Akşam yeni bölümü yazdım koyucaktım ama kuzenim bilgisayarı kapayınca yazdıklarımı kaydedemeden hepsi silindi.Bugün koyarım artık..Kusura bakmayın yorumlarınız için teşekkürler=)
Los Angeles’ta yaşayan babam çarşamba akşamı aramış ve beni yakın zamanda ziyaret etmek istediğini harika haberleri olduğunu söylemişti.Sesindeki heyecandan şüphelenip biraz detay istediğimde beni biriyle tanıştırmak istediği hakkında bir şeyler mırıldanmıştı.
Annemin ölümünden beri onun ilk kez sesinde istek ve heyecan duymuştum.Bu kişi her kimse babamı mutlu ettiği için ona şimdiden minnettardım.
Perşembe gecesi Cenker ve Ayçin yemeğe çıktılar.Evde yalnız olmayı sevdiğim söylenemezdi. Ayçin’in ben uyurken evde olduğunu bilmek daha rahat olmamı sağlardı hep ama Cenker ile ikisinin biraz baş başa kalmaya ihtiyaçları vardı.
Onlarda böyle düşünüyor olmalıydı ki yemeğimi bitirip yeni okumaya başladığım kitabımla koltuğa kıvrıldığımda telefonum bir yeni mesajın alındığını haber verdi.
‘’Bu gece Ayçin’i senden çalabilir miyim?Söz veriyorum en kısa zamanda hep beraber de bir şeyler yapacağız :)Mesela yarın,The Point?Seni seviyoruz. Cenker.’’
Beni nasıl ikna edeceklerini kesinlikle biliyorlardı.Yüzümde muzip bir gülümsemeyle cevabı yazdım.
‘’Ben de sizi seviyorum ama bir dahaki sefere bu kadar kolay kurtulamazsınız The Point fikrini sevdim. Sevil’’
Gönder tuşuna basmıştım ki telefon yeniden titredi ne kadar da sabırsızlardı!
‘’Sensiz omlet yapmak o kadar da eğlenceli değildi. Ekrem’’
On saniye kadar telefona baktım mesaj Ayçin ya da Cenker’den değildi.Ekrem’dendi. Koltukta dimdik oturup heyecanla yazanları iki kez daha okudum.Liseli bir kız gibi bana mesaj attığına bu kadar sevinmem saçmaydı ama kendime engel olamıyordum.
Veterinerden bu akşam geri aldığım Jella büyük bir zevkle yediği yemeğinden başını kaldırıp bana neredeyse soru sorarcasına baktı.Bu kedi beni çok iyi tanıyordu.
‘’Yapmamak için gerçekten iyi bir bahaneymiş Beklide yemek yapmaya uğraşmaktan vazgeçmelisin,Sevil’’
Yanıtı yazdıktan sonra koltuktaki boş kısma hafifçe vurarak Jella’yı yanıma çağırdım.Kedimi gerçekten seviyordum ve ondan ayrı kaldığım zamanda özlemiştim onu.Kulaklarının arkasını okşarken elimdeki telefonun titremesini bekledim.
Titredi.
‘’Ha ha :D Belki de Ayçin ve sen benimle uğraşmaktan vazgeçmelisiniz.’’
‘’Sanmıyorum bu çok eğlenceli )’’
Yeniden mesaj atmasını bekledim ama onun yerine telefon bilindik iPhone melodisiyle çalmaya başladı.
Derin bir nefes alıp telefonu açtım.
‘’Merhaba nasılsın?’’
‘’Umm..’’ Salonda minik adımlarla turluyordum. ‘’Yalnız.’’ Jella sanki alınmış gibi kuyruğunu iki yana sallayarak koltuktan aşağıya inip yemeğinin başına döndü.Gülmemek için kendimi zor tuttum.
‘’Neden Ayçin orada değil mi?’’
Güldüm. ‘’Görünen o ki en yakın arkadaşım benimle olmaktansa erkek arkadaşında kalmayı tercih ediyor.’’
Sonra kendimi kötü hissettim sonuçta Ekrem Ayçin’in abisiydi onunla böyle bir şeyi konuşmam doğru olur muydu?
‘’Seni evde yalnız bırakması hoş değil’’
‘’Biraz baş başa kalmak hakları.’’ Arkadaşlarım konusunda biraz korumacı olduğumdan bahsetmiş miydim? ‘’Hem sözde verdiler yarın Cenker’in sahne alacağı yere gideceğiz.’’
‘’Nerede sahne alıyor’’
‘’The Point.’’
Sesindeki hafif gülümsemeyi duymamak imkansızdı. ‘’Bu harika.Sevil diğer hattan arıyorlar kapatmalıyım.’’
‘’Tamam aradığın için sağol.’’
‘’Kendine iyi bak.Tanımadığın kişilere kapıyı açma.’’
‘’Vay canına çok komiksin.İyi geceler.’’
‘’İyi geceler.’’
O gece evde yalnız olduğum zamanlarda olduğundan çok daha derin ve güzel bir uyku çektim.Bunun sebebi her şey olabilirdi ama en etkili olanından kesinlikle emindim.’’
Cuma akşamı bürodan çıktığımda Cenker’in arabasını çalıştığım binanın önüne park edilmiş bir biçimde gördüm.The Point planlarında ciddiydiler demek ki.Ayçin benim için dolabımdan aldığı kot etek,lacivert tek omzu açık bir bluzu getirip tuvalette giymeme yardım etti ardından arabaya döndük.
‘’Sağol sevil gerçekten çok moral verdin’’ İkimize de el sallayarak bara arka kapıdan girmek için yanımızdan ayrıldı.
Bardan içeri girip oturabileceğimiz yerlere baktık ve en sonunda Cenker’in on beş dakika kadar sonra sahne alacağı sahneye en yakın olanda karar kıldık.
Tam Ayçin’e ne içmek istediğini soracaktım ki telefonum çantamda titredi,aynı anda Ayçin’in ki de. İkimize de birer mesaj gelmişti ,aynı kişiden.
‘’sürpriz )’’
Birbirimize şaşkınca bakıp kaşlarımızı kaldırdık. ‘’Ne demek istiyor.’’diye mırıldandım.O anda bir mesaj daha geldi.
‘’Arkanıza bakın.’’
İkimiz aynı anda döndük.Bizden yalnızca birkaç metre ötede durmuş gülümsüyordu Ekrem.Renkli ışıklar dağınık şaçları ve yüzünü aydınlatırken görüntüsü nefesimi kesti.
Bu kesinlikle sağlıksızdı.
Ama yapabileceğim bir şey yoktu.
perikız
Cinsiyet :
Mesaj Sayısı : 733
Rep gücü : 730
Kayıt tarihi : 11/10/10
Nerden : bulamayacağın bir yerden
Kişisel İleti : ÖlÜm ÖnCeSi BiR yOrGuNlUk VaR gÖzLeRiMdE...GöLgEm BiLe BoĞmAk İçİn FıRsAt KoLlUyOr....
Ptsi Eyl. 02, 2024 11:15 pm
Cinsiyet
Mesaj Sayısı
Rep gücü
Kayıt tarihi
Sevdiği Karekter
Konu: Geri: ♥♥ KADERİN ELLERİ ♥♥ [34.Bölüm Sayfa 154] 
Nerden
Kişisel İleti
The Point fikrini sevdim. Sevil’’
Ekrem’’
Beklide yemek yapmaya uğraşmaktan vazgeçmelisin,Sevil’’
