6.BÖLÜM Süleyman: Neyse hocam, siz işinize bakın. Hatta Ekremle Cenker evinizi taşımanıza yardım ederler. Değil mi haytaa? Ekrem: Tabi dedecim, lafı mı olur? Hocamıza can feda! Neşet: Dedecim mi? Off!!! Süleyman gitti. Neşet: Oğlum bela mısınız siz benim başıma? Ekrem: Hocam bize kızmayın, bu sefer siz gelip bizi buldunuz. Cenker: Evet, Süleyman amcanın evine taşınıyomuşsunuz, çok sevindik. Neşet: Ben hiç sevinmedim, vazgeçtim. Süleyman beyle de konuşucam, taşınmayacağımı söyliycem. Ekrem: Aman hocam adamın kalbi var! Neşet: Hepimizin kalbi var evladım! Sen kalpsizsin diye herkesi kendin gibi mi sandın? Cenker: Hocam Süleyman amcanın kolesterolü, şekeri, kalp krizi riski, her şeyi var. Bunu ona yapmayın. Neşet: Allah Allah! Evladım bişey yapmıyorum ki! Ekrem: Hocam, onu hayal kırıklığına uğratmayın. Yapmayın bunu ona. Neşet: Off! Bu ev tam da istediğim gibiydi, sizin yüzünüzden... Ekrem: Hocam diyoruz size, inat etmeyin ama ya! Neşet: Eve yerleştim diye ders vericeğimi mi sanıyosunuz? Yanılıyosunuz. Cenker: Yoo, size yardımcı olmak istiyoruz. Neşet: O zaman gelin benimle, eşyalarımı taşımama yardım edin. Nisanur: Bi dakka! Noluyo burda? Ekrem: Ablaa? Cenker: Nisanur ablaa? Neşet: Noluyo burda! Nisanur: İşte onu ben soruyorum. Ekrem, Cenker... Siz ne işler çeviriyosunuz? Ekrem: Abla sen bizi mi takip ediyosun? Nisanur: Evet, siz dedeme neler dediniz öyle? Hoca moca... Ekrem şimşek hızıyla yetişip Nisanurun ağzını kapadı. Ekrem: Abla, sen çok konuştun ya, çok yoruldun. Bence eve git sen. Hadi abla... Nisanur: Aa! Napıyosun be! Bu mu hoca? Neşet: Benim bi adım var hanımefendi... Bilmem adın ne olduğunu bilir misiniz? Nisanur: Bilirim beyefendi, bilirim! Siz misiniz hoca? Neşet: Benim hoca! Ne vardı? Nisanur: Ben de onu öğrenmeye geldim. (Ekremle Cenkere) Neyin peşindesiniz siz? Dedemin parasının peşindeyseniz... Kesin dolandırdınız onu! Ekrem: Olur mu öyle şey? Kıyabilir miyiz biz dedeme hiç! Nisanur: Kıyamazsınız canım! Alt tarafı onu yedi sekiz kez kandırıp parasını aldınız! Bunda ne var dimii!!! Cenker: Nisanur abla, sen neden geldin? Nisanur: Siz neden geldiniz? Ekrem: Neşet hoca dedemin evini kiraladı, biz de eşyalarını taşımaya geldik. Nisanur: Demek istediğinizi aldınız, ev kiralandı. Ee, sıradaki planınız nedir? Neşet: Yeter ama! İyice çeneniz düştü sizin! İşime yarıyacağınız varsa elinizi çabuk tutun, hava kararmadan işi bitirelim. Nisanur: Temizlik yapmadınız mı? Neşet: Ben anlamam temizlikten falan... Ekrem: Aa, hocam ayıp ediyosunuz. Biz ne güne duruyoruz? Siz yeter ki isteyin biz sizin köleniz oluruz. Temizliğinizi de yaparız. Cenker: Ne diyosun oğlum! Ekrem: Şişşt, sus! Çaktırma! Hocanın suyuna gitmemiz lazım. Neşet: E hadi temizleyin o zaman. Ben de evdeki eşyalarımı toplamaya gidiyim. Neşet gitti. Ekrem: Aman maşallah maşallah! Benim hamarat ablam, titiz ablam, temiz ablam hocamızın evini de temizliycekmiş! Nisanur: Kim demiş? Yok öyle bişey! Cenker: Ama Nisanur abla... Nisanur: Bu sorumluluğu alırken bana mı sordunuz? Allah Allah! Siz niye bu hocaya yaranmaya çalışıyosunuz? Dedem bu evi hocaya kiralasın diye çok diretmiştiniz zaten. Ne yapmaya çalışıyosunuz siz? Ekrem: Hocamız sokakta kalmasın, üşütmesin, sonra çıkıp hutbe okurken sesi kısılmasın istedik. Fena mı ettik? Nisanur: Pek inandırıcı değil ama neyse... Ben eve gidiyorum. Ekrem: E temizlik? Nisanur: Birinin yemek yapması gerekiyo. Daha maydanoz alıcam ben, beni lafa tutmayın. Nisanur gitti. Cenker: Hadi temizle Ekrem! Ekrem: Of, sus ya! Cenker: Şu Cihan denen çocuğu mu çağırsak? Ee, hocadan o da ders alıcak, bi işe yarasın dimi? Ekrem: Afferin lan, bugün akıllı günündesin haa! =) ****** Sevil'in hafızası düzeliyordu yavaş yavaş... Ekremin gerçek sevgilisi olduğundan da şüpheliydi. Sevil: Bu çocuk benim sevgilimse bi fotoğrafı olmalı dimi bende? Çekmecelerine baktı, albüme baktı, bulamadı. Telefonunda bile yoktu. İnternete girdi, Facede ilişkisi yok yazıyordu. Ekremin profiline baktı, onunkinde de ilişkisi yok yazıyordu. Sevil: Nasıl olur ya? Hadi o çapkınlık falan yapmak istediyse de yazmadıysa anlarım da, ben niye yazmamışım? Off!! Düşündü, düşündü. O anlar gözünün önüne geldi. Kendisine araba çarptığı an... Arabada Ekrem de vardı. Nasıl olur? Hatırlamıştı! Çok sevindi. Evet evet, her şeyi hatırlıyordu. Sevil: Üniversiteyi kazanamadım, iş arıyodum o gün. Ekrem ve Cenkeri de tanımıyodum bile... Her şeyin bir anda aklına gelmesi çok tuhaftı, ama çok iyiydi tabi! Demek Ekrem yalan söylemişti ona. Bunun acısını çıkarmaz mıydı ama ondan! Ekremi aradı. Ekrem: Bu kızın da zamanlamalarına bayıldım ben ya! Açtı. Ekrem: Efendim hayatım? Sevil: (İçinden) Göstericem sana hayatı! Ekrem: Alo, Sevil? Sevil: Burdayım burdayım. Sen nerdesin? Ekrem: Napıcaksın? Sevil: Nerdesin? Ekrem: Bişey mi oldu? Sevil: Bak soruma soruyla cevap verme Ekrem, nerdesin! Ekrem: Şey, ben dışardayım. Sevil: Tamam, bana adresi ver şimdi. Ekrem: Niye? Sevil: Oraya geliyorum. Ekrem: Anlamadım, niye ki? Ben geliyim. Sevil: Adresi veriyo musun Ekrem?! Ekrem: E veriyim de gerek yoktu gelmene. Neyse, illa gelicem diyosan yaz, veriyorum adresi... Sevil yazdı. Sevil: Geliyorum, ayrılma bi yere... Kapattılar. Ekrem: Haydaaa! Ne terelelli bi kızmış bu ya! Daha yeni beraberdik, şimdi oraya geliyorum diyo. Cenker: Buraya mı geliyo? Ekrem: Anlamadım ki... Anormal bi kız! Cihan: Kim? Cenker: Sevgilisi... Ekrem: Ya oğlum herkese yaymasana, zaten sonumuzun nolucağı belli değil... ****** Sevil: Ekrem! Ekrem: Canım, hoş geldin. Bak biz de temizlik yapıyoduk. Sevil: Buraya niye geldiğimi merak etmiyo musun? Ekrem: Deli misin? Anlamadım zaten niye gelicem diye üstelediğini... Meraktan ölüyorum. Sevil: Yaptıklarının ve yalanlarının hesabını sormaya geldim YALANCI SEVGİLİM!!! Ekrem: Ne?! Cenker: Öğrendin demek? Sevil: Sen de bu işteydin dimi? BİRİCİK ARKADAŞIM!!! Cenker: Biz... Ekrem: Ben, her şeyi anlatabilirim Sevil... Sevil: Ben de neden şu çocuğa alışamadım diyorum. Neden yadırgıyorum diyorum. Meğer sevgilim sandığım kişi yalancı, dolandırıcı, pislik bi serseriymiş! Ekrem: Bak, kızmakta haklısın ama... Cihan: Bence de haklısın. Çünkü bu salakların kurbanı olan tek kişi sen değilsin. Ben de bunların kurbanı oldum. Sevil: Demek tek saf ben değilmişim. Siz insanların iyi niyetlerini suistimal ediyosunuz. Savunmasız, korunmasız bi anda onlardan faydalanıyosunuz, onları sömürüyosunuz. İğrençsiniz! Siz iki iğrenç insansınız! Cenker: Her şey Ekremin fikriydi, şöyle oldu... Ekrem: Cenker sus! Dinlemek isterse ben her şeyi anlatırım. Sevil: Anlatmanıza gerek yok, ben biliyorum. Sırf sizden şikayetçi olmamam için beni kandırdınız dimi? Cenker: Nerden anladın? Sevil: Sandığınız kadar saf olmama mı şaşırdın Cenkercim! Benim hayatım mahvoldu, üniversiteyi kazanamadım. Ailemin güvenini kaybettim. İşe başlamak zorunda bırakıldım, iş ararken bi kaza geçirdim. Dolandırıldım, kandırıldım. Ben bütün bu olanları nasıl toparlıycam söylesenize! Ha? Ekrem: Çok çok çok özür dilerim. Ben özür dilerim. Cenkerin suçu yok. Bende bütün hata... Sevil: En azından hatanı anlamışsın, bu da bişey! Peki beni kim kurtarıcak? Cenker: Seni biz dağıttık, toparlanmana yardımcı olabiliriz. Sevil: Allah korusun! Sizden bişey istemem ben! Bitti artık. İnsanlara güvenilmiyomuş, bunu da görmüş oldum dimi? Şu andan itibaren herkes kendi yoluna! Ekrem: Son sözün bu mu? Sevil: (Ekremi baştan ayağa süzdü.) Seni Allah ıslah etsin! Son sözüm bu! Seni Allah ıslah etsin! Sevil dönüp arkasını gitti. Ekrem: Naptım ben? Ben naptım? Aptalım ben, aptalım! Kaz kafalıyım ben! Cihan: Beni dolandırdığında da bu kadar üzülmüş müydün? Ekrem: Bu farklı tamam mı? Ben onu üzdüm. Cihan: Beni üzmedin mi? Ekrem: Ben onu hayal kırıklığına uğrattım. Cihan: Beni uğratmadın mı hayal kırıklığına? Ekrem: Ben onun duygularıyla oynadım. Cihan: Beni de önce güldürüp sonra ağlattın, sonra kızdırdın. Ekrem: Ben her şeyi mahvettim! Cihan: Beni de mahvettin! Ekrem: Oğlum sen de bi sus be! Kendini Seville bir tutmasana! Cenker: Niye, Sevilin ne ayrıcalığı var ki?! Ekrem: Sevilin... Sahi, Sevilin ne ayrıcalığı var ki?! Sadece söyledikleri çok dokundu be! Cihan: Ee, gerçekler acıdır! Ekrem: Bu kızı ben mahvettim, ben toparlıycam. Cenker: Nasıl? Ekrem Sevili aradı. Cenker: Noluyo oğlum, anlatsana! Sevil ağlıyordu, açmadı. Sevil: Allah senin belanı versin, pislik herif! Numarasını sildi. Ama Ekrem durmadı, aramaya devam etti. Sevil dayanamadı. Sevil: Ne be ne! Yine neyle kandırıcaksın beni?! Ekrem: Sana yardım etmek istiyorum. Sevil: Pek de yardımsevermişsin, yok valla, ben almıyım! Düş yakamdan, bana yeter! Ekrem: Üniversiteyi kazanmak istemez misin? Sevil: Üniversite mi? 6.BÖLÜM SONU
7.BÖLÜM FRAGMANI Sevil: Aldın sen dersini, yürü git! Ekrem: Ollllleyyy beee!!! Ayçin: İnsan olmak böyle bişey Ekremcim... Ekrem: Hocam üç alana iki bedava, nasıl promosyon ama? Cenker: O zaman sen git Ekrem! Neşet: Durun! [yorumlarınızı bekliyorum]
ümitkolik_mry
Cinsiyet :
Mesaj Sayısı : 6592
Rep gücü : 5842
Kayıt tarihi : 11/08/10
Nerden : Ümitin Yanından ♥
Kişisel İleti : Kantarcılar♥ Turan
Sevdiği Karekter :
Konu: Geri: AH KALBİM! <3 "Sen delisin, delisinn!" =) Çarş. Ekim 20, 2010 7:43 am
7.BÖLÜM Sevil: Üniversite mi? Ekrem: Üniversite... Sevil: Hıh, sen mi sokucaksın beni üniversiteye? Git Allah aşkına! Ekrem: Ben değil, Neşet hoca... Sevil: O kimmiş? Ekrem: Cenkerin, benim, bi de bugün gördüğün o yanımızdaki arkadaşın hocası... Sevil: Tamam ya, anlatma bana! Sizden ne hayır gelmiş ki birine, hocanızdan gelsin? Ekrem: Yapma, bu normal bi hoca değil. Bu Neşet hoca, bu dehşet bi hoca! Sevil: Ben yeterince dehşet yaşadım canım, sağ ol! Hadi kapat, bi daha da arama! Ekrem: Ya bak, sen değil miydin kazanamadım diye üzülen? Sen değil miydin okul hayatım bitti diyen? Sevil: Bendim, ama bırak da kendi meselelerimle kendim ilgileniyim. Ekrem: Sen de bırak da sana yardımcı olayım. Sevil: Kes sesini, pislik! Eksik olsun yardımın! Ekrem: Ne dersen de, haklısın. Ama beni de dinle. Neşet diyorum, dehşet diyorum, en başarısızları bile iyi bi yere sokuyo diyorum, bedava eğitim diyorum. Sevil: Bedava mı? Yoksa zavallı hocayı da dolandırıp bedava eğitim mi alıyosunuz? Yaparsınız siz valla... Ekrem: Bak o meseleleri karıştırma Sevil, sana yardımcı olayım. Sevil: Bunu gerçekten istiyo musun? O zaman beni bi daha arama! Ekrem: Tek istediğim sana yardım etmek, senin için bişeyler yapmak. Sevil: Ay sen ne merhametliymişsin ya! Hadi hadi, sana ayırıcak zamanım yok! Ekrem: Bi dinle... Sevil... Dıt dıt dıt dıt... Sevil kapatmıştı. Sevil: Salağa bak! Benim için bişeyler yapıcakmış! Ekrem mahcup bir şekilde eve döndü. Neşet de gelmişti. Neşet: Oo, bakıyorum kaytarmışsın. Ekrem: Hocam kusura bakmayın, acil bi mesele vardı. Neşet: Senin acil meselelerin hiç bitmez ki! Neyse neyse, hadi uzayın. Yeter bugünlük iş... Cenker: Eko, biz Neşet hocanın parasını ne zaman vericez? Ekrem: Valla para bankada duruyo. Ne zaman alırsak vericez. Cenker: Bankanın kapanmasına yarım saat var. Gidelim de çekelim parayı. Ekrem: Ya Cenko, sen tek gitsen... Benim işim var da... Cenker: Olur. Da ne işin var? Ekrem: Konuşuruz. Ben kaçıyorum. Neşet: Tabi, Behlül kaçar. Güle güle evladım. Ekrem Sevillerin kapısına geldi. Beklemeye başladı. Ekrem: Şimdi babası evdeyse... Ama nolucak ki? Beni biliyolar zaten... İçeri girip kapıyı çaldı. Semra açtı. Olanlardan haberi yoktu. Semra: Hoş geldin çocuğum, buyur? Ekrem: Sevile bakmıştım. Semra: İçerde, girsene. Ekrem: Yok ben girmiyim, iki dakika çağırır mısınız? Semra: Tabi, Seviiiill! Gel kızım, bak arkadaşın geldi. Sevil: Kim? (Ekremi gördü.) Arkadaşım? Semra içeri girdi. Sevil Ekremi bahçenin öbür köşesine çekti. Sevil: Niye geldin sen? Ekrem: Sana geldim. Sevil: Ciddi olamazsın! Anladık o kadarını, ne diyeceksin gene? Ekrem: Özür dilemek için geldim. Sevil: Kabul edilmedi, hadi yallah! Ekrem: Kendimi affettirmek istiyorum. Sevil: Affedilmedi, hadi yallah! Ekrem: Ya kızım sen de çok insafsızsın! Sevil: Ben insafsızsam sen nesin acaba! Ekrem: Seni düştüğün zor durumdan kurtarmak istiyorum. Sevil: Seni kim kurtarıcak bay Süpermen? Bas git oğlum, bi daha da yardım mardım deme bana! Senden yardım beklemiyorum. Ekrem: Ders? Sevil: Aldın sen dersini, yürü git! Ekrem: Ben dersimi çoktan aldım. Şimdi ders alma sırası sende. Sevil: Sen bana meydan mı okuyosun? Ekrem: Ne münasebet! Neşet hocaya şey edersen şey olur, sen de şey edersin diye şey ettim. Sevil: Ben şimdi seni şey edicem ama! Tövbe estağfurullah ya! Ekrem: Bedava ders, üniversite garantisi, daha ne istiyosun? Sevil: Ya sen ciddisin? Ekrem: Hele şükür anladın! Sevil: Hiç işim olmaz. Ekrem: İyi, sen yarın gider kendine iş ararsın. Sonra iş hayatına atılırsın. Bi sonraki evre de evlilik evresi... Sevil duraksadı, düşündü. Sevil: Ne zaman sizin şu ders? Ekrem: Ollllleyyy beee!!! ****** Ayçin: Efendim hayatım? Sevil: Ekremle Cenker denen ipsizlerin nolduğunu öğrendik. Ayçin: Efendim? Sevil: Beni kandırmışlar. Onlarla önceden en ufak bi tanışıklığım yok. Yani sevgili mevgili de yok! Ayçin: Ne ne ne?! Sevil: Aynen öyle canım. Ama kendini affettirmenin yolunu buldu Ekrem. Ben artık ders alıyorum. Ayçin: Nasıl yani? Böyle bişeyi nasıl affedersin? Sevil: Affettiğimi de nerden çıkardın? Gerizekalının teki işte! O benim umrumda bile değil, cehennemi dibine kadar da yolu var! Ben kendimi düşünüyorum. Üniversiteyi kazanmanın derdindeyim. Ayçin: Nasıl kazanıcakmışsın? Sevil: Kazanıcam, öyle bi hoca varmış ki, mucize gibiymiş. En başarısızlar bile en iyi yerlere giriyomuş. Bu sefer olucak, kazanıcam. Ayçin: Ee, annenler ne dediler bu işe? Sevil: Olamaz! Ben onları hiç düşünmedim. Ayçin: Öğrenirlerse okutucaklarını sanmam. Sevil: Sanmam değil, okutmazlar zaten. Kapandı o defter. Yani onlar için... Ayçin: Keşke ben de olabilsem... Sevil: Ol... Ayçin: Nasıl olayım? Sevil: Sen de derse gel. Ayçin: Ay yok artık! Bende para ne gezer? Sevil: Sen de bedavadan gir derslere. Ayçin: Nasıl olucakmış o? Sevil: Sen orasına kafa yorma. Gelmek istiyo musun? Ayçin: İstiyorum tabi ama ailem? Sevil: Okumak isteyen engel tanımaz Ayçincim, bu sözümü unutma. Ben Ekrem salağını arıyım da senin de gruba dahil olduğunu söyliyim. Hadi canım, sana iyi geceler. Ayçin: Öptüm canım... Kapattılar. Sevil Ekremi aradı. Ekrem: Allah Allah? Gece gece hayırdır? Efendim? Sevil: Artık derslere Ayçin de geliyo. Ekrem: What?! Ne diyosun kızım sen?! Sevil: Duydun. Ayçin de derslere geliyo. Ekrem: Ya biz Neşete senin geliceğini bile söylemedik, Ayçin ne ayak? Sevil: Bak, hayatında ilk kez doğru bi insan gibi davrandın, bana bi iyilikte bulundun. Ama başladığın işin sonunu getir. Ayçin de gelicek diyosam gelicek! Ekrem: E Neşeti sen ikna edersin o zaman. Sevil: Yok, ben almıyım. Sen ilgileniyosun böyle işlerle. Sana kolay gelsin. Ekrem: San... (Kapattı.) Deli ya, vallaha deli! Bu kız vallaha deli ya! ****** Ders günü... Beşlimiz bir araya geldi. Ekrem: (Ayçine) Sen baloya geldiğini falan sandın galiba. Bu ne kılık kızım? Ayçin: İnsan olmak böyle bişey Ekremcim, daha önce insanlık kelimesini duymuş muydun? Hani anlamını falan biliyo musun? Ekrem: Ya kızım bi git, iki arkadaşın ikisi de ayrı manyak ya... Sevil: Sen kendine bak be! Bi gram aklın var, onu da böyle kurnazlıklara dolandırıcılıklara harcıyosun. Bi de konuşuyosun! Ekrem: Bi gram mı? Sevil: Ne bekliyodun? Bi kilogram falan mı? Cenker: Hadi çocuklar, geldik. Geldiler. Kapıyı çaldılar. Neşet açtı. Ekrem... Cenker... Cihan... Tamam! Bu iki kız da kim?! Neşet: Bunlar kim? Ekrem: Hocam üç alana iki bedava, nasıl promosyon ama? Neşet: Oğlum kafayı mı yediniz siz? Bana sordunuz mu getirirken? Sevil: Ders almaya geldik. Neşet: Buraya ders almak için geliceksin zaten evladım, aklı başka bi yerde olan gelmesin. Cenker: O zaman sen git Ekrem! Ekrem: Sus lan! Neşet: Hadi bakalım kızlar, siz dışarı... Ayçin: Aa, niye be! Sevil: Hoca fazla öğrenciyle uğraşamaz, kolaya kaçar. Ekrem: Şişşt, kızım, ağır ol! Sevil: Ne? Yalan mı? Öyle değil mi hocam? Biz size fazlayız, siz bizimle uğraşamazsınız. Fazlaya gelemezsiniz. Çünkü siz beş tane öğrenciyle başa çıkmaktan korkuyosunuz. Dimi hocam? Ekrem: Ne diyo yaa? Sevil: Hadi Ayçin, yürü gidiyoruz. Neşet: Durun! 7.BÖLÜM SONU
8.BÖLÜM FRAGMANI Ayçin: Ayy, protesto ederim valla! Neşet: Kızım sen Türkçe nedir biliyo musun? Daha önce gördün mü? Cenker: Hocam siz musakka yapmayı biliyo musunuz? Ekrem: Allah'ım Ya Rabb'im, millet deliye hasret, biz akıllıya! Sevil: Ay tek işimiz sendin biliyo musun? Cihan: Kız dedi ya, kim bu kız? 8.BÖLÜM ÖZETİ Gençler derslere girmeye başlamıştır. Yalanlar ve gizli işler birbirine dolanır. Cihan abisinin kendisinden bir şeyler gizlediğini sezinlemeye başlamıştır. Ayçin sürekli yalan söylüyordur. Her şey karma karışık giderken bir iş daha açılır ve Neşet ortadan kaybolur.
ümitkolik_mry
Cinsiyet :
Mesaj Sayısı : 6592
Rep gücü : 5842
Kayıt tarihi : 11/08/10
Nerden : Ümitin Yanından ♥
Kişisel İleti : Kantarcılar♥ Turan
Sevdiği Karekter :
Konu: Geri: AH KALBİM! <3 "Sen delisin, delisinn!" =) C.tesi Ekim 23, 2010 3:22 am
Ptsi Eyl. 02, 2024 11:15 pm
Cinsiyet
Mesaj Sayısı
Rep gücü
Kayıt tarihi
Nerden
Kişisel İleti
Sevdiği Karekter
Konu: Geri: AH KALBİM! <3 "Sen delisin, delisinn!" =) 
