Ml:Ne diyorsun sen oğlum Ayçin nasıl yalan söyler bize, yapmaz benim kızım öyle şey…
An:Amca sana her şeyi ispatlayacağım…
---
Hs:Cem, oğlum benim kızım öyle şey yapmaz yalan söylemez babasına…
Cem:Yapmış Hüseyin amca, bunu sizin bilmeniz gerektiğini düşündüm.
Hs:Hemde Neşet Hoca’nın evinde…
---
Sd:Hoca Efendi bildik biz onu…
M:Benimde şimdi haberim oluyor.
Sd:Hadi kalkın gidelim.
M:Hay hay…
---
Nh:Çinçin al şu testleri dağıt bakayım arkadaşlarına…
A:Hocam ne yapıcaz ki?
Nh:Kağıdı beyin gücüyle havaya kaldırmaya çalışacağız kızım, ne yapabiliriz tabi ki çözeceksiniz, çözebilirseniz tabi…
Sevil’inse yüzü bembeyaz olmuş, boş boş bakıyordur.
Dün duygularını dışa vurarak onu havalara uçuran Ekrem, biricik aşkı, şimdi ondan her şeyi unutmasını istiyordur. “Neden?”
Nh:Şışşşt Sefil…
S:Hı, efendim…
Nh:Nasıl oralar…
S:Neresi?
Nh:Hayal alemi, hadi git elini yüzünü yıka da kendine gel, noldu sana…
S:Yok bişey hocam…
---
Nl:Bak bak Cenker efendiye bak, cin olmadan adam çarpacak, hemde anneyi ha biz okula gidiyor biliyoruz o kızlarla eve kapanmalar, ay Allah Korusun, bunlar evde ne yapıyorlar, ay Allah’ım sen koru, erkekli kızlı, hadi Naile gir de dağıt şu evi…
Sevil lavabodan dönerken kapı çalar.
Nh:Sefil kapıya bak.
S:Tamam hocam…
Sevil kapıyı açar.
S:Buy-
Nl:Sen çekil bakıyım şurdan…
Nh:Kim gelmiş?
C:Seste tanıdık ama…
Naile içeri tabiri caizse dalar.
Nl:Cenker!
C:Anne!
A:Anne mi?
Nl:Beğenemedin mi hanfendiiii!
Nh:Bir dakika bir dakika…
---
Süleyman Hüsna’ya da haber vermiş, Süleyman, Hüsna ve Müge şimşek hızıyla eve ilerliyorlardır.
H:Ay Ekrem nasıl yaptı anana sen bunu, bacaklarını kırıcam senin, kirli çamaşırlarınla boğulma emi Ekrem…
---
Hs:Emin misin Cem, oraya gidip rezil olmayalım hoca efendinin karşısında…
Cem:Hüseyin amca hoca efendi deme şu adama, o bir sahtekar, Ekrem ve Sevil’de size yalan söylediler.
---
Nh:Hanımefendi bir sakin olun da anlatın derdinizi?
Nl:Ben sakin olamam efendim, olamam, bu Nurçin var ya bu Burçin beni verem kanser etti, okulda bu, telefonda bu, mesaj gönderir bu, ben okula gönderiyorum bu çocuğu buraya alıp getiren bu, ah Cenker boyun posun devrilmesin emi…
Nh:Hanımefendi lütfen sakin olur musunuz?
Sd:EKREM!
E:Anam…
Süleyman, Müge ve Hüsna açık olan kapıdan içeri girerler.
H:Ekrem, noluyor?
Nh:Müge, senin ne işin var burada?
Sd:Siz hiç konuşmayın...
H:Ekrem noluyor annecim burada…
E:Anne şey…
H:Sevil kızım noluyo cevap versenize…
Nl:Cenker bişey söylesene…
O sırada Anıl ve Melih kapının önüne gelmişlerdir.
Ml:Burası mı ev?
An:Evet burası amca…
Onlardan açık kapıdan içeri girerler.
Ml:Ayçin…
A:Ba-ba…
Ml:Noluyor burada Ayçin?
A:Iııı…
Sd:Ben cevap veriyim bey efendi…
O sırada Cem ve Hüseyin gelirler.
Hs:Sevil…
Hs:Süleyman abi noluyor burada…
H:Ekrem annecim cevap versene…
Ml:Ayçin bişeyler söyle artık…
Nl:Cenker oğluşum noluyo annem?
Sd:Bu haytaların üniversiteyi falan kazandığı yokmuş.
Nl:Ne! Cenker ne diyorlar oğlum kazanamadın mı?
Ml:Ayçin bize yalan mı söyledin…
H:Oğlum cevap ver artık, söyle…
S:Hepsi benim yüzümden, Ek-rem’le benim…
Nl:Kazanamadın mı Cenker?
C:Kazanamadım anne, yine beceremedim…
Ml:Ayçin send-
A:Bende beceremedim baba, yapamadım…
Ml:Niye kızım niye yalan söyledin Ayçin…
Nl:Cenker, o kayıt parası aldığımız kredi…
S:Üniversiteyi kazandılar diye sahte evrak yolladık onlara, sonra bir okulu gezdirdik, tek şart 3.000 lira kayıt parasıydı.
E:Onlarda yatırdılar ama sonra dolandırıldıklarını anlayınca gelip bizi buldular, bizde Neşet hocadan ders almaya başladık.
Sd:Bizim imam bildiğimiz Neşet hocadan…
Sd(Ekrem’e):Sen adam olmazsın oğlum, sen ne akıllanırsın, ne arlanırsın… Ben seni ne yapayım daha…
Hs:Sevil, nasıl yaptın bunu, nasıl yalan söyledin, niye?
S:Sen üzülme diye, her şey daha iyi olsun diye…
H:Allah’ım ben ne yapıyım şimdi…
Nl:Bilgisayar mühendisi olacakmış ha…
Hs:Sevil yürü eve gidiyoruz(der ve Sevil’i kolundan sıkıca tutar)
Sd:Dur Hüseyin, herkes bizim eve geliyor.
Herkes evden çıkar.
Evde kalan sadece Neşet, Müge ve Süleyman’dır.
Sd:Size şimdiye kadar olan sohbetimizden dolayı bir şey demiyorum, lütfen evimi en kısa sürede boşaltın.
Nh(Dolaptan bir zarf çıkarır)Bunda çocukların bana verdikleri para var, ailelerine verirsiniz.
Sd:Vericem, der ve çıkar.
Nh:Sen söyledin dimi?
M:Aaa Neşetçim bir hoş geldin bile demedin…
Nh(Sesini yükselterek)Sen söyledin dimi?
M:Sesini yükseltme bana, evet ben söyledim, ama sor ki neden söyledim?
Nh:Bunun hangi mantıklı açıklaması olabilir ki…
M:Bu çocuklara ders verdiğini öğrendim…
Nh:Avukatımdan öğrendin dimi, onu kandırman çokta zor olmamıştır.
M:Telefonlarıma cevap vermiyordun, seni kaybetmek istemedim Neşet…
Nh:Sen beni kaybedeli çok oluyo Müge…
M:Sen yine kendini işine vermiştin, ailemizi toparlamak istedim…
Nh:Hangi ailemizi, o her şeyimi alıp beni evden atmadan önce olan mutsuz ailemizi mi hani şu senin kurallarınla yaşayan…
M:Bak Neşet sen alkole bağlanmıştın, malımızı kaybedecektik…
Nh:Sen git malın mülkünle yaşa Müge, sen beni kaybettin, benim yüzümden 5 tane gencin hayatını kaydırdın sen… M:Yeter artık Neşet, hep öğrencilerin hep işin, ne zaman bize baktın ki , ne zaman kızınla ilgilendin…
Nh:Belden aşağı vurma Müge, ben hep sizi düşündüm…
M:Sen hep bizi düşündün öyle mi, bizi düşündüysen biraz artık kızınla ilgilen, tabi haberin varsa kızın Amerika’dan döndü, görmek istersen tabi…
Müge gider.
---
Sd:Bu çocuklarınızın ödedikleri para, birazı eksik ama eşit olarak böldüm.
Ml:Ayçin, o parayı nerden buldu…
Nr:Bilmiyorum Melih…
Hs:Biz gerçekten çocuklarımız adına çok özür dileriz, sizi zor duruma düşürdük, Sizden ricamız polise gitmemeniz…
Doğan:Yok polise gerek yok, gençlik zaten bir hata yapılmış.
Muzaffer:Evet, polisi karıştırmayalım…
5’i bir yerde ve Anıl-Cem ise bahçededirler.
S:Sen söyledin dimi?
Cem:Evet, ben söyledim…
S:Sen ne kadar iğrenç bir insansın ya…
Bu söz üzerine Ekrem şaşırır çünkü Sevil’in Cem’i sevdiğini zannediyordur.
A:Sende hemen babama yetiştirdin dimi?
An:Evet güzelim aynen öyle, keşke bu zekanızı YGS’ye de harcaydınız.
C:Bana bak sen oğlum belanı arama…
An:Sen mi olucan benim belam?
C:Beğenemedin mi?
O sırada iki polis memuru Anıl’ın arkasından gelirler ve arkadan onu tutarlar.
An:Noluyo be?
Polis:Kaç zamandır seni arıyoruz vatan haini, askerden kaçılır mı?
An:Ya bırakın beni…
Ch:Askerden kaçmak mı?
Polis:Bizle geliyorsun…
Polisler Anıl’ı götürürler.
A:Nasıl ya?
O sırada aileler kapıdan çıkar.
Mz:Bak Hanım mühendis oğlumuzda burdaymış, eee Cenker bey nasılsınız, işler nasıl?
C:Baba…
Nl:Yürü sen eve yürü anayı babayı göstericez biz sana…
Cenker ve ailesi gider.
Ml:Yürü Ayçin yürü, bir eve gidelim ben sana göstericem ÖSS ne, üniversiteye nasıl girilir diye…
Ayçinler de giderler.
D:Yürü Cihan, bir an önce eve gidelim de bir hesaplaşalım senle…
Ch:Abi…
D:Yürü hadi…
Cihan ve Doğan’da gider.
Artık bahçenin ortasında Cem, Ekrem ve Sevil kalır.
Ta ki Hüseyin çıkana kadar…
Hs:Yürü eve gidiyoruz, seninle orada konuşucaz…
Hüseyin, Sevil’i kolundan tutar ve evden çıkarken Sevil arkasını döner.
Ekrem’le göz göze gelirler.
Sevil yaşlı boncuk gözleriyle Ekrem’ “Neden” dercesine bakar.
Ekrem’se Cem’in oyununa gelmiş, Sevil’i üzmüştür, ona pişmanlıkla bakıyordur.
Kavuşmadan ayrılmışlardır artık…
Seviller gözden kaybolur.
Sd:Ekrem!
H:Çabuk içeri geç Ekrem…
---
Nr:Geç bakalım Ayçin hanım geç…
Can:Noluyo anne…
Ml:Sen nasıl bize yalan söylersin ha , nasıl, hangi hakla…
Can:Ne yalanı…
Nr:Kes sesini Can…
A:B-Ben her şey daha güzel olsun diye okumak için, daha iyi bir yaşamımız olurdu, benle gurur duyardınız…
Ml:Sen o parayı nasıl buldun, hocaya verdiğin parayı…
A:P-Parayı…
Nr:Evet parayı…
A:Ben…
Ml:Ayçin…
A:Anıl’dan aldım.
Ml:Ne bizim Anıl’dan…
Nr:Ne!
Ml:Sen neyin karşılığında aldın parayı bakayım…
Can:Bir dakika baba, konuyu bilmiyorum ama sen ablamı neyle suçladığının farkında mısın?
Ml:Sen boyundan büyük işlere karışma Can…
Can:Her ne yapmış olursa olsun böyle suçlayamazsınız, dinlemiyorsunuz bile…
---
Mz:Beni dinle Cenker, bu bilgisayar var ya bu, bu evden gidecek, sende bir iş bulacaksın çalışacaksın anlaşıldı mı?
C:Hı hı…
Nl:Bulduğum helal süt emmiş bir kızla evlendiricem seni…
C:Hayır anne hepsine tamam ama ben, benden isteme bunu, yapamazsın bunu…
Nl:Öyle bir yaparım ki Cenker efendi sen anlayana kadar çocuğunu kucağında bulursun…
Muzaffer bilgisayarı söker ve odadan çıkarlar.
--- Cihanlar
D:Niye söylemedin bana, ben seni şimdiye kadar dövdüm mü, sövdüm mü?
Ch:Sen üzülme diye abi, belki bu sene kazanırım diye…
D:Bu sene kazanacaksın, bu sene olmazsa bir daha ki sene, sonra ki sene, ama bir daha bana yalan söyleme…
Ch:Tamam…
---
Seviller(cenkerlerin evi olarak düşünün)
Hs:Ben senin için gece gündüz çalıştım, sen, sen yaptın, yalan söyledin bana, bana babana…
S:Baba ben…
Hs:Sen sus Sevil, şimdiye kadar konuştun şimdi sus, babam affeder diyorsun dimi ama artık yeter Sevil benim de bir sabrım var, ben sana vereceğim cezayı iyi biliyorum, gir odana…
Sevil’in odasına girerler.
Hs:Bu odadan çok zorunda kalmadıkça çıkayacaksın, bu evden hiç çıkmayacaksın…
---
Sd:Sen adam olmazsın, nasıl yalan söylersin sen be...
H:Oğlum nasıl kandırırsın bizi evladım, ay üniversiteyi kazanmışmış, ay nasıl kandırırsın bizi…
E:Ben…
Sd:Artık sana bişey sormayacağım, çabuk odana çık gözüme gözükme, üniversite falan yok sana, yarın geleceksin dükkanda başlayacaksın…
E:Dede… Sd:Kes sesini, çabuk odana çık…
Ekrem bir hışımla odasına çıkar.
Nn:Siz onu doğru yola çevireceğinize, sınava girmesi için zorlayacağınıza dükkanda çalış diyorsunuz.
Sd:Nisa Nur konuşma kalbini kırmayayım.
Nn:Bu onun geleceği, nasıl bir hata yüzünden çöpe atabilirsiniz…
H:Nisa Nur sus kafam almıyor daha bişey…
Nisa Nur, Ekrem’in yanına çıkar.
Nn:Ekrem iyi misin?
E:Ben her şeyi mahvettim, her şeyi, Ayçin’i, Cenker’i, Cihan’ı, annemin ümitlerini, dedemin isteklerini, Neşet hocayı (yutkunur) Sevil’i, keşke bende babam gibi ölseydim.
Nn:Ne saçmalıyorsun Ekrem, sen bişeyi mahvetmedin, sen okuyacaksın, adam olacaksın, Ayçin’de , Cenker’de, Cihan’da… Sevil doktor olacak, sonra koluna takacaksın onu gelip geçeceksin dedemin karşısına, seviyorum, diyeceksin, her şey istediğin gibi olacak ama şimdi bedel ödeme zamanı, her şey düzelecek…
3 gün sonra
(neşet dizide ki gibi doğanın isteğiyle cihanlara taşınır, her şey tatsız tutsuz devam ediyordur.)
Sd:Çabuk ol hayta…
E:Geldim…
Sd:Yürü hadi…
E:Dede ben bir yere uğrayabilir miyim?
Sd:Nereye uğrayacakmışsın?
E:Dede lütfen…
H:Al şu sefer tasını Ekrem, hadi hayırlı işler…
E:Dede?
Sd:Yarım saat…
H:Nereye Ekrem…
E:Bir işim var.
---
Kuaför
Nr:Şuraları güzelce silsene…
A:Siliyorum anne…
Nr:Siliyormuş annesi, düzgün sil düzgün…
A:Anne daha kahvaltı bile yapmadım, daha ayakta duramıyorum…
Nr:Bende yapmadım, ben her gün gelip bunları yapıyorum, hadi daha ojeleri yerleştireceksin…
---
Cenker gazetede iş ilanlarına bakıyordur.
Nl:Bir an önce bir iş bul da kız istemeye gittiğimizde “oğlunuz ne iş yapar” derlerse bişey diyebilelim…
C:Anne hala kız isteme diyorsun, evlenmeyeceğim ben anlıyor musun?
Nl:Senin aklın o Nurçin midir, Gülçin midir onda dimi?
C:Ayçin anne Ayçin, ben onu seviyorum…
Nl:Ay üstüme iyilik sağlık, eğer birini seveceksen o kişiyi ben seçicem Cenker bey…
S:Baştan öğreniyim dedim önce iyi misin diye sorup sonra unut gitsin banane senden diyip gitme diye…
E:Sevil bak artık ben her şeyi biliyorum. Cem ya-
S:Sen neyi bilebilirsin ki Ekrem neyi bilebilirsin, bak ben kaç gündür şu 4 duvar arasındayım, yalnız, yapayalnız cezamı bekliyorum, nasıl nefes alıyorum…
E:Sevil ben üzg-
S:Sen üzgünsün dimi, bende üzgünüm Ekrem, Ayçin’de üzgün, Cenker’de, Cihan’da ama bak bir işe yarıyor mu?
E:Ben…
S:Bence sen git Ekrem…
Der ve pencereyi kapatır.
E(kısık bir sesle)Ben seni seviyorum.
---
Ekremlerin evi
Kapı çalar.
H:Aaa Sermincim hoş geldin nerelerdesin…
S:Geldim işte, asıl sen nerdesin(cemin annesi)
H:Biz buradayız hadi geç içeri…
S:Nasıl Nisa Nur…
Nn:İyiyim siz?
S:Bende yavrum bende…
H:Kahve pişirelim, çay yapalım, Nisa Nur pasta, börek bişey koy fırına…
S:Ay otur da seninle konuşacaklarım var, ikimiz…
H:Nisa Nur sen mutfağa git bişeyler hazırla…
Nisa Nur mutfağa gider ve ordan ne konuştuklarını dinliyordur.
S:Cem olanları anlattı, sizinkiler üniversiteye gidiyoruz diye kandırmışlar sizi…
H:Hı, evet.
S:Diyeceğim şu, şimdi Sevil okula gitmiyor, eee bizim oğlanın gönlü de Sevil’de, sen Sevil’in annesi sayılırsın, senin elinde büyüdü, Hüseyin beyle konuşta ayarla şu işi bize…
İçeriden…Nn(kısık sesle):Ne?
H:Olur mu ki kardeş sayılır onlar yani ne diyim bilemedim.
S:Aynı anne doğurmadı ya, bizim oğlan sevmiş işte, babasının mobilyacısında çalışıyor şimdi, eee askere de gitti geldi şükürler olsun…
H:Tamam ben bir babama diyim de konuşsun Hüseyin beyle…
---
Ch:Hocam şimdi ne yapacaksınız?
Nh:İhmal ettiğim biri var, artık onunla ilgilenicem…
Ch:Kim ki?
Nh:Fazla merak iyi değildir hukuk kuşu…
---
Neşet Mügelerin evinin önündedir.
Kapıyı çalar.
M:Ooo Neşet beyler gelmişler.
Nh:Çekil şurdan kızımı görmeye geldim ben…
Z:Baba…
Nh:Zeynep kızım…
Neşet Zeynep’e sarılır. Zeynep’se soğuk davranıyordur.
Nh:Seni çok özlemişsin.
Z:Hadi ya vay be, niye hiç aramadın o zaman…
Nh:Zeynep önce bir oturup konuşalım istersen…
Z:Ne konuşucaz ya, niye geldin buraya ki sanki, özledim, canım, cicim diyecektin iyi baba mı olacaktın ha… Nh:Zeynep kızım sakin olur musun?
Z:Bırak baba ya…
Zeynep bir hışım yukarı çıkar.
Nh:Bunu istiyordun dimi?
M:Niye isteyeyim canım(!)
---
Cenker Ayçin’i arar.
Nr:Kim arıyor?
A:S-Sevil arıyor anne, açıyım ayıp olmasın…
A:Alo Sevil… C:Ben Cenker… A:Efendim Sevilcim… C:Anladım, müsait değilsin... A:Evet, aynen öyle… C:Eğer gelebilirsen buluşalım diyecektim… A:Demek çok fena ha… C:Efendim? A:Amcan vefat etti ha… C:Ne? A:Halan da bunu duyunca kalp krizi mi geçirdi… C:Ya ya kalp krizi geçirdi… A:Tabi kuzeninde fena olmuştur tabi…
Nr:Ay Ayçin noluyo?
C:Geliyorsun dimi? A:Tabi gelirim ama annem izin verirse yani…
Nr:Git kızım git ay aile faciası olmuş…
A:Tamam geliyorum Sevilcim. C:Tamam Ayçincim ay Ayçin… ---
Sahile gelirler.
C:Seni çok özledim.
A:Bende, izin almak zor oldu ama işte buradayım…
C:Evet Sevil’in ailesini katlettin…
A:Evet ya sen ondan haber alabildin mi?
C:Ekrem’le konuştum, babası evden çıkarmıyormuş.
A:Bizim hikayenin başka versiyonu desene…
C:İstersen ona da uğra yani evden çıkabilmişken…
A:İyi olur.
---
Ekrem Cem’i arar.
E:Nerdesin? C:Sana da merhaba. E:Geçen buluştuğumuz kafeye gel…
Kafe
E:Sen nasıl bizi ispiyonlarsın?
Cem:Noldu zoruna mı gitti.
E:Sevil’i nasıl zor durumda bıraktın biliyor musun, yüzüme bile bakmıyor, babası evden çıkarmıyor, şimdi ne senin ne benim ne geçti eline…
Diye bağırır çağırır gider.
Cem:Yakında hepiniz göreceksiniz.
---
Nisa Nur duyduklarından dolayı içi içini yiyordur.
Telefonu eline alır.
Nn:Arasam mı, aramasam mı, aramasam Sevil, en iyi arıyım…Alo…
---
Ayçin Sevillerin kapısındadır, kapıyı çalar.
Sevil kapıyı açar.
Çökmüş bir vaziyettedir.
S:Ayçin!
A:Sevilcim, sen iyi misin?
S:Ayçin iyi ki geldin içeri geçsene…
Ayçin içeri geçer.
A:Nasılsın?
S:Sen nasılsın asıl babam telefonumu alınca arayamadım.
A:Annemin kuaföründe çalışıyorum işte, bir bilsen Can bana nasıl destek oluyo…
S:Ne güzel…
A:Kuaförde çalışmam mı?
S:Sana destek olan birinin olması, bu evde tek başıma kafayı yiycem yakında…
A:Bütün bir ömür evde kalacak değilsin, geçecek bunlarda…
S:Daha cezamın kesilmesini bekliyorum, müthiş korkunç bir ceza olacak heralde…
cnm ne zamndır bakamıyodum yeni bölümler gelmiştir diyodum ama sadece 1 bölüm eklenmiş.. ama olsun her zamnki süper yazmışsın..) off nolcak bu sevilin işi yaa bak sen şu gıcık cem'e sinir şey yaa ayaküstü alacak kızı ekremde izin verirdi buna dimii sinir şey :x devamını merakla bekliyorum.
nslnr61
Cinsiyet :
Mesaj Sayısı : 1117
Rep gücü : 1126
Kayıt tarihi : 15/08/10
Nerden : Bize Her Yer Trabzon
Kişisel İleti : Bu kız seçici biri y
Sevdiği Karekter :
Konu: Geri: Her Zaman Yan Yanayız 51.Bölüm 117.Sayfa C.tesi Kas. 13, 2010 10:17 am
S(Alaycı bir gülüşle):Çok mu üzüldün, kesin karalar bağlamışsındır sen…
Cd:Sevil bak ben-
S:Sen ne yapmaya çalışıyorsun ben anlamıyorum.
Cd:Sevil bak ben sana yardımcı olmaya çalışıyorum.
S:Senin yardımına ihtiyacım yok benim, 11 yaşımdayken evi terk ettiğinde nasıl ben babamla yaşayabilmiş ve kendi sorunlarımı “kendim” çözebilmişsem yine kendim çözerim, emin ol ki sana ihtiyacım olmaz.
O sırada Hüseyin gelir.
Hs:Candan, senin ne işin var burada?
Cd:Merhaba “baba”
S:Baba bak gerçekten benim haberim yoktu, o geldi, valla, gerçekten…
Cd:Niye korkuyorsun Sevil ben senin ablanım…
Hs:Tamam Sevil,(Candan’a dönerek) sen gel benimle…
Hüseyin ve Candan dışarı çıkarlar.
S:Yine kavga edecekler, yine…
Hüseyin ve Candan bir çay bahçesine giderler.
Hs:Derdin ne senin, niye durup durup karşımıza çıkıyorsun…
Cd:Belki sen beni yabancı olarak görüyorsun ama ben “Sevil’in ablasıyım”
Hs:Öyle mi ablasısın ha küçük hanım 7 sene önce neredeydin 18’ine girdiğin gün kaçtın zengin bir züppeye…
Cd:Onun bir adı var ve ben onu gerçekten sevdim, seviyorum da…
Hs:Git sevmeye devam et bir daha da Sevil’in karşısına çıkma…
Cd:O benim kardeşim.
Hs:Senin kardeşliğin 11 yaşındaki kardeşini babasıyla beraber bırakıp gittiğinde bitti tamam mı?
Cd(Bağırarak):Yeter aynı şeyi yüzüme vurup durma sen mecbur ettin beni, beni de annemi de…
Hs:Asıl sen yeter bizden uzak duracaksın tamam mı?
Cd:Artık beni durduramayacaksın baba, beni de annemi de…
Hs:İkinizde kimle oynadığınızı bilmiyorsunuz.
Cd:Evet yalancının tekisin sen, korkulur gerçekten…
Hs:Kes sesini…
Cd:Sen senelerdir Sevil’e yalan söylüyorsun şimdi Sevil sırf seni mutlu etmek için bir yalan söyledi diye ona yaptıklarına bak.
Hs:Hiç bişey bil-
Cd:Ben her şeyin farkındayım baba, artık bence sende kork bende senin kızınım sonuçta ha bir de annemin kızı…
Candan gider.
Hs:Her ne olursa olsun sizi durduracağım.
---
Ekrem dükkana doğru gidiyordur.
E:Demek öyle Sevil sen ne dersen de ben Ekrem’sem her şeyi düzelteceğim…
Arkadan Cenker seslenir.
C:Ekrem…
E:Vay Cenker nerden çıktın sen bakıyım…
C:Seni görmeye geldim de ne olmuş sana böyle suratın toplu sirke ihracatına girmiş.
E:Sorma ya işler iyice karıştı.
C:Gel bir yerlere gidelim de konuşalım bende patlıycam…
E:Dükk- Aman boş koy gitsin yürü hadi…
C:Çok fena işler ya…
E:Noldu Kustrika…
C:Annem beni evlendirmek istiyor.
E:Hı ne diyorsun oğlum o politikayı genellikle kızlar üzerinden yürütürler, dalga geçme lan…
C:Valla, git iş bul da kız istemeye gittiğimizde oğlum şu işi yapar diyebilelim diyo…
E:Valla ben senin annenden o bizi bastıkları gün korkmuştum yani korkulur ne diyim…
C:Ekrem kesip atıyor musun ya burada benim istikbalim söz konusu ya…
E:Dur saksıyı çalıştıralım bekle oğlum ya hiç sormuyorsun senin neyin var diye…
C:Neyin var Ekrem…
E:Sevil benimle küs gibi bişey…
C:E yani…
E:Kız bana daha güvenmiyor…
C:E yani…
E:Şimdi ne yapacağını da kestiremiyor…
C:E yani yani…
E:Oğlum senin kusmuklar beyinde toplanmış ha çalıştır şu saksıyı da bişey bulalım…
Bir banka otururlar ve havaya bakarak düşünmeye başlarlar…
E(havaya bakmaya devam ederek):Aha buldum…
C:Ne buldun?
E:İstikbal göklerdedir.
C:Ne diyorsun oğlum ya sen sıyırmışsın gerçekten…
E:Cenker oğlum istikbal göklerdedir ama senin istikbalini(yere bakarak) aha şu yerlerde görüyorum buralarda-eksilerde…
Ml:Asıl bu kızının sokaklarda ne işi var, ben demedim mi ev-dükkan dükkan-ev…
O sırada Can okuldan dönüyordur.
Can:Sevgili ay çekirdeği, kuru incir ailem yine ne oluyor?
Ml:Ne işin var sokakta senin Ayçin…
Nr:Eee şey Melihçim şimdi…
Can:Annem ablamı oje almaya gönderdi, yani göndermiştir, ya baba bu kadınlar oje oje oje böyle kafayı yemişler her kıyafete ayrı oje böyle her güne ayrı oje tabi sen genç kızdır diye ablamın odasına girmiyorsun girsen var ya yüksek dozda oje solumaktan kendini diğer tarafta bulursun ha…
Nr:Evet ya ben Ayçin’i oje almaya yolladım dimi Ayçin…
A:Ya ya oje…
Ml:Nerde bakıyım ojeler…
A:Eee şeyde-hemen gösteriyim…
Ayçin çantasından 5 tane oje çıkarır.
A:Hah buradalar işte 4 tane daha var onları da çıkarıyım mı?
Ml(Ojelere bakar):Kızım seni kazıklamışlar baksana ojelerin yarısı bitmiş…
A(sahte bir tavırla):Bak görüyor musun öyle miymiş, tabi şimdi okusaydım, nitelikli girişimci olsaydım, bilinçli tüketici olsaydım bunlar gelmezdi başıma(duygu sömürüsü)
Ml:Bir daha okumak geçmiyecek ağzınızdan(Can’a dönerek)Sen nerden biliyorsun ablanın oje almaya gittiğini sen okulda değil miydin?
Can:Okuldaydım babacım(sağ tarafını tutarak)Ya işte buradaki yürek temiz olunca öyle biliyor insan…
Ml:E hadi ben gidiyorum, der ve gider.
Ayçinle Can ise ellerini birbirlerine vururlar.
A:Çok sağol ya Hızır gibi yetiştin…
Can:Ne dimek Abiye!
A:…de bişey anlamadım kalbimiz sol tarafta değil mi?
Can:Benimkisi böyle çok büyük olduğundan sola sığamadı Ayçin hadi ben gidiyorum, der ve o da eve yönelir.
Nr:Nerdesin sen Ayçin kızım ya nerdesin…
A:Annecim dedim ya Sevil’in amcası ölmüş, halası da bunu duyunca kalp krizi geçirmiş kuzeni de bunlara dayanamayıp fenalaşmış diye…
Nr:Pişmiş tavuktan beter olmuş kız…
A:Ya ya böyle gözleri dolu dolu içim bir fena oldu bırakamadım kızı…
Nr(duygulanmış):Ay tamam geç içeri beni de bir fena yapıcaksın…
---
E:Bak şimdi kızı kendinden soğutacaksın…
C:Nasıl olacak o?
E(Cenker’i süzerek):Merak etme mesela “ben” olsam “ben” bu iş tabi ki imkansız derecesinde zor olurdu ama “sen” olunca yani soğutman zor olmaz, iki kusmuk at kız koşarak gider yani…
C:Öyle mi diyorsun?
E:E yani-üf senin gibi yani’lemeye başladım…
C:Hı öyle yapıyım o zaman…
E:Ben ne yapıyım peki…
C:Valla senin çaren zor, sen bir kere sert kayaya tosladın…
E:Cihan!
C:Ben Sevil’i diyorum abi sert kız…
E:Bende Sevil’i diyorum…
C:Ekrem saf mısın ya Cihan’ı derken nasıl Sevil demiş olacaksın ya…
E:Yürü kalk Cihanlara gidiyoruz.
---
Ekrem ve Cenker Cihanların kapısının önündedir.
Kapıyı çalarlar.
Cihan kapıyı açar.
E:Selam biz geldik Brad Pitt ve ımmm şeyi şeyi nesi ya 35. dereceden akrabası…
Ch:Hoş geldiniz ya çok özledim sizi…
Sarılırlar.
E:Valla derman yarayan göçebe gibiyim çare bulmak istiyorum…
Ch:Noldu, nesi var bunun…
C:Kalp ağrısı…
5 dk sonra…
E:İşte kız benimle böyle ters konuştu, canım ya böyle gözleri kızarmış kızarmıştı o bana öyle kızdı ama içim cız etti onu öyle görünce, dünya güzelim benim…
Ch:Ağır vaka…
C:Ne yapabiliriz doktor…
Ch:Neyse ki erken teşhis…
C:Açık konuşun doktor hala umut var mı?
Ch:Bakalım neler yapabiliriz.
C:Evet doktor…
Ch:Oğlum kız evde hapis bir kaçır kızı bir yerlere, bir gezdir, bir hava aldır.
E:Sevil’i?
C:Oğlum bu Sevil’den korkuyor bu ancak havasını alır…
E:Ben mi ne korkucam be, erkek var burada delikanlılığın adresi tak Ekrem Hacıoğlu…
Ch:Madem öyle delikanlı Ekrem Hacıoğlu kaçır kızı bir yerlere…
E:Cenker çuvalını kap gel yok ya sen gelme sen kusarsın şimdi Cihan sen gel ya…
Ch:Öyle kaçırmak değil salak bir yerlere götür anlamında…
E:Hı…
Ch:Sana noldu Kuskus…
C:Yok ben dermanımı buldum…
Ch:E iyi bari…
O sırada Neşet gelir.
Nh:Ooo tüm hıyarlar toplanmış toplanmış toplanmış niye kimse onlardan cacık yapmamış…
E:Hocam formunuzdasınız yine(Cenker’le Cihan’a dönerek) Bakın beni özledi hep ondan bu laf sokmalar…
Nh:Ya ya bende diyordum Ekremella gelse de gül cemalini görsem diye, keşke resmi olsa da baksam diyordum…
E(elini gömleğinin cebine sokarak)One minute hocam, hay Allah’ım ben nasıl bişeyim ya İngilizcem de perfect(yazıldığı gibi söyler)
C:Ya ya…
Ekrem Sevil’le kendisinin olduğu bir resmi çıkartır.
E:Hocam buyrun baktıkça özleminizi giderirsiniz gerçi Sevil’de var ama olsun ona da bakın boncuk gözlü ya…
Nh:Hı ayıcık resimli pembe günlüğümün arasına koyarım geceleri yatmadan önce bakar bakar dururum…
Ekrem hoca bunları söylerken diğerlerine “bakın ya” der gibi kafa sallıyordur sonra hocanın dalga geçtiğini anlar.
E:Hocam dalga geçiyorsunuz dimi?
Nh:Hay zekası inmiş eksilere çıkamaz pozitiflere olan evladım al resmini bak bakta Bihter’ini hatırlarsın…
C:Hocam siz iyi misiniz?
Nh:Sizi gördüm ya artık iyi olamam ki…
E:Bişey olmuş hadi hadi anlat…
Nh:Oğlum sen harbiden salaksın ha cıvıma hemen cıvıma…
E:Hocam bu laflarınızı YGS’de ilk 100’e girdiğim açıklandığında yüzünüze vurmak için bir deftere yazıyorum…
Nh:İyi bari ilkokul yıllarından yazı yazmayı hatırlıyorsun…
C:Neyse hocamız yorgun herhalde biz gidelim.
Cenker ve Ekrem kalkarlar.
E:Hocam en kısa zaman fizik, biyoloji, kimya, o kim ya? Ha ha ha işlemek için sizi rahatsız edicez, bekleyin…
---
Akşam olmuştur Ekrem ancak eve gelmiştir.
Sd:Nerdesin hayta yarım saat işim var dedin akşam oldu nerdesin sen?
E:Ben ben şey ben eee ben yarım saat mi demişim ya doğru yarım saat ama ne yaparsın Einstein işte…
Sd:Ne Einstein’i be!
E:Zaman göreceli bir kavram ya…
Sd:Bir daha olursa dükkan da seni fön makinesi diye satarım.
E:Hı tamam.
H:Ekrem oğlum biz yedik sen masaya geç ye, babacım sizle bişey konuşmam lazım…
Sd:Ne var Hüsna.
Hüsna gelir ve Süleyman’ın karşısındaki koltuğa oturur.
Ekrem masa da yemek yiyordur.
H:Babacım bugün Sermin geldi Mustafa Beyin hanımı…
Sd:Hı ne olmuş…
H:Bunların oğulları Cem askerden gelmişti şimdi babasının mobilyacısında çalışıyormuş.
Ekrem Cem’i duyunca kafasını anne ve dedesine çevirmiştir.
Sd:Özüne gel Hüsna…
H:Bunlar Sevil’e taliplermiş, Süleyman Abi Hüseyin beyle konuşur mu diyorlar.
Ekrem elindeki kaşığı bırakarak gelir.
E:Ne diyorsunuz siz ya kıza ev hapsi yaptıkları yetmedi şimdi de evlendirecekler mi?
Sd:Allah nasip kısmet etmişse olur…
H:Sana noluyo Ekrem…
E:Sevil daha o daha sınava girecek anne ya sen bilmiyor musun o doktor olacak…
Sd:O kafana sok Ekrem kimsenin sınava gireceği yok.
E:Nasıl yok ya dede sen öğretmedin bize okumayı yazmayı Sevil’le bana, demedin mi güzel okuyacak bu çocuklar, hadi benim karnelerim hep vasattı ama Sevil takdirli karnesini hep sana getirmez miydi dede ya…
Nn:Noluyo bu bağrışlar Ekrem…
Sd:Ekrem çabuk odana çık beni sinir etme babasıyla konuşucaz dedik kızı verdik demedik ya HASPİNALLAH!
Nisa Nur Ekrem’i odaya çıkarır.
E:Abla o Cem baksana nasıl oyuna getiriyor bizi ya Hüseyin amca Sevil’i verirse…
Nn:Dur bakalım o, o kadar kolay değil benim de yaptıklarım var, sen Sevil’e destek olmaya çalış tamam mı?
E:Yanına yaklaşamıyorum ki…
Nn:Of Ekrem of orasını da sen düşün…
---
Herkes odasına çekilmiştir, içlerindeki fırtınaları birer defterle paylaşıyorlardır.
Ayçin
Şimdiye kadar hep hayatıma bir macera bekledim, işte geldi, hep dostlarım oldu hem de aşk sonunda buldu beni, birde başarmak gerek kazanabiliriz biz bu sınavı, hem sınavı hemde hayatı…
Cenker
Hayat belki de dolandırıldığım zaman güldü bana… Yoksa hem aşk hem dostlar nerde bulacaktı beni… Ayçin, güzel gözlüm, dostlarım ve bir de kazanamadığım üniversite sınavım, belki hala başarabilirim hayır hayır başarabiliriz…
Ekrem
İçimde çocukluktan beri kopan fırtına, boncuk gözlüm, her şeyi mahvettim düzeltebilir miyim belki yeniden kazanabilirim dostlarımı ve biricik aşkımı ve kazanabiliriz şu sınavı…
Cihan
Belki her şey daha iyi olabilirdi o lanet olası sınavı zamanında kazansaydım belki hala olabilir o sınavı “kazanırsak” kazanabiliriz dimi kazanabiliriz biz, çakıl taşları gibiyiz değersiz görünsek de bir araya gelince başarabiliriz “her zaman yan yana” olmalıyız sadece ve başaracağımıza inanmalıyız.
Sevil
İnanırsak var oluruz ve yan yana durursak, vazgeçmezsek… Yoruldum ama ayağa kalkmalıyım bir yanım acıyor: Nerdesin anne, ihtiyacım var bir yol gösterene, annemi kaybettim ama Ekrem’i kazanabilirim, sınavı da kazanabilirim gaza gelmişken ilk 100’e de girerim, gireriz, biz başarabiliriz, çakıl taşları gibi değersiz görünsek de, herkes bize başaramayacağımızı söylese de biz yapabiliriz.
Başka birileri de içini defterine döküyordur.
Zeynep
Nerdesin baba, varsın ama yoksun, güvenemiyorum sana, her kız babasını kahraman görür ya sığınamıyorum sana, yaklaşamıyorum acaba bir şans bizi yaklaştırır mı birbirimize?
En sevdiğin replik: Yorum: Tahmin/istek:
ümitkolik_mry
Cinsiyet :
Mesaj Sayısı : 6592
Rep gücü : 5842
Kayıt tarihi : 11/08/10
Nerden : Ümitin Yanından ♥
Kişisel İleti : Kantarcılar♥ Turan
Sevdiği Karekter :
Konu: Geri: Her Zaman Yan Yanayız 51.Bölüm 117.Sayfa C.tesi Kas. 13, 2010 11:05 am
Ptsi Eyl. 02, 2024 11:15 pm
Cinsiyet
Mesaj Sayısı
Rep gücü
Kayıt tarihi
Nerden
Kişisel İleti
Sevdiği Karekter
Konu: Geri: Her Zaman Yan Yanayız 51.Bölüm 117.Sayfa 
