Ya arkadaşlar çok çok çok özür diliyorum... ama senaryolarımı maesef yazamıyorum neden diye sorucaksınız hemen açıklama yapacağım... Geçen gün bazı göz ağrılarımdan dolayı doktora gittim vede doktor gözümde iltihaplanma olduğunu söyledi.vede bilgisayara az bak dedi, özellikle wordun beyaz ışığı gözümü çok rahatsız ediyor yazamıyorum malesef... Kısa bir süreliğine beni mazur görün... merak etmeyin çok geç gelmiyicek bir kaç gün fazladan gecikmeli olucak sadece... yane umarım....
#Beyza.
Haftanın Üyesi
Cinsiyet :
Mesaj Sayısı : 4282
Rep gücü : 2799
Kayıt tarihi : 23/11/10
Nerden : İstanbul.
Kişisel İleti : - kervan ♥
Sevdiği Karekter :
Konu: Geri: "Damarlarımda Akan Zehir" | 32.Bölüm; Gizli Öfke - 143.Sayfa Çarş. Ağus. 17, 2011 2:39 am
' Damarlarımda Akan Zehir ' | 4.Bölüm; "Şeytanın İçindeki Melek"
Sevil ;
Sevil:Evet salak.! Biz ispiyonlamadık, kendi isteğiyle gitti, bu illeti kullanmak istemiyorum dedi.Sefadan bunu yaptığı için Nefret ediyorum dedi.
Sefa:Kapa çeneni kapa artık.! Bir tane kullanıcı gittiyse yerine yenisi gelir.
(Sefa boğazımdan bıçağı kaldırdı ve kapatıp cenine koydu, ama hala kollarım bve bacaklarım etkisiz haldeydi, son dediğinden bir şey anlamamıştım.)
Sevil:Anlamadım.
Sefa:Birazdan anlıyıcaksın.
(Sefa etrafa bakındı ve gravatının içindn bir tane hap çıkardı, yo hayır bu olamazdı.)
Sevil:Sakın, sakın yapma.
Sefa:Naparsın.?
(Ağzımı sıkıca kapattım, çeneme elini bastırarak ağzımı açmaya çalışıyordu, ayaklarımla kurtulmak için çırpınmaya başladım hayır olmuyordu işte olmuyordu.! Kollarımı hareket bile ettiremiyordum.Gözlerimden yaşlar aklmaya başlamıştı şimdi gerçekten korkuyordum.)
Sefa:Aaa ağlama ama içince çok zevk duyucaksın, bir daha istiyiceksin.
(Sonunda dayanamadı ve burnumu kapattı, bir süre sonra nefessiz kalınca ağzımı açıcağımı biliyordu, ama bunu yapmıyıcaktım nefessiz kalsam bile ölsem bile açmıyıcaktım ağzımı, bunu kendime aileme, dostlarına yapamazdım, hayır.Nefesimin bittiğini hissediyordum.Morarmaya başlamıştım,Sefaysa zevkle gülerek beni izliyordu, nefesim bitmişti titriyordum, titriyordum, Sefa gülmesini kesti, sinirlenmişti sonunda ağlayan gözlerimin içine baktı ve derin bir nefes alıp burnumu açtı.)
Sefa:Salaksın salak.!
(Burdumdan derin derin nefes alıp veriyordum, aynı zamanda gözlerimden yaşlar süzülüyordu,bir el birden Sefayı üstümden çekmişti, kim olduğunu göremiyordum, titrek ellerimle yerden destek alarak yere oturdum, başım dönüyordu, ellerimle geriye giderek biraz arkamdaki duvara zorla yaslandım, kendime gelmeye çalışıyordum, sefayı üstümden Ekrem almıştı, evet Ekremdi bu, baygın gözlerle onlara bakıyordum.)
Ekrem:Ne yaptığını sanıyorsun sen.?
(Sefa sırıtıyordu.)
Sefa:Hap veriyorum.
Ekrem:İstedimiki.!
(Sefa tekrardan sırıttı.)
Sefa:Sen istemişmiydin ki.
Ekrem ;
(Sinirli ve ateş püskürten gözlerle sefaya bakıyordum, bu bardağı taşıran son damlaydı,elimi sıktım ve tüm gücümle Sefaya yumruk attım.)
Ekrem:Lan seni öldürürüm.!
(Sefa bunu hiç beklemiyordu o yüzden hazırlıksız yakalanmıştı ve kendini yerde bulmuştu, yerden kalkarken ağzının kanadığını görebiliyordum.Sinirime hakim olamadım ve üstüne atladım. )
Ekrem:Yetti be herkesin senden çektiği yetti.! Sen ne rezil bir adamsın yaa.Bu kız gün senin hayatını kurtardı.Mal herif.
Sevil ;
(Artık kendime gelmiştim Sefayla Ekremi izliyordum, Ekrem sefanın üstüne atlamıştı ve suratına yumruk atıyordu, Sefa Ekremin altından kalkmıştı ve oda Ekreme yumruk atmıştı. )
Sefa:Delimisin oğlum, kızın teki için beni dövüyorsun kendine gel.!
Ekrem:Lan gel buraya öldürücem seni elimde kalıcaksın.Ya sen beni öldür bu zulümden ben kurtuluyum yada ben seni öldürüp yine bu iğrenç hayattan ben kurtuluyum.!
(Ekrem durmuştu, Sefa bize dönüp baktı ve hızla uzaklaştı, Ekrem yanımıza gelmişti.)
Ekrem:Sen iyimisin.?
(Evet anlamında zorlukla kafamı salladım.)
Ekrem:Verdimi.?
Sevil:Ha-hayır direniyordum, son anda sen aldın üstümden.
Melike:İyide delinin zoru ne seninle niye zorla hap vermeye kalktı.?
Sevil:Tuğçenin hastaneye gittiğini öğrenmiş, ve bizim şikayet ettiğimizi sanıyor.
Melike:Ne.!
Ekrem:Durun durun, bi dakika Tuğçe hastaneyemi gitti.
Melike:Bak Ekrem biz dün Seville Tuğçeyi ikna ettik ve bu sabah erkenden Tuğçeyi hastaneye götürdük ve durumunu sorduk, doktor daha bağımlı hale gelmediğini söyledi, ama yinede bir kaç gün hastanede göz altında kalmasının iyi olacağıı söyledi.
Melike ;
(Ekrem şaşkın bir şekilde gözlerime bakarak beni dinledi ve ağzındaki sözcükler sakince döküldü.)
Ekrem:Şanslıymış.Onun adına sevindim.
Melike:Evet, şanslı, kısa bir süre içinde aramızda olucak.
(Ekrem bitkin bir şekilde yere bakıyordu.Dönüp yavaşça seslendim.)
Melike:Ekrem sen iyimisin.?
(Bitkin bir şekilde kafasını avet anlamında salladı.)
Ekrem:Sonra görüşürüz.
(Arkasını döndü ve hızlı adımlarla sınıfına gitti.Sevile döndüm kendini toparlamış görünüyordu.)
Sevil:Salak mı bu çocuk ya.Bunun cidden tedavi görmesi gerek pisikolojiside bozuk.
Melike:Bundan sonra hiç bir şeye bulaşmayacağım.! Sende bulaşma.! Yoksa kendini onlardan biri olmuş bir şekilde bulucaksın.! Ya Ekrem gelmeseydi napıcaktın ha.!Ekreme dua etki seni kurtardı.
Sevil:Bir şey diyeceğim gerçekten ekrem beni neden kurtardı.Oda satıcı değil mi.?
Melike:Bilmiyorum sevil bilmiyorum, artık hiç bir şey bilmiyorum.ama Ekremede dikkat et onların ne yapıcağı belli olmaz.
Sevil:O senin kardeşin onun hakkında nasıl bu kadar rahat konuşabiliyorsun.
Melike:Bak Sevil bu hapların nasıl bir şey olduğunu sende fazlasıyla biliyorsun, ben Ekreme değil artık onun zihnine ve bedenine güvenmiyorum, artık damarlarında akan zehir onu ele geçirmiş durumda.
(Yavaş yavaş koridorun sonundan merdivenlere doğru yürümeye başlamıştık seville.)
Sevil:Onu ikna etmelisin, tedavi olmalı, bunu yapabilirsin.
Melike:Ekremnin tedavi olması neden bu kadar umrunda, sevil.
Sevil:Çünkü Ekrem, hap kullanmak istemiyor, zorunda olduğu için kullanıyor.Bunu göremiyormusun.! Nasıl göremezsin.
Melike:Görüyorum, ama bu satıcı olması vede başkaların boğazına bıçak dayamasını gerektirmiyor değil mi.? Bak sevil eğer Ekremin damarına basarsan, cidden tahmin bile edemeyeceğin şeyler yapar.Ben artık sınıfıma gidiyorum, dersler bittikten sonra görüşürüz.
Sevil:Ama daha zil çalmadı yarım saatten fazla var yemek molası bu.
Melike:Yetiştirmem gereken bir ödev var ve Cenkeri çok boşluyorum, biliyorsun aynı sınıftayız vede bu gün çok soğuk davranıyor onunla ilgilenmem lazım.
Sevil:Tamam sonra görüşürüz.
Sevil ;
(Melike yanımdan hızla ayrıldı ve sınıfına gitti, canım sıkılıyordu daha yarım saat vardı zilin çalmasına, koridorun canımdan dışarıya baktım, herkes bahçedeydi, gözüm bankta oturan Ekreme çarpmıştı, öylece oturuyordu, daha çok bir şeyler düşünüyordu, hızla aşağı indim ve Ekremin oturduğun bankın yanında durdum, yavaşça Ekremin yanına oturdum, dönüp bana bitkince baktı ve tekrardan önüne döndü.Dilim düğümlenmişti ama teşekkür etmek istiyordum, beni kurtarmıştı.)
Sevil:Te-teşekkür ederim.
(Bana döndü ve sanki yolmuşçasına hafif bir gülümsemeyle konuştu.)
Ekrem:Önemli değil, sen olsan eminimki sende yapardın.
Sevil:Yane,tabi, yane evet.
Ekrem:Eminim ama bu olaylara bulaşma sevil, sen zararlı çıkarsın, benden ve satıcılardan uzak dur.
(Hiç bir cevap vermemiştim.)
Sevil:Bu gün Sefa niye o kadar tepki verdi.?
Ekrem:Tuğçeyi seviyordu.
Sevil:Ama o zaman sevinmesi gerekmezmi.? Yane bir insan sevdiğinin iyiliğini istemez mi.?
Ekrem:Ama bazıları bencilce ne olursa olsun yanımda olsun istiyor.
Sevil:Ben Sefanın Tuğçeyi sevdiğine bile inanmıyorum.
Ekrem:Hayır Sefa Tuğçeye deliler gibi aşık, bu yüzden gitmesini hazmedemedi ve sana saldırdı.
Sevil:Ama tuğçe çok yakında tekrardan gelicek, tuğçe bağımlı değilmiş sadece göz altında tutucaklar.
Ekrem:Aferin, tuğçe bizim yapamadığımızı ve yapamıyacağımızı yaptı.
Sevil:Yine istersen yaparsın.
Ekrem:Denedim ama yapamadım, artık o kadar alışmışki vücudum, kendim defalarca bırakmayı denedim, ama olmadı.
(Elimi Ekremin omzuna koydum ve biraz daha yaklaşıp elinden tuttum.)
Sevil:Hastaneye yatman gerek.
Ekrem:Hayır olmaz, yapamam.
Sevil:Başarabilirsin çünkü kurtulmak istiyorsun, uzunda sürse kurtulursun.
Ekrem:Hayır olmaz, okulu aksatamam, derslerim iyi.
Sevil:Derslerin iyi, öff başka bahane bul yeme beni.
Ekrem:Yedirmeye felan çalışmıyorum, derslerim gerçekten iyi, ve babamla aramda iyi bozam.
Sevil:Eminim babanda tedavi olmanı isterdi ve destek çıkardı.
Ekrem:O bencil pislik kendisinden başkasını düşünmez, ondan nefret ediyorum.
Sevil:Öyle düşünme inan bana elinden geleni yapmaya çalışıcaktır.
Ekrem:Eğer iyi bir baba olsaydı, o kadar parayı göndermezdi bana, aşşağılık herif, şimdi iş yerinde sekreterleriyle flört ediyordur.
Sevil:İyi peki, o zaman kendine zarar vermeye devam et.Babanı en önemliside anneni hayal krıklığına uğrat, bunu zaten yapıyorsun çünkü bencilsin.!
(Sinirle ayağı kalktım, Ekremde sinirlenerek ayağı kalktı ve konuşmaya başladı ve kolumdan tuttu.)
Ekrem:Ben asla annemi hayal kırıklığına uğratmayacağım ileride iyi bir mesleğim olucak.!
Sevil:Annen iyi bir mesleğin olmanı değil ama bu zehirden kurtulmanı her şeyden daha çok isterdi emin ol.!
Ekrem:Okulumu aksatamam.! Aksatırsam ders notlarım düşer ve geleceğim ellerimin arasından kayıp gider.!
Sevil:Sana yardımcı olurum.! Derslerim iyi.
Ekrem:Benim kadar inek olamazsın.
Sevil:Nerden biliyorsun.!
Ekrem:Her yıl başarı derecene göre sınıfın yükseltiliyor ben en üst sınıftayım ve sen o sınıfta değilsin.
Sevil:Ben bu okula yeni geldim.! ve hepsini teker teker geçmem gerekicek.! Emin ol üst sınıflara yerleşirim.! Bu arada bırak kolumu.!
(Ekrem gülerek kolumu bıraktı ve bana bakarak gülümsedi.)
Ekrem:Neden bu kadar çok bana yardım etmek istiyorsun.?
(Bu soruda fazlasıyla haklıydı eden ona yardım etmek istiyordumki, bu okula daha yeni gelmiştim onu tanımıyordum bile neden yardım etmek istiyordum.Sallamalı bir bahane bulmam şart olmuştu.)
Sevil:Çünkü sen kullanmak istemiyorsun ama bırakamayacak kadar korkaksın.
(Ekrem bana bakarak sırıttı.)
Ekrem:Daha inandırıcı bir yalan bul, belki inanaırım.
Sevil:Hayatımı kurtardın.
Ekrem:Hadi yaa, sen her hayatını kurtarmaya çalışana yardım mı ediyorsun.
Sevil:En azından etmeye çalışıyorum.
Ekrem:Yardım istediğimi hatırlamıyorum.
Sevil:Bu durumda olup yardım isteyenide hiç görülmedi zaten.
Ekrem:Emin ol isteselerdi isterlerdi.
Sevil:Hım, o zaman sen bırakmak istiyorsun ama nede kendine yarımcı olmuyorsun, çünkü sağlıklı düşünemiyorsun.!
Ekrem:Bu konu salakça bir şekilde uzuyor ve ben seninle yane okula yeni gelmiş iki günlük kızla tartışmayacağım.
Sevil:Sana yardım etmek isteyende kabahat.!
Ekrem:Ben yardım istediğimi hatırlamıyorum.
Sevil:İyi o zaman annenin kemiklerini sızlatmaya devam et.!
(Ekrem bu sefer gerçekten sinirlenmişti kolumdan sıkı bir şekilde tuttu ve kendine çekti.)
Ekrem:Bana bak kızım, benden ve satıcılardan uzak dur, bide kendi iyiliğin için çeneni sıkı tut.
Sevil:Yazık.! Melikenin anlattığı kadarıyla seni iyi birisi sanmıştım, ama artık onlardan farkın bile kalmamış.
(Ekrem arkasını tekrardan dönüp yanıma geldi.)
Ekrem:Ben eski Ekrem değilim, bunu kafana sok.Kendi iyiliğin içinde çeneni kapat.
(Ekrem hızla yanımdan uzaklaştı bu seferde yanımda Sefa bitmişti.)
Sefa:Cık, cık, cık, cık.Sen cidden bela istiyorsun, benim elimden Ekrem sayesinde kurtuldun, acaba Ekremin elinden kim kurtarıcak seni.
Sevil:İğrenç pislik hala sırıtabiliyorsun.! Hem benimle uğraşıcağına hastaneyi gitte Tuğçeyi gör.
Sefa:Onu görmeye felan gitmiyeceğim.
Sevil:Evet çünkü onu sevmiyorsun.
Sefa:Hayır seviyorum.
Sevil:Sevseydin ona hap vermezdin.
Sefa:Her zmana yanımda olması için ona hap verdim.
Sevil:Onun iyiliğini düşünmeyecek kadar bencilsin çünkü.
(Sefa önüne eğilmişti biden ve ayağıyla toprağı karıştırıyordu.)
Sevil:Dur bi dakika, verdiğine sonradan pişman oldun değil mi.?
Sefa:Saçmalama, hayır.
Sevil:Evet oldun.
Sefa.Hayır.
Sevil:İnkar etme işte.Okul bittikten sonra Tuğçenin yanına onu görmeye git.
Sefa:Okuldan çıkış yasak.
Sevil:Güleyim bare, dün gece çıkan bendim sanki.Gündüz okuldan çıkmak senin için çocuk oyuncağı.
Sefa:Gitsem bile görmek istemez.
Sevil:Yane bende olsam istemezdim, ama bence yinede git kendini daha iyi hisseder, yane sonuçta sevdiği birinin onu görmeye gelmesi hoşuna gidecektir.
Sefa:Bi dakika bi dakika bi dakika, o nedemek.
Sevil:Tuğçe seni seviyor demek ama korktuğu için vede aşşağılık bir pislik olduğun için senden uzak duruyor demek.
Sefa:Sen ciddimisin.
Sevil:Evet yalan söyler gibi bir halimmi var.
Sefa:Neyse sonra görüşürüz ben gidiyorum.
Sevil:Nereye,
Sefa:hastaneye.
Sevil:Ne.! ben okul çıkışı demiştim.!
Sefa:O kadar bekliyemem.
(Sefa koşarak yanımdan ayrıldı, bende istemsizce gülmeye başlamıştım, çünkü gerçekten sefanın hali komikti, acaba söylememelimiydim, saatime baktım az sonra ders başlıyordu koşarak okula girdim, koşarak merdivenlerden çıkarken birine çarpmıştım ve yere düşmüştüm, öf olamaz çarptığım kişi Ekremdi, oda yerde oturuyordu.Sinirle düştüğü yerden kafasını tutarak konuşmaya başladı.)
Ekrem:Kızım benden uzak dur diyorum, başını belaya sokucaksın diyorum, sen bana gelip çarpıyorsun.!
Sevil:Bilerekmi çarptım be salak.! Çok meraklıyım sanki senin suratını görmeye.!
(Ekrem ayağı kalktı ve söylenerek gitti.)
Ekrem:Çattık yaa okulun ilk gününden beri başıma bela oldu.
(Söylenerek giderken arkasından bapğırdım.)
Sevil:Odun.!
(Duymuş olmalıydı ki arkasına döndü ve yanıma geldi.)
Ekrem:Sen ne dedin.?
Sevil:Odun dedim varmı bi itirazın.Şurda yere düşmüşüm oturuyorum insan bi yardım eder.
Ekrem:Niye elin yokmu kendin kalk.!
Sevil:Onun için odunsun zaten.
Ekrem:Seninle uğraşamayacağım cadı,
(Ekrem ellerimden tuttuğu gibi beni kaldırdı.)
Sevil:Benim için dönmene gerek yoktu.
Ekrem:Zaten seni kaldırmak için dönmedim, sana soru sormak için döndüm.
Sevil:Ne sorucakmışsın.
Ekrem:Sefa nerde sınıfında yok.
Sevil:Napıcaksın sefayı.
Ekrem:Sanane sen soruma cevap ver.
Sevil:Sefa Tuğçeyi görmeye hastaneye gitti.
Ekrem:Ne.!
(Ah yine aynı şey kolumdan tutup kendine çekti ve beni duvara yapıştırdı, ah bu sefer canım yanmıştı.)
Ekrem:Sana uzak dur diyorum bizden anlama kıtlığımı çekiyorsun.!
Sevil:Ah…!
Ekrem:Eğer bir daha karşıma çıkarsan, geçtiğim yolsan bile geçersen, benimle konuşmaya bile cesaret edersen sana yemin ederimki Sefanın yapmasına engel olduğum şeyi sana yaparım.!
(Canım yanıyordu,Kolum fazlasıyla acıyordu, fazlasıyla korkmuştum, bundan sonra uzak duracaktım, Ekrem masmavi gözleriyle sinirli sinirli bakıyordu, köşeye sıkışmış kedi yavrusu gibi acınası bir yüz ifadem vardı yüzümde.)
Melike ;
(Ders başlamak üzereydi, arada dönüp yanımda oturan cebkere bakıyordum, kafasını bi kere bile kitaptan kaldırmamıştı, nesi vardı bu çocuğun.)
Melike:Cenker.
(Kafasını sonunda kitaptan kaldırma zahmetinde bulunmuştu beyefendi.)
Cenker:Efendim.
Melike:Neyin var.?
Cenker:Dün gece nerdeydin.?
Melike:Yatakhanede.
Cenker:Yalan söyleme dün gece nerdeydin.!
(Başımı öne eğmiştim,
Melike:Yatakhanede değildim.
Cenker:Ekremle Sefayı dün siz kurtardınız değilmi.!
Melike:Evet.
Cenker:Sana inanamıyorum bunu nasıl yaparsın.
Melike:Kardeşimin başı sıkışmıştı ona yardım etmek zorundaydım.
Cenker:O eski ekrem değil Melike, o Ekrem bile değil, o senin kardeşin değil.!
Melike:Haklısın, ama onu göz göre göre orda bırakamadım.Bıraksaydım okul hayatı kararıcaktı.
Cenker:Böyle dahamı iyi.?
Melike:Değil, ama öylede iyi olmayacaktı, onu ikna etmeliyiz.
Cenker:Edemezsin, daha ne kadar uğraşıcaksın.
Melike:Sonuna kadar, o benim çocukluk arkadaşım.
(Başımı önüme çevirdim ve not defretimi açıp notları kontrol etmeye başladım.Cenker elimi tuttu ve bana baktı.Başımı kaldırıp gözlerine baktım.)
Cenker:Bağırdığım için özür dilerim ama ya yakalansaydınız ya okuldan sen atılsaydın.
Melike:Bunlar olmadı ama.
Cenker:Bir daha bu işlere bulaşmanı istemiyorum Melike.
Melike:Bir daha bulamıyacağım zaten, tek isteğim bu okuldan mezun olmak.
(Kapı açıldı içeri Geometri öğretmeni gelmişti, masasına oturdu 130.sayfayı açmamızı istiyordu, Cenkerle hızlıca sayfayı açtık, kapı tıklanmıştı ve içeri bir çocuk girdi.)
x:Dersinizi bölüyorum pardon, ama müdür bey, Melike Yalçın ve Cenker Yanarı yanına çağırıyor.
(Cenkerle ayağa kalktık ve çocuğun peşinden sınıftan çıktık.)
Melike:Müdür bizi neden çağırdı.
Cenker:Evet niye çağırdı.
(Melike sağıma döner dönmez yanımda duran Sevil, Ekrem ve Sefayı gördüm. )
x:Müdür 5'inizi çağırmamızı istedi.
(Yavaş yavaş hepimiz meraklı gözlerle birbirimize baktık, nöbetçi önden bizi müdürün odasına götürmek için ilerliyordu.Sevile dönüp baktım, Ekremden ve Sefadan uzak duruyordu, Ekremle Sefada birbirlerine bakıyorlardı.)
Melike:Ne dönüyor burda.?
Ekrem:Bi dakika Cenker ne alaka.?
(Konuşmamız bitmeden müdürün odasına varmıştık, kapıyı tıklattık ve içeri girdik.)
Müdür:İçeri geçin ve kapıyı kapatın.
(En son giren Sefa kapıyı kapattı.)
Müdür:Direk konuya giriyorum, dün gece beşiniz neredeydiniz.
(Beşimiz birden bizrbirimize döndük ve şaşkın gözlerle birbirimize baktık, kafamı Cenkere çevirdim o gayet sakin bir şekilde duruyordu, düşündüm ve herkeste benim düşündüğümü düşünmüş olmalıydı biz dün gece 4 kişi yoktuk.Hepimiz aynı anda müdüre döndük ve şaşkın gözlerle.)
Ekrem-Sevil-Sefa-Melike-Cenker:5'imiz derken.?
Müdür:Uzatmayın cevap verin.! Dün gece 5'inizde yatakhanelerinizde yataklarında değildiniz.! Nerdeydiniz.!
(İşte şimdi yanmıştık, ne cevap vericektik, hepimiz susarak birbirimizin gözlerine baktık.)
4.BÖLÜM SONU.!!!
UMARIM BEĞENMİŞSİNİZDİR…
YORUMLARINIZI BEKLİYORUM…
5.BÖLÜM FRAGMANI;
MÜDÜR:BİRİ BANA AÇIKLAMA YAPABİLİR Mİ.?
EKREM:BİR DAKİKA SEN TUĞÇEYİ GÖRMEYE HASTANEYE GİTMEMİŞMİYDİN NE İŞİN VAR BURDA.
CENKER:BEN SİZE GEREKEN AÇIKLAMAYI YAPARIM.
MELİKE:CENKER.
SEVİL:UZAK DUR BENDEN ANLADIN MI.!
EKREM:HAYIR.!
' Damarlarımda Akan Zehir ' | 5.Bölüm; "Cevapsız Soru" en kısa zamanda sizlerle...
BEKLEMEDE KALIN...
En son ~ÇakıL KoLik~ tarafından Cuma Ağus. 19, 2011 12:20 am tarihinde değiştirildi, toplamda 1 kere değiştirildi
Misafir
Misafir
Konu: Geri: "Damarlarımda Akan Zehir" | 32.Bölüm; Gizli Öfke - 143.Sayfa Cuma Ağus. 19, 2011 12:13 am
Vay be Süper olmuş Sırf şu fragmandaki son Sevil Ekrem konuşması için bile yb isteyebilirim senden Ya feri bide bu sefa'ya bir karakter koysak yani koysan
En son ÇakıL. tarafından Cuma Ağus. 19, 2011 12:25 am tarihinde değiştirildi, toplamda 1 kere değiştirildi
masmavi970
Cinsiyet :
Mesaj Sayısı : 1264
Rep gücü : 1307
Kayıt tarihi : 10/06/11
Nerden : evden
Sevdiği Karekter :
Konu: Geri: "Damarlarımda Akan Zehir" | 32.Bölüm; Gizli Öfke - 143.Sayfa Cuma Ağus. 19, 2011 12:23 am
Vay be Süper olmuş Sırf şu fragmandaki son Sevil Ekrem konuşması için bile yb isteyebilirim senden Ya feri bide bu sefa'ya bir karakter koysak yani koysan
Teşekkürler Hım karakter, ya hayal edin işte bişiler kafanıza göre :D Ben yinede düşünürüm :D
"Damarlarımda Akan Zehir" | 32.Bölüm; Gizli Öfke - 143.Sayfa
Ptsi Eyl. 02, 2024 11:15 pm
Cinsiyet
Mesaj Sayısı
Rep gücü
Kayıt tarihi
Nerden
Sevdiği Karekter
Konu: Geri: "Damarlarımda Akan Zehir" | 32.Bölüm; Gizli Öfke - 143.Sayfa 
Kişisel İleti
