Arkadaşlar kuzenimle yazıyoruz. İlk senaryomuz umarım beğenirsiniz. :D


1.Bölüm

“Yeni Hayatlar , Yeni Dertler”

Ekrem’in amcası ve yengesinin ölmesi onu üzerken bir yandan da başına geleceklerin habercisidir.
Ve sonunda beklenen olur ve Ekrem’in uzun zamandır görmediği kuzenleri Ekremlerin evine yerleşmiştir.

Zeynep : Ekrem’in yaşıtıdır. Ekremle küçüklükten beri aralarında bir rekabet vardır. Birbirlerini sevseler de bunu belli etmezler.
Bahar : Zeynep’in küçük kız kardeşidir. Ekrem’e küçüklüğünden beri çok sever. Ablasına karşı onla işbirliği yapacak kadar …

~İlk Gün~

- Dedesi Ekrem’i yanına çağırır -

S.E:Ekreeeemmm! Buraya gel eşek sıpası.
Eko: Geldimmm dedeciğim.
S.E: Misafirlerimize merhaba de.
Eko: ( Zeynep’i tanımadığı için bir yabancıymış gibi) Hoş geldiniz. Der ve annesinin kulağına eğilir. – Anne bunlar kim?
Hüsna: Ayy ilahi çocuk. Zeyneple Bahar tanıyamadın mı?
Eko: Neeee?!!
Zeynep: Merhaba kuzenn. (Ekrem’in yanından geçer gibi yaparak kulağına) Bakıyorum da en azılı düşmanını unutacak kadar bunamışsın.
Bahar: Merhaba yakışıklı abim benim (diyerek sarılır)
Eko : (Bahar’ın başını okşayarak) Hoş geldin güzelim.
Eko : Neyse bayanlar,baylar… Ailenizin gururu okula gidiyor. Nisanur hadi.

~Derste~

Neşet derse başlamadan önce Eko ve Cenko birbirleriyle konuşmaktadır.

Eko : Off.başımdaki dertler hiç bitmeyecek mi?
Cenko : Noldu yine??
Eko : Ne olacak Zebani Zeynep ve kardeşi biz de temelli kalmaya geldi.
Cenko : Neee??? Niye öyle diyorsun ya Zeyno iyi kızdır.
Eko : (Cenkoya ters ters bakarak) Sana iyidir o. Sen onu bir de evde gör. Ne fenadır o. Cadıdır cadı.
Cenko : Abi abartma yaa… Aranı iyi tutmaya bak kız temelli kalmaya gelmiş.

-Bu sırada diğerleri ve Neşet derse başlar-

~Ders Çıkışı Eve Giderken~

Eko : Cenko ya akşam bi şeyler yapalım ben o zebaniyle bütün gecemi zehir etmek istemiyorum.
Cenko : Abartıyorsun ya. Neyse tamam bir şeyler yaparız.

-Tam o sırada Ekrem’in telefonu çalar. Arayan Süleyman Efendidir.-

S.E : Hayta bu gün eve erken gel.Hep birlikte yemek yiyeceğiz.
Eko : Ama dedeciğim …
S.E. : İtiraz istemiyorum. Geleceksin, o kadar!
Eko: (İsteksizce) Peki dedeciğim. –Telefonu kapatır.-
Cenko : Ne oldu yine ya?
Eko : Ne olacak, zebaniyle yemek yemeğe zorlanıyorum. Ay inşallah yemeği o hazırlamamışır.
Cenko: O niye ki?
Eko : Bi de niye diyorsun ya. Zeynodan bahsediyoruz. Onun sağı solu belli olmaz.
Cenko : Eko sen iyice paranoyak oldun ha Zeyno geldi geleli.Neyse yemekten sonra ara beni.Hadi görüşürüz.
Eko: Görüşür müyüz bilemem valla.

~Yemekte~

-Zeynep ve Nisanur yemek dağıtmaktadır-

Eko: Bahar naber kız?
Bahar: İyiliiiik. Sen nasılsın?
Eko : İyiyim ben de bu ne resmiyet.
Bbahar: Ne resmiyeti yaa… Diyecek bir şey bulamadım.
Eko : Tamam,tamam. (der sırıtarak)
Zeynep : Sohbetinize devam etmeyi mi tercih edersiniz yoksa yemek yemeği mi? Hayır , ona göre yemekleri dağıtacam da.
Eko : (Sinirlenir.Zeyno’nun taklidini yapar) Yemek yiyeceğiz zebaniler kraliçesi.
S.E: Ekrem! Kuzeninle doğru konuş.
Eko : Ama d… Tamam dede.

S.E : Hadi bakalım herkes yemeğini yesin.

-Yemek bitince-

Eko : (Tabağı sıyırırken) Eline sağlık Nisanur’um. Aman maşallah maşallah ne de güzel yemek yaparmış benim ablam.
NisaN: Şey Ekrem yemeği ben değil Zeyno yaptı.
Eko : !!!! (Zeyno’ya eğilir) Ne koydun içine çabuk söyle!
Zeynep : ( Eko’ya eğilerek) Biber,kekik,tuz … Hmm başka …
Eko : Tamam kes anladık. (Herkese) Ben odama gidiyorum ev halkı. Eee malum dersler filan.
Hüsna : Tü maşallah. Annesinin kopyası. Git oğlum benim. Git dersini çalış.

-Eko Zeynep’e hava atarak odasına çıkar –

Z : Ben de Ekrem’in yanına çıkayım. Ee üniversiteyi kazandı ya biraz taktik öğreneyim değil mi?
-Nisanur kendini gülmemek için zor tutar-
-Zeyno Ekrem’İn kapısının önüne geldiğinde Ekrem telefonda Cenkerle konuşmaktadır. Zeynep onu dinlemeye başlar.-

Cenko : Nasıldı yemek?
Eko : Güzeldi güzel. Bırak şimdi yemeği sen. Yarın Cumartesi. Yine gidiyor muyuz Neşet’e?
Cenko : Gidiyoruz tabi oğlum.Neşet’in tatili mi var.
Eko : Offf. Ne diye çıkıcam ben evden. Cumartesi günü okul olmaz ya.


Zeyno: (sessizce) Ne diyor bu ya? Neşet kim? Bu okul mokul dedi noluyoruz?

Eko: Neyse bir şeyler bulup çıkarım ben evden. Hadi iyi geceler Cenko.
Cenko : Sana da Eko.

Zeyno : (sessizce) Bakalım ne işler çeviriyormuş bu yarın görücez.

1.Bölümün Sonu

Devamı iftardan sonra
Beğenmenize sevindim

Sizi iftara kadar bekletmeden fragmanı koyayım :D :D :D
Fragmana özendim ben de yaptım :D

2.Bölüm Fragmanı

Ekrem: Ben kaçıyorum millet!
_______________________________

Bahar: Bensiz gezmeye gidersin öyle mi? Sen görürsün...
________________________________

(Neşet'in evinin penceresinin altında)
Zeynep : Ne yapıyorlar bunlar burada?
________________________________

(Neşet'in evi)

Neşet: Bitti mi program?
Ekrem: Ne programı?
Neşet: Sabah Programı
_________________________________

Ayçin : Ben az daha tüm yalanı ağzımdan kaçıyordum.
_________________________________

Zeynep : Artık her şeyi biliyorum.

... (Müziğin sonu ) :kahkaha:

Hepinize ayrı ayrı teşekkür ederim(z).


Ve beklenen 2. Bölüm


2. Bölüm


“Zeynep’in Gücü”


~Ertesi Gün~


-Kahvaltıdan sonra Ekrem evdekileri kolaçan eder.Hüsna uyuklamaktadır.Bahar televizyon izlemektedir.Zeynep de kulağında kulaklık dergi okumaktadır.Ekrem Nisanur’a gelmesini işaret eder-


Ekrem : Ben kaçıyorum millet!!



-Ekrem ve Nisanur Neşet’in evine gitmek için evden çıkar. Bu sırada Zeynep onları izlemektedir. Kapıdan çıktıklarında kulaklığı çıkarır,dergiyi sehpaya bırakır,saçını acele bir şekilde düzeltir ve sessizce peşlerinden evden çıkar.Bu sırada Bahar Zeyneple konuşmak için odasına gider.Ama Zeynep odada yoktur.-



Bahar : Ablaaa! Bensiz gezmeye gidersin öyle mi? Sen görürsün.



-Ekrem ve Nisanur Neşet’i evine giderken Zeynep onları takip ediyordur.-

Eko : Off. Bu zebani niye geldi şimdi bizim eve be abla. Hadi kardeşi iyi,hiç ablasıyla alakası yok ama o zebani ayyyyy .
Nisanur : Çok ayıp Ekrem. Kızın annesi babası ölmüş,tek başlarına kalmışlar sen hala eskisi gibi davranıyorsun. Bi büyüyemedin gitti.
Eko : (Nisanur’un taklidini yaparak) Bi büyüyemedin gitti. Sanki o çok büyümüş. Allah Allah ya. Neyse hadi gir içeri.

-Zeynep ikisinin Neşet’in evine girdiğini görünce şaşırır.-

Zeynep: Burası neresi ya. Ne yapıyorlar bunlar burada? (odanın penceresinin altına saklanır ve içeriyi dinler.)

-İçerde-

Eko : Hocam.
Neşet : Söyle Behlül.Yine ne yumurtlayacaksın?
Eko: (biraz çekinerek) Yarın da gelecek miyiz? Pazar ya yarın hani abla nasıl çıkıcaz evden?
Neşet : Yalan söylersin Ekrem Ağrısı. Zaten hayatınız yalan. (hepsine dönerek) Değil mi?

Zeynep : Eko sen yine bi işler karıştırıyorsun ama … Şimdi çıkar kokusu. Bakalım telefonuma ne cevap vereceksin.

-Zeynep Ekrem’i arar. Ekrem’in telefonu çalar, Zeynep'in aradığını görünce ne yapacağını şaşırır.-

Neşet : Behlül. Kim arıyor ne bu surat ?
Eko : (kendi kendine) Kim olacak zebaniler kraliçesi …
Neşet : Duyamadım…
Eko : Evden arıyorlar hocam. Açmam lazım. Açabilir miyim?
Neşet : Tamam ama kısa sürsün. Seni bekleyemeyiz 2 saat.
Eko: Peki hocam.

-Telefonda-

Zeynep : Alo. Nerdesin yahu? Cumartesi günü eni gezdirirsin diye umut etmiştim. Ama nerde… Eko kiiimm beni gezdirmek kim…
Eko : İşim var ya of! Merak etme gezdiricem seni , bak valla. (acele bir şekilde)
Zeynep : E öyle olsun bakalım… Merak ettim,(imalı imalı) neymiş bu işin?
Eko : Sana ne kızım? Benim işlerim seni hiç ilgilendirmez.
Zeynep : Orasını bilemem kuzen… (Pat diye telefonu kapatır)
Eko : (kendi kendine) Ne demek istedi bu şimdi ya … Aman neyse … (Dedikten sonra odaya gider.)

Neşet: Bitti mi program?
Eko : Ne programı? (Şaşırarak)
Neşet : Sabah programı
Eko: Hı??

(gülüşmeler )

Neşet: Sabah programı gibisin mübarek.Bir telefonla tüm sorunları hallettin herhalde.
(bir anda ciddileşerek) 2 dakika dedin 2 saat oldu nerdesin oğlum?
Eko : Ya bizim ev işte hocam. Adam biter dert bitmez.

(gülüşmeler )

Neşet: Neyse… Bu konuşmayı daha fazla uzatmayalım. Zaten zamanımız azaldı. (elindeki kağıtları uzatarak) Şunları çözün. Sonra ne haliniz varsa görün.

-Ders çıkışı 5’i bi yerde ve Nisanur birlikte yürümektedir. Zeynep de onları takiptedir.-

Nisanur : Ben her zamanki gibi önden gideyim. Hadi görüşürüz. Ekrem geç kalma.
Eko: Tamam ablam benim.
Diğerleri : Görüşürüz.

Ayçin: Ya size bir şey söyliyecem. Ben dün az kalsın tüm yalanı anneme anlatıyordum.
Sevil-Cenker-Cihan-Ekrem : Neeee!!!
Ekrem : Aman diyim Çinçinciğim,sakın. Bizim okulu kazanamadığımızı öğrenirlerse sadece sen değil hepimiz yanarız.
Ayçin : Biliyorum Ekrem… (suratını asar)
Cenko: Ne kızıyorsun Ekrem. Söylememiş işte.

Cihan : Hadi gençler ben gidiyorum. Siz de takmayın kafanıza…
Sevil: Ben de gidiyorum. Bay bay.
Ayçin : E ben de gidiyorum. Özür dilerim hepinizden. Bir daha olmayacak. (Cenker’in omzuna dokunarak) Görüşürüz… (der ve gülümseyerek yanlarından ayrılır)
Cenker : (şaşkın bir şekilde Ayçin’in arkasından bakar) görüşürüz …
Ekrem: Hadi Cenko ben de kaçıyorum. (Ayçin gibi Cenker’in omzuna dokunur ve Ayçin’in sesini taklit ederek) Görüşürüz…
Cenker : Ekrem işin gücün dalga geçmek yaa of! (der ve gider)
Ekrem : (kendi kendine Cenker’in taklidini yapar ve gülerek yola devam eder)

-Bu sırada tüm konuşmaları duyan Zeynep Ekrem’e yaklaşmıştır. Temposunu hızlandırıp Ekrem’in yanına gelir. Ekrem neye uğradığını şaşırır.Yavaş yavaş alkışlayarak konuşmaya başlar.-

Zeynep : Vay Eko vay. Yine iyi yalan uydurmuşsun kuzen. (birden ciddileşir ) Artık her şeyi biliyorum.

(ve Mor Yazma melodisi girer ekranda Ekrem'in açılmış gözleriyle birlikte )


2. Bölümün Sonu

Arkadaşlar kusura bakmayın dün birkaç aksilik çıktı ekleyemedim.
Çok ısrar ettiniz yarını koyuyorum diğer yarısındaki düzeltmeleri yapıp ekleyeceğim
3. Bölümü 2 parça halinde sunaağım sizlere
Yorumlarınız için teşekkürler ayrıca beğenmenize çok sevindim(k).

Çok özür dilerim hepinizden ...
Merak etmeyin bir iki bölüm sonra çiftlerin diyalogları çoğalacak
Hatta yeni bir çiftimiz bile olacak
Neyse ...

İşte 3. bölümün ilk kısmı

3.Bölüm

“...”


-Bu sırada tüm konuşmaları duyan Zeynep Ekrem’e yaklaşmıştır. Temposunu hızlandırıp Ekrem’in yanına gelir. Ekrem neye uğradığını şaşırır.Yavaş yavaş alkışlayarak konuşmaya başlar.-

Zeynep : Vay Eko vay. Yine iyi yalan uydurmuşsun kuzen. (birden ciddileşir ) Artık her şeyi biliyorum… Üniversiteyi kazanmışmış. YALANCI!!!

Eko: (Gözleri büyür. Dehşete düşmüş bir halde) Ne…? Ne diyosun sen kızım? Nerden öğrendin sen bunu? (bir an durarak) Yoksa beni mi takip ettin? (yine telaşlı telaşlı) Tabi beni takip ettin. Sen benim başıma bela mısın ya?

Zeynep: (umursamaz bir şekilde) Ağlama ya küçük kız çocukları gibi. Gerçi sen küçükken de böyleydin… Neyse … Dedemler biliyor mu sen ondan haber ver bakalım? Ya da dur sen hiç yorulma cevabı da ben veriyorum: BİL-Mİ-YOR! Değil mi? Hı? (sinirli bir şekilde)

Eko: (Birden aklına bir fikir gelir) Yanlış tahmin. Boşuna sevinme zebaniler kraliçesi dedem her şeyi biliyor. Ama annem bilmiyor. Karizma çizilmesin diye söylemedik işte. Ben sen miyim?

Zeynep: Sen tabi ki ben olamazsın (bastırarak) BEH-LÜL!
Eko : Sen.. sen dersi mi dinledin?
Zeynep : Hımm demek orda ders yapıyordunuz ha? Bunu da öğrendiğim iyi oldu be Behlül. Ha bu arada Behlül bence tam uymuş sana. ( gülerek yoluna devam eder)

-Ekrem Zeynep’in arkasından onu ikna etmek için giderken telefonu çalar. Arayan Sevildir.Telefonu açar açmaz konuşmaya başlar. Erkem ise pek dinlememektedir. Aklı Zeyneptedir.-

Sevil : Ekrem. Konuşamamız lazım. A…
Ekrem : Kızım uğraşamam şimdi seninle. Daha büyük dertlerim var. (pat diye telefonu kapatır)

-Sevil odasındadır-

Sevil: Off. Kabahat bende. Niye aradım ki şimdi onu. Salaksın sen Sevil ,salak.

-Ekrem hala Zeynep’in peşinden koşmaktadır-

Eko: (Zeynep’i kolundan tutar.) Tamam pes. Ne istiyorsun?
Zeynep: Sence elimde bu kadar büyük bir koz varken ben sadece bir şey mi isterim?
Ekrem : Ben bunu bi yerden hatırlıyorum.(Zeynep ve Ekrem küçükken aynı şeyi Ekrem Zeynep’e yapmıştır) Benden öcünü alıyorsun değil mi? (sinirli bir şekilde) Peki… İlk isteğini söyle o zaman.
Zeynep: Beni o hocayla tanıştıracaksın tamam mı?
Ekrem: (şaşırmış bi şekilde gözlerini açar) İstediğin bu mu yani? Taa..tamam peki. Yarın tanıştırıcam seni.
Zeynep: İşte böyle kuzen. Biliyor musun Ekrem seni sevmeye başladım. (gülerek eve girer)
Ekrem: He he he aman ne komik. Sevmeye başlamışmış. (söylenerek eve yürür)

-Evde-

Zeynep: Merhabalar efendim. (Süleyman efendi’nin yanına gidip) Dedem benim. Nasılsın?
S.E: İyiyim, iyiyim. Nerdesin sen? Bahar bütün gün seni sormuş Hüsna’ya.
Zeynep: ( içinden: ayyy Bahar’ı unuttum..Tühh…) Arkadaşlarım aradı dede. Dershaneye yazılmışlar bana da dediler gel gör dershaneyi. Hani ben de gidicem ya bu sene.
S.E: İyi yavrum iyi.
Zeynep : Ben Bahar’a bakayım dede.Yemeğe gelsin.

-Zeynep Bahar’ın yanına çıktığı sırada Ekrem eve gelmiştir. Suratı asık bir şekilde.-

Hüsna: Annesinin Orlando’su.Nerdesin oğlum sen? Niye anneni merakta bırakıyorsun yavrum? Oy bu yakışıklılıkla kaparlar seni maazallah.
Eko: Geldim işte anne.
Hüsna: Hadi sofraya bakiyim. Tü maşallah beni oğluma.Yavruumm.

-Ekrem masaya oturduktan sonra Bahar ve Zeynep de arkasından gelir ve masaya oturur. Yemek yenir. Ekrem Zeynep’e pis pis bakmaktadır. Nisanur da olayı çözemeye karar vermiştir.-

Nisanur: Ekrem noluyo yine? Niye Zeynep’e böyle bakıyorsun?
Eko: Her şeyi öğrenmiş de o yüzden. Bugün bizi takip etmiş pis zebani.
Nisanur’un yediği lokma boğazında kalır öksürmeye başlar.

Hüsna: Ay kızım yavaş. Boğulacaksın.
S.E:Yavaş kızım.
Bahar: Su iç Nisanur abla.

-Nisanur suyu içer öksürüğü geçer.Yemek biter. Hüsna ve Nisanur içerideyken Ekrem, Zeynep, Bahar ve Süleyman efendi odada oturmaktadır.

-Ekrem su içerken Zeynep konuşmaya başlar-
Zeynep: Dede. Sen benim bugün Ekrem’in hocasının yanına gittiğimi biliyor musun?
-Ekrem ağzındaki suyun hepsini püskürtür dikkat ona kayar.-

S.E:Eh be oğlum. Noldu ki şimdi? Ne diye püskürttün suyu?
Ekrem: Suyu içerken birden öksürk geldi dedeciğim ondan. Yoksa bilerek yapar mıyım ben hiç?
S.E:Neyse tamam. Ne dedin kızım? Ekrem dedin sanki.Hoca filan?
Zeynep: Yok dede Ekrem demedim ya Esra dedim. Hani dershaneye yazıla arkadaşım var ya.
S.E: Eee? Beğendin mi bari dershaneyi?
Zeynep: Binası biraz küçük. Yarın arkadaş beni hocalarla tanıştıracak.(Ekrem’ e bakarak)
S.E: İyi bakalım.Hayırlısı. İnşallah sen de Ekrem gibi kazanırsın üniversiteyi.
Zeynep: (Şaşkın bir şekilde Ekrem’e bakar ve dedesine bir şey çaktırmamak için) İnşallah dedeciğim. Belki aynı okulu bile kazanırız …

…


devamı var