ARKADAŞLAR DİĞER KONU BAŞLIĞIM KİLİTLENMİŞ. VE 2.SİNE GEÇİLMİŞ.ORDADA BAŞLIĞI DEĞİŞTİREMİYORUM... O YÜZDEN 3.YÜ AÇTIM VE 24.BÖLÜMDEN İTİBAREN BÖLÜMLERİ BU BAŞLIK ALTINDA KOYMAYA DEVAM EDECEĞİM...
En son ƒєянαη* tarafından Perş. Haz. 28, 2012 9:45 pm tarihinde değiştirildi, toplamda 5 kere değiştirildi
(Hepsi çantalarını omuzlarına alırlar ve ayağa kalkarlar.Kantinden çıkarlar ve okulun dışına doğru yavaş yavaş yürümeye başlarlar arkalarından bir ses) x:DURUNN.!! (Ekrem, Cenker ve Cihan birden gözlerini büyültürler ve sadece kendilerinin duyabiliceği şekilde.) Cenker:Şimdi yandık.Ekrem:Hay sıvıyayım yaa.Cihan:Gider ayak sırasıydı sanki.Sevil:Kimki O.? X:ARKANIZI DÖNÜN.! (Ekrem Sevile bakarak.) Ekrem:Okul müdürü.Sevil:Eyvah.! Ayçin:Tamam sakin olun.(Hepsi suçlu bakışlarla arkasını dönerler ve müdüre bakarlar.Ekrem müdüre bakıp gülümser.) Cenker:Hocam birşeymi diyicektiniz.? Müdür:Bu kızlar kim.? Cihan:Onlar bizim arkadaşlarımız.Müdür:Kuralları biliyorsunuz bu okulda okumayanlar okula giremez.Cenker:Evet.Biliyoruz.Müdür:O zaman kurallara hiç bir zaman neden uymuyorsunuz siz.Bütün yıl sizin haşarılık kavgalarınız ve başıma açtığınız işlerle uğraştım.Ekrem:E hocam ben konuşabilirmiyim.Müdür:Konuş.Ekrem:Bu kızlar aslında şey.Yane.Müdür:Yane.Sevil:Yane.Ekrem:Hah.Onlarda Yıldızlar Lisesinin Futbol takımında oynadılar.Ekrem aslında Ezgiyle felan böyle arkadaş olmuşlar beraber antireman yaparız diye düşünmüşler ve okula gelmişler.Tabi Ezgilerde bu gün okulda yok.Bizide Ezgi tanıştırmıştı onlarda buranın yabancısı olunca yanlız bırakmıyalım dedik biraz sohbet ettik tamda okuldan yolluyorduk.(Cenker Ekremin kulağına eğilir.) Cenker:Bi nefes al abicim.(Diğer taraftanca Ekremin kulağına Cihan eğilir.) Cihan:Sen 5 saniye içinde ne güzel roman yazdın öyle Senarist felan olmalısın.(Ekrem sessiz bir şekilde ikisine birden.) Ekrem:Sussanıza oğlum başımız belaya giricek.(Müdür kızlara bakar ve daha sonra Ekreme döner.) Ekrem:Aferin diğer Okullarlada iletişiminiz olsun her zaman.(Müdür kızlara döner.) Müdür:Meraba kızlar.Okulumuza gelmenize memnun olduk.Akif bey benim çok yakın arkadaşım aynı zamandada meslektaşımdır.Selamlarımı söylersiniz.Sevil:Peki Efendim.Söyleriz.(Müdür ayçine döner ve gülümser.) Müdür:Seni tanıdım ben.Bizim okulun ayaklı gazetesiyle beraber gördüm voleybol ve okulun basketbol maçında.Futbolda görmedim ama.(Ayçin gülümser ve.) Ayçin:Evet efendim Tuğçe çok yakın arkadaşım olur benim genelde maçlara beraber gideriz ve haberleri güzelce beraber topluyarak açtığımız sitelerde yayınlıyoruz.Futbol maçında ben oynadığımdan dolayı görememişsinizdir. Müdür:Evet Tuğçenin okul adına açtığı siteye baktım gerçekten güzel ilgileniyorsunuz.Bu arada siz 1.olmuştunuz tebrik ederim.(Müdür Ayçin Sevil ve Zeynepin elini sıkar.Bu aradada müdürün telefonu çalar.Telefonu eline alır.) Müdür:Neyse çocuklar siz gidebilirsiniz.(Hepsi arkasını dönüp okuldan çıkıcaklarken.) Müdür:Ekrem.? Ekrem:Efendim hocam.? Müdür:Gözüm üzerinde.Okul bitene kadar rahat dur.(Ekrem yutkunur.) Ekrem:Peki hocam.(Ekrem,Sevil.Cihan,Cenker ve Ayçin kendilerini okulun kapısından dışarı atarlar.) Cenker:Ohh.Ucuz kurtulduk.Zeynep:Ekremin sayesinde 5 saniyede senaryo yazdı.Ekrem:Zekiyimdir ben.Sevil:Böylece ne kadar kolay yalan söyliyebiliceğinide anlamış olduk.Ekrem:Niye ya ben yalan söylememki.Cihan:Çarpılıcaksın Ekrem sus.Ekrem:Yane zor durumda kalmadığım sürece.Cenker:Sevilcim sana tüyor.Ekrem yalan söylediği zaman bir kaç saniye sessizlik hasıl olur.İlk kelimelerini kekeler vede birden hızlıca anlatmaya başlar.Bir elide genelde cebinde olur.Ekrem:Oğlum sussana ya.(Sevil ikisine bakarak gülümser.) Ayçin:İyi yane kurtulduk ya sevindim.Bir an Sude denen salağın ispitlediğini sanmıştım.Zeynep:Aynen.Cenker:Neyse kapatalım bu konuyu.Şimdi Seville Ekrem dükkana gidicekler tamam.Bizde evemi gideceğiz hemen.Zeynep:Ya boşa o kadar yol geldik bence gelmişken birşeyler yapalım beraber biz akşama döneriz.Ayçin:Ya bence ailelerimize uğrışalım.Özlemişlerdir günlerdir görüşmüyoruz.Cenker:Haklısın.Bende eve gideceğim.Cihan:O zaman 4 saat sonra otobüs durağında buluşalım.Sevil:Aslında bende eve uğrasaydım.(Sevil saatine bakar ve Ekreme döner.) Sevil:Aslında bizim çalışma saatimizide 4 saat var bizde uğrasak sonra seninle beraber karşıya geçelim.(Ekremin yüzü biraz düşmüştür evden kapıyı çarpıp çıktığı gün aklına gelmiştir.) Ekrem:Tamam peki.Ayçin:Tamam biz ayrılalım o zaman Zeyneple burdan.Evlerimiz yakın birbirine.Cenker:Durakta görüşürüz.Ayçin:Tamam.(Cenker Ekremin yanına gelip elini omzuna koymuştur.) Cenker:Üzülme be oğlum.Düzelicek.İstersen sende benimle gel.(Ekrem birden üzgün halden çıkar ve) Ekrem:Yok çekemem şimdi ben sizin candanla kavganızı.Cenker:Hemen dalga geç hemen.Hiç vakit kaybetme sen zaten.(Cihan bıyık altından sırıtarak Cenkere bakar.Ekremde birden ciddileşir.) Ekrem:Yok ben gelmiyeceğim.Bir yerde oturur belkerim Sevili daha sonrada geri döneriz biz.Cenker:Tamam akşam evde görüşürüz.Ekrem:Görüşürüz.Naile teyzeye selam söyle.) Cenker:Söylerim. (Cenkerle Cihan arkasını dönerek yürümeye başlarlar.Seville Ekrem tek kalmıştır.Sevil biraz üzgün bir şekilde Ekreme bakıyordur aynı şey kendisininde başına gelmiştir ama onun ailesi dayanamamıştır.Ekrem Sevile döner ve zorla gülümsemeye çalışır.) Ekrem:E ne tarafa gidiyoruz.? (Sevil masumca gülümser.) Sevil:Burdan. (Yürümeye başlarlar.Sesssizlik çökmüştür konuşmuyorlardır.Sevil sonunda dayanamaz.) Sevil:Ya üzülme eninde sonunda düzelicek.(Elini Ekremin koluna koyar.Ekrem kafasını çevirip Sevilin eline bakar ve daha sonra Sevile dönüp bakar.) Ekrem:Sanmıyorum.Sevil:İstersen sende annene uğra.Onun hiç bir suçu yok vede seni çok özlemiştir.Anneler oğullarına çok düşkün oluyorlar.Ekrem:O gün benim tarafımda olmadı bana hak vermedi.Sevil:Arada kalmıştır öyle düşünme.Aslında deden seviniyordur bile.Kendini üzmemelisin.Hem bak işinde var para sorununda yok.(Ekrem gülerek Sevile bakar.) Sevil:Ne.? (Ekremde gülümser.) Ekrem:Senin yüzünden az kalsın işim olmuyordu cadı.Sevil:Napıyım benim o işe ihtiyacım vardı o zaman tabiki kendimi savunucaktım Ekrem şanticiğim :D .Ekrem:Bak yaa.Hemen laf sok sen zaten Sefilcim.(Ekremle Sevil gülmeye başlamışlardır ikiside birbirlerine bakıyorlardır.) Ekrem:Ya bu kadar tesadüf olabilirmi ya.Üstüne aynı sitede oturuyor çıktık üstünede alt komşum çıktın.Sevil:Demekki olabiliyormuş.(Sevil gözlerini kısarak ve gülümser bir ifadeyle Ekreme dönüp bakar.) Sevil:Ayrıca Dükkanada siteyede ilk ben geldim.Sen sonradan geldin.(Ekrem gülümseyerek Sevile bakar.) Ekrem:Bela çeken bir yapım vardırda.Bela nerdeyse oraya giderim her zaman.Yada bela önüme çıkar.Sevil:Beamıyım yane şimdi ben.Ekrem:Eh yane.(Sevil sinirle çantasını Ekremin kafasına geçirir.Ekremde Sessizce gülmeye başlar.) Sevil:Asıl bela sensin be yapıştın bana, bırakmıyorsun.(Ekrem Sevile bakarak çapkınca bir bakış atsr.) Ekrem:Tabi bırakmam.(Sevil biraz sinirli bir şekilde Ekreme bakar daha sonra önüne döner.Ekrem birden Sevili iki kolundan tutup kendine döndürür ve hızlıca yanağından öper ve birden geri çekilir.Sevil şaşkınca hemen etrafa bakar ve Ekreme döner.) Sevil:Napıyorsun ya gören felan olucak.Ekrem:Ama sen çok tatlısın.Sevil:Devamlı öpüp duruyorsun.Ekrem:Devamlımı.? Valla kuru iftira.Sevil:Hı dün ben öptüm demi.? Ekrem:Evet sen öptün.(Ekrem gülerek sevile bakar.Sevil açntasını tekrardan Ekremin kafasına geçirir.Yavaşça.) Sevil:Ne zaman öpmüşüm ben seni be yalancıya bak.Ekrem:Ansansörde öpen bendim dimi.? (Sevil birden duraksar ve Ekreme bakar tekrardan.) Sevil:Ya sen.Ya sen.(Ekrem gülerek.) Ekrem:Ya ben ne.? Sevil:Ben dün akşamdan bahsediyorum.Ekrem:E tamam sen kararmı verdin.? Sevil:Ekrem.! Ekrem:Tamam tamam sustum.(Ekrem gülerek bakmaya devam eder.) Sevil:Ne sinir şeysin sen öyle ya.Deli ettin beni.Ekrem:Kabul et sevimliyim ama.Sevil:Öf.(Sevilin evinin önüne gelmişlerdir.) Sevil:Geldik.Ekrem:Tamam gir.Sevil:Sen.? Ekrem:Bende ilerdeki kafede otururum.Sevil:Ya baksana benim aklıma fikir geldi.Ekrem:Ne.? Sevil:Hadi gel seni annemle tanıştırıyım.Ekrem:Ne.! Hayatta olmaz.Sevil:Hadi ya gel nolucak yemezler seni.Ekrem:Hayır olmaz.Sevil:Niye.? Ekrem:Üniversiteye başladığımızda tanıştırırsın.Sevil:Ha diyorsun Üniversiteliyim karizmam çizilmez.Ekrem:Ne alakası varya.Şimdi düşün annen sana kızmıyıcakmı.? Bu çocuk kim diye.? Aynı işte çalışıyorum diyemezsin.Üst komşum diyemezsin.Sevgilimde diyemezsin.Hadi yalancıktan sevgilimde.O zamanda seni git sevgili bul diye göndermedik okuman için çalışman için gönderdin demezlermi.? Sevil:Yane haklısın.Ekrem:Haklıyım tabi.Sevil:Buda işine geliyor.İyi o zaman sen git ilerideki kafede bekle bende kısa zaman içinde gelmeye çalışırım.Ekrem:Tamam.Görüşürüz.(Ekrem kafeye girder ve bir masaya oturur.Sevilde evin bahçesine girmiş ve zili çalmıştır.Çalıyordur çalıyordur açan olmamıştır.Sonunda annesi kapıyı açmıştır.) Semra:Sevil. (Hemen sarılmıştır.) Sevil:Annecim.Semra:Nasılsın kızım iyimisin.Hadi geç içeri.(Salona geçerler.) Semra:Okul nasıl gidiyor derslerin nasıl.? Alışabildinmi.? Bak yemene içmene dikkat et zaten zayıfsın. Sevil:Annecim gayet iyiyim ben okulum iyi ayrıca Ayçin çok güzel yemek yapıyor.Semra:Beni aratmıyor diyorsun yane.Sevil:Senin yemeklerin kadar olmasada güzel.Babam nasıl.? Semra:İşte napsın akşam gelir o.Akşama kalıyorsun dimi.? Sevil:Iı hayır Ayçinle ve zeynepler geldik onlarda ailelerine uğradı birazdan geri dönücez akşama kalmıyacağım.Semra:Ama olmazki öyle.Sevil:Merak etme annecim karneyi ve diplomayı aldığım ve sınav sonrası ilk gün sabahtan geleceğim ve akşama kadar kalacağım.Semra:İyi madem.Derslerine sıkı çalış oldumu kızım.Bak bu senin en güzel şansın ayrı evede çıktın.İstediğin üniversiteyi kazan oku bitir ve hayatını kur.Sevil:İnşallah.Ben bi üstümü değiştirsem iyi olucak.Semra:Tamam sen değiştir ocağın altı açıktı bende yemeklere bakıyım.Yemek yersin değilmi.? Sevil:Evet yerim daha sonra giderim ama.Semra:Sofrayı kuruyorum o zmaan ben.(Sevil içeri gider ve dolabını açar dolabında çok az giyicek vardır çünkü hepsini diğer eve götürmüştür.Doalpta duran siya darpaça pantolonunu çıkartır giyer ve kısmı bol bel kısmından yapışan lacivert bir bluz giyer saçlarınıda açık bırakır.Okul çantasıda siyah ve yandan asmalı olduğundan uğum sağlamıştır ayağındada lacivert converseleri vardır.Okul kıyafetlerini çantasına koyar ve mutfağa gidip masaya oturur ve yemeklerden atıştırmaya başlar.Semranın telefonu çalmıştır telefonlar konuşur.) Semra:Kızım Nergis teyzen çağırıyor Ayçinde ordaymış beraber gidelim istersen.Sizde ordan beraber ayrılırsınız.Sevil:Yok annecim.Ben zeyneplere gideceğim.Semra:Tamam o zaman ben gidiyorum sen çıkarken sadece kapıyı çekmen yeterli. Sevil:Tamam. (Semra evden gider.Sevilde yavaş yavaş yemeğini yiyordur sonunda bitmiştir.Masadaki tabakları makinaya yerleştirir daha sonra banyoya gidip ellerini yıkar ve aynada saçlarını düzeltir.Çantasını kaptığı gibi dışarı çıkar.Kafeye doğru yürümeye başlar kafenin kenarına gelince Ekreme bakınır tek başına masada oturuyordur.Yanına gider ve karşısındaki sandalyeye oturur.) Sevil:Geldim (: Ekrem:Bu kadar çabuk mu.? Sevil:Evet annemde Ayçinlere gidicekmiş o yüzden evden gitti bende çıktım arkasından.Ekrem:E hadi gidiyormuyuz karşı tarafa.Sevil:Daha çalışma saatine var aslında.Ekrem:Napalım peki.Sevil:Sahile inelim biraz otururuz sonrada ordan otobüs durağından otobüse binip eve sonrada dükkana.Ekrem:Tamam.Hadi kalkalım.(Kafeden kalkarlar ve sahile inerler.Ekremin üstünde hala sessizlik vardır.) Sevil:Öf hiç konumuyorsun.Ekrem:Konuşuncada sus dşyorsun anlamadımki ben seni.Ekrem:Hem ne konuşucaz.Sevil:Dimi konuşucak bişi yok.Ekrem:Var.Sen cevap versene dünki soruma.Sevil:Ya öf sıkıştırıp durma işte beni.Ekrem:Sevil ya seviyorsundur yada sevmiyorsundur neyi bekleyip duruyorsun ya.Sevil:Sınavın sonrasını.Ekrem:Ney.! Sınava kadar daha kaç gün var biliyormusun sen.Sevil:…… (Ekrem Sevilin kollarından tutar ve kendine yaklaştırıp gözlerinin içine bakar.) Ekrem:Şimdi cevap ver.Sevil:Ya neden beni bu kadar sıkıştırıyorsun.Olayları kabullenmeye çalışıyorum.Alışmaya çalışıyorum.Ekrem:Neyi kabullenmeye çalışıyorsun.? (Sevilin telefonu çalar.Ekrem Sevilin kollarını bırakır.Sevil cebinden telefonu çıkartır Ayçin arıyordur.) Sevil:Alo.Ayçin:Ayçin burdaysan bize gelsene.Sevil:Niyeki.? Ayçin:Öf sıkıldım annemde salmıyor.Sevil:Gelemem hem biz gidicez birazdan.Ayçin:Çok kötüsün.Sevil:Bulursun sen birşeyler.Hadi kapatıyorum.By (Sevil telefonu kapatır.Sahilde dolaşıyorlardır bir banka otururlar.) Sevil:Böyle somurtucakmısın.? Ekrem:Normal halim somurtmuyorum.Sevil:Hı.Belli.
1 saat sonra…
Ekrem saatine bakar.Dükkana geç kalıcaz kalkmazsak.Sevil:Tamam kalkalım o zaman geç kalmak istemiyorum.(Oturdukları yerden kalarlar ve otobus durağından otobüse binip eve giderler.Ekrem duş alıp stünü değişltirmiştir Sevilde çalışmak için kitapları alıp aşağı inmiştir.Site çıkışında ekremi bekliyordur.) Sevil:Öf nerde kaldın.Ekrem:Geldik ya.Sevil:Hadi gidelim.(Dükkana doğru yürümeye başlarlar biraz sonra vamışlardır.Ekrem koltupa yayılır ve eline kitap kalem alır.) Sevil:Daha dur yeni adım attık dükkana kitap başına gömüldün.Ekrem:Zaman kazanıyorum napıyım.Bence sende kitap açsan iyi olur biraz.Sevil:Ben her gün yeterince çalışıyorum.Ekrem:Derslerin kötü fln değil dimi senin.Sevil:Ne alaka canım gayet iyi.Ekrem:Canım.? Sevil:Lafın gelişi.
Ayçin...
(Ayçin sonunda annesinin elinden kurtulup evden kaçmıştır zeyneple durakta buluşmuşlardır.) Ayçin:Ay bi bırakmadı yaa.Zeynep:Ne kızıyorsun nergis teyzede haklı.(Cenkerle cihan yanlarına gelmişlerdir.) Zeynep:Geldinizmi.? Cenker:Gördüğün gibi. (otobuse binerler.)
1 Saat sonra…
(Ayçin Zeynep cenker ve Cihan siteye varmışlardır kızlar evölerine erkekler evlerine gitmiştir.Ayçin direk kendini duşa atmıştır arkasındanda zeynep girip çıkmıştır.) Ayçin:Baksana bu akşam ne yiyelim.Zeynep:Hazır ısmarlıyalım işte.Ayçin:Öf gerek yok neyse uydururum ben birşeyler.
Sevil & Ekrem
Sevil:Konuşmıyım diyorum ama tutamıyorum kendimi.Ya sıkılmadınmı saatlerdir kitap başında azıcıkta kalk müşterilere bak.Ekrem:Bakıyım.(İçeri müşteri girer.) Ekrem:1.70 boyunda. zayıf şort kumral.(Sevil erkemin kolunu cimcikler.) Ekrem:Ah.! Sevil:Bak dediysek ilgilen anlamında kızın fizikini test et demedim.Ekrem:Tamam canım şaka takılıyorum ne kızıyıorsun ya.(Sevil müşteriyle ilgilenip göndermiştir.Ekrem hala kitabın içindedir.Sevil sinirle gelir ve kitanı elinden alır.) Ekrem:Versene ya tam sorunun cevabını bulmuştum.Sevil:Yeter ekrem yeter.Ekrem:Bırak çalışmam lazım benim.Sevil:Hangi bölümü okuyacaksın görende doktor olucaksın sanar.(Ekrem gülümseyerek dalgacı bir şekilde ekreme bakar.Ekremse ciddi bir şekilde sevile bakar.) Ekrem:Evet düşünüyorum.Sevil:Ne.! Sen doktor felan olamazsın.! Ekrem:Niyeki.? Sevil:Ben doktor olacağım.Bir aileye iki doktor fazla.(Ekrem ciddi ciddi sevile bakarken birden alaycı bir gülümsemeyle sevile bakar.) Ekrem:Aile derken.(Sevil göz ucuyla Ekreme bakar.Ekrem sırıtıyordur.Sevil kitabı ekremin kafasına fırlatır.) Sevil:Bir şeyide yanlış anlama zaten.Her neyse ben doktor olucam.Ekrem:Hayır kızım doktorlukta para var.Sevil:Sadece parası için istiyorsun yane.Ekrem:Başka ne için istiyicem.Sevil:Sevdiğin için istemelisin mesela.Ekrem:Ya nere tutarsa işte salla şimdi.(Ekrem tam kitaba dönücekken sevile bakıp sırıtır göz kırparak.) Ekrem:Aile.Sevil:Bak dalga geçiyor hala göstercem ben sana.Ekrem:Ya cidden o laf nerden çıktı.Sevil:Azımdan kaçtı zevzek yanlış kelime söyledim.Ekrem:Hı.(Ekrem tekrardan göz ucuyla sevile bakar.) Sevil:Ne.! Ekrem:Hiç bişi
Akşam…
Sevil:Ya ben artık eve gitsem sen dükkanı kapatsan olurmu.? Ekrem:Olur zaten 20 dakika fln var.Sen git eve.Sevil:Eğer istemezsen kalabilirim ama.Ekrem:Yok git sen.(Sevil gülümser.) Sevil:Peki.İyi akşamlar.(Sevil ayağa kalkar ve ekremin yanına gider.Ekrem saldalyede oturmuş kafasını kitapa gömmüş bir şekildedir.Sevil biraz bakar ve daha sonra biraz eğilip Ekremin yanağına öpücük kondurur.Hızla ayağa kalkıp dükkandan çıkar ve gider.Ekrem öylece kitaba bakakalmıştır ve gözlerini kocaman açarak sevilin arkasından bakar.) Ekrem:Bu neydi şimdi.(Ekrem kitaba döner.bakar ve sıkılmış bir şekilde kitabı kapatır.) Ekrem:Hıh.Çok iyi yaptın konsantiremide bozdun gittin.(Ekrem masanın üstündeki çantaya bakar.) Ekrem:E sevil çantasını unutmuş.Neyse veririz sonra.
Kızların Evi…
(Ayçin ve Zeynep yemekleri ve sofrayı hazırlamışlardır sevili bekliyorlardır.Kapı çalar.Ayçin kapıyı açmıştır.) Sevil:Kurt gibi açım.Ayçin:Elini yıkada oturalım.Sevil:Tamma tamam geliyorum koyun siz yemekleri.(Sevil elini yıkar ve daha sonra hep beraber sofraya otururlar.Güzelce yemeklerini yerler.Sofrayı toplamışlardır ve salonda oturuyorlardır.Zeynep kitaba gömülmüştür.Birden elektirikler gider.) Zeynep:Aaaa öf yaa.Ayçin:Ne çok kesiliyor bu sitenin elektiriklerini.Sevil:Aynen geçen ekremle ansansörde kaldık.Zeynep:Ama kabul edin bazen güzel zamanlarda kesiyorlar.(Zeynep güler.) Ayçin:Çok komik.! (Kapıdan sesler gelmeye başlar.) Zeynep:Bu seste ne.? Ayçin:Aa-Ayy.!! kapıyı kurcalıyorlar.Sevil:Ne.! (Sevil kalkar ve eline vazo alır.) Zeynep:Hırsızmı.?! Sevil:Nerden biliyim ben kimse iyi niyetli olmadığı kesin ama.(Sevil tam kapıya gidicekken.) Zeynep:Dur kızım manyakmısın gitme.Sevil:Korkunun ecele faydası yok.(Sevil elindeki vazoyla kapının arkasına geçer.Kapı dış kapı açılmıştır.Karanlıkta biri içeri girmiştir.Sevilde vazoyu tam vurmak için gölgenin üstüne yürüyücekken karanlıkta vazoyu duvara çarpar ve vazo yuvarlanır.Gölge sevile dönmüştür.Sevil eliyle gölgeye yumruk atar.Bir güç sevili duvara yapıştırmıştır.) Sevil:Bırak beni.! (Sevil kurtulmak için hızlıca ittirir tam kaçıcakken kolundan biri tutar ve sevile yaklaşmak için giderken kapının kenarına takılıp sevilin üstüne doğru düşer sevilde dengesini kaybetmiştir.Altlı üstlü yere yapışırlar..) Sevil:Manyakmısın nesin be.! Hırsızlık yapıcaksan düzgün yap.Daha düz koridorda yürümeyi beceremiyorsun.(Ayçin kapıdan kafasını uzatır.) Ayçin:Allahım.Bizim eve giren hırsızın bile kafası güzel olmak zorundamı.? (Elektirikler gelir.Sevilin gözleri kocaman büyümüştür.) Sevil:EKREM.!! (Ekremle sevil gözgöze bakıyorlardır.Ekrem sevilin üstünden kalkıp yere oturur eliyle çenesini tutarak oturuyordur.Bir yandanda krize girmiştir sevilin o halini görünce.Gülmekten kıpkıurmızı olmuştur.Sevilde tedirgin bir şekilde yerdedir.) Sevil:Allah senin cezanı vermesin niye hırsız gibi kapıyı kurcalayıp giriyorsun.Zil diye bir şey yokmu keriz.! Ekrem:E zil çalmıyordu bende anahtarla giriyim dedim.Sevil:Kapıyı tıklatsaydın o zaman aklın başla şeylere çalıyor bi tıklatmayımı akıl edemedin.Hadi girdin niye ses vermiyorsun ben ekrem diye o kadar dayak yedin benden.Ekrem:Fenamı oldu yane daha demin ne güzel pozisyondaydık.(Sevil yerdeki konversi ekremin kafasına fırlatır.) Sevil:Allah belanı vermesin ekrem.! Ekrem:Ahahahah xD Işıklar yandığında surat ifaden nasıldı ama.Sevil:Kapa çeneni ekrem bu sefer bittin sen.! Ekrem:Bak sevil otur sen.Sevil:Benim seni dövmem lazım.(Ekrem hemen ayapa kalkmıştır sevilde ayağa kalkıp ekreme kötü kötü bakarak üstüne yürür.) Ekrem:Bak sevilcim biz hemen oturalım bence şimdi ışıklar…. (elektirikler gitmiştir.) Ekrem:Gitti.(Açık olan dış kapıdan içeri biri girer.) x:BÖÖ.! Ayçin-Zeynep-:Aaaaa..!! (Sevil korkuyla aniden Ekremin boynuna atlar.) x:Zuhahahahah xD (Bu gülme sesini herkes tanır.) Ayçin-Zeynep-Sevil-Ekrem:CENKER.!!
24.BÖLÜM SONU.!
UMARIM BEĞENMİŞSİNİZDİR.
KIZLAR BU OLAYLARA NASIL TEPKİ VERİCEK.BAKALIM NELER OLUCAK.
Cenker:Ahahahah xD Ayçin:Ya sen aklımızı başındanmı alıcaksın ha.! Zeynep:Cenker:Ödümüzü kopardın.Cihan nerde.Cihan:Burdayım.Zeynep:Niye apartmanda duruyorsun karanlıkta içeri girde kapıyı kapatalım.(Cihan içeri geçmiştir.Sevilde Ekremin boynuna sarılmış bir pozisyondadır.Sevil geri çekilmiştir.) Sevil:Pardon.Ekrem:Kalabilirdik iyiydi yane.Ayçin:Artık karanlıkta burda dikilmeyi kessek.Hadi herkes salona geçsin.(Ayçin kapıyı kapatır.Herkes Salona geçmiş ve koltuklara oturmuştur her taraf kap karanlıktır.) Cenker:Süperdi ama ya bunu asla unutmam.Ayçin:Işıklar geldiğinde ben snaa unutamıyıacağın bir şey yapıcam.Sevil:Öf canım sıkıldı.(Elektirikler gelmiştir.) Zeynep.Umarım bir daha gitmez.Ayçin:Umarım.Ekrem:Sevil dükkanda çantanı unutmuşsun.(Ekrem Sevilin çantasını Sevile uzatır.) Sevil:Çantamı unutmanın bedelinimi ödettin.Seni fırsatçı hırsız.Hemde karanlıkta girdin.Ekrem:Ben sevimli bir hırsızdım kabul et ama.Zeynep:Aklımızı alıyodun Ekrem.Ayçin:Çok korktuk.Cenker:Neyse biz kalkalım gece gece eve daldık.Cihan:Haklısın.(Cenker ve Cihan ayağa kalkmışlardır.) Cihan:Ekrem.? Ekrem:Siz gidin ben Seville dışarı çıkıcam.(Ekrem Sevile dönüp bakar.) Ekrem:Tabi Sevil isterse.Sevil:Hayır istemiyorum.Ekrem:Tamam peki o zaman sonra görüşürüz.(Ayçin önden gidip dış kapıyı açarak erkekleri uğurlamıştır.Zeynepse Sevile dönmüştür.Ayçinde gelip salonun kapısının önünde dikilir ve sevile döner.) Ayçin:Giden Ekremdi dimi.? Zeynep:Cidden oydu dimi Ayçin bende yanlış görmedim.Sevil:Evet oydu.Ayçin:Hiç ısrar etmedi farkındaysan.Zeynep:Gariplik var.Sevil:İyi işte birde onun inadıyla uğraşmamış oldum.Ayçin:Hiç yalan söyçlemeye çalışma Sevil hanım bence sen gitmeye niyetliydin ama ısrar etmesini istedin. Zeynep:Kesinlikle. Sevil:Ya tamam ısrar etseydi gidicektm kırmayıp ama etmedi işte ben napabilirim.Ayçin:Salaksın Sevil.Sevil:Ne.Zeynep:Ekrem buna iyi bile dayanıyor bence.Sevil:Ne demeye çalışıyorsunuz siz.? Ayçin:Eğer biraz daha bu saçmalığa devam edersen Ekrem peşini bırakır diyoruz.(Sevil koltuğa yaslanır ve düşünür.) Sevil:Yane.Zeynep:Öf kızım amma uzattın ha amacın ne.? Elinden kaçırmaksa bu yolda ilerle devam ha ama hayır diyorsan karar ver artık.Sevil:Tamam.Ayçin:Tamam ne.? Sevil:Yarın konuşacağım.Ayçin:Ne zaman konuşucaksın.Sevil:Okuluna gideceğim.Neyse ben yatıyorum iyi geceler.Zeynep:Sanada.(Sevil mutfaktan su almıştır odasına gidip kapıyı kapatı yatağının üstüne oturmuştur elindeki suyu ise komidinin üstüne bırakmıştır.o anda sesle yerinden sıçramıştır.) Sevil:Ay ekrem ya düzgün yatsan yatağa olmuyor dimi.Ödümü koparttı gine.Şimdide mesaj sesi.(Sevil eline telefonu alır ve mesaja bakar tabiki ekremden gelmiştir.) Ekrem:"İyi geceler" Sevil:"Seninle yarın konuşmak istiyorum,İyi geceler." (Sevil yatağın uzanmıştır ama sıcaktan dolayı uyuyamıyordur.Hava ne kadarda sıcaktır.Yattığı yerde dönüp duruyordur.Sonunda dayanamayıp ayağa kalkmıştır.) Sevil:Öf ya öf.(Saate bakmıştır.Sevil 2 saattir yatağın içerisinde dolanıyordur.Balkonun kenarına gider ve kapıları açar.İçeri birden temiz hava nufus etmiştir.Balkonun kenarından aşağı doğru bakar.Ağaçlıkların ve masaların olduğu yere doğru bakıyordur.Gözüne biri çarpmıştır.Dikkatlice bakar.Ekreme çok benziyordur ama omudur tam olarak karar verememiştir.Aklına fikir gelmiştir koşarak balkondan içeri girer ve komidinin üstündeki telefonu alır tlefonunu gizliye çevirir, bolkona çıkıp elindeki telefonlar ekremin numarasını arar ve masaların ve ağaçların olduğu yere dikkatlice bakmaya başlar.Birden masanın olduğu yerden telefon ışığı yükselir telefon melodiside çalıyordur ama sevil duyamıyordur.Sevil:Heh tamam bu o.(Sevil hızla içeri girer ve üstüne ince bir hırka alır anahtarı ve telefonunuda pijamasının cebine koyar ve yavaşça odasının kapısını açıp parmak uçlarıyla kapının önüne gidip ayakkabılarını giyip yavaşça dış kapıyı açıp evden dışarı çıkar.Ekremse telefonuna bakar bilinmeyen numara diyordur.Tekrardan telefonu yerine koyar ve iç çeker.Hva çok sıcaktır evde bunaltmıştır o yüzden dışarı çıkmıkmıştır ama sanki biraz üşüyor gibidir şimdide dışarısı gayet serindir çünkü.Bir yandanda arkasından gelen Sevilden habersizdir.Sevil gelir ve yavaşça yanına oturur.Ekremde kafasını birden Sevile çevirir.Onu gördüğüne biraz şaşkındır.) Ekrem:Sevil.Ne arıyorsun sen burda.(Sevil dönüp ekreme bakar tekrardan.) Ekrem:Yoksa daha demin arıyan senmiydin.Sevil:Sadece senmisin diye emin olmak istemiştim.Ekrem:Sen niye aşağıdasın peki.? Sevil:Uyku tutmadı bide evler çok sıcak hava almaya çıktım.Ekrem:Kesin öyledir.Sevil:Anlamadım.Ekrem:Yok bir şey.Sen benimle ne konuşucaktın yarın.Sevil:Şimdimi konuşalım.Ekrem:İşimiz yok değil mi.? Sevil:Peki tamam konuşalım daha doğrusu ben söyleyeyim artık yane çok uzadı bu böyle canımı sıkmaya başladı.Ekrem:Öf sevil gece gece ne diyorsun hiçbir şey anlamadım.(Sevil rahatsız bir şekilde yerinden kıpırdanır ve masum bir şekilde Ekreme bakar.) Sevil:Ekrem hane sen bana bir şey söylemiştin ya.Yane sormuştun bide.Ekrem:Bak Sevil bu konu cidden uzadı benim kırmamak için uzattığını biliyorum.Ben söylememişim farzet tamam mı.? (Ekrem ayağa kalkar.) Sevil:Hey nereye.Ekrem:Evet gidiyorum artık soğuk oldu.Sevil:Benim daha konuşmam bitmedi.Ekrem:Ben anladım konuşmak için çaba sarfetmene gerek yok.(Ekrem yürüyerek abartma girer.Sevilse bankta oturuyordur.) Sevil:Hay allahım yaa.Dinlemeden çekti gitti.Çocukta haklı tabi sevil o kadar söylemeyince.Neyse yarın konuşurum.(Sevil arkasına yaslanır.) Sevil:Bi dakika niye yarın konuşuyorum ya bide sabaha kadar uyumam takarım kafama.(Sevil hızla yerinden kalkar ve koşarak apartma girer ve ansansöre basar ansansör çalışmıyordur.) Sevil:Bozulucak zamanımı buldun.(Hızla merdivenlerden yukarı çıkar.Anahtar sesi geliyordur büyük ihtimalle Ekrem kapıyı açacak diye düşünür ve daha hızlı çıkmaya başlar.Sonunda Ekremlerin katına varmıştır.Ekrem tam içeri diriyordur.O yüzden sevili görmemiştir.Sevil nefes nefese bir şekilde.) Sevil:E-Ekrem.(Ekrem şaşırmış bir şekilde merdivenlere bakar.) Ekrem:Noldu niye koştun deli gibi.Nefes nefesesin.Sevil:Sana yetişmek için.(Sevil derin derin nefes alıyordur.) Ekrem:Dur tamam sakin ol.Sevil:Ek-Ekrem ben zaten sakinim nefes almaya çalışıyorum.Ekrem:Sen niye geldin peşimden.Sevil:Beni dinlemeden öylece kaçtın gittin.(Ekrem tam ağzını açıcakken Sevil sol elini ekremin dudaklarına götürür.) Sevil:Sus hiçbir şey deme beni dinle sadece.Sadece söyliyemedim.Biraz çekindim vede düşünmek istedim.Ekrem:Ya.(Sevil derin bir nefes alır ve ekremin sözünü yarıca bırakır.) Sevil:Seni Seviyorum… (Aldığı derin nefesi bir çırpıda vermiştir.)
25.BÖLÜM SONU…!!!
BAKALIM NELER OLUCAK EKREM NE TEPKİ VERİCEK.?
KIH KIH KIH…
BİLİYORUM BENİ OÖLDÜRMEK İSTİYORSUNUZ BURDA KESTİĞİM İÇİN, FARKINDAYIM :D
Ayy süper bi bölmdüü harika bayıldım. Başlığıda şans eseri gördüm :D ok mutlu oldum bölümü okuyuncaa. Yeni bölüm hakkındaki düşüncelerim. Sevil ve ekrem Ömer beyin oğlunun atıgı dkkanda çalışmaya başlıcaklar. Sevil ekremi kıskanıcak ekremde kıskandıgını söylediğinde inkar edicek snradan ağzından bişi kaçırcak ekremde kıskanıyosn yani diceek :D
YENİ BÖLÜMÜ EN KISA ZAMANDA BEKLİYORUUUM. UZUN OLUR İNŞ. :D
Ptsi Eyl. 02, 2024 11:15 pm
Konu: ••● ңєя şєч вîя "аηı"чℓa вaşℓa∂ı ●•• | 27.ßölüm (FİNAL) - 21.Sayfa 
Cinsiyet
Mesaj Sayısı
Rep gücü
Kayıt tarihi
Nerden
Sevdiği Karekter
Kişisel İleti
