‘’Ne güzel bir tesadüf.’’Ayçin bana sarılırken dudaklarımda dolaşan gülümsemenin farkındaydım. Muhtemelen piyangoyu kazanmış gibi bir ifadem vardı.
Sevil başını yana eğip bana baktı. ‘’Tesadüf.’’ Sesini suçlar gibi çıkarmaya çalışsa da gözleri onu ele veriyordu.
Ayçin gözlerini devirdi. ‘’Ve yine konunun dışında kaldım!’’
‘’Dün Sevil’le konuştuğumda bugün The Point’e geleceğinizi söyledi.Bende gelmeye karar verdim.’’
‘’Bu arada Cihan nerde?’’
‘’Ufak bir işi varmış başka bir zaman gelecekmiş.’’ Kollarımı omuzlarına dolayıp Ayçin’i kendime doğru çektim. ‘’Ne yani ben yetmiyor muyum sana?’’
Yüzümü kendininkinden uzaklaştırmak için yanağıma elini koyup geriye itti. ‘’Öyle demek istemediğimi biliyorsun.’’
Gülümseyip Ayçin’i serbest bıraktım.Sevil yüzünde garip bir ifadeyle bize bakıyordu. İmrenme? Hüzün? Bakışlarımı fark edince ifadesini değiştirip gözlerini benden kaçırdı. Bir anlık şaşkınlıktan sonra onlara ne içmek istediklerini sordum.
Sevil’in yüzündeki ifadenin anlamını düşündüm.Onu yüz ifadelerini okuyacak kadar tanımıyordum ama bunu istiyordum gerçekten.
Hayatımda ilk kez bir insanın aklından geçenleri,onu üzen,kıran,mutlu eden şeyleri bilmek istiyordum.İstemek yanlıştı onu daha fazla tanımak için deliriyordum.Bu kız bana ne yapıyordu böyle?
‘’İçkileriniz hazır.’’ Kızların viskisi ve kendi biramı aldıktan sonra yeniden kızların yanına döndüm.
‘’Ne zaman çıkarlar..O kadar heyecanlıyım ki.’’ Zavallı Sevil kız kardeşimi 7gün 24 saat çekmek zorundaydı.
‘’Ayçin lütfen sakin ol’’ Gözlerini devirerek bana yardım etmek için uzandı.Viski bardağını elimden alırken bir anlığına ellerimiz birbirine değdi.O anda bardak Sevil’in elinden kayar gibi oldu ama küçük bir şaşkınlık edasıyla Ayçin bardağı tuttu.
‘’Sevil bazen gerçekten çok sakar oluyorsun.’’
Sevil utangaçça bardağı masaya dikkatlice koydu.Onun bu aşırı yavaş hareketini izlerken gülmeme engel olamadım.Tam ben de sakarlığı ile ilgili bir yorum yapacaktım ki sahneden küçük bir gitar solosu geldi ardından üzerinde papyon desenleri olan bir t-shirt ile 80’lerden kalmış gibi bir pantolan giyen bir adam sahneye çıkıp mikrofonu eline aldı.
‘’İyi akşamlar..Evet sevgili The Point sakinleri geleneksel 80’ler gecemize hoş geldiniz.İşte karşınızda bu barda sahne alabilecek ama ünlü olamayacak kadar yetenekli arkadaşlarımız!’’
Kalabalıktan yüksek sesli kahkahalar yükseldi.
Ayçin kızgın bir surat ifadesiyle kollarını göğsünde kavuşturdu. ‘’Eğer Cenker bunu önceden söyleseydi 80’lere uygun kıyafetler giyebilirdik.’’
Sevil gözlerini devirdi. ‘’Hatırlatın da söylemediği için Cenker’e teşekkür edeyim.’’ Bana bakıp sırıttı ben de biramdan bir yudum alırken ona göz kırptım.
Cenker’in müzikleri ve şarkıları iyiydi; hatta iyinin de ötesindeydi.
Sevil’in yüzünde kocaman bir gülümseme vardı yanakları sıcaktan ve dans etmekten dolayı kıpkırmızı olmuştu.Kollarını kız kardeşimin etrafına doladı ve ikisi beraber şarkıyı söylemeye başladılar.Ayçin ile bu kadar iyi anlaştıklarına inanamıyordum.
Sevil Ayçin’in tüm aşırılıklarına alışkın gibiydi ve onu böyle kabul etmişti. Sanki onu böyle sevmişti. Kardeşimi böylesine mutlu eden biriyle tanıştığım için gerçekten çok şanslıydım.
Ptsi Eyl. 02, 2024 11:15 pm
Cinsiyet
Mesaj Sayısı
Rep gücü
Kayıt tarihi
Sevdiği Karekter
Konu: Geri: ♥♥ KADERİN ELLERİ ♥♥ [34.Bölüm Sayfa 154] 
Kişisel İleti
Nerden
