sarıldı.Ekrem şaşırmıştı, Melikeden böyle bir tepki beklemiyordu.Ekremde sarıldı ve gülümsedi.)
Melike:Hala saklanma konusunda hiç fena değilsin Ekrem.
(Ekrem aniden Melikeden ayrıldı.)
Ekrem:Tabi ya, bu beyin varya böyle zor zamanlarda devreye giriyor,makineeee. :D
(Ekrem gülmeye başlamıştı.Ne kadar sevimli, tatlı ve şımarıkça gülüyordu bu çocuk.Melikeye baktım oda gülmeye başlamıştı.)
Melike:Evet, evet öyle.Küçükken olduğu gibi.
(Melike birden ciddileşti, Ekremde gülmeyi bırakmıştı.)
Ekrem:Hadi sizi odanıza kadar bırakalım.
Melike:Saçmalamayın yakalanırsınız.
Ekrem:Tuğçenin hesabını bi almamız lazım.Nerde bu kız niye yardım için alt kapıya gelmedi.
Sefa:Sakin ol Ekrem, kızın ne suçu var çıkamamıştır.Hem daha yeni alışıyor o.
Ekrem:Biraz aklı varsa daha alışmamışken gider tedavi olur ve kısa süre içinde kurtulur.
Sefa:Kolaysa sen kurtul o zaman.!
Ekrem:Biz ne kadar uzun zamnadır kullanıyoruz farkındamısın.! O odada ne kadar uzun süre tutucaklar bizi.! Ayrıca sen iğrenç bir yaratıksın.Gittin sevdiğin kıza hap içirdin.!
Melike:Ne.! Bi dakika bi dakika ne oluyor burda, Tuğçe zaten yarım dönemdir satıcı.
Ekrem:Evet satıcı olabilir ama daha 2 tane hap aldı.Birini bu yanımda duran iğrenç kişilik verdi.2.sinide zorla sıkıştırıp ağızına tıktı.
Melike:Hayır 3.
Sevil:Bu gece sitresten ağzına kendi attı...... yakaladık daha yeni.
(Melike dayanamadı ve Sefaya tokadı yapıştırdı.)
Melike:Sen ne iğrenç bir şeysin ya.! Sevdiğin kıza hapmı içirdin.!
Sefa:Sen karışma.
Melike:Lanet olsun.! İkinizde şu halinize bakın titreyip durmak çokmu güzel.! Gidin tedavi olun.!
Sefa:Tedavi olmak isteyen kim ben zevk alıyorum.! En azından rahatlıyorum.
Sevil:Sadece rahatladığını sanıyorsun salak ve Tuğçe artık senin yanına bile yaklaşmaz artık.
Sefa:Kabul ediyorum yaptığım doğru bir şey değildi.Napabilirim tek seçeneğim kalmıştı benimle konuşmuyordu bile.Zaten zor mal sattırıyoruz ona.
(Melikeyle birbirimize baktık.)
Sevil:Gayet istekli görünüyor.
Melike:Yane geldi Sevile fln sordu.
Sevil:Hatırlatma bile elimde kalıyordu.
Sefa:Mecbur istekli gibi görünüyor.
Sevil:Ha demek onun için şimdi sSefayla uğraşmıyım gibip Ekreme diyim dedi.
Melike:Vaybe ben onun içtiğini sanıyordum.
Sevil:Yane öyle bi tarafı kalkmış gibi ortalarda dolanıyor.
Melike:Bi dakika, madem kullanmıyordu neden anahtarıların kopyasını çıkardı ve neden ondaydı.
Ekrem:Sefa salağı boğazına bıçak dayayınca mecbur kaldı.
Sefa:Sanki sen dayamadın.!
Ekrem:Senin yüzünden.! Kızı başta tehdit etmeseydin bende susturmak zorunda kalmazdım.
Sevil:Susun artık konuştukça batıyorsunuz.
Melike:Hadi biz gidelim.
Ekrem:Bizde gelicez zaten yürüyün.
Melike:Kızın üstüne gitme be.! Yarın konuş.!
(Melike kapıyı açtı ve etrafa bakındı kimse yoktu. 4ümüzde odadan çıktık.Melike hemen kapıyı kilitledi elimden tuttu ve beni çekiştirdi.Arkama baktığımda Ekremle Sefa Erkekler yatakhanesine doğru koşmaya başlamışlardı bile.Melikeyle hızla koşarak odamıza gittik ve yatağımızın üstüne oturup derin bir oh çektik.Herkes uyumuştu.Allahtan kimse görmemişti.Bu gün için bu kadar macera yeterliydi ama içimden bir dürtü beni dürtüyordu, geç olmadan Melikeyle bu gün bir şey daha yapmamız gerekliydi.Yatağımın üstünden kalktım, Melikenin yatağına yavaşça oturdum ve gözlerine baktım.Oda anlamışçasına tamam anlamında başını salladı, ikimizde ayağı kalktık.Belki ikna edemeyecektik ama yinede umutlukduk.
15 saat sonra…
Sevil;
(Ah, başım.! Çok acıyordu.Kendime geldim ve çevreye bakındım.Karşıumda ateş püskürten Sefa duruyordu.Napıyordu bu salak çocuk böyle, boğazıma bıçak dayadı.Duvara o kadar sert yapıştırmıştıki başımı hissetmiyordum.Bıçağı boğazıma biraz bastımıştı.)
Sefa:Tuğçe nerde.!
Sevil:Dediğim gibi, hastanede.!
Sefa:Sana tahmin bile edemeyeceğin şeyler yaparım, sen nasıl Tuğçeyi şikayet edersin.! Ne sanıyorsun sen kendini.!
(Boğazıma bıçağı biraz daha batırmıştı.Hadi Sevil hadi hatırlamalısın hatırla tamam 9 aydır antireman yapmadın ama sen iyi bir dövüşçüsün.)
Sefa:Şimdi ne yapıcaksın ha.? Kim kurtarıcak seni elimden söyle bakalım.
(Boğazımın kenarından hafif kan süsüldüğünü hissede biliyordum.Hızla elimi yumruk yaptım ve bıçaklı eline vurdum ardındanda suratına dönerek tekmeyi yapıştırdım.Afallamış ve şaşkın bir şekilde bakıyordu hemen ondan uzaklaştım.Ağzı kanıyordu.Bana baktı ve ağzının kenarını silip yanıma geldi kaçıcak bir yerim kalmamıştı.Tekrardan tekma atıcaktımki ayağımı yakaladı ve beni yere yapıştırdı.Ahhh.! Canım bu dahada fazla yanmıştı.Bıçağı boğazıma tekrardan dayadı.)
Sefa:Eeee yine aynı noktadayız.
Sevil:Bırak beni.! Yemin ederim seni beter ederim.!
(Bıçağı boğazıma biraz daha bastırdı.Acıyordu ah.! Ayaklarımı kullanmaya çalışıyordum ama etkisiz hale getirmişti.Uzun süre çalışmassan böyle olur Sevil.Ona baktım ve zorlukla konuşmaya çalıştım.)
Sevil:Gerizekalı.! Tuğçeyi ben şikayet etmedim, kendi isteğiyle gitti.! Biz sadece Melikeyle destek için ona hastaneye kadar eşlik ettik.Salak.!
Sefa:NE.!
3.BÖLÜM SONU…!!
UMARIM BEĞENMİŞSİNİZDİR…
YORUMLARINIZI VE DÜŞÜNCELERİNİZİ BEKLİYORUM…
4.BÖLÜMÜ BEKLEMEDE KALIN... (:
4.BÖLÜM FRAGMANI;
CENKER:BANA YALAN SÖYLEME DÜN GECE NERDEYDİN.!
EKREM:LAN SENİ ÖLDÜRÜRÜM.!
SEVİL:HAYIR.!
EKREM:AFERİN TUĞÇEYE BİZİM YAPAMIYACAĞIMIZI VE YAPAMADIĞIMIZI YAPTI.
MELİKE:BUNDAN SONRA HİÇ BİR ŞEYE BULAŞMAYACAĞIM.!
Ptsi Eyl. 02, 2024 11:15 pm
Konu: Geri: "Damarlarımda Akan Zehir" | 32.Bölüm; Gizli Öfke - 143.Sayfa 
Cinsiyet
Mesaj Sayısı
Rep gücü
Kayıt tarihi
Nerden
Kişisel İleti
Sevdiği Karekter
ben iğrenç yaratık 
MUHTEŞEM olmuşl cnm 
