Melih: Kızım söylesene, ne yaptın o parayla?
Nergis: Ay ne bağırıyosun Melih? Noluyo gene?
Melih: Senin kızın bi işler çeviriyo.
Nergis: Ne yaptın kız yine?
Ayçin: Walla bişey yapmadım.
Melih: Ne bu kitap o zaman? Nerde yeni aldığın kitap?
Ayçin: (Babasının elindeki kitabı alıp sayfaları karıştırdı.) Aaa, bu kitap! İşte şey bu… Şey yani…
Melih: Ney bu?
Ayçin: Şey babacım işte, görmüyo musun?
Melih: Kitap işte, görüyoruz kitap olduğunu… Ne zamandan beri yalan söyler oldun sen, ne zamandan beri ailenden gizli işler çeviriyosun?
Ayçin: Yok babacım, yapar mıyım öyle şeyy?
Kapı çaldı.
Ayçin: Kapı… Kapı… Vallahi kapı çaldı. Sevil gelmiştir.
Nergis: Ben açarım, sen dur.
Nergis kapıyı açtı.
Sevil: İyi akşamlar Nergis teyze, kusura bakma, akşam akşam rahatsız ediyorum.
Nergis: Aa, aşk olsun kızım. Geçsene…
Sevil: İyi akşamlar Melih amcacım…
Melih: Hoş geldin Sevil… Ee Ayçin?
Ayçin: Seviiil! Hoş geldin canım arkadaşım!
Sarıldı, Sevil bir şey anlamadan boş boş baktı.
Sevil: Noldu? Pek sevindin beni gördüğüne… Ne bu sevinç gösterileri?
Melih: O benim sorgularımdan kaçıyo kızım… Siz bi işler mi çeviriyosunuz?
Nergis: Aa Melih, ne ayıp! Kızın suratına, olmaz ki canım…
Sevil: Ne gibi?
Ayçin: Aa, babacım kız yorgun… Evinden buraya kadar gelmiş. Kızı sorguya mı çekiyosun? Gel ben seni odama götüriyim Sevilcim.
Melih: Kaçma hemen Ayçin hanım! Söyle bakalım, ne yaptın parayla?
Ayçin: Şey yaptım, ııı… Kitap aldım.
Melih: Nerde kitap?
Ayçin: Ben de anlamadım. Sevil? (Sevile göz kırptı.) Sende mi kalmış benim kitabım?
Sevil: Yaa evet, getirmeyi unutmuşum. Yarın gelir alırsın.
Melih: Yani kitap mı aldın parayla?
Nergis: Kız kitap aldım diyo ya Melih, aa! Sen de bi şüpheci oldun ama… Kızım siz geçin içeri, sofra hazır olunca çağırırım.
Kızlar içeri geçtiler.
Sevil: Noluyo burda?
Ayçin: Boş ver, uzun hikaye… Sen anlat, sende noldu?
Sevil: Çok kötü… Babam bankadan para aldığımı, daha doğrusu çaldığımı öğrenmiş.
Ayçin: Nee? Harbiden kötüymüş yaa… Üzüldüm bak şimdi, nolucak peki? Küstünüz mü?
Sevil: Valla babam çok sinirliydi. Üstelik, bana hırsız dedi.
Ayçin: Gerçekten mi? Üzülme, olur böyle şeyler… Bak benim babam da o parayla kitap almadığımı nerdeyse öğrenicekti, ama kıl payı kurtardık, sen gelmeseydin işim zordu anlıycağın… Ama dert etme, Allah bi şekilde yardım ediyo.
Sevil: Bana ne zaman yardım edicek? Off!
Ayçin: Yani o parayı sen istedin diye aldık Sevil. Çok üsteledin bu kızlara ders vericem diye… Ama olumlu yönden bak, amacımıza ulaştık.
Sevil: Neye yaradı peki?
Ayçin: Sevil, insan yaptığı bişeyden pişman olmamalı. Keşke böyle olmasaydı demiceksin. Bu durumu telafi etmek için uğraşıcaksın.
Nergis: (İçerden seslendi.) Kızlaar, hadi gelin, sofra hazır.
Ayçin: Hadi gel, yemek yiyelim.
Sevil: Yok sağ ol, hiç iştahım yok.
Ayçin: Evde yemek yedin mi?
Sevil: Nasıl yicektim, yememe fırsat tanımadan ateş püskürmeye başladı babam. Sonra da iştahım kaçtı zaten, daha yemem.
Ayçin: Neyse sen bilirsin, acıkırsan bi tepsi hazırlarım ben sana…
Sevil: Tamam.
Ayçin içeri geldi.
Nergis: Sevil nerde kızım?
Ayçin: İştahı yok.
Nergis: Niye? Bişey mi olmuş? Akşam akşam çıkageldi, evde kavga falan mı etmişler?
Ayçin: Ay anne, ne biliyim ben? Ayaklı gazete miyim? Kolaysa git kendin sor kıza…
******
Sevil Ekremi aramayı düşündü. Aynı sırada Ekrem de Sevili aramayı düşünüyordu.
Sevil: Arasam mı? Yok yok aramıyım, şimdi yanlış anlar bu salak!
Ekrem: Arasam ne der acaba? Aramıyım en iyisi... Hem arasam ne dicem ki?
Sevil: Ya da arasam mı ya? Ne dicem ki arasam? Aramıyım, ya da yok ya, arıyım en iyisi…
Ekrem: Arıyım ya ben? Hem böyle bi yakışıklı kendisini arıycak da, o da bunu terslicek? Arıyım, evet evet…
İkisi de aynı anda birbirini aradı.
Ekrem-Sevil: Meşgul… Allah Allah!
Ekrem: Ya boş ver oğlum, kız zaten meşgul, daha da meşgul etme.
Sevil: Kiminle konuşuyo acaba? Bi daha mı arasam?
Sevil Ekremi aradı.
Ekrem: Anaa! Arıyo… Kalbim mi temizdir, nedir! Alo, ben de tam seni düşünüyodum.
Sevil: Niye beni düşünüyodun?
Ekrem: Noldu senin sesine? Kötü geliyo, hasta mısın? [Bak sorunun cevabı kaynadı arada… Off!]
Sevil: Hayır, mutsuzum.
Ekrem: Bişey mi oldu?
Sevil: Ailevi meseleler...
Ekrem: Ohh, rahatladım!
Sevil: Ne diyosun sen yaa?
Ekrem: Hayır, “Ben mi bişey yaptım?” diye korktum. Beni aradın ya… Yani eğer ben bişey yaptıysam sonum kötü olurdu, çünkü gördük bugün ne şirret bi kız olduğunu…
Sevil: Yaa, o şirret kızın maskesi düştü bu akşam!
Ekrem: Noldu ki?
Sevil: Ben sana parayı verebilmek için babamın hesabından gizlice para çekmiştim.
Ekrem: Yapma yaa! Hırsızlık yapmışsın resmen!
Sevil: Ya ne güzel teselli ediyosun, ne çok rahatlatıyosun beni, bilemezsin!
Ekrem: Pardon, dewam et…
Sevil: Babam öğrendi bugün… O dediğin şeyi yaptığımı… Yani hırsızlık! Ve hırsız damgasını da alnıma yedim.
Ekrem: Kötü olmuş!
Sevil: Sorma ya… Napıcam ben?
Ekrem: Eh, ben de senden daha iyi sayılmam. Eski sevgilim tarafından tehdit edilmiş durumdayım. Hem de senin yüzünden…
Sevil: Gerçekten mi? Bugün neye elimi attıysam mahvettim.
Ekrem: Neyse, kendi amacına ulaşmış oldun.
Sevil: Amaç mı? Boş versene… Hangi amaçtan bahsediyosun? Azıcık aklım olsaydı böyle bişeye hiç bulaşmazdım bile…
Ekrem: Öyle deme… Bu da geçer.
Sevil: Şimdi uyusam… Bi daha hiç uyanmasam…
Ekrem: (Gülerek) Sonra prens gelse, seni öpse, uyandırsa…
Sevil: Kim ki o prens?
Ekrem: Bilmem… Sen kim olmasını isterdin?
Sevil: Ben… Kim olucak işte… Masal değil mi sonuçta?
Ekrem: Belki gerçek olur…
Sevil: Nasıl yani?
Ekrem: Şey yani… Bişey değil işte… Şaka! Masal demedin mi? Gerçek olur mu hiç!
Sevil: Olmaz dimi?
Ekrem: Olmaz heralde… Ama olsa bi prens… İster miydin?
Sevil: Ne öğrenmeye çalışıyosun?
Ekrem: Ben?
Sevil: Sen?
Ekrem: Ben…
[Dewamı gelicek… (En heyecanlı yerinde kestim, merak edin biraz…]
:D
Ptsi Eyl. 02, 2024 11:15 pm
Cinsiyet
Mesaj Sayısı
Rep gücü
Kayıt tarihi
Kişisel İleti
Sevdiği Karekter
Konu: Geri: Çakıl Taşları "Aşk Oyunu" 
Nerden
