Güneşin sıcak ışınları ile gözlerini araladı..Bedenini sıkı sıkı saran kollardan kurtulmak epey güç olmuştu.Nihayet yataktan kalkıp üzerine sabahlığını geçirebilmişti, hâlâ nerde olduklarını bilmiyordu.Zaten artık sorgulamadan isteneni yapıyord.Bir robot gibi.
Ümit -"Günaydın hayatım." mavi gözlerini açmış ona bakıyordu.Sadece başını sallamak ile yetindi.O yaratık ile konuşmak istemiyordu! "Kahvaltı hazır mı?"
Başını iki yana sallayıp odadan çıktı.Mutfağa gitmek için merdivenlere yöneldi.Mutfağa girdiğinde her şeyin hazır olduğunu gördü.Birileri burda çalışıyordu demek.Artık çiftlikte olduklarına emindi.Tekrar merdivenleri çıkıp yatak odasına girdi.Kapıyı açtığında Ümit'in çıplak göğsü ile karşı karşıya geldi, başını hafifçe kaldırdığında sırıttığını gördü.İki adım çekilip geçmesine izin verdi.Kafasını yerden kaldırmadan konuşmaya devam etti.
Türkü -"Kahvaltı hazır."
Ellerini pantolanunun cebine attı. Islık çalarak merdivenlerden aşağı indi. Uzun zamandır böyle tatil yapmıyordu.Telefon yok, şirket yok, Kenan yok. Asla rahatsız edilemezdi çünkü o şu an balayında biricik eşi ile çocuk yapıyor-du.Baş köşeye geçip oturdu.Türkü'nün gelmediğini fark etti.
Ümit -"Türkü! Buraya gel!"
Her zaman emir veriyordu, öyle yetişmişti. Elinde olan bir şey yoktu. Çatalı ile zeytini irdelerken Türkü yanındaki sandelyeye oturmuştu.
Ümit -"Konuşmamız gereken konular var.Sakın sözümü kesme dinle." çatalı elinden bırakıp ciddi bir havaya büründü. "Sana zorla sahip oldum, üzgünüm.Ama o cafede elimi sıkmalıydın! Karşında Ümit Kantarcılar'ın olduğunu öğrenmeliydin!" Türkü -"Tek sebeb bu olamaz." Ümit -"Bayaa akıllıymışsın sen. Elbette tek sebeb o değil. Özgürlüğümü almak için evlendim ben. Annem son zamanlarda fazla takmıştı bu konuya. O gün cafede bana diklik yapmasaydın burda olmayacaktın." arkasına yaslandı, mavi gözlerini Türkü'ye dikti. "Yani evliliğimiz gerçek değil." Türkü -"D..dur bir dakika!" kaşlarını çattı. "Gerçek olmadığı halde bana dokundun mu! " Ümit -"Nikah Masasında mutlu bir görüntü vermek içindi." Türkü -"Peki dün gece ki yaptığında neydi! " Ümit -"Seni denedim." aklına gelen ilk yalanı savurdu. "Senden etkilendiğimi falan düşünmüyorsun umarım." tek kaşını kaldırıp cevabını bekledi. Türkü -"Senin gibi bir pisliğin duygularını tartamadım kusura bakma!" Ümit -"Hmm..Şimdi kurallar var." az önce almaya çalıştığı zeytini ağzına attı, çekirdeğini hafif yumruk yaptığı eline aldı ve tabağa bıraktı. Umursamaz konuşmasına devam etti. "Evden gereksiz şeyler için çıkmanı istemiyorum. Cafeyi unut. Sevgililerim ile çıkan haberlere kulak asma. Dışardan mutluyuz görüntüsü ver. Ayrıca senin hiç bir şekilde erkek arkadaşın olmayacak. Birde metreslerime karışma."
Ümit'i öldürmek istiyordu! Ne demek sevgililerime karışma !
Ümit -"Ayrıca söz veriyorum, sana dokunmayacağım. Şimdilik balayındayız bir kaç gün sonra şehre döneceğiz." Türkü -"Benim kökenim ARASlardan geliyor! Ben emir altında yaşamam!" Ümit -"Ne o karşı mı geleceksin ? Ayrıca artık sen KANTARCILAR himayesindesin." Türkü -"Sahte KANTARCILAR himayesi olmasın o! " hızla ayağa kalktı. "Bu kurallara uymayacağım. Sakın bunları yapmamı bekleme !" gidecekken kolunu kavrayan Ümit ile yüz yüze geldi. Ümit -"Bana karşı mı geliyorsun! Benim dediğim olacak. Yoksa .." Türkü -"Yoksa ne! "
Sinirle Türkü'yü belinden kavrayıp kendine çekti, hoyratça gömüldü dudaklarına. Canını yakmak istercesine, acımasızca öptü. Fakat canı yanan yine kendisi oldu. Karnına aldığı yumruk ile geri çekildi, acıyla.
Türkü -"Beni bekaretimle mi korkutuyorsun! " elinin tersi ile dudaklarını sildi. "Senden korkmuyorum gerizekalı! " dudaklarını aynı iğrençlikle sildi.Sinirini nasıl yansıtacağını bilmiyordu ama şu an çıldırmak üzereydi! Masanın örtüsünden tutup kahvaltıyı yerle bir etti. "Bana bir daha dokunmaya kalkarsan bu evi senin başına yıkarım! Sert kayaya çarptın serseri! "
Kolundaki morluğa bakarak çıktı yukarı. Üzerindeki açık gecelik kurtulmalıydı.
Türkü'nün sinirleneceğini tahmin ediyordu ama bunları beklemiyordu. Canını yakmış ve yine aşağılamıştı. Hatta hakaret bile etmişti. Yerdeki kırık camlara dikkat etmeden çıktı mutfaktan.Merdivenleri ikişer, üçer çıkarak odaya girdi. Türkü banyoda olmalıydı. Dolabı açtı eline ilk gelen t-shirti üzerine geçirdi. Anahtarını ve telefonunu alıp evden ayrıldı.
&&
Cafenin kepenklerini indirmiş, kilidi vurmuştu. Çantasını koluna taktı ve yolun kenarında taksiyi beklemeye başladı. Yanında duran arabaya aldırmadı, ama camın açılıp içinden dünki çocuk çıkınca eğilip baktı.
Aslan -"Evine bırakmamı ister misin ? " inci gibi dişleri Beste'nin yüzünü parlatıyordu. Beste -"Gerek yok, birazdan taksi gelir." Aslan -"Korkmana gerek yok seni yemeyeceğim." Beste -"Korkmuyorum."
Tabii ki de korkmuyordu. O kimdi ki korkacaktı? Arabaya atlayıp kapıyı kapadı.
Aslan -"Hmm, ağır sözleri kaldıramıyorsun." elini uzattı yine harika gülümsemesi ile "Ben Aslan." Beste -"Beste." eli sıkmak yerine kafasını salladı. Aslan bozulmamıştı ama. Aslan -"Telefon numaramı okumadın mı ?" Beste -"Gördüm, boş işler ile uğraşacak vaktim olmadığı için aramadım. Zaten tek başıma yetişemiyorum cafeye." Aslan -"Ben zorluyum diyosun yani." gaza daha çok yüklendi. Beste -"O çıktığın kızlardan değilim. O düşündüğün şeyleri yapabilecek biri hiç değilim." gayet ciddi görünüyordu. Aslan -"Yani çetin cevizsin." sinirlendiğini fark edince toparladı. "Şaka yapıyorum alınma, zaten gözlerin de öyle bir kişilik yok. Sen farklısın." Beste -"Şunu yavaş süremez misin ?" Aslan -"Amma korkaksın." Beste -"En hızlı hali bu mu ?" korkmadığını göstererek dikti burnunu. "Dur bakalım burdan eve gidilmiyor!" Aslan -"Dışarda bir şeyler yeriz diye ummuştum." Beste -"Durdur arabayı ineceğim." Aslan'ın suratındaki muzipliği görünce tekrarladı. "Sana diyorum! Durdur şunu yoksa atlarım!"
Şaşkınlıkla çevirdi kafasını.Gerçekten böyle bir şeyi yapamazdı değil mi ?
Aslan -"Bu tür yalanlara inanmam için bana bir dinazor göstermelisin. Blöf yapıyorsun" Beste -"Çok ciddiyim! Beni tanımıyorsun." kapıyı yavaşça açtı. Arabanın hızına baktı. Atlamak biraz tehlikeliydi ama yolun kenarında gitmeleri bir ayrıcalıktı. Aslan -"Beste kapat şu kapıyı! Korkutuyorsun beni." Beste -"Durdur o zaman arabayı." Aslan -"Hayır."
Beste'nin atlamak için hareketlendiğini anladığında durmuştu ama pek bir yararı olduğunu düşünmedi. Yerdeki Beste'yi görünce dudaklarını dişledi. Sürücü koltuğundan inip hemen yanına gitti, kalkmasına yardımcı olmak istedi ama Beste inatla kendi kalktı. Başını kaldırdığında dudağının patladığını gördü.
Aslan -"Sen delisin! Bakırköyden mi kaçtın! " Beste -"Sana arabayı durdur demiştim." dudağının kanadığının farkında değildi şu an ayağındaki acı ile kıvranıyordu. Aslan -"Bir şeyin var mı ? Hemen doktara gidelim! " Beste -"Hayır! İ.İstemiyorum o arabaya bir daha binmeyeceğim." Aslan -"Dudağın.." parmaklarını kanayan yaraya dokundurdu. "Kanıyor." Beste -"Ah, patlamış olmalı." Aslan -"Beste doktora gitmeliyiz, hemen! Ya binersin ya da zorla bindiririm." Beste -"Bak büyük bir naziklik ile söylüyorum.Beni rahat bırak!" Aslan -"Naziklik anlayışını çok beğendim.Şimdi arabaya bin."
Tüm itirazlarına rağmen arabaya bindirdi. Kapısını kapadı. Artık blöf yapmayacağını biliyordu.
&&
Tüm gün boyunca Ümit'i beklemiş ama gelmemişti. Gece yarısını çoktan geçmişti. Televizyonun karşısında uyuyakalmıştı Türkü.
Ümit ise tüm gün gezmişti, bazen şehre dönmek istemişti.. Metreslerinden biri ile olmak gelmişti aklına. Ama geri vazgeçmişti. Siniri dindiğinde eve döndü. Uyuduğunu düşünerek kapıyı yavaşça kapadı. Televizyon sesini duyduğu odaya girdi. Uyuyordu. Hemde bir melek gibi. Saçma düşüncelerinden arınıp anahtarlarını bir kenara bıraktı. Türkü'yü kucağına alıp merdivenleri çıktı. Yatak odasının kapısını zorlanarakta olsa açtı ve yatağın üzerine bıraktı yavaşça. Rahatlık açısından üzerini değiştirmeyi düşündü ama sabahki kopabilecek fırtınaları düşündü ve vazgeçti. Üzerine pikeyi örttü. Kendi giyeceklerini, yastık ve çarşaf alıp çıktı odadan. Koltuk onu bekliyordu.
---
masmavi970
Cinsiyet :
Mesaj Sayısı : 1264
Rep gücü : 1307
Kayıt tarihi : 10/06/11
Nerden : evden
Sevdiği Karekter :
Konu: Geri: Sadece Formalite. [22.BölümGeldi-Sayfa99] Paz Ağus. 28, 2011 3:29 am
Ptsi Eyl. 02, 2024 11:15 pm
Cinsiyet
Mesaj Sayısı
Rep gücü
Kayıt tarihi
Nerden
Kişisel İleti
Sevdiği Karekter
Konu: Geri: Sadece Formalite. [22.BölümGeldi-Sayfa99] ![Sadece Formalite. [22.BölümGeldi-Sayfa99] - Sayfa 6 650269930](https://2img.net/u/3015/11/97/00/smiles/650269930.jpg)
