2. BÖLÜM FRAGMANI
Ekrem: Bütün gece köşe kapmaca oynadık resmen!
Sevil: Allah’ım daha ilk kokteylde bu yaşadıklarım bana reva mı yaa!
Cenker: Niye köşe bucak kaçıyosunuz anlamadım.
Ayçin: Noluyo yaa, biri bize de anlatsın.
Zeynep: Patronun dikkatini çekiyosun, kızmasın sana…
Sevil: Neee?!

güzel dewam et

Devam cnm devam

deavamı ne zaman heyecanlı olmayaaa başladııı

iyiyce heyecanlı oldu bu iş dvm lütfen

güzel olmuş
dewam.......!

Devammmm. :D

2.BÖLÜM
“Köşe Kapmaca”
Ekrem: Buldum!
Sevil: Ne buldun?
Ekrem: Anlatıcam.
Sevil: E hadi ama…
Patron Ekreme seslendi.
Ekrem: Gitmem lazım… Sonra anlatırım.
O sırada Ragıp Bey seslendi. Neyse ki Sevilin arkası dönüktü.
Ragıp: Bakar mısınız?
Ekrem: Eyvah, o adam sesleniyo!
Sevil: Ben gidemem, sen git!
Ekrem: Olmaz, patron çağırıyo!
Ekrem gitmek zorunda kaldı. Sevil ne yapacağını bilemez halde beklerken, Ragıp Bey hala ona sesleniyordu. Ayçin uzaktan olanları gördü. Koşarak Sevilin yanına geldi, elindeki tepsiyi alıp Ragıp Beyin yanına döndü.
Ayçin: Buyrun efendim.
Ragıp: Sağ ol kızım.
Ayçin: Rica ederim.
Ayçin Sevilin yanına döndü, kolundan tutup kimsenin olmadığı bir köşeye çekti.
Ayçin: Dikilme öyle ortada, patron görmesin.
Sevil: Sağ ol, beklemezdim senden. Az önceki tepkinden sonra…
Ayçin: Uzatma, yardım ettik işte…
******
Patron: (Ekreme) Oğlum sohbet etmeyin.
Ekrem: Özür dilerim Patron.
Patron: Bi daha olmasın. Çabuk git, servisi geciktirme.
******
Ayçin: Cenker, Cihan; iyi dinleyin. Sevil şurdaki adamdan saklanıyo.
Cihan: Neden?
Ayçin: Ne biliyim neden? Öyle işte, sorma.
Cenker: Ee, biz napıcaz?
Ayçin: O adamın Sevili görmesini engelliceksiniz.
Cihan: Nasıl olucak ki o?
Ayçin: Şimdi durup size plan mı yapıcam? Bulun işte bişeyler.
Cihan: Anlamadım ama neyse…
******
Ekrem gözleriyle Sevili aradı ama göremedi.
Tam o sırada Ragıp ve arkadaşları Sevilin durduğu yere doğru yürümeye başladılar.
Sevil: Eyvah, buraya mı geliyolar?
Cenker Ragıp beyin önünü kesti.
Cenker: Kokteylimizden buyurmaz mısınız?
O sırada Cihan Sevilin kolundan tutup çekti, ordan uzaklaştırdı.
Sevil: Off, çok korktum yaa…
Cihan: Noluyo? Niye saklanıyosun?
Zeynep geldi.
Zeynep: Sohbet etmezseniz iyi olur. (Sevile) Patronun dikkatini çekiyosun, kızmasın sana…
Sevil: Asıl üçümüz buraya toplanmışken dikkat çekeriz, siz gidin.
İkisi gitti.
Sevil: (kendi kendine) Allah’ım daha ilk kokteylde bu yaşadıklarım bana reva mı yaa!
Sevil Cenkerin arkasına gizlenip yürümeye başladı. Ragıp Beyden uzaklaşınca durdular.
Cenker: Niye köşe bucak kaçıyosunuz anlamadım.
Sevil: Nolur şu anda kimse bana soru sormasın, sonra konuşuruz olur mu? Hadi, sağ ol.
Servise başladı, Ekrem Sevili gördü. Yanına geldi.
Ekrem: Nihayet burdasın!
Ayçin geldi.
Ayçin: Ragıp Bey buraya doğru yaklaşıyo, toz ol Sevil!
Sevil uzaklaştı, Ayçin Ekremi tutu.
Ayçin: Sen gitme, şimdi sırası değil. Servis yapman lazım.
Sevil bir köşeye çekilip ayakta beklemeye başladı.
Sevil: Allah’ım niye oluyo bütün bunlar? Ben gerçekleri ailemden saklıyorum, onlara yalan söylüyorum diye bana ceza mı veriyosun?
Gece zor bir şekilde tamamlandı. Altı genç dinlenme odasına geçti.
Sevil: Off, kabus gibiydi!
Ekrem: Evet yaa, bütün gece köşe kapmaca oynadık resmen!
Ayçin: Ee küçük hanım… Artık anlatırsın heralde bütün gece niye bize işkence çektirdiğini…
Sevil tam anlatacakken Patron içeri girdi.
Patron: Tebrik ederim gençler… İlk denemeniz gayet başarılı… Kaçamak sohbetlerinizi ve anlamsız bakışlarınızı acemiliğinize veriyorum. Size pek sevindirici bi haberim var.
Cihan: Noldu efendim?
Ekrem: Kesin ikramiye vericek!
Sevil: Saçmalama, öğrenciyiz biz, çalışan mıyız?
Ekrem: Kızım sen bana laf sokma, bu gece çok yardımcı oldum sana…
Sevil: Yaa, ne demezsin! O yüzden bütün gece canım burnumda dolaştım!
Cenker: Neyse susun da Patron konuşsun.
Patron: Evet, bu gece konuklarımız arasında bulunan Ragıp Çelikoğlu…
Sevil: Nolmuş Ragıp Beye?
Patron: Yarın akşam köşkündeki havuzbaşı partisinde ekip olarak size kullanmak istiyor.
Sevil: Neee?!
Ekrem: Sevinsene kızım, ne bağırıyosun? Yoksa… Yoksa o adam mı?
Sevil: Evet ya, olamaz!
Ayçin: Noluyo yaa, biri bize de anlatsın.
Sevil: Eyvah, napıcam şimdi benn?
2.BÖLÜM SONU
[Dewam edicek.]

spr olmuş cnm dewam.............

oh oh oh bibiyim sen yeni senaryodamı yazarmışsın guduuuu süpersinn ;)

süper olmuş tatlım çok beğendim lütfen dvm

Yeni bölüm istiyoruzz :D

3.BÖLÜM FRAGMANI
Zeynep: Hep sevgiden yoksun, hep yalnız…
Ekrem: Bu Sevil’i klonladınız mı siz yaa?
Ayçin: Senin yüzünden işimizden olamayız güzelim!
Sevil: Bırak beni… İmdatt!
Cihan: Şimdi bittik!

dewam cnm

Hadi yeni bölüm lütfen !!

çabuk yaz..lütfen merak ettim!!!! :D

dewam tatlım.......!

Dewaaam (,

ee hadi dewammmmmmm süper ttlımmmmmmmmmmmmmmmmm

ewt yha bekle bekle sıkıldık :D ;) Mükkemmel cnm





AYÇİN CENKER

3.BÖLÜM
“Hepimiz Birimiz İçin”
Ayçin: Kızım noluyo, söylesene!
Ekrem: Ben sormak istiyorum, noluyo Sevil? Bu adamdan niye kaçıyosun sen?
Patron: Çocuklar bi problem mi var?
Aynı anda: Sevil: Evet! Ekrem Hayır!
Patron: Evet mi, hayır mı?
Sevil: Aslında…
Ekrem: Aslında yok! Sevil arkadaşımız biraz kuruntuludur, agresiftir. Bakmayın ona patron… Size iyi akşamlar. Biz de hazırlanıp çıkalım, dimi arkadaşlar?
Cihan: Evet evet…
Patron: Eh, peki madem… Yarın arıycam seni delikanlı…
Ekrem: Beklerim efendim.
Patron çıktı.
Ekrem: Napıyosun kızım sen yaa? Evet denir mi? İşimizden olucaktık.
Sevil: Şu anda onu düşünücek halde değilim tamam mı?
Ayçin: İşimizden olucaktık ve senin umrunda değil öyle mi? Senin yüzünden işimizden olamayız güzelim!
Sevil: Benim derdim bana yeter! Siz susar mısınız?
Ekrem: Noluyo? Niye gizleniyosun bu adamdan?
Sevil: Benim turizm okuduğumu kimse bilmiyo, ailem dahil…
Cenker: Nasıl? Gizli gizli mi okuyosun?
Sevil: Ne yazık ki! Ve öğrenirlerse okul hayatım biter.
Ekrem: Ee, bu adamla ne alaka? Yoksa Ragıp Çelikoğlu senin baban mı?
Sevil: Haa… Ragıp Çelikoğlu benim babam! Deli midir nedir?
Zeynep: Ne o zaman bu saklambaç oyunu?
Sevil: Babamın çalıştığı bankanın sahibi… Ve beni de tanıyo. Eğer görseydi biterdim ben!
Cihan: Napıcaz peki? Yarın adamın evine gidiyoruz.
Sevil: Ben gelmiyorum.
Ekrem: Deli misin kızım? Sen gelmezsen biz de gelemeyiz. Biz bi ekibiz. Anca beraber, kanca beraber… Sen yoksan biz de yokuz!
Ayçin: Ve bizim için geliceksin.
Sevil: Sen sadece kendini düşün dimi?
Cenker: Arkadaşlar yarın akşamki işimiz iptal olsa…
Ekrem: Oğlum Cenko, bunların hepsi bize avantaj… Ne kadar çalışma, o kadar fayda… Kaçıramayız bu fırsatı…
Sevil: O zaman ekipten çıksam…
Ayçin: Walla ne yaparsan yap, bi şekilde bize engel olma durumunu ortadan kaldır! Sen gelmiyosan da bize mani olma…
Ekrem: Buldum! Sen kılık değiştir.
Sevil: Ben?
Ayçin: Ay bunda kılık mı var değiştiricek?
Hepsi ters ters ayçine baktı.
Ayçin: Tamam be! Susuyorum ben…
Sevil: Nasıl değiştiricez kılığı?
Ekrem: Ne biliyim? Kızlar nasıl kılık değiştirir? Makyaj falan yap, şık giyin. Yani hiç olmazsa bugünki gibi giyinme.
Sevil: Allah Allah!
Cihan: Neyse, tartışmayın yine. Ekremin fikrini uygulayalım.
Sevil: Ben beceremem tek başıma…
Ekrem: Of kızım, sana çıkar yol buluyoruz, beğendiremiyoruz!
Ayçin: Ben yardım ediyim.
Sevil: Sen?
Ekrem: Okey! Aynen öyle yapalım, Ayçin anlar bu işlerden. Zaten suratındaki boyalardan belli. Sana yardım etsin, şu tipine azıcık çeki-düzen versin.
Sevil: Bana bak! Alttan alttan laf sokuyosun, bunu yanına bırakmam söyliyim.
Ekrem: Sevil Ekreme karşı! Bu ne düşmanlık kızım… Yardım ediyoruz sana…
Ayçin: Bak Sevil, hemen şımarma. Bu yardımı kendim için yapıyorum. Kendim ve diğer arkadaşlarım için… Senle bi ilgisi yok.
Sevil: Şımarmam zaten ben! Kendinle karıştırma beni…
Ekrem: Tamam hanımlar, kozlarınızı mecliste paylaşırsınız. Önemli bi meseleden bahsediyoruz.
Sevil: Arkadaşlar, yani her ne kadar gıcıklık yapsanız da [Bu laf Ayçine… :D] bana yardımcı olduğunuz için teşekkürler…
Cihan: Ee, böyle olması gerekiyo değil mi? Biz bi ekibiz. Hepimiz birimiz için!
ERTESİ GÜN…
Sevil, Ayçinin annesinin kuaförüne geldi. Annesi ve Ayçin el ele verip Sevili baştan aşağı değiştirdiler. Sevil göz kamaştırıcı olmuştu. Akşama doğru yine buluştular.
Ekrem Sevili görünce çok şaşırdı. Bi o kadar da hoşuna gitti. Baştan aşağı süzdü, bir ıslık çaldı.
Ekrem: Bu Sevil’i klonladınız mı siz yaa? Sanki kendisi değil, başkası…
Sevil: Bunu iltifat olarak mı alıyım?
Ekrem: Sana iltifat etme olasılığım varsa-ki sanmıyorum, öyle al…
Sevil: Yine laf sokma bana… Uydurdun saçma sapan bi plan, peşine takıldık gidiyoruz.
Ekrem: Ne cins bişeysin kızım sen! Seni kurtardık işte…
Hep beraber Ragıp Çelikoğlu’nun evine geldiler. Servise başladılar.
Ragıp: Seni bi yerden gözüm ısırıyor, daha önce tanımış mıydık?
Sevil: Dün geceden hatırlıyo olabilirsiniz.
Ragıp: A, tabi… Öyledir mutlaka…
Sevil havuzun kenarında yürürken Ragıp Beyin oğlu Uğur ve arkadaşları kendisine baktılar.
Uğur: Üff, yavruya bak! Şu kızı bu gece odaya atmamı sağlayın arkadaşlar, yarın gece tüm içkileriniz benden!
xxxx: Yaşadık lan! Ondan kolay ne var oğlum? Sen odaya çık.
Arkadaşlardan biri Sevilin yanına geldi.
xxxx: Selam!
Sevil: Bişey mi istemiştiniz?
xxxx: Köşkte servis bekleyen biri var. Ragıp amcanın oğlu… Odasına bi içki götürebilir misin?
Sevil: Odasına mı? İçeri servis yapılıyo mu?
xxxx: Tabi… Ben de turizm okudum, yapılıyo tabi… [Yalana bak!] Görev icabı…
Sevil: Hımm… Hangi odaydı?
xxxx: İlk katta, görürsün hemen… Kapısı açıktır.
Sevil içeri girdi. [Gitme kızım, gitmee!]
Kapıyı tıklattı.
Sevil: İçki isteyen siz miydiniz?
Uğur: Evet güzel kız, şöyle bırakır mısın?
[Kızım ne giriyosun bilmediğin adamın odasına!]
Uğur: Yalnız bişey daha istiyorum.
Sevil: Buyrun?
Uğur: Seni…
Sevil: Anlamadım?
Uğur: Seni istiyorum. (Kapıyı üstüne çarpıp) Bu gece benimsin…
Sevil: Ne diyosun bee!
Kapıya koştu.
Uğur: Geri dönüşü yok! Benimsin…
Sevil: Bırak beni… İmdatt!
Ekrem Sevili aradı, en son köşke girerken görmüştü. Biraz bekledi, gelmeyince kimseye görünmeden içeri girdi. İlk kattan gelen sesi duydu.
Sevil: Bırak beni… İmdatt!
Ekrem: Noluyo lann!
İçeri girdi.
Ekrem: Sevill! Napıyosun lan kıza? Şerefsiz!
Uğurun gözünün ortasına yumruğu indirdi. Uğur yere serildi. Ekrem tekmelemeye başladı.
Ekrem: Napıyosun lan sen? Kime saldırıyosun lan!
Sevil: Ekrem dursana! Başımıza iş açıcaksın!
Ekrem: Bırak Sevil! Böyle pisliklerin hakkından ancak böyle gelinir.
Vurmaya devam etti. Sevil baktı ki, Ekremin durmaya niyeti yok. Koştu, Cihanı buldu.
Sevil: Cihan, yetiş! Ekrem içerde Ragıp’ın oğlunu dövüyo.
Cihan: Napıyo napıyo?
Sevil: Soru sorma, çabuk!
Cihan: Cenker nerde? Onu da çağır.
Sevil: Tamam koş sen!
Cihan ve Cenker gelip Ekremi durdurdu. Uğur yerinde doğruldu.
Uğur: Bittiniz lan siz! Babama söylicem sizi!
Ekrem: Selamımı da söyle, süt çocuğu!
Uğur: Biticek lan okulunuz! Bi daha parti marti hayal!
Kalktı, dışarı çıktı.
Cihan: Şimdi bittik!
Dışarı çıktılar. Uğur ortalıklarda görünmüyordu. Gecenin sonuna kadar hiç çıkmadı. Gecenin bitiminde herkes evine dağıldı.
Zeynep evine geldi. Kapıyı açtı, babası bu gece evde olmayacaktı.
Zeynep: Annee... Evde misin?
Yukarıya çıktı... Kapıyı açtı, annesi karşısındaydı. Ama yalnız değildi. Bir adam vardı yanında... Babasının yatağında... Ama babası değildi...
Şok oldu. Kendini merdivenlerden aşağı doğru bıraktı. Düşecekti ki annesi son anda tuttu.
Müge: Zeynep, açıklayabilirim.
Zeynep: Açıklamana gerek yok anne... Belliydi zaten. Senden de bu beklenirdi. Ben zaten ne bekledim ki sizden? Bana sevgi vermiş miydiniz sanki? Hep sevgiden yoksun, hep yalnız... Hep böyle anne, alıştım ben...
Kapıyı açtı. Kendi kendine; "Hep..." Hafifçe güldü, ağlanacak haline güldü. "Hep!"

oo çokk güzel bi bölüm:)

çok çok çok süper bir senaryo devamını heyecanla bekliyorum...