woooooooow süper ötesi dewam

dewamı ne zaman cnm

yaa devam çacuk yaz bekletme biziii meraakk lardaymm ..

çok güzel olmuş devam devammm

harikasın şekerim uzun zamandır okuamıodum şimdi okudum içimin yaqları eridi resmen dewamm !

nerdee yenii bölümmmmmmm (((

hadi yb nerde

evet nerde yeni bölüm istiyoruzz...
yeni bölüm :cheers: yeni bölüm :cheers: yeni bölüm :D

hadi çatladık yaaaaaaaaaaaa

(Bugün okula gitmedim, canım sıkılınca oturup size yeni bir bölüm daha yazdım. Dişim ağrımasına rağmen... Bakın, Çaklıt'ınızın kıymetini bilin hee!... :D)
Çağlar'la beraber Ekremin yanına geldik.
Ben: Oo, Ekrem bey, sizi hangi rüzgar attı buralara?
Ekrem: Hiç... Öylesine geldim. Ama iyi yapmamışım galiba...
Ben: Aksine çok iyi yapmışsın. Seni arkadaşımla tanıştırıyım; Çağlar...
Ekrem: (Dişlerinin arasından) Aman ne muhteşem! =)
Benim kıskanç sevgilim...
Çağlar: Tanıştığıma memnun oldum.
Ekrem: (Umursamaz bi ifadeyle) Hıhı...
Gelgeç bi cevap... Umursamaz bi tavır... Kıskanç bakışlar...
Bu hali beni içten içe sevindiriyordu.
Ben: Ee, evdekiler nasıl?
Ekrem: İyiler...
Ben: Selam söylersin.
Ekrem: Hıhı, ben gidiyim o zaman. Sizi de meşgul etmiyim.
Ben: Sen bilirsin.
Ekrem: Görüşürüz "Sevil!"
"Sevil"i vurgulayarak söylemişti. Çağlar'la bir kez daha görüşmeye tahammül edemezdi eminim. Ama öyle iki gözyaşına hemen kanıyorsan, aşkını hiçe sayıyorsan sen her şeyi hakediyorsun Ekrem! Bak bakalım napıyorum ben sana?!
******
Teyzemi aradım, eve misafir getireceğimi söyledim. Erkek olduğunu söyleyince iyice telaşa verdiler. Bir hazırlıklar ki sormayın. Beni "çocuk ne yemek sever, hangi tatlıyı sever?" diye soru bombardımanına tuttular. Neyse, ben Çağları da ikna etmiştim. Bir akşam için bize gelip samimi bir arkadaş rolü oynamasının ne sakıncası olabilirdi ki?
Geldik işte... Ekrem yok, işten dönmemiş henüz. Teyzemler Çağları baştan ayağa bir güzel süzdüler. Beğendiler sanırım ki ikisinin de gözlerinin içi gülüyordu.
Ayçin beni dürttü.
Ayçin: Sizin okuldakilerin hepsi böyle yakışıklıysa ben pazartesi okula geliyorum! =)
Oturduk, koyu bir sohbet başladı. Teyzemlerde bir telaş... Gören de beni istemeye gelmiş sanıcak!
Kapı çaldı. Ekrem gelmişti belli ki...
Ve kapıda belirdi Ekrem... Çağları gördü, beni gördü. Yine aynı karmaşık yüz ifadesini takındı.
Ekrem: Hoş geldiniz.
Bu ne surat! Pek hoş bulmadık valla!
Sofraya geçtik. Teyzemlerin Çağlara olan bu ilgisi Ekremi çıldırtıyordu. Sofrada Çağların sesi duyuluyordu. Teyzemler soruyor, Çağlar cevaplıyor. Ekremse başını önünden kaldırıp kimseye bakmıyor, sesi hiç çıkmıyor.O an ona acıdım, kendimi onun yerine koydum. Sedef geldiğinde damarlarımda hızla yayılan kıskançlık, bakışlarımda gizlediğim öfke...
Tabi ben daha iyi bir oyuncuyum. Tüm kıskançlığımı içimde saklayarak umursamaz görünmeyi başarıyorum. Ama Ekrem beceremiyor. Daha doğrusu erkekler kıskançlıklarını saklayamıyorlar. Bu da benim daha çok hoşuma gidiyor.
Yemekten sonra çaylar ikram edildi, sohbetler yapıldı. Artık Çağların gitme vakti gelmişti. Ekremin gözlerindeki rahatlık gözümden kaçmadı.
Çağları yolçuladıktan sonra odama geçtim. Daha doğrusu Ayçinle paylaştığım odamıza... Haftaiçi yalnız kalıyor bu odada, haftasonu beraberiz. Ayçin teyzemlerle oturmuş Çağları konuşuyorlar. Bu işi fazla ciddiye aldılar.
Nergis teyzem: Kızım anlat bakalım şu Çağlar kimmiş? Ne zamandır arkadaşsınız? Ciddi düşünüyor musunuz?
E yok artık! Bu teyzemler de birine koca bulalım da rahatlayalım diyorlar.
Ben: Çok yorgunum teyze, bugün dersler çok yoğundu. Yarın konuşuruz.
Odama kaçtım. Ekrem de peşimden geldi. Ben odaya girip kapıyı örttüm. Ekrem kapıyı çalmadan içeri daldı. Bekliyordum, şaşırmadım. Kapıyı kapatıp yanıma geldi.
Ekrem: Amacın ne senin?
Ben: Neden bahsediyosun?
Ekrem: Bunların hepsini beni çıldırtmak için mi yapıyosun?
Ben: Napıyorum?
Ekrem: Niye getirdin bu herifi eve?
Ben: Birincisi onun adı bu herif değil, Çağlar! İkincisi sen neden çıldırdın anlamadım.
Ekrem: Ben de senin ne yapmaya çalıştığını anlamadım.
Ben: Bana abilik yapmıycaksın dimi?
Ekrem: Ne abisi Sevil, ne abisi! Görmüyo musun olanları, abi kardeş gibi mi görünüyoruz?
Ben: Nasıl görünüyoruz?
Ekrem: Farketmiyo musun aramızda olanları?
Ben: Ne olmuş ki?
Ekrem: Sevil, bak şimdi deliricem. İnkar etmiyceksin heralde!
Ben: Neyi inkar etmiycem?
Anladık heralde, ama asıl onun bir şey söylemesi gerekiyor.
Ekrem: Birbirimizi seviyoruz!
İşte budur! Ama daha bitmedi.
Ben: Kuzeniz Ekrem, sevmemiz normal değil mi?
Kıpkırmızı olmuştu.
Ekrem: Normal bi sevgi mi bu sence?
Normal deseydim aşkının karşılıksız olduğunu düşünecekti. Ama taviz vermezdim tabi, sustum.
Ekrem: (Kolumdan tutup sarsarak) Normal bi sevgi mi Sevil, sana soruyorum!
Gözümden iki damla yaş süzüldü.
Ben: Değil, normal bi sevgi değil! Bu muydu duymak istediğin? Ne değişicek söylesene! Aptalsın sen Ekrem! Bugün Sedefle her şeyi noktalamaya bir adım kalmışken ona tekrar kucak açtın. Benden ne bekliyosun?!
Sapsarı oldu.
Ekrem: Sen...
Ben: Evet, ordaydım. Sizi dinledim. Her şeyi biliyorum. Onun neden ağladığını da biliyorum, sonra neden bir anda pür neşe odadan çıktığını da... Önce bitsin diyosun, sonra karar değiştiriyosun. Sen böyle bi tutarsızlık yaparken benim nolucağımı düşünmediysen, beni bi daha düşünme Ekrem! Beni unut! Anladın mı?
Ekrem: Bu kadar kolay?
Ben: Bu kadar kolay!
Ekrem: Değil işte! Senin yaptığına ne demeli! Çocukluğumuzdan beri seni kardeşten öte bi sevgiyle sevmedim. Ama bir anda aklımı başımdan aldın. Hem de sözleniceğim gün! Benim yaşadığım cehenneme ne demeli? Kolay mı öyle? Seni unutmak istedim, ama olmadı. Ne kalbime ne de aklıma söz geçiremedim. Son çare Sedefle ilişkimi bitirmeye karar verdim. Ama onu da beceremedim. Gözüm senden başkasını görmezken elin adamını eve getirdin, sen napıyosun Sevil? Napıyosun sen?!
Ona ne büyük bir azap çektirdiğimi şimdi anlıyorum. Sahi, napıyorum ben?
Ben: Seni sevdim Ekrem! Karşılıksız bi aşk ne kadar zor, sen biliyo musun? İşte bu yüzden sen de beni sev istedim, beni sev, sadece beni düşün! Her baktığın yerde beni gör! Her attığın adımda beni hatırla! Bunu yapmak kolay olmadı. Ama sen beni sevdin Ekrem! Tam hayallerim gerçek oldu derken, tam Ekrem o kızdan ayrılıcak derken sen onun iki damla gözyaşına aldanıp beni sildin! O kız üzülmesin diye kendi mutluluğundan ödün verdin! Neden? Kızın kimsesi yok diye mi? Benim kimim var Ekrem? Ben diğer genç kızlar gibi aşık olduğumda gidip anneme anlatamam derdimi, saçımı okşasın, beni telkin etsin isteyemem. Çünkü benim annem yok, çünkü benim kimsem yok! Ben çok mu mutluyum sanıyosun? Çağlar kim biliyo musun? Çağlar benim en yakın arkadaşımın sevgilisi... Onu sadece seni kıskandırmak için kullandım. İstediğim oldu, kıskandın, ama neye yaradı? Sen yine gidip o kızla evleniceksin! Madem beni başkalarının kolunda görmek istemiyosun... Madem istemiyosun...
Dilim varmadı söylemeye... Belki hakkım yoktu bunu ondan istemeye... Kendi kararıydı. Ama söylemeliydim. Gerekirse yine oturup kara kara düşünecekti, ama bir seçim yapması gerektiğini bilmeliydi.
Ben: Evlenme onunla!
Gözlerini gözlerime dikti. Çok kararlı bir bakış, çok inançlı bir ses tonu...
Ekrem: Evlenmiycem!
Son sözü kulaklarımda yankılandı.
"Evlenmiycem! Evlenmiycem! Evlenmiycem!"
Benim için ondan vazgeçiyordu. Olması gereken de buydu.
Hüç düşünmeden, hiç tereddüt etmeden...
"Evlenmiycem!"

annemmmm yavrum güzel yazıyosun biliyoruz senin kıymetini :Dçikolatcıgım ;)

cokk guzel ellerine saglik cnm:)))

SPR CNM DEWAM

muhteşemsn bebeğim.dewmı ne zamn?bizi çoq bekletme tmm mı?çatlarm yoksa bn

hrikasın tatlım.. buarada diş acısı çok pistir biliorum dikkat et kendine

teşekürler süper yazıyosun devamını da çabuk yaz çatlatma bizi bu arada diş ağrısı çok kötüdür geçmiş olsun inşallah en kısa zamanda iyleşirsin

ancak haftaya olabileer...

çok güzell yaaaaaa

harika muhteşem :D

yeni bölüm isterim

bu arada geçmiş olsun

geçmiş olsun diyen tüm arkadaşlara çok teşekkürleerrr siz bu kadar dua ettikten sonra geçmesin miiii!!!

derslerim başladı bebeem, ancak böle yani
bana kalsa dersleri salla ama hocalar öle demio ki
senaryo mu, ders mi? = tabii kii senaryoo
ama ders çalışmam lazım. mecbur