bu seneryoyu okuduğum kitaplarlardan ilham alrak yazıyorum arkadaşlar belki biraz acemice olabilir
sevil:18 yaşında çok güzel bir kız ailesinin arasında en neşeli en hareketli o ama bunu okulda veya başka bir ortamda yapamıyor annesi ve babası vefat ettiği için dayısında kalıyor
ekrem:21 yaşında işletme okuyor sevilin kuzeni cemilin oğlu ağırbaşlı ve olgun birisi fakat içinde bir canavar var
cemil: sevilin dayısı
ayçin:ekremin kız kardeşi 19 yaşında . üniversiteye yeni başladı . biraz hırçın
kadro böyle arkadaşlar yani başroller arada bir başka isimler girip çıkabilir.
-ilk bölüm-
Küçük çocukların hepsinin köşkün büyük bahçesine toplamıştım . Onların oynadığı gibi bağırarak kovalamaca oynuyordum . Yengem camdan bağırdı:
-Sevil sen kaç yaşındasın. Hala çocuk gibi bahçede koşuşturuyorsun , yengemin bu sözlerine karşı ben yüzüme alaycı bir hale getirerek :
-Ama yengecim lütfen herkes sizin oğlunuz kadar ruhsuz olamaz ki ,dedim. Yengem hemen oğlunu korumaya başladı:
-Ona ruhsuzluk denmez kızım . Ona olgunluk denir , dedi ve içeri girdi. Yengeme yenge demek istemiyorum . Çünkü yengem bana teyzelerimden bile yumuşak davranıyor . Fakat ben bu sınırları aşmaya çoktan başladım . Yeniden çocukların arasına karıştım . Tam birisini yakalayacaktım ki birden kendimi yerde buldum . İşin kötüsü yanımda Ekrem vardı .
-Sevil ben şu bahçeden içeri girdiğimde hep senin üstüme doğru koşuşun nedeniyle yere düşmek zorundamıyım , dedi. Haklıydı . Ama umurumda değildi şikayetleri :
-Aman be amma naziksin . Yere düştün alt tarafı , dedim . Ayağa kalktı. Bana kötü kötü baktı ve sadece şunları dedi:
-Bugün seninle uğraşmıyacağım . Neşemi kaçıramazsın canım , dedi ve gitti . Bende eve girdim . Bu çocukta birşey vardı . Mantığımı körelten . Yoksa ben aşık mı olmuştum !! İnanamıyorum ben o sinsiye aşık olmuştum. Bunu hemen Ayçin'e anlatmam gerekiyordu.Odama çıkarken bağırdım .
-AYÇİN Ekrem 'le konuşman bittiğinde odamıza gel tamam mı ?
-Tamam Sevil dur bir dakika , dedi . Allah 'ım Yarabbim Ya Resullüllah bir insan bu kadar mı abisine çeker . Odama girdim . Sonunda Ayçin geldi:
-Ne oldu Sevil ?
-Otur şuraya çok önemli , dedim .Oturdu ve sözüme devam ettim . Ben Ekrem ' e aşık oldum . Ayçin yüzüme olamaz der gibi bakıyordu .
-Ayçin niye olamaz der gibi bakıyorsun ? Dedim. Ayağa kalktı kapıya yöneldi
-Yok yok birşeyim sonra konuşuruz . Hadi gel sofrayı hazırlayalım , dedi ve aşağı indik .
bölüm sonu arkadaşlar ilk bölüm kısa oldu beğenirseniz yazıcam

süper olmuş bayıldım

spr dvm

çok teşekkür edrim arkadaşlar yalnız benim pek vaktim yok zaten sınavlarda var arada bir yazcam ama kısa bir bölüm daha geliyor .

-ikinci bölüm-
Birlikte sofrayı kurmaya başladık . Ayçin ' in hala yüzü askındı . Yemeğimizi yedik ve odamıza çıktık . Ben dayanamadım ve:
-Hadi söyle artık ne oldu .
-Hiç , hiç birşey .
-O zaman niye yüzün askın, dedim. Ama o bana cevap vermedi ve uyudu. Ama ben uyuyamadım tabi . İnsanı meraklandırdıktan sonra uyumak kolay . Sabah olmuş . Ayçin kalkmış . Üstümü giyinip aşağı indim.
-Günaydın Ayçinciğim . Ekrem nerede.
-Ben ne bilyim sabahın köründe çıkmış

dün akşam vaktim yoktu arkadaşlar o yüzden kısa oldu ikinci bölüm şimdi devamı-ikinci bölüm-
Birlikte sofrayı kurmaya başladık . Ayçin ' in hala yüzü askındı . Yemeğimizi yedik ve odamıza çıktık . Ben dayanamadım ve:
-Hadi söyle artık ne oldu .
-Hiç , hiç birşey .
-O
zaman niye yüzün askın, dedim. Ama o bana cevap vermedi ve uyudu. Ama
ben uyuyamadım tabi . İnsanı meraklandırdıktan sonra uyumak kolay .
Sabah olmuş . Ayçin kalkmış . Üstümü giyinip aşağı indim.
-Günaydın Ayçinciğim . Ekrem nerede.
-Ben ne bilyim sabahın köründe çıkmış, dedi Ayçin.Kahvaltımı yaptım ve doğru okula gittim . Okulda her zaman ki gibi Selda bana cam kenarında bir sıra tutmuş. Sırama geçtim ve her zaman ki gibi duvara yaslandım . Dış dünyayla alakam yok şu anda kendi halimdeyim . Hoca girdi . Zar zor ayağa kalktım . İki saat başlayacak nutuk atmaya . Hoca konuşmaya başladı :
-Sizin önünüzde çok önemli bir sınav var çocuklar . Bu sınav sizin hayatınızı şekillendirecek . Bu sınav küçümsenemez çünkü siz üniversite sınavına gireceksiniz ... Hoca her zaman ki gibi kafamızı ütülüyor . Ama ben onu dinlemiyorum şu anda . Zaten benim şapşal kuzenim kazanmışsa ben de kazanırım . Ona şapşal falan diyorum ama aslında çok seviyorum . Hiç aklımdan çıkmıyor . Nerdeyse boğulacaktım ki zil çaldı . Ders beden . Hiç girmek istemiyorum ama mecburen giricem . Spor salonuna gittik . Tribünde oturuyordum . Mehmet diye bir çocuk kafama top attı . Sonra herkes gülmeye başladı . Birşey söylemedim çünkü söylesem dayanamıyıp ağlaya bilirdim . Bana gene birşeyler oluyor . Kalbim sıkışıyor . Sanki kalbimi söküp atsam kurtulucam . Fatma hoca geldi .Yanına gitttim ve:
-Hocam ben sınıfta nöbetçi olabilir miyim , dedim. Oda izin verdi . Sınıfa girdim . Yerime geçtim . Kendimi berbat hissediyordum . Dayanamıyıp rehber öğretmenini yanına gittim . O bana yardımcı olmak istiyordu fakat yapamıyorudu . Okul bitti ve eve geldim . Hemen yüz ifademi değiştirdim çok neşeli görünüyordum . Hemen Ayçini kolundan çektim ve odaya götürdüm :
-Ya söyle hadi neden Ekreme aşık olduğumu öğrenince yüzünü astın .
-Tamam ama sakin ol . Ekrem Pınar diye bir kıza sırılsıklam aşık olmuş , dedi Ayçin . Devamınıda söylüyordu ama dinleyemedim . Yatağa oturdum . Ayçin beni teselli etmeye çalışıyordu . Söylediklarini duyuyordum fakat anlamıyorudm . Akşam yemeğinde gözlerimi Ekreme dikmiş oturuyordum . O bu düşmanca halime anlam verememiş soru sorar gibi bakıyordu . Yemek bittiğinde bahçeye çıktım . Ağacın altına oturdum . Gözlerimi elimdeki şiir kitabına dikmiştim . Şiirde şöyle diyordu :''Bütün şiirler gözlerini , bütün şarkılar saçlarını söylüyordu '' şiirin devamı da var tabii ama okuyamadım . Dayımlar bahçeye çıkıp çay içeceklerdi . Eve girdiğimde Ekrem kolumdan tuttu ve:
-Neyin var senin , dedi . Ben kolumu çekip odama çıktım .

yeni bölüm yazıcam fakat ondan sonra ki bölümlerde en az 5 yorum gelmeden yazmıcam

-Üçüncü bölüm -
Odama çıktım . Onu düşündüm . Bu beni hem üzüyor hem mutlu ediyordu . gecen akşam yarım kalan şiirimi okumaya başladım:
bir adın kalmalı geriye
bütün kırılmış şeylerin nihayetinde
aynaların ardında sır
yalnızlığın peşinde kuvvet
evet nihayet
bir adın kalmalı geriye
bir de o kahreden gurbet
sen say ki
ben hiç ağlamadım
hiç ateşe tutmadım yüreğimi
geceleri, koynuma almadım ihaneti
ve say ki
bütün şiirler gözlerini
bütün şarkılar saçlarını söylemedi
hele nihavent
hele buselik hiç geçmedi fikrimden
ve hiç gitmedi
bir topak kan gibi adın
içimin nehirlerinden
evet yangın
evet salaş yalvarmanın korkusunda talan
evet kaybetmenin o zehirli buğusu
evet nisyan
evet kahrolmuş sayfaların arasında adın
sokaklar dolusu bir adamın yalnızlığı
bu sevda biraz nadan
biraz da hıçkırık tadı
pencere öü menekşelerinde her akşam
dağlar sonra oynadı yerinden
ve hallaçlar attı pamuğu fütursuzca
sen say ki
yerin dibine geçti
geçmeyesi sevdam
ve ben seni sevdiğim zaman
bu şehre yağmurlar yağdı
yani ben seni sevdiğim zaman
ayrılık kurşun kadar ağır
gülüşün kadar felaketiydi yaşamanın
yine de bir adın kalmalı geriye
bütün kırılmış şeylerin nihayetinde
aynaların ardında sır
yalnızlığın peşinde kuvvet
evet nihayet
bir adın kalmalı geriye
bir de o kahreden gurbet
beni affet
Kaybetmek için erken, sevmek için çok geç.
Bu şiir Ahmet Hamdi Tanpınarın en sevdiğim şiiridir diyebilirim . Adeta büyüleniyorum diyebilirim . Acaba Ekreme söylesem mi ona aşık olduğu . Söyliyim ya içimde kalmasından beni boğmasından iyidir . Aşağı indim ve Ekremi koltuğa oturttum . Dayımlar bahçede olduğu için gayet rahattım:
-Sana çok önemli birşey söyleyeceğim Ekrem. Ama bana kırılma lütfen .
-Neden kırılıyım ki sana söyle hadi.
-Ben senden çok hoşlanıyorum. Bu sevgi bazen beni boğuyor . Bazen çok mutlu oluyorum . Tamam sen benle aynı hisleri paylaşmıyor olabilirsin ama sana bunu söylemesem patlayabilirdim.
-Sevil ben ne diyeceğimi bilemiyorum . Anlayamıyorum diyebilirim. Benim gırtlağıma yapışıyorsun her fırsatta şimdi bana ne diyorsun inanamıyorum gerçekten .

Ekremi daha fazla dinleyemedim . Odama koştum . Yatağıma uzandım gözlerimi tavana dikmiş öyle uzanıyordum . Ne anlamsız bir yaşantım var benim gerçekten beni sevmeyen umursamayan bir adama aşık olmak ne korkunç birşey . Utanmıyorum aşık olmaktan fakat beni sevmeyen birine aşık olmak beni mahvediyor . Kararımı verdim gidicem bu evden ve teyzemin ecinde yaşayacağım . Yarın oldu . Kahvaltıda hemen konuyu açtım:
-Dayı ben Nejla teyzemde kalmaya karar verdim , dedim Ekrem o an bana sadece baktı . Ama bu bakış başkaydı.