27. Bölüm; "Teras" “ Seni sevdiğime inanıyorsun artık değil mi ?” Sevinçliydi ama hala şaşkın ve tedirgindi. “ Evet inanıyorum. Ama Ümit bir yerlerde eksiklik var. Güvensem de… İlki gibi olmuyor, bilirsin. “ Hala belimde duran elini kaldırdı ve saçlarıma götürdü. Saçımı okşadı. “ Merak etme. Asla aynı hataları tekrar etmeyeceğim. Ve güvenini eskisinden daha sağlam hale getireceğim emin olabilirsin. “ Sevgi dolu gözlerine baktım. Bir anda onu göğsünden iterek geri çekildim. “ Bu yüzden Meltem’le öpüşüyordun az önce değil mi !? “ Oldukça öfkeli söylemiştim. “ B-ben anlamıyorum… Az önce bitti dememiş miydin ? Ben Meltem’le öpüşmedim o üzerime atladı resmen ama engel oldum. Türkü lütfen inan bana… bu çok saçma az önce beni öptün…” Buruşmuş suratıyla yalvaran ifadesi gülmeme neden olacaktı nerdeyse. Çatık kaşlarımın altından birden kahkaha atmaya başladım. Hala anlayamadığını gösteren yüzü gülmemi bastırmam için hiç yardımcı olmuyordu. “ Hey neler oluyor ?” Son kahkahamdan sonra toparlanarak yine yaklaştım ona. Dudağına minik bir öpücük kondurdum. “ Dersini alıyorsun hayatım, hepsi bu. “ “ Ne ? “ “ Meltem ile öpüşmedin biliyorum.” “ Ne yani, beni mi denedin ? “ “ Ah, hayır. Bak onunla ben konuştum. Yani bu bir oyundu. Denemek için değil ama. Sadece biraz korkmanı sağlamak istedim. Onu öpmediğini biliyorum. Öpmeyeceğini de biliyordum. Hatta senin ne tepki vereceğin üzerine Meltem’le iddiaya girmiştik. Ve ben kazandım. Onu öpmedin. “ Gülmeye başlamıştı oda. “ Sen tam bir çılgınsın. Biliyorsun değil mi ?” “ Hadi ama bunları hak etmediğini söyleyemezsin ?” İfadesi ciddi bir hal almıştı sözlerim üzerine. “ Haklısın hak ettim. Daha fazlasını hak ettim. Tek hak etmediğim sensin. Ama sen… sen yine benimsin. Bu çok utanç verici. Seni hak etmiyorum…” Ah hüzün bile yakışıyordu onun bu tatlı yüzüne. Parmağımı dudağına götürdüm. “ Şşşş… Böyle söyleme, her şey geride kaldı. Güzel günler göreceğiz…” “ Seni seviyorum.” “ Seni seviyorum.” “ Bir daha geçmişi anmayalım. Beni bambaşka bir adam yaptın. Artık çok farklıyım Türkü, göreceksin zamanla. Ama bir şey merak ediyorum.” “ Neymiş bakalım ?” “ Sen gerçek misin ?” “ En az senin kadar…” “ Küçük cadı.” Tekrar belimden sarıldı. “ Koca eşek.” Güldükten sonra devam etti. “ Peki ya Özgür ?” “ Ah o asıl oyunun bir parçasıydı. Aslında kalmaya karar verdiğimde seni affedeceğimi biliyordum. Ama kendime bile itiraf edemedim. Sonra Özgür ile konuşurken seni affetmeden önce sana bir ders vermem gerektiği aklıma geldi. O da bana yardımcı oldu seve seve. Yani aramızda bir şey olduğu yok. Sabah sen gittikten sonra Özgür ve ben biraz sohbet ettik. Olanlar üzerine. Ve o halin… daha fazla dayanamadım. ” Rahatlamıştı sözlerim üzerine. “ Lütfen planların yalnızca Özgür ile olsun. Yoksa başkaları karıştığında kötü şeyler oluyor. En son bir barda kavga etmiştik. “ Gülmeye başladım. “ Sana bir itiraf daha. O gece birden hırçınlaşmamın nedeni aldığın darbelerdi. Adam sana vurmaya başlayınca öfkelendim ve gerisini biliyorsun.” “ Hırçın sevgilim. “ Gülmüştüm tatlı tatlı bakmasına karşılık. “ Neye güldün ? ” “ Sevgilim dedin de. Garip geldi. İlk defa duyuyorum ya ondan sanırım. “ “ Duymaktan sıkılacaksın. “ “ Hiç sanmıyorum. Senin sesinin can verdiği her kelime hazinedir benim için.” “ Hangi kelime yeterlidir ki varlığının verdiği duyguları anlatmak için…” “ Şair olmadan önce işimize dönsek iyi olacak ne dersin ?” “ Hmmm aslına bakarsan hayır derim. Ama haklısın. O yüzden bu küçük cadının dudaklarından son bir öpücük istiyorum. “ Güldüm ve dudaklarına yaklaşarak öpmeye başladım. Yine tutkulu bir şekilde öpüşerek kendimizden geçiyorduk ki yalancı bir öksürük sesi bizi durdurdu. “ Öhömm..” Kapıya yönelmiştik ses üzerine. “ Görüyorum ki iddiayı kaybettim. “ “ Ah Meltem sen miydin ? Evet ama sana söylemiştim. Bile bile lades dedin. “ “ Ümit olanlar için üzgünüm ama bu kıza hayır demek mümkün olmuyor. “ Ümit gülmüştü “ Sorun değil Meltem, tahmin edebiliyorum. “ “ Zaten bu yaptıklarımı Kaan duysaydı durum daha ahim olabilirdi.” Soluk soluğa konuşmasını ben yarıda kestim. “ Kaan derken ? Tanıdık mı ?” Ümit ile birbirimize baktık. “ Sanmıyorum. Ama bu oyunu Kaan’ın üstünde deneseydik daha kazançlı olabilirdim.” “ Ah hadi ama ! Tamam peki Meltem iddiayı kaybettin ama yardımına teşekkür olsun diye senden bir şey istemeyeceğim.” “ Ahaha çok merhametlisin Türkü.” “ Tamam bakalım hepimiz işimizin başına ! “ Üçümüz gülüşerek aşağıya iniyorduk. Ümit elini belimden çekmiyordu. Gözleri de sanki çekse yok olacakmışım gibi sürekli gözlerimdeydi. Aşağı kata geldiğimizde Ümit durdu. “ Ne oldu ?” “ Siz devam edin. Ben telefonumu arabada unutmuşum da alıp geleyim olur mu ? “ “ Peki “ Güldü yaklaştı ve dudağıma minik bir öpücük kondurdu. Devamını getirecektik ki Meltem kolumdan çekerek beni onun dudaklarından ayırdı. “ Lütfen ama sevgilisinden uzak bir kadının önünde böyle şeyler yapmayın. Hadi Ümit telefonunu al ve işinin başına dön.” Gülüşmüştük. Ümit inmek için merdivenleri tercih etmişti. Bunu özellikle yaptığını anladığım için gülmüştüm o da göz kırparak gülmüştü.
Stüdyoya gelmemizin yaklaşık 25. dakikasında gelmişti Ümit. İçeri girer girmez yanıma gelmişti. “ Ah nihayet gelebildin. Biraz uzun sürmedi mi ?” Sevimlice bakıyordum. Sadece özlemiştim. 25 dakikada. “ Hiç. Lavaboya da uğradım. Çalışmaya devam etsek iyi olur. Bu arada akşama bir planın yoktur umarım. “ Hmmm bir planım var maalesef. Sadece seninle olmak.” “ Haha… Bu planı esnetebilirim, hazırlıklı ol.” Son kez dudaklarını burnuma değdirdikten sonra işine döndü.
Bakışmalarımız, gülüşmelerimiz bitmek bilmiyordu. İkimiz içinde çalışmak zor olmuştu. Ama nihayet günün sonuna gelmiştik. Stüdyoda bir iki kişi kalmıştı. Ümit’ i bekliyordum. Sonunda oda işi bittiğinde yanıma gelebilmişti. “ Sana bir süprizim var.” “ Senden daha güzel bir sürpriz olmadığını kabul edelim önce. Nedir ? “ “ Göreceksin birazdan. “ “ Hey merak ettim ama.” “ Sabırsız şey seni. Tamam çok yakında göreceksin. Önce buradan çıkmamız gerek. “ “ Peki çıkalım o zaman.” Çantamı askıdan aldım ve Ümit’ in elini tuttum. Stüdyodan elele çıktık. Koridorun sonuna ilerledik. Durdu. “ Nereye gidiyoruz ? “ Birden beni kucağına aldı. Dolayısıyla çığlık atmama sebep oldu. “ Şşşş. Bizi duymamaları gerek. “ “ Ne ?” “ Sadece gözlerini kapalı tut olur mu ? Süprizi bozma yeterli.” “ Ah peki benim gibi meraklı biri için bu çok zor ama dayanacağım.” Ellerimle gözlerimi kapattım. Ümit yürümeye başladı. Bir ara hareketleri ritmikleşti. Birkaç adımdan sonra durdu. Ama beni indirmedi. “ Gözlerini açabilirsin. “ Gözlerimi açarak etrafı taradım. Sonra gözlerim o hoş görüntüye takıldı. “ Aman tanrım, sen harikasın.” İki adet battaniye, iki adet mum, iki adet şarap kadehi, bir şişe şarap, ve beyaz renkte bir poşet. “ Beğendin mi ? “ “ Bayıldım ! Ama poşet ? “ konuşma sırasında hala kucağındaydım. “ Bütün bir gece boyunca buradayız. Acıkırsın diye düşündüm. “ “ Bütün bir gece mi ? “ “ Evet sanırım şu andan itibaren burada kapalı kaldık. “ “ Buna bir itirazım yok. Sanırım battaniyeler de bizim için, biri sana biri bana. Üşüyebiliriz. Çok akıllıca.” Dudaklarına bir öpücük kondurdum. “ Hayır. Battaniyeler bizim için değil. Biri altımıza sermek için diğeri de ikimiz için.” “ Beni şaşırtıyorsun.” “ Sende var olarak beni yaşatıyorsun. Yaşamamı sağlıyorsun.” “ Seni seviyorum. Ve bunu sürekli söylemek istiyorum.” “ Ne tesadüftür ki bende öyle…” Dudakları yine benimkilerle buluştu. Ah terasta Ümit’ le geçecek bir gece. Bundan daha mükemmel ne olabilirdi ki ?
Ellerine sağlık Ececim Yine yine yine harika Nasıl bir hayal dünyasındasın ve nasıl bir romantizm anlayışın var bilmiyorum Ama bölümlere bayılıyorum Ellerine sağlık canımm (:
28. Bölüm; "Bella & Edward" “ Yıldızlar parlamıyor bak Türkü…” “ Anlamadım ?” “ Sen yanında sönük kalıyorlar.” “ Ah… Beni şımartıyorsun ama. “ “ Sen zaten şımarıksın.” “ Nedense sadece senin yanın oluyor bu. “ “ Hmm bana özel olması ayrı bir güzellik katıyor o zaman.” “ Ümit…” “ Bitanem…” “ Korkuyorum.” “ Hiçbir şeyden korkma. Beraber olduğumuz sürece her şeyin üstesinden geliriz. Daima beraber olacağımız içinde korkmana gerek yok. “ “ Bilinç altımın bir oyunuysa bu ? Ya rüyaysa her şey ?” “ O zaman…. Kerim’ in odasında sen ayıkken ilk karşılaşmamızda yaptığını yap. “ “ Ne yaptım ki ? “ Şaşırmıştım. Bana sarılan kolundan sıyrılarak başımı göğsünden kaldırdım ve dirseğimin üzerinde doğruldum. Gülüyordu. “ Bir yerini cimcikle.” Kahkaha atmaya başlamıştı. “ Ah tanrım ! Bunu göstermeden yaptığımı sanıyordum ! Ümit sen sen- “ Birden yattığı yerden doğrularak beni belimden kavradı. Hızla sırt üstü yatmıştım bile. Ellerim iki yanıma başımın üstüne doğru açtı ve yerde kendi elleriyle birleştirdi. Haince sırıttı. “ Ben ne ? “ Üzerimdeydi. “ Sen…” İyi düşünmem gerekliydi. Tehlikeli bir konumdaydım. “ Evet ben ?” “ Sen…” “ Evet ?” “ Sen lensi mi kullanıyorsun ? Gözlerin geçen hafta siyahtı oysa şimdi-“ Sözlerimi tamamlamadan Aacakaranlık filminden alıntı yaptığım sözlerime kahkahalarla gülmeye başladı. “ Sen…” Ne olduğumu söyleme sırası ona gelmişti. Kahkahalarını güçlükle durdurduktan sonra konuşmuştu. “ Ben ne ? ‘Sen benim her zaman benim Bellam olarak kalacaksın, sadece daha az kırılgan’ Ahaha ne romantizm ama ! “ “ Demek dalga geçersin ha ? “ Oh hayır. Bu seriyi seviyorum. Söylesene ben ne ? “ “ Sen çok güzel kokuyorsun ! “ Ağzını canavar edasıyla açıp dişlerini gösterdikten sonra boynuma atıldı. Hafifçe ısırıyordu. Tüylerim diken diken olmuştu hoşnutluktan. Kahkahalarımı durduramıyordum. Yine de kahkahalarım arasından konuştum. “ Edward, Edward bırak zehir yayılsın ! Ben de senin gibi olayım bebeğim ahahaha… “ Gülmekten bayılacaktım nerdeyse. Başını boynumdan çekebilmişti. Tek değişen pozisyon buydu ama. “ Senin ruhunu yok edemem ! “ Yine dişlerini gösterip bu sefer aşağılara indi. Aman tanrım hayır. Göbeğimi ısırıyordu. Gıdıklanmaktan çatlayacaktım. “ Hahaha Ümit dur Ümit ya- hahah” Durmuyordu. O devam ettikçe kahkahalarım artıyordu. Pes etmeye karar verdim. “ Tamam sen mükemmelsin sen çok yakışıklısın çok tatlısın hahah yeter dur tamam… Sen her şeyimsin ! “ Nihayet göbeğimi rahat bırakmıştı. “ İşte şimdi oldu.” Tekrar yüzü benimle aynı hizaya gelmişti. Dudaklarımı gözüne kestirmişti. Yavaşça yaklaşarak tutkuyla öpmeye başladı. Dudaklarının ıslaklığı tam kıvamındaydı. Dilinin dudaklarımın arasından geçip her dilimi buluşunda hoş bir ürperti kaplıyordu. Öpüşmemizin son anlarına doğru yavaşlayan dudakları benden ayrıldı ve boynuma kaydı. Güçlükle de olsa yutkundum. Kendimden geçtiğim için konuşmak zor olacaktı. “ Paparazzilerin gökyüzünde bulunma ihtimali yüzde kaçtır ? “ “ Yok denecek kadar az olduğuna emin olabilirsin. “ “ Immm… bu iyi.” Gömleğinin düğmelerini açmaya başladım ve yine aklıma o film geldi. “ Bu kısmı yapmak istemediğine emin misin ? “ “ Eğer filme göre ilerleyeceksek burada seni öpmeyi kesmem gerekiyor. “ “ Tehdit ha ? Tamam sustum.” “ Hahaha.” Kıkırdamasından sonra dudakları yine benim dudaklarımdaydı. Yavaşça, ağır ağır üzerimizdekileri çıkartıyorduk. Hava bizden yanaydı. Zaten onun yanında üşümek mümkün değildi ki buna heyecanım da izin vermezdi. Her tarafımdan alevler saçılıyormuş gibi hissediyordum. Bedeniyle iç içe geçerken elleri göğüslerimden kayıp koltuk altı hizamdan belime doğru uzandı. Bunu birkaç defa yapmıştı. Bundan özellikle hoşlandığımı biliyordu. Narin parmaklarını hafifçe değdirerek belime doğru çizdiği çizgiler tuhaf bir şekilde hoşnut olmamı sağlıyordu. İsteğimizden doğan hız sonlara doğru azalmıştı. Birkaç darbesinden sonra tamamen bedenimden ayrıldı ve yanıma sırt üstü yattı. İkimiz de soluk soluğaydık. Gökyüzüne dönük yüzlerimiz birden birbirimize döndü. Gözlerinin içi gülüyordu. Benim de öyle olduğundan emindim. “ Seni seviyorum.” “ Seni seviyorum.” ….
Ptsi Eyl. 02, 2024 11:15 pm
Cinsiyet
Mesaj Sayısı
Rep gücü
Kayıt tarihi
Kişisel İleti
Sevdiği Karekter
Konu: Geri: Girdap 34. Bölüm; " Ambargo "97.sayfa 
Nerden
