2.BÖLÜM Nergis çok telaşlandı. Hemen telefona sarıldı. Melihi aradı. Melih arabasına atlayıp geldi. Ayçini kucakladığı gibi hastaneye götürdü. ****** Sevil: Anne, ben dışarı çıkıyorum. Semra: İyi geziyosun kızım. Sevil: İş arayacağım anne, oldu mu? Semra: E hadi git bakalım. Bi yerden başlamak gerek. Sevil: Yaa, evet. Sevil dışarı çıktı. ****** Ekrem: Koş oğlum, koşş!!! Cenker: Ya ben yoruldum! Ekrem: E dinlen o zaman, gelip seni karışlasın çocuklar! Cenker: Off!!! Ekrem: Aha, Selim abinin arabası... Atla! Cenker: Ya ama... Ekrem: Atla! Arabaya bindiler. Selim arkalarından seslendi. Ama onlar gazlamış gidiyorlardı. Cenker: Hep sen açıyosun böyle işleri başımıza! Ekrem: Nerden biliyim oğlum böyle olucağını? Bas gaza, gaza bas! Bass!!! Cenker: Basıyorum işte, bu kadar oluyo. Son hızla gidiyorlardı. Ekrem dönüp arkalarına baktı. Ekrem: Tamam lan, tehlike geçti. İzimizi kaybettirdik. Cenker: Şişş, Ekrem... Ekrem: Ne? Cenker: Bunun freni çalışmıyo. Ekrem: Ne?! Anamm!!! Cenker: Ekrem dikkaatt!!! Ekrem: Yavaaşş!! Küütttt!!! Ekrem: Anaamm! Kıza vurdunn! Cenker: Hayır ya, olamaz. Çabuk çıkalım. Evet, Cenker Sevile çarpmıştı. Sevil yerde yığılmış yatıyordu. Ekrem Sevilin başını elleri arasına aldı. Ekrem: Şişşt, kız! Uyan! Sakın ölme, kız, sana diyorum, ölme sakın! Anam, kanamış bunun başı... Sevil güçlükle gözlerini açtı, Ekreme baktı, sonra bayıldı. Ekrem: Kız bayıldı. Cenker: (Etrafını saran insanlara) Taksi durdurun. İnsanlar taksi durdurdular. Ekrem ve Cenker Sevili kaldırıp arabaya taşıdılar. Hastaneye geldiler. Ekrem Sevilin telefonunu alıp annesini aradı. Semra: Alo, Sevil? Ekrem: Efendim ben Sevilin arkadaşıyım, Sevil hastanede... Semra: Ne? Hastanede mi? Noldu Sevile? Ekrem: Bi trafik kazası geçirdi. Semra: Aman evladım, sakın başından ayrılmayın. Ben babasına da haber verip hemen geliyorum. Hangi hastane? .... Tamam, sağol çocuğum. Doktor geldi. Doktor: Sevil hanımın yakınları? Ekrem: Biziz. Doktor: Sevil hanım başından darbe almış, kan kaybetmiş. Acil B rh(-) kana ihtiyacımız var. Ekrem: Ee, ben de yok. Napıcaz? Çok pozitif bi insan olduğum için kendim... Cenker: Sus Ekrem! Bende de yok. Zaten B(-) çok az bulunan bi kan grubu... Ama ailesinden birinde olabilir. Ekrem: Evet doktor bey, ailesine haber verdik. Doktor: Tamam ailesi gelince beni bulsunlar, ben ilgilenicem. Doktor gitti. Cenker: Ya napıcaz biz Eko? Polis falan gelirse biteriz. Hele kız ifade verirse yandık. Ekrem: Evet lan, milleti dolandırdığımız da ortaya çıkar. Cenker: Bi de o var dimi? Off! Ekrem: Sakın ailesine ben çarptım deme. Arkadaşıyız diyicez. Cenker: Off!!! Semra ve Hüseyin geldiler. Semra: Sevill! Sevil nerde? Ekrem: Ablacım sakin olun. Sevil hakkında az önce doktorla konuştuk. Hüseyin: Öyle mi? Ne dedi? Cenker: Kendisini bulmanızı söyledi. Semra: Siz Sevili nerden tanıyosunuz? Ekrem: Biz şeyiz, biz arkadaşlarıyız. Hüseyin: Hadi hanım, doktoru bulalım. Onlar doktoru bulmaya gittiler. Ekrem ve Cenker düşünmeye koyuldular. Aynı zamanda da koridorda volta atmaya başladılar. ****** Nergis: İyi misin kızım? Ayçin: İyiyim anne. Melih: Kızım neden yaptın bunu? Ayçin: Çünkü evlenmek istemiyodum baba! Nergis: Yorma kızı Melih, midesini yıkadılar yavrumun... Ayçin: Şimdi mi yavrun oldum anne? Dün akşam söylediklerinden sonra sevginden şüphe etmiştim. Nergis: O nasıl söz! İyice delirdin sen! Ben seni sevmez olur muyum? Ayçin: Evlenmiycem dimi? Vazgeçtiniz dimi? Dimi baba? Melih: (Kızından gözlerini kaçırarak) Sen ne istersen o olucak kızım... Nergis: Ben bi çay alıyım, sen de içer misin Melih? Melih: Yok, lavaboya gidicem. Nergis: Tamam, sen otur kızım, bizi bekle, sakın bi yere ayrılma. Ayçin: Sence bi yere ayrılıcak gibi mi görünüyorum anne? Melih de Nergis de çıktılar. Ayçin yalnız kaldı. Ekremle Cenekr Ayçinin kapısının önünde konuşmaya başladılar. Cenker: Kız çok kan kaybetmiş. Ekrem: Ulan hepsi senin yüzünden oldu. Cenker: Ben mi dedim milleti dolandır, paralarını al, peşine düşsünler diye?! Ekrem: Her şeye de bi lafın var! Cenker: Of, napıcaz biz? B(-) kan bulunmazsa kız ölebilir. Ve bulunmama ihtimali yüksek... Ayçin: Ay kızın B rh(-) kana ihtiyacı varmış. Benim kan grubumdan... Yardım etsem mi acaba? Ama o zaman benim kanım azalırsa? Ekrem: Of Cenko ya, kız ölürse vicdan azabından ölürsün. Cenker: Niye ben ölüyomuşum?! Sen vicdansızsın tabi, sen ölmezsin! Ekrem: Sen vurdun oğlum kıza! Ayçin: Ayy, kız ölücek miymişş? Cenker: Bu kanı napıp edip bulmamız lazım... Nerden bulucaksak? Ayçin: Benden... Şişşşttt, gençleer... Alooo, size diyorum. Cenker: Biri bize sesleniyo galiba... Ayçin: İçeri girin, içeri... Ekrem: (Ayçinin kapısından kafasını uzatıp) Bize mi diyosun? Ayçin: Kana ihtiyacı olan siz değil misiniz? Ekrem: Biziz. Şişt Cenko, gel... İçeri girdiler. Ayçin: Benim kan grubum B negatif... Cenker: Hadi ya... Ekrem: Verir misin bize? Ayçin: Size mi? Size verirsem ters düşer biraz... Hani böyle oje makyaj meraklısı kızlar gibi olursunuz. Ekrem: Kızım ne diyosun sen? Biz istemiyoruz. Bi arkadaşımız için... Ayçin: Ben de öyle bişeyler duydum işte... Ben size ihtiyacınız olan kanı verebilirim. Cenker: Hadi ya, süper! Ekrem: Haber verelim o zaman... Cenker: Şey, sen niye geldin bu hastaneye? Ayçin: İntihar ettim. Ekrem: Neeyy? Anam! Kız psikopat çıktı. Şimdi sen bu kıza kan verirsin, kızın başını yakarsın. Bu kız kendini jiletler falan... Ayçin: Abartmayın be! İlaç aldım bi şişe, o kadar yani... Siz demiyo musunuz kız ölücek diye? Cenker: Mecburuz Ekrem... Ekrem: Tamam ya, gel gidelim de ailesine haber verelim. ****** Ayçin Sevile kan verdi. Sevil biraz kendine gelmişti. Herkes kapının önünde onu bekliyordu. Semra ve Hüseyin hasta kayıtlarını ve gerekli işlemleri yapmaya gitmişlerdi. Doktor: (Sevile) Demek kendine geldin güzel kız... Sevil: Nerdeyim ben, burası neresi? Doktor: Hastanedesin, kaza geçirdin. Sevil: Kaza mı, ben mi? Doktor: Evet, hatırlamıyo musun? Sevil: Hayır, hiçbi şey hatırlamıyorum. Doktor: Allah Allah! Adın ne? Adını hatırlıyo musun? Sevil: Adım şey... Adım... Şey... Off! Adım ne? Hatırlayamadım. Doktor: Hafıza kaybı... Odadan çıktı. Ekrem ve Cenkerin yanına geldi. Ekrem: Kendine geldi mi? Doktor: Evet, geldi. Sevilin annesi babası nerdeler? Cenker: İşlemleri yapmaya gittiler. Doktor:Öyle mi? Sevil hanım hafıza kaybı geçiriyo. Siz tam olarak Sevil hanımın nesi oluyodunuz? Cenker: Şey, ben ona çarpan kişiyim. Ekrem: Ya, evet... Ben de şeyiyim, ben de sevgilisiyim. Cenker: Nee?! 2.BÖLÜM SONU
Pebble Stone - '
Cinsiyet :
Mesaj Sayısı : 1046
Rep gücü : 754
Kayıt tarihi : 11/08/10
Kişisel İleti : DağLarı DeLdim Tek Başıma'
Sevdiği Karekter :
Konu: Geri: AH KALBİM! <3 "Sen delisin, delisinn!" =) Ptsi Ekim 11, 2010 3:39 am
center]Arkaaslar bıde bıse sorcm nı yoruma foto eklerken onu nasıL eklıos bordan resım konuk etmek warda snraaa becereblmş değlm yardım edermısınızz ??
Ben Dunyanın En GuzeL Gozlerını Bulmusum Baska Bı Seye Ihtıyac mı Duymusum ?*? Dunyanın En Muzuru ama En Yakısıklısıı Umıt Ibrahım Kantarcılar Dunyanın Gorunmus En Guzel Kızı Turku Turann
[/center]
çikolata.
Cinsiyet :
Mesaj Sayısı : 597
Rep gücü : 586
Kayıt tarihi : 02/09/10
Nerden : İST.......
Kişisel İleti : Aşkın gelişi, aklın
Sevdiği Karekter :
Konu: Geri: AH KALBİM! <3 "Sen delisin, delisinn!" =) Salı Ekim 12, 2010 4:09 am
3.BÖLÜM Doktor: Sevil hanıma çarpan çocuk mu? Ekrem: İşte gördünüz dimi, arkadaşı çarptı Sevile... Arkadaş yani... Doktor: Ben Sevilin ailesini bulayım. Doktor gitti. Cenker: Napıyosun oğlum sen? Oğlum kız hafızasını kaybetmiş bizim yüzümüzden, sen hala onu kandırma derdindesin! Ekrem: Ya Cenko bi düşünsene, ben onun sevgilisi sen de onun sevgilisinin arkadaşı olursan senden şikayetçi olur mu? Cenker: Olmaz... Böylece de kimsenin olanlardan haberi olmaz! Yaşasın be! Ekrem: Azıcık sivri zekanı kullan oğlum ya! Tabi varsa... Sevil, Hüseyin ve doktor geldiler. Ekrem ve Cenkerle beraber odaya girdiler. Semra: Kızım! Nasılsın Sevil? İyi misin kızım? Sevil boş boş baktı. Doktor: Sevil, bu senin annen, bu da baban... Hatırladın mı? Sevil: Hayır, hiçbi şey hatırlamıyorum. Hüseyin: Nasılsın kızım, nasıl hissediyosun kendini? Sevil: İyiyim. Hüseyin: Ben senin babanım kızım. Sevil: Peki bunlar kim? Cenker: Ben senin arkadaşınım, Ekrem de senin... Ekrem: (Lafını keserek) Arkadaşınım! Ben de arkadaşınım. İkimiz de arkadaşınız. Normal bildiğin arkadaş... (Cenkere) Oğlum delirdin mi napıyosun, kızın babası burda, sevgili falan denir mi? Cenker: Ne biliyim, senin kadar geniş düşünemediğim için Ekrem bey! Semra: Oğlum sizin ehliyetiniz yok mu? Ne demek kızıma çarpmak? Ya ölseydi sizin yüzünüzden? Cenker: Şey, efendim... Benim ehliyetim var. Ama frenler tutmayınca kazara çarptım. Ekrem: Zaten kazara olucak, bilerek çarpıcak değilsin ya! Sevil: Bana siz mi çarptınız? Ekrem: O çarptı, vallaha ben değil... Arabayı da o kullanıyodu. Ben arabada değildim. Cenker: Ekrem? Ekrem: Değildim oğlum, yalan mı? Ben şeydeydim. Caddenin karşısındaydım, Sevil de karşıdan geliyodu. Cenker de bizi arabayla alıp gezdiricekti. Sonra fren falan tutmamış, öyle olmuş. Sevil: Yani bana çarpan arkadaşım mıydı? Cenker: Çok üzgünüm Sevil, sana bişey olucak diye öyle korktum ki... Doktor: Tamam, bu kadar yeter... Hastamızı yormayalım. Taburcu edebiliriz. Taburcu işlemlerini başlatalım Hüseyin bey... Hüseyin: Ben ilgilenirim. Çıktılar. Semra: Ben de şu Ayçin denen kızın yanına gideyim, doğru düzgün teşekkür edemedi. Semra da çıktı. Ekrem Sevilin yanına oturdu. Ekrem: Ben senin erkek arkadaşınım. Sevil: Nasıl? Ekrem: Sevgilin sevgilin... Hatırlamadın mı kız? Sevilin elini tutup öpücük kondurdu. Ekrem: Sana bişey olucak diye yüreğime indi. Sevil yabancı bakışlarla baktı Ekreme. Sevil: Çok tuhaf... Sen benim sevgilim misin şimdi? Ekrem: Ya aşkım, evet diyorum ya... Sevil: Ben sarışınlardan mı hoşlanıyomuşum? Ekrem: Öyleymiş demek ki... Yani... Öyle! Sevil, canım, hayatımın anlamı, bak sen Cenkerden şikayetçi olmıycaksın dimi? Naile teyzeyi biliyosun, çok sert kadın... Sevil: Yoo, bilmiyorum. Kim ki o? Cenker: Annem... Ama sen hatırlamazsın tabi... Ekrem: Şikayetçi olmıycaksın dimi tatlım? Sevil: Ya benim kafam bulanık, beni biraz rahat bıraksanıza. Ekrem: Aşk olsun ama... İyi günde kötü günde yanındayım bak. Sevil: Ben daha senin adını bile bilmiyorum. Ekrem: Tanışalım güzel bayan... (Sevilin elini sıkarak) Ben Ekrem... Senin ilk aşkın, biricik sevgilin... Sevil: Sen hep böyle misindir? Ben senin gibi biriyle nasıl sevgili oldum? Cenker: Ben de böyle biriyle nasıl arkadaş oldum diye hala soruyorum kendime. Ben bu hatayı nasıl yaparım ya?! Ekrem: Cenko, ölmek istemiyosan sus abi! Yorma benim sevgilimi... Kolunu Sevilin omzuna doladı. Ama Sevil için sadece bir yabancıydı. Sevil: Beni yalnız bırakın, nolur... Cenker: Hadi Ekrem, çıkalım. Ekrem: Tamam, kapıdayım bak. ****** Nergis: Kızım nasıl, iyi mi böyle? Ayçin: İyi anne iyi! Arkama yirmi tane yastık koydun ya... Ben artık eve gitmek istiyorum. Nergis: Sen önce git bi şişe ilaç al, sonra git bi de durumun çok iyiymiş gibi kan ver, sonra iki tüp seruma burun kıvır! Ayçin: Of, ben eve gidince bi kavanoz pekmez yerim, bak ne güzel kan yapar! İki tüp seruma da hiç gerek kalmaz yani... Nergis: Sus sus! Semra kapıyı tıklatıp içeri girdi. Semra: İyi gğnler, rahatsız etmiyorum inşallah... Nergis: Aa, aşk olsun. Buyrun buyrun. Semra oturdu. Semra: Ben geçen gün sevincimden doğru dürüst bi teşekkür edememiştim. Allah senden razı olsun kızım, bizi ne çok sevindirdin bilemezsin. Ayçin: Ay teyzecim lafı mı olur? İnsanlık öldü mü yani? Semra: Sana bi minnet borcumuz var yavrum. Kızımızın hayatını sana borçluyuz. Nergis: Aa, o nasıl söz? Canı veren Allah, istese alırdı da. Yani Ayçini ilahlaştırmayın şimdi nolur, şımarıyo sonra... Ayçin: Ay anne insana ağız tadıyla teşekkür ettirmiyosun yani! Semra: Ben sizi yarın akşam yemeğe çağırmak istedim. Müsaitseniz bekleriz. Ayçin: Olur! Nergis: Ah hiç zahmet etmeyin efendim, biz insanlık yaptık, yardım ettik. Bunun bu kadar büyütülücek bi yanı yok. Semra: Öyle demeyin, ben şimdi kendimi borçlu hissederim. Hadi, kırmayın beni. Ayçin: Ay anne kırma kadını... Tamam teyzecim, biz yarın akşam sizdeyiz. Semra: Peki, ben adresi veriyim. ............ ****** Hüseyin: Doktor bey, bu hafıza kaybı daha ne kadar sürücek? Kalıcı değildir inşallah... Doktor: Aa, size söylemeyi unuttum. Bu geçici bi hafıza kaybı... Siz Sevili bol bol dışarı çıkarın, temiz hava aldırın. Sağlıklı besleyin. Sık sık sorular sorun. Ne kadar zamanda hafızası yerine gelir diye sorarsanız, bu sizin elinizde. Hüseyin: Peki doktor bey, dikkat edicez. ****** Sevil taburcu olmuştu. Ayçin de annesiyle beraber eve dönmüştü. Ekremse Cenkerle beraber kendi evine gitmişti. Sevilin telefon numarasını gizlice almış, Sevilin telefonuna da kendi numarasını kaydetmişti. Ekrem ve Cenker hava almak dışarı çıktılar. Ekrem: Off, nasıl bi gündü ya! Cenker: Şaka maka sevgili oldun kızla... Ekrem: Hiç sorma ya... Cenker: E senin de işine geliyodur. Ekrem: E bi yerde öyle tabi, güzel kızmış... Cenker: Ama sana pas vermedi, sürekli başından atıp durdu. Ekrem: Abicim o yakında beni şu muhteşem cazibeme tav olmazsa ben de neyim! Cenker: Çok iddialısın... Cihan: Gençler! Ekrem: Bu kim lan? Cihan: Beni tanıdınız mı? Cenker: Yoo, tanışıyo muyduk ki? Cihan: Sizin mağdur ettiklerinizden biriyim desem? Onları kandırmış olabilirsiniz, onlar sizin yakanızdan düşmüş de olabilir, ama aynı şey benim için geçerli değil... Hakkımı istiyorum! Ekrem: Anam! Şimdi bittik! 3.BÖLÜM SONU
ayçin_7510
Cinsiyet :
Mesaj Sayısı : 1607
Rep gücü : 1618
Kayıt tarihi : 28/08/10
Sevdiği Karekter :
Konu: Geri: AH KALBİM! <3 "Sen delisin, delisinn!" =) Salı Ekim 12, 2010 4:20 am
Ekrem: Off, nasıl bi gündü ya! Cenker: Şaka maka sevgili oldun kızla... Ekrem: Hiç sorma ya... Cenker: E senin de işine geliyodur. Ekrem: E bi yerde öyle tabi, güzel kızmış... Cenker: Ama sana pas vermedi, sürekli başından atıp durdu. Ekrem: Abicim o yakında beni şu muhteşem cazibeme tav olmazsa ben de neyim! Cenker: Çok iddialısın...
Buralar çok güzeldi.Şimdi bu dördü yemektemi bir araya gelecek onu merak ediyorum..Bu arada fragman ekleyebilirsen süpper olurdu hani ;)
Ayrıca Ellerine Sağlık Çok ta güzelmiş senaryon..Başarılarının dewamını dilerim ttlm
EkremŞanti_SefiL
Cinsiyet :
Mesaj Sayısı : 769
Rep gücü : 698
Kayıt tarihi : 10/10/10
Nerden : Sen nerde ben orda =)
Kişisel İleti : OKUL---> Nefretim
Sevdiği Karekter :
Konu: Geri: AH KALBİM! <3 "Sen delisin, delisinn!" =) Salı Ekim 12, 2010 4:42 am
4.BÖLÜM Cenker: Nasıl yani? Cihan: Ne demek nasıl yani? Ekrem: Ne diyosun oğlum? Soru mu bu şimdi! Kaç Cenko, Allah rızası için... Tam kaçmaya yeltendiler ki... Cihan: Şiştt! Bi dakka... Elimde bi telefon var, nasıl olduysa polisin numarası tuşlanmış şu anda, yanlışlıkla elim şu tuşa değerse polisi aramış olucam! Ama siz böyle bi hatayı yapmamı istemezsiniz dimi? Ekrem: (Korkmuş gözlerle) Valla olur mu olur, hatasız kul olmaz dimi? Cihan: Kafa mı buluyosun oğlum benle? Ne diyosun sen?! Ekrem: Valla şaşkınlıktan ne dediğimi bilmiyorum. Cenker: Korkudan desene sen şuna... Cihan: Naptınız paraları? Söyleyin, nerde param? Cenker: Para bizde... Ekrem: Değil! Bizde değil! Biz onları hocaya verdik. Cihan: Ne hocası? Cenker: Ne hocası oğlum; hani gittik, istedik ama kapıyı suratımıza kapattı ya... Ekrem: Çaktırma oğlum, parayı alır bizden! Cihan: Ne hocası diyorum size?! Ekrem: Ne hocası? Ders hocası... Fizik, kimya, biyoloji... Cihan: Bu mu mazeretiniz lan! Versenize paramı! Ekrem: Allah aşkına, bizden para isteme. Paramız yok ki... Cihan: Nerden sizin paranız oluyomuş oğlum! Bu para benim ve benim gibi birçok öğrencinin daha... Ee, ne yapmayı düşünüyosunuz? Yine arabaya atlayıp kaçamazsınız dimi? Cenker: O olay felaketle sonuçlandı zaten... :S Ekrem: Oğlum sen ne boşboğazsın lan, sussana! Cihan: Anlatın bakalım, naptınız parayla? Ekrem: Neşet hocaya verdik parayı... Cihan: O kim? Cenker: Muhteşem bi hoca... Dehşet Neşet! Cihan: Ee? Ekrem: O bize ders vericek. Cihan: Ben nolucam? Sizin yüzünüzden abim beni üniversite okuyo sanıyo be! Cenker: Sen de bizimle derse gel! Ekrem: Ne diyosun oğlum, deli misin? Hocayı ikna edebildik mi? Cenker: E sen de yalan söylemeseydin çocuğa! Cihan: Bu nasıl bi hoca? Ekrem: Ok yaydan çıktı bi kere! Sallayalım artık bişeyler... Cenker: Bu hoca en kötüleri bile en iyi yere sokuyomuş. Cihan: Nasıl yani? Kazandırıyo mu gerçekten? Ekrem: Kesinlikle! Yani biz bu sene de bi yere giremezsek daha giremeyiz zaten... Cenker: Ne diyosun? Cihan önce Ekreme baktı, sonra Cenkere baktı. Cihan: Kabul! Ne zaman başlıyoruz? Ekrem: Biz sana söylicez, sen dert etme. Cihan: Yine bi katakulli yapıyosanız... Ekrem: Haşa! Tövbe ettik artık... Bitti o iş! Cihan: İnşallah! ****** Semra: Yarın için şu Ayçin denen kızı ve ailesini davet ettim yemeğe... Teşekkür gıyabında... Hüseyin: Çok iyi yapmışsın hanım... Semra: Kızım sen şu Ekremle Cenkeri de çağır en iyisi... Sevil: Niye ki? Semra: Hastanedeyken hep yanıbaşındaydılar kızım, hiç yalnız bırakmadılar. Onlara da teşekkür etmek lazım... Hüseyin: Kızımızın bu hale gelmesine onlar sebep oldu Semra! Bi de teşekkür mü edicez? Sevil: (İçinden) Şunları bi tanıyalım bakalım, hele de şu Ekrem denen çocuğu... (Annesiyle babasına) Nolursa olsun, onlar benim arkadaşlarım... Onlardan şikayetçi olmıycam. Hem böyle olmasını istememişlerdir dimi? En iyisi ben arayıp onları da çağırıyım. ****** Ekrem: Bittik lan Cenko, şimdi ne halt yiycez? Cenker: Onu çocuğa yalan söylemeden önce düşünücektin! Hani hoca, hani ders? Ekrem: Telefon... Cenker: Kim? Ekrem: Sevil... Bak demedim mi sana bana aşık olucak diye? Cenker: Çok konuşma aç işte... Ekrem: Efendim? Sevil: Yarın akşam yemeğe gelir misiniz? Sen ve Cenker? Ekrem: (Kendi kendine) Ana, iş ciddiye mi biniyo nedir! Yani niye ki? Sevil: Gel işte, geliyo musunuz, gelmiyo musunuz? Ekrem: E gelelim o zaman... ****** Ekrem ve Cenker Neşetin yanına geldiler. Neşet: Yine mi siz? Ne istiyosunuz? Ekrem: Hocam ders... Neşet: Yok ders mers! Ben size hayatta ders falan vermem! Ekrem: Ya ama hocam bi dinleseniz...(Neşet gider.)
Eko-Cenko: Ekrem: Ya gitti ama ya! Cenker: Napıcaz? Ekrem: Bizim bi şekilde bu hocanın bize ders vermesini sağlamamız lazım... ****** Semra: Hoş geldiniz çocuklar... Sevil: Hoş geldiniz. Ekrem-Cenker: Hoş bulduk. Sevil: Buyrun, geçin. Kapı çaldı. Ekrem: Misafir mi gelicekti? Sevil: Bana kan veren kız var ya... O ve annesiyle babası gelicek. Cenker: Hadi ya... :D Ayçin, Nergis ve Melih içeri girdiler. Ayçin: Aa, siz de mi burdaydınız? Ekrem-Cenker: Hoş geldiniz. Semra: Çocuklar, siz isterseniz Sevilin odasına geçin. Yemeğe çağırırım ben sizi... Sevil, Ekrem, Cenker, Ayçin odaya geçti. Ayçin: Ne güzel odan varmış. Ekrem: Kümes gibi! Sevil: Anlamadım?! Ekrem: Iıı... Kutu gibi! Şirin yani, kutu gibi! Ayçin: Nasıl oldun, hatırladın mı bişeyler? Ekrem: Nasıl hatırlıycak ki? Sevil: Geçici hafıza kaybı... Eko-Cenko: Nee?! Geçici mi? ****** Yemekler yendi. Ekrem ve Cenker hala şoku atlatamamışlardı. Sevilin odasında oturuyorlardı. Sevil: Ekrem sen üniversiteye mi gidiyosun? Ekrem: Ben? Ben kazanamadım bu sene... Sevil: Sen? Cenker: Ben de kazanamadım. Sevil: Ayçin sen? Ayçin: Benim okul hayatım bitti. Sevil-Ekrem-Cenker: Niye ki? Ayçin: Kazanamayınca böyle oluyo işte sonumuz... Sevil: Ben de kazanamamışım. Yani... Kazanamadım. :S Ekrem: Bi üniversite mağduru daha! Sevil: Ben de okuyamıycam galiba artık... Ekrem: Hadi ya... Neden? Sevil: İşe başlıycam. Şu ana kadar aileme hiçbişey veremedim, aksine kaybettirdim. Artık her şeyin sonuna geldim galiba... Sevil-Ekrem-Cenker-Ayçin: ****** Ekrem ve Cenker gittiler. Ayçinler de ailesiyle beraber kalkmışlardı. Ekrem: Başımız beladan eksilmiyo. Şimdi bir değil, iki derdimiz var. Birincisi Cihan, ikincisi Sevil... Cenker: Ben Neşeti de beladan sayıyorum. Ekrem: Onu bi şekilde ikna edicez. Cenker: Nasıl? Nasıl? Nasıll? Ekrem: Buldum! 4.BÖLÜM SONU
En son çikolata. tarafından Perş. Ekim 14, 2010 9:57 pm tarihinde değiştirildi, toplamda 1 kere değiştirildi
çikolata.
Cinsiyet :
Mesaj Sayısı : 597
Rep gücü : 586
Kayıt tarihi : 02/09/10
Nerden : İST.......
Kişisel İleti : Aşkın gelişi, aklın
Sevdiği Karekter :
Konu: Geri: AH KALBİM! <3 "Sen delisin, delisinn!" =) Çarş. Ekim 13, 2010 3:22 am
5.BÖLÜM FRAGMANI Ekrem: Neşet'i derse ikna etmenin yolunu buldum! Cenker: (Kulağına) E sonuçta sevgilin o senin, açmamak olmaz! Ekrem: Bu da ev kızı değil, Müfettiş Gadget mübarek! =) Süleyman: Sizi gidi sahtekarlar! Ayçin: Dünya turu değil heralde! =) Sevil: Nedense Ekrem bana pek samimi gelmiyo. Hani insanın sevgilisi böyle mi olur dimi ama? Neşet: Olamaz! Yine mi siz?! [bölüm haftaya, yorumlar?]
5.BÖLÜM Cenker: Ne buldun? Ekrem: Güneş enerjisiyle çalışan gramafonu buldum! =) Ne bulucam oğlum, Neşeti derse ikna etmenin yolunu buldum. Cenker: Neymiş o? Ekrem: Plana dördüncü bir şahıs dahil oluyo Cenko, dedem... Cenker: Süleyman amcayla ne alakası var ki? Ekrem: Ah, o kadar şanslısın ki Cenker! Benim gibi her tarafından zeka fışkıran bi arkadaşın var, o kadar şanslısın ki! Keşke benim de bu kadar akıllı bi arkadaşım olsaydı... Cenker: Başladın yine bana laf dokundurmaya, noluyo anlatsana! Ekrem:Tamam be, anlatıyoruz işte, dinle... Vıdı vıdı vıdı vıdı =) ****** ERTESİ GÜN... Ayçin: Alo? Sevil: Meraba Ayçin, müsait misin? Ayçin: Müsaitim müsaitim, söyle... Sevil: Ben bugün dışarı çıkıcam, hava almak için falan... Sen de gelmek ister misin? Hem yalnız gitmek istemiyorum. Ayçin: Şey, gelirim tabi de... Sevil: Bişey mi oldu? Ayçin: Dünkü çocuk da gelicek mi? Şey, yani, çocuklar... Onlar da gelicek mi? Sevil: Dur bakıyım, yoksa sen Cenkerden mi... Ayçin: Ya Allah aşkına hemen aklında saçma sapan şeyler cereyan etmesin ya! Yok öyle bişey, ben Cenker demedim ki, çocuklar dedim. Gelicekler mi? Sevil: E tabi sen gelmelerini istiyosan çekinmeden ararım. Ayçin: Yoo, merak ettim sadece... Sevil: Eh, madem merak ettin, arıyım da söyliyim. Ayçin: Ama ben sadece merak... Sevil: O zaman saat birde Söğüt Ağacı kafede görüşürüz, öptüm! Kapattı. ****** Ekrem: Gel Cenko gel, tam zamanında geldin. Nisanur: Siz yine ne haltlar karıştırıyosunuz? Ekrem: Ya sen niye her şeye tuz biber oluyosun abla, gitsene ya... Sen git soğanlarınla maydanozlarınla uğraş, bizimle uğraşma! Nisanur: Dur bakalım, bi bit yeniği var ama çözücem ben! Ekrem: Bu da ev kızı değil, Müfettiş Gadget mübarek! =) Cenker: Süleyman amca evde mi? Ekrem: Yok yok, dükkana gidiyoruz. Cenker: Of, bilsem buraya kadar yorulmazdım. Direkt oraya giderdim. Ekrem: Sus lan, sus! Bişeyden de şikayet etme! Yürü, gidiyoruz. Ekrem ve Cenker çıktılar. Nisanur: Annee, maydanoz bitmiş, ben gidiyim de alıyım. Hüsna: Tamam geç kalma bak. Anahtarını da al, ben şimdi uyuyakalırsam kapıda kalma. Nisanur: (Kendi kendine) Sen hep uyuyosun zaten anne! Of! Nisanur Ekremle Cenkerin peşine düştü. Beraber Süleyman'ın dükkanına geldiler. Ekrem: Aman da aman benim tonton dedeciğim nasıllarmış bugün? Süleyman: Oo, hayta! Sen dükkanın yolunu bilir miydin yahu? Ekrem: Ayıp ediyosunuz dedecim! Cenker: Biz sizi görmeye geldik Süleyman amcacım. Nisanur kapıdan onları dinliyordu. Nisanur: Yalancılar, işiniz düşmese gelir misiniz siz, ha?! Süleyman: Yalancılar, işiniz düşmese gelir misiniz siz?! Nisanur: Aa, dedem aklımı okudu valla! =) Süleyman: Söyleyin bakalım, ne istiyceksiniz gene? Ekrem: Bu sefer biz değil, bi başkası istiyo dedecim. Cenker: Daha doğrusu biz bi başkası için bişey istiyoruz. Süleyman: Kimmiş şu başkası? Ekrem: Mahallemizin camisine yeni bi hoca geldi dedecim. Adı Neşet... Süleyman: Hangi ara? Ben niye bilmiyorum? Ekrem: Valla geldi dedecim, geldi de... Süleyman: Ee? Cenker: Adamın kalıcak yeri yok. Süleyman: Nasıl kalıcak yeri yok? Evi yok muymuş? Ekrem: Buraya atanınca ev bulamamış dedecim, şimdi şu sokağın başında bi ev var, arkadaşının evi, orda kalıyo. Süleyman: Siz nerden biliyosunuz? Ekrem: Iı, şey dedecim... Biz nerden biliyoruz Cenko? Cenker: Biz şeyden biliyoruz, ııı... Babam! Babamdan öğrendik. Ekrem: Aman maşallah maşallah, Cenker de bugün pek bi akıllı! =) Cenker: Şişşt, sussana oğlum! Süleyman: Hay Allah! Adamın kalıcak yeri yok mu şimdi? Ekrem: Valla sığıntı gibi, ele muhtaç... Çok zor dedecim, acıdım valla adama. Süleyman: Ne yapsak? Ekrem: Sizin şu kiralık evi ona kiralasanız? Süleyman: Diyorsun? Cenker: Evet evet, yani Süleyman amca işinize karışmak gibi olmasın ama sizin de paraya ihtiyacınız vardır. Ekrem: Hem dedecim, mübarek adam sokakta bırakılır mı? Süleyman: Haklısınız, afferin çocuklar! İlk kez doğru bi işe yaradınız! Ekrem:(Tam sevinicekken sevinci kursağında kalmış bi şekilde) İlk kez mi?! Süleyman: Hadi o zaman çocuklar, gidelim şu hocanın evine. Nisanur: Ay, geliyolar. Bir köşeye gizlendi. Ekremin telefonu çaldı, Sevil... Ekrem: Of, bu kız da en süper zaman da aradı ya! Cenker: (Kulağına) E sonuçta sevgilin o senin, açmamak olmaz! Ekrem: Oğlum sus lan, dedem duyucak! Süleyman: E hadisenize sıpalar! Ekrem: Kusura bakma Sevil ama kapatmam lazım... Kapattı. Sevil: Niye kapattı şimdi bu? Dur bi daha arıyım. Ekrem, Cenker ve Süleyman dükkanı kilitlemiş yürüyorlardı. Nisanur da peşlerinden... Sevil gene aradı. Ekrem: Off! Kız da iyice bela oldu başıma. Cenker: Hadi hadi mızıldanma! Süleyman: Telefonunuz çalıyor, ya açın, ya susturun şunu! Ekrem: Alo? Sevil: Ekrem, niye açmıyosun? Ekrem: Şey ben müsait değilim şimdi pek... Sevil: Tamam kapatıcam zaten şimdi, bugün Ayçinle dışarı çıkıcaz. Gelmek ister misiniz? Cenkerle sen? Ekrem: Ha... Ya Serdarcım biz gelmesek... Sevil: Serdar mı, o kim be?! Ekrem: Ya evet, şimdi çok yoğunuz. Sevil: Ekrem noluyo? Cenker: Ne Serdarı oğlum? Ekrem: Sus Cenko, dedem anlamasın diye yapıyorum, çaktırma. Sevil: Sen kiminle konuşuyosun? Ekrem: Neyse Serdarcım, ben sana mesaj atarım tamam mı? Hadi görüşürüz. Kapattı. Sevil: Of, ben nasıl bu kadar salak biriyle çıkabilirim ya! Süleyman: Kimdi o? Ekrem: Kim kimdi? Süleyman: Konuştuğun? Ekrem: Ne konuştuğum? Süleyman: Telefonda konuştuğun? Ekrem: Hangi telefonda? Süleyman: Hasbinallah! Cenker: İşte geldik Süleyman amca! Ekrem: Evet evet, burası dedecim. Süleyman: Gelin bakalım, çalın kapıyı. Cenker: Eyvah, Neşetin bizi görmemesi lazım! Napıcaz Eko? Ekrem: Bilmiyorum, dur bakıyım. Hah, buldum! Dedecim, bu hoca bizi görürse evi kiralamaz. Süleyman: Neden? Ekrem: Çünkü bizi namaz vakti yolda görmüştü, "Siz niye camiye gitmiyosunuz, beynamazlar!" diye kızmıştı, yaa! Süleyman: Doğru demiş, kaç yaşında adamlarsınız, niye camiye gitmiyosunuz? Ekrem: Ya ben de Cenkere diyorum camiye gidelim diye ama adamın aklı fikri oyunda eğlencede! Cenker: Ne diyosun oğlum ya? Ekrem: Ah Cenker, azıcık bi yüzün secde görsün! Hadi yürü, camiye gidiyoruz! Süleyman: Sizi gidi sahtekarlar! Cenker: Süleyman amca valla yalan söylüyo. Ekrem: Aa, namazında niyazında insan yalan söylemez! Ben valla hiç yalan söylemem. Hadi Cenko, gel gidelim de namaz kılalım. Cenker: Evet evet, gidelim. Süleyman: Siz yine bi oyun peşindesiniz ama hadi hayırlısı! Ekrem ve Cenker gittiler. Nisanur da peşlerinden... ****** Ekrem: Oh, yırttık lan! Cenker: Namazmış, niyazmış! Sen kim, namaz kim? Ekrem: Öyle deme oğlum, ben geçen bayramda namaz kılmıştım! =) Cenker: Ne kadar çok namaz kılıyomuşsun valla, ağzım açık kaldı! Ekrem: Neyse ya neyse! Dedem inşallah halleder şu mevzuyu! Cenker: Ee, ne dedi Sevil? Ekrem: Anaa, ben onu unuttum oğlum! Ayçinle dışarı çıkıcaklarmış, siz de gelin dedi. Cenker: Ayçinle? Ekrem: Ne o lan, heyecanlandın mı? İçinde kelebek sürüsü kanat mı çırpı? Cenker: Ya yürü git oğlum, bişeyimle de dalga geçme! Ekrem: Şaka lan şaka! Kıza mesaj atıcam dedim, atıyım da gidelim, ha? Cenker: Gidelim gidelim. ****** 1 okunmamış mesaj Kimden: Ekrem "Buluşalım, nerde, kaçta?" Sevil de Ekreme mesaj attı. "Söğüt Ağacı kafede, 1'de" ****** Neşet: Buyrun, kime baktınız? Süleyman: Bi hocaya bakmıştım, adı... Neşet: Ben hocayım, buyrun. Adım Neşet... Buyrun, kapıda kalmayın, içeri geçin. Oturdular. Süleyman: Neşet hocam, ben Süleyman... Duydum ki yeni gelmişsiniz. Ev arıyormuşsunuz. Neşet: Bakınıyorum şimdilik... Süleyman: Hocam benim bir evim var, kiralık... İsterseniz bir gidip bakalım, beğenirseniz size uygun bir şeyler yaparız. Neşet: Çok makbule geçer Süleyman bey... Beklerseniz ben hemen hazırlanıp geliyorum. Süleyman: Tabi tabi, acele etmeyin. ****** Nisanur: Of, noluyo? Ekremle Cenker napıcaklar burda? Biraz sonra kızlar geldiler. Nisanur: Bunlar kim ayol? Yoksa bizimkilerin kırıkları mı? Sevil: Merabalar. Ekrem: Hoşgeldiniz hayatım. (Sevili öptü.Ama Sevil karşılık vermedi tabi..=)) Ayçin: Nasılsınız? Cenker: İyiyiz, siz? Ayçin: Biz de iyiyiz. Sustular. Ekrem: Ee, daha daha nasılsınız? Hepsi boş gözlerle baktı. Ekrem: E napıyım, kız isteme törenine çevirdiniz ortamı... Hadi bişeyler söyleyelim. Hepsi içeceklerini sipariş ettiler. Sohbet falan filan... Ayçin: Sıkıldım ben ya... Hadi gezelim, tur falan atalım. Ekrem: Ne turu? Ayçin: Dünya turu değil heralde! =) Gezelim işte... Cenker: Bence de gezelim. Ekrem: Oğlum nereyi geziyoruz ya? Bizim acil gitmemiz lazım, dedemin evinde durumlar nasıl bakmamız lazım... Cenker: Doğru ya... Kusura bakmazsınız dimi kızlar? Sevil: Yok ya, ne kusuru? Ben zaten eve gidip dinlensem iyi olucak. Ayçin: Of, neyse tamam! Ekrem ve Cenker gittiler. Ayçin: Bunlar da bizi ektiler hemen bee! Sevil: İşleri varmış, daha iyi böyle olması... Nedense Ekrem bana pek samimi gelmiyo. Hani insanın sevgilisi böyle mi olur dimi ama? Ayçin: Aynı şeyi o da senin için söylüyodur. Bakma sen, hafızan düzelsin her şey yoluna girer. Nisanur: E bunlar yine gittiler. Aa, yeter ama! Labirent mi oynuyoruz canım biz! Neyse, başladığım işin sonunu getiriyim, bakıyım ne dolaplar çeviriyolar?! ****** Neşet: Çok sağ olun Süleyman bey, şu anda elim sıkışık zaten, depozitonuzu gelecek ay vericem. Süleyman: Aman hocam, zorlamayın kendinizi... Siz yerleşmeye bakın. Ekrem ve Cenker kapıda göründü. Süleyman: Hah! Bizim çocuklar da geliyor, gelin bakıyım çocuklar. Neşet: Olamaz! Yine mi siz?! 5.BÖLÜM SONU
6.BÖLÜM FRAGMANI Ekrem: Haydaaa! Ne terelelli bi kızmış bu ya! Sevil: Meğer sevgilim sandığım kişi yalancı, dolandırıcı, pislik bi serseriymiş! Cihan: Bu salakların kurbanı olan tek kişi sen değilsin. Sevil: Seni Allah ıslah etsin! Son sözüm bu! Ekrem: Ben onu hayal kırıklığına uğrattım. Cenker: Niye, Sevilin ne ayrıcalığı var ki?! Sevil: Üniversite mi? [yorumlarınızı bekliyorum =)]
Pebble Stone - '
Cinsiyet :
Mesaj Sayısı : 1046
Rep gücü : 754
Kayıt tarihi : 11/08/10
Kişisel İleti : DağLarı DeLdim Tek Başıma'
Sevdiği Karekter :
Konu: Geri: AH KALBİM! <3 "Sen delisin, delisinn!" =) Salı Ekim 19, 2010 1:38 am
Ptsi Eyl. 02, 2024 11:15 pm
Cinsiyet
Mesaj Sayısı
Rep gücü
Kayıt tarihi
Nerden
Kişisel İleti
Sevdiği Karekter
Konu: Geri: AH KALBİM! <3 "Sen delisin, delisinn!" =) 
