harika ötesi olmuş mükemmel hemen devamını istiyorum ben yaaa

''sana aşık olmaya çalışıyorum'' ?
cidden tuhaf bi cümle kurmuş ama güzel olmuş bölüm (:
hadi ama devaaam lütfenn

cok güzel olmuş

süper devam

Ben: Neden geldin?
Sevil: Gideyim mi?
Ben: Hayır tabi ki. Ama bir sebebi olmalı. Dün konuştuklarımızdan, düşündüklerinden hiç bahsetmiyosun. Hiçbir şey olmamış gibi davranıyosun.
Sevil: Sana aşık olmaya çalışıyorum.
Ben: Ne?

keşke söylemeseydin
muhteşem olmuş devammmmm

devam et cnm
lütfenn...
merakta bırakma bizi
yeni bölümü bekliyoruz...

8.BÖLÜM
Aşkın Önündeki Duvarlar

EKREM*

Ben: Sevil...
Sevil: Hı?
Ben: Neden geldin?
Sevil: Gideyim mi?
Ben: Hayır tabi ki. Ama bir sebebi olmalı. Dün konuştuklarımızdan, düşündüklerinden hiç bahsetmiyosun. Hiçbir şey olmamış gibi davranıyosun.
Sevil: Sana aşık olmaya çalışıyorum.
Ben: Ne?
Sevineyim mi üzüleyim mi bilemedim. Önce güldüm, sonra anlamsızca baktım.
Sevil: Yani demek istediğim...
Ben: Aşkın ne olduğunu biliyo musun sen Sevil?
Sevil: Ümit özür dilerim benim kastettiğim farklı bir şeydi.
Ben: Neydi? Bana aşık olmak için özellikle çabalaman gerekmez. Aşk kalpte olucak. Senin bu yaptığına ne demeliyim şimdi ben?
Sevil: Sana aşık olmaya çalışıyorum derken, senin aşkına karşılık vermek istiyorum anlamında...
Ben: Harika! Bak benim istediğim tabi ki buydu ama böylesi değildi. Sen bana, sadece gözlerime bakarak aşık olmalıydın. Ben bunu isterdim anlıyo musun? Bana aşık olmak için geldin buraya. Bana aşık olmak için yaptığım ufacık bir omleti öveceksin, beni gözünde süslemek için. Her hareketim senin için kıymetliymiş gibi yapacaksın, öyle düşünmesen de. Çünkü kendini buna inandırmaya çalışacaksın değil mi? Bana aşık olmak için! Nasıl bir saçmalık bu? Ben senin aşkına nasıl güvenicem?
Sevil: Ekrem! Ben seninle oyun oynamıyorum. Seni kandırmıyorum da. Açık açık söyledim işte. Evet sana aşık olmak istiyorum, ama neden bir düşün. Çünkü sen başkasın. Sen beni etkilemeyi başardın. Sen benim istediğim erkektin. Yapbozun tek parçası kaldı, o da aşk. Seni kaybetmek istemedim ve bu yüzden sana aşık olmak istedim. Hem bu kötü bir şey değil ki. Özel bir çaba da gerektirmiyo. Seninle biraz daha fazla vakit geçirmek istedim. Sana alışmak, bağlanmak. Güneyden sonra benim için çok zor olacak. Güvenmek ve bağlanmak kolay şeyler değil. Anladın mı? Sana bağlanmak için yapmıştım bunu. Üstelik bunu mecbur olduğum için değil, istediğim için yaptım. Sana aşık olmak istedim. Bunun için kendimi zorlamadım. Anlıyo musun?
Ben: Evet, anladım. Ama ne gerek var böyle bir şeye?
Sevil: Bilmem. Çok zor benim için aşık olmak. Destek kuvvet lazım.
Tatlı tatlı güldü. O gülünce bütün sinirim uçup gitti.
Ben: Beğendin yani omleti?
Sevil: Kendimi inandırmak için söylemiyorum, süper.
Ben: Harika. Çekimlere bir buçuk saatimiz var, bir şeyler yapmak ister misin?
Sevil: Olur, napalım?
Ben: Çıkalım biraz dolaşalım. Sahile falan gidelim.
Sevil: Olur, hadi.

SEVİL*

Ekrem'le beraber dışarı çıkmıştık. Her şey yolunda gidiyordu. Ben beni bekleyen aksilikten habersizdim. Aksilik değil, felaket demem gerekirdi.
Ekrem'le sahile indik, biraz yürüdük, sonra oturduk. Arkamızda siyah bir otomobilin bizi takip ettiğini fark etmemiştik.
Sohbet etmeye başladık. Çekimlerden falan bahsettik. O sırada arkadan gelen birisi yanıma koyduğum çantamı kapıp kaçmaya başladı. Ben şaşkınlıktan bağırdım ve öylece Ekremin ok gibi yerinden fırlayışını seyrettim. Ekrem ve peşine düştüğü adam gözden kayboldular. Ben tereddütle beklerken, birisi yanıma oturdu.
Başımı çevirip baktığımda şok olmuştum.
Ben: Güney!
Güney: Benden kurtulabileceğini mi sanmıştın?
Ben: Rahat bırak beni, defol burdan!
Güney: Bak ben senin gibi elli tanesini cebimden çıkartırım tamam mı? Şimdi beni iyi dinle. O Ekrem denen zibidiyle set dışında görüşmeyeceksin!
Ben: Sen... Sen kimsin ya? Sen kendini ne sanıyosun? Terbiyesiz! Haddini bil tamam mı? Sınırları zorlamaya başladın! Benim hayatımdan sana ne! Hem Ekremle görüşmesem de bir daha asla sana dönmem Güney! Ellerin bomboş kalır! Benden bir şey umma! Aynı hatayı ikinci kez yapmam. Artık korkum da yok!
Güney: Neden yok acaba? Sen o herife güveniyosun da ondan yok! Ama ona da o kadar güvenme! Her an ellerinden kayıp gidebilir!
Ben: Ruh hastası! Git tedavi ol, bir şey yap, ama insanlara böyle zarar verme!
Daha önce kaç kez ailesiyle konuşmuştum ama Güney'in deli olmadığını söylemişlerdi. Ben de ruhsal dengesinin bozuk olduğunu söylemiştim. Onlar da bana çıkışmışlardı ve Güney'in aklının başında olduğunu söylemişlerdi. Güney'de gram akıl varsa ben de hiçbir şey bilmiyorum!
Güney: Sen benden korkmuyosun, bense hiç kimseden korkmuyorum! Üstelik o ödlek sevgilin seni benden koruyamaz. Çünkü benim gücüm karşısında kendini bile koruyamayacak!
Ben: Ekremden uzak durucaksın!
Güney: O da senden uzak durucak o zaman! Yok öyle şey! Seni benden aldı o! Bedelini ödemeli.
Ben: Manyaksın sen! Seni polise vericem.
Güney: Neden? Ben ne yaptım ki? Adam öldürmedim bir şey yapmadım.
Ben: Beni ne kadar dövdüğünü hatırla rezil herif! Şimdi de ettiğin tehditler!
Güney: Ee, hiç delilin var mı peki? Yok. O zaman bana kafa tutma. Şikayet ettiğinle kalırsın, bir işe yaramaz!
Elim kolum bağlı kalmıştım. Korkusuz kız rolü oynamalıydım.
Ben: Sen benim için bittin. Hem kafamda, hem kalbimde. Ekremin bunula ilgisi yok. Hem o benim sevgilim değil. Onu bu işe karıştırma. Senin derdin benimle. Seni bıraktım diye kızıyosun bana. O zaman biraz insan gibi davranmaya çalış! Sen de ne yürek var ne akıl! İnsanlık denen hiçbir şey yok! Bu yüzden bıraktım seni. Ekremden ne istiyosun?
Güney: Bana sevgilini korumaya çalışma! Dönüp dolaşıp geleceğin yer yine ben olucam!
Yaptıklarım işe yaramamıştı. E tabi, babasının adamları vardı. Benden katbekat güçlüydü. Benden korkması imkansızdı.
Ben: Sen benden ne istiyosun?
Güney: Ekremden ayrılacaksın.
Ben: Aramızda bir şey yok ki zaten.
Güney: Birbirimizi kandırmayalım. Basbayağı sevgilisiniz. Ya da sevgiliydiniz diyelim. Çünkü geçmişe mazi derler. Bundan böyle benimsin!
Bu sözü söyler söylemez güçlü bir şekilde tutup beni dudaklarımdan öptü. Engel olmaya çalıştım ama karşı koyamadım.
-Sevil!
Sesi tanımıştım. Güney de durduğunda başımı çevirip baktım. Ekrem, elinde çantam, kırgın bir ifadeyle bana bakıyordu.

8.BÖLÜM SONU

süper ya bayıldım devam et cnm

Süepr bayıldım (:
Bir bölüm daha eklermisin ki *

Çoooooook güzel olmuşşş O güneyi dövmek istiiorummm ekremde hmn bilip bilmeden gitmesin sevil herşeyi anlatsn ekremee

ÇakıL. demiş ki:

Süepr bayıldım (:
Bir bölüm daha eklermisin ki *

Yok canım ya daha yazamam test çözcemm

süperrr

SÜPERR

ayy çok kötü oldum yaaa =( süper olmus tatlım dewam =)

SevdaEkrem. demiş ki:

Süper olmus canim
Güney'le Ekrem kavga etsin, sonra Ekrem onu yola itsin, bi araba gelip o deliyi ezsinde herkes kurtulsun artik :D

aynen katılıyoruum!!!

ay ne kadar heyecanlı ekrem şimdi ne yapıcak devam

Çook güzel oLmuş BayıLdıım (:

oh my God!!!
naptın sen???
(ama çok güzel yazmışsın)

ayy çok süper olmuş çok güsel ellerine sağlık:)
ama ben güneye sinir oldum yaa!!gıcık şey! ekremde hemen yanlış anlar şimdi ya of ayıkla pirincin taşını:/
y.b heyecnla ve merakla bekliyorum.d

9.BÖLÜM
Yanlış Tercih
SEVİL*
Neye uğradığımı şaşırdım.
Ben: Ekrem!
Tam yerimden fırlamış gidiyordum ki Güney kolumdan tutup durdurdu ve o da ayağa kalktı. Sonra elimi tuttu. Ekrem çantamı yere bırakıp umursamaz bir şekilde gitti.
Ben: Ekrem!
Güney: Bırak şu lanet herifi! Burda kal.
Çantama doğru yürüdü. Ben de fırsat bu fırsat Ekrem'in peşinden koştum.
Ben: Beni dinlemiyosun bile!
Ekrem hiç bakmadı, çok kızmıştı. O sırada Güney bileğimden sertçe tutup çekti beni. O siyah arabaya doğru sürükledi.
Ben: Bıktım senden bıktım, anlıyo musun?
Beni arabaya oturttu, kendisi de oturdu. Gaza bastı, son sürat ilerliyorduk.
Ben: Çekimlerim var benim, sete gitmem lazım.
Güney: Umurumda değil!
Ben: Sen de benim umurumda değilsin Allah'ın cezası! Ne istiyosun ne? Yetmedi mi çektirdiğin çile?!
Güney: Çile öyle mi? Çile mi çektiriyorum ben sana?
Ben: Bir de soruyosun! Sen insan değilsin! Ekremi öldürmekle mi tehdit ediyosun beni?
Güney: Gerekirse evet!
Ben: Bu kadar kör olamazsın, seni sevmiyorum, bunu görüyosun! Seni sevmeyen biri için neleri göze aldığının farkında mısın? Değer mi?
Güney: Senin için değer Sevil! Senin için her şeyi göze alırım! Seni ne kadar çok sevdiğimi anlamıyo musun?
Ben: Anlamıyorum! Çünkü benim için hiçbir şey ifade etmiyosun! Bana zarar veren, canımı yakan eski sevgiliden başka hiçbir şey değilsin benim için! Hatta sen sevgili de olmadın hiçbir zaman! Zorbanın tekisin, beni esir ettin kendine bunca zaman! Yine aynı şeyi yapmak istiyosun! İzin vermeyeceğim!
Güney: Senden izin almadım küçük hanım!
Ben: Nereye götürüyosun beni?
Güney: Korkma, seni kaçırmıyorum. Buna gerek de yok gerçi. Sana ulaşmak zor değil.
Arabayı durdurdu.
Güney: Senden tek bir şey istiyorum. Ekremi bırak, bana dön.
Ben: Ekremle aramda bir şey yok! Varsa da bu seni hiç ilgilendirmez! Bu benim hayatım, hayatımı etkileyecek kararları sen mi vericeksin?
Güney: Beni bir kalemde silip atıyosun, başka ne yapabilirim?
Ben: Benden vazgeç. Psikoloğa git, bir şey yap, ama benden uzak dur.
Güney: Niye zamanımızdan çalıyosun sevgilim? Bunları yeterince konuşmadık mı? Bitti. Bu mevzuları kapatalım.
Ben: İnebilir miyim?
Güney: Hayır.
Ben: O zaman beraber inelim, araba beni boğdu.
Güney: Tamam.
Beraber indik.
Ben: Seni polise veririm. Anladın mı? Seni polise şikayet ederim. Artık kaybedicek bir şeyim de kalmadı. Giden gitti. Bir zamanlar beni darp ettiğini, şimdi bana musallat olup beni rahatsız ettiğini, beni tehdit ettiğini... Her şeyi anlatırım.
Gülmeye başladı. Sinirlenmiştim.
Ben: Sen delisin! Manyaksın sen!
Güney: Deli falan değilim. Merak ettiğim, ne kazanırsın ki? Şu az önce söylediğini polise de söylersin. Güney deli dersin. Sonra beni hastaneye yatırırlar. Tabi o sırada senin Ekrem tek kurşunla vurulmuş. Kim vurmuş acaba? Güney mi vurmuş? Sorun değil, Güney deli nasılsa. Altı ay yediğim önümde yemediğim arkamda yatarım hastanede. Sonra basarım parayı, çıkarım. Sen de vicdan azabınla yanıp tutuşursun. Ekremin ölümüne sebebiyet verdiğin için...
Ben: Vay be! Kurgunu da yapmışsın!
Güney: Seç şimdi. Ya ben, ya o? Ama unutma, onu seçersen pek fazla kalmaz yanında.
Kaçıp gitmek istedim.
Ben: Sete gitmem lazım.
Güney: Şimdi seçimini yap. Ekremi görünce fikrin değişir biliyorum, işte bu yüzden şimdi söyle. Ben mi, o mu?
Sesim titremeye başladı. Ekreme kıyamazdım ki...
Ben: Biliyosun zaten...
Güney: Ben mi, o mu?
Ben: Sen...
Yüzüne geniş bir gülümseme yayıldı.
Güney: Çok mutlu olucaz sevgilim. Hadi gel, seni sete bırakayım.

EKREM*
Hayal kırıklığı, acı, öfke, kalp ağrısı... Hepsini birlikte yaşıyordum. Nereye gittiğimi bilmeden yürümeye başladım.
"Sana aşık olmaya çalışıyorum!"
Nasıl bir cümleydi bu? İyi bir şey miydi söylediği, kötü bir şey miydi? Güney'le olan birlikteliğinden pişmandı hani? Neydi bu yaptığı? Oyun mu oynadı benimle?
Oyunculukta benden üstün olduğunu kabul etmiştim. Nasıl da kandırmıştı beni! Hesabını sormalıydım, ama nasıl? Üzgünlüğümü, kırgınlığımı gizlemeliydim. Kızmalıydım.
Sete geldim bir süre yürüdükten sonra. Sevil yoktu. Kostüm hazırlıkları tamamlandı. Sevili bekliyorlardı. Ben de senaryoya çalışıyordum. Aklım hiçbir şey almıyordu.
O sırada Sevil geldi. Yüzü bembeyazdı. Göz göze geldik. Sert bir bakış fırlattım. Özür diler gibi baktı. Paltosunu çıkarıp rejideki arkadaşlardan birine uzattı.
O sırada arkasında bir adam belirdi. Elini Sevilin beline koydu, bir şeyler söyledi, uzanıp iki yanağından öptü ve gitti...
Ve o adam Güney'di...
9.BÖLÜM SONU

çok harika ya süpersin devamını sabırsızlıkla bekliyorum o kadar güzel yazmışsınki mükemmelin ötesinde