çok güzel olmuş tatlım çok beğendim devamını sabırsızlıkla bekliyorum umarım bugün yazarsın... bir de inşallah ekrem sevil'den uzak durma fikrinden bir an önce vazgeçer daha fazla uzak kalmasınlar birbirlerinden...
21 bölümde EkremSevil sahnesi olur insAllah Ah Ekrem ah ! Ne hallere düstun Ekrem gelmezse Sevil bütün gece üzgün olur o 10 günler gibi :/ Yeni bölümü sabirsizla bekliyorum (: Iyi Yazmalaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaar !
Biramdan son yudumu alıp şişeyi masanın üzerine, diğer ikisinin yanına bıraktım.Başımı koltuğun arkasına yasladım, başım felaket derecede ağrıyordu ama bunun sebebi içki falan değildi.Sebebi, kendimi, son haftalarda bana en çok mutluluk veren ve varlığına korkutucu derecede alıştığım kadından uzak tutmaya çalışmaktı.
Onu özlemiştim.Güldüğü zamanlarda dudaklarının kıvrılış biçimini, endişelendiğinde ya da yanlış bir şey söylediğinde alt dudağını ısırışını,beni dinlerken güzel yüzünün aldığı ciddi ifadeyi, çok sık olmasa da yakınıma geldiği zamanlarda duyduğum o eşsiz kokusunu.. Gözlerini..
Elim, son on günde geliştirdiğim bir refleksle telefonuma gitti. Hiçbirine geri dönmesem de, aramaları ve mesajları beni olması gerektiğinden daha fazla mutlu ediyordu.Ve ben her mesajını son günlerde ezberleyecek kadar çok okumuş gibiydim; bazen kendi ürettiğim bir oyunda hile yapıyor,kendimi kandırıyormuşum gibi hissediyordum.
Ama buna ihtiyacım vardı.
‘’İyi geceler Sevil.’’
İlk başlarda mesajları daha iyimserdi,büyük ihtimalle görmediğimi, fark etmediğimi düşünüyordu ama gün geçtikçe daha endişeli ve kırgın bir hal almışlardı.
‘’Sanırım meşgulsün.Sorun değil.Uygun olunca mesaj atar ya da ararsan sevinirim’’
En sonuncusunu okuduktan sonra ise, kendime verdiğim sözü az kalsın bozuyordum..Ondan uzak kalmamla ilgili olanı.
‘’İyi misin? Lütfen bir biçimde haber ver.Konuşmak istemiyorsan bir kez çaldırman yeterli olur.’’
Son mesaj dört gün önce atılmıştı ve Ayçin’den benim iyi olduğumu öğrenmiş olmalıydı.O zamandan beri ne bir arama ne de bir mesaj vardı; bunun iyi bir şey mi kötü bir şey mi olduğuna karar veremiyordum.
O sırada kapı çalınca irkildim.Benimle evime gelecek kadar yakın olan yalnızca birkaç kişi vardı New York’ta –Ayçin,Cihan belki Sevil ve düşük ihtimal Cenker.Annemle daha 1 saat önce konuştuğumdan ve bu saydıklarım şu anda Cihan’ın evinde akşam yemeğinde olduğundan aklıma herhangi başka bir seçenek gelmiyordu.Tabi Doğanda vardı ama büyük ihtimalle konserde olmalıydı.
Bu yüzden kapıyı açtığımda gördüğüm kişi beni şaşkınlığa uğrattı.
‘’Merhaba.Ekrem.’’ Asya üzerinde ancak kasıklarına kadar ulaşan eteğiyle izin bile istemeden eve girdi.
‘’Asya burada ne işin var?’’ Benden uzak durmasını istediğimi illa söylemem mi gerekiyordu? Dünya çok değişik bir yerdi.Yanında olmasını istediğin tek kişiden kaçmaya çalışırken, olmamasını istediğin kişiden bir türlü kurtulamıyordun. ‘’Evimi nasıl buldun?’’
‘’Gala davetiyeleri insanlara adresleri aracılığıyla yollanıyor Ekrem.’’ Göz kıptı.
Yavaşça mırıldandım. ‘’O bilgilerin gizli tutuluyor olması lazımdı.’’
‘’Ekrem artık sıkıldım.’’ Deri montunu çıkardı,üzerine straplez,tüm hatlarını ortaya çıkaran bir bluz giymişti. ‘’Kanada’dan beri görüşemiyoruz ve sen benimle iletişime geçmek için en ufak bir çaba göstermedin!’’ Başını iki yana salladı. ‘’Hele gala gecesinde..O sakar kız için beni dansımızın ortasında bıraktığına inanamadım.’’ Sonra yüzünde arsız bir sırıtış belirdi. ‘’Ama sanırım bir şeyi anladım sanırım zoru oynamak istiyorsun.’’
Ona bakarken eski ben ne düşünürdü diye merak ettim. Muhtemelen onu çekici bulurdu. Ama ben eski ben değildim. Bir noktada, hiç bilmediğim bir anda başıma gelen şeyle değişivermiştim.
‘’Asya ben hiçbir şey oynamak istemiyorum.’’ Ona arkamı döndüm kendimi suçlu hissediyordum.
‘’Hadi ama.’’ Ayak seslerinden bana yaklaştığını duyabiliyordum, birkaç saniye sonra ellerini belime sarmıştı. Boynuma doğru konuştu. ‘’En çok beraber olunmak istenen kadınlardan biri ve tüm kadınların elde etmek istediği Ekrem Terzioğlu.Biz mükemmel bir çiftiz.’’
Ona doğru döndüm.Bu sırada kollarını belinden çekip hızla uzaklaştım. ‘’Asya-’’
Gözlerini devirdi ve aramızdaki boşluğu kapattı, beni kendine büyük bir hızla çekip dudaklarımı öpmeye başladı.
‘’Hayır Asya istemiyorum.’’
‘’Sen-Ne cüretle-‘’ Ellerini sinirle havaya kaldırdı. ‘’Sanmıştım ki Kanada’da olduğu gibi sen-‘’
‘’Asya ben -‘’
‘’Kapat çeneni.’’ Hırsla arkasına döndü, koltuğun üzerine bıraktığı montu aldı ve üzerine geçirdi. ‘’Sana sakar kızla iyi şanslar,sıkıldığın zaman ben burada olmayacağım bilmiş ol.’’ Ve bu sözlerle beraber yıldırım hızıyla kapıdan çıkıp gitti.
O gittikten sonra artık geri gelmeyeceğini bildiğim için rahatlamıştım.Bira şişelerini çöpe attım,etrafı şöylece bir topladım ve ardından cep telefonumu da alıp odama çıktım.Pijamalarımı giyip kendimi yatağa attım.
Komodinin üzerindeki dijital saat dokuzu gösteriyordu,normalde yatağa girmek için çok erkendi bu ama uyumak planlarımın arasında yoktu.Her gece yaptığım gibi saatin yanındaki dergiyi aldım,çok açık kalmaktan olsa gerek,hemen istediğim sayfayı bulabildim.Dergi, yüksek sosyetenin ve iş adamlarının hayatları, katıldıkları gala ve davetler ile ilgili haberler yapan,gerekli gereksiz tüm detayları içeren bir dergiydi.
Elbette beni ilgilendiren kimin hangi elbiseyi nereden aldığı değildi. Sevil ile benim bir sayfayı kaplayan resmimize baktım.
Elimi sımsıkı incecik beline sarmıştım Sevil’in.Onun küçük elinin de benimkinde olduğunu görebiliyordum.Kameraya bakmak yerine yere bakmıştı,bende ona doru bakıp gülümsemiştim.Yüzümdeki ifadeyi ben bile tanıyamıyordum..
Kendime engel olamadan elimi onun resminin üzerinde gezdirdim.Acaba şu an ne yapıyordu?Kendimi ondan böylesine soyutladığım için bana kızgın mıydı? Yoksa umursamıyor muydu?
Biliyordum bu yaptığım çok çocukça ve saçmaydı.Ama elimden ne gelirdi ki? Eğer yüz yüze olabilirsek kendimi tutabilir miydim?
Tutmalıydım. Sonunda ya o ya ben incinecektik yoksa.
Dergiyi aldığım yere bıraktım ve gözlerimi kapattım. İlk aklıma gelen boncuk gözleri oldu.
Ptsi Eyl. 02, 2024 11:15 pm
Cinsiyet
Mesaj Sayısı
Rep gücü
Kayıt tarihi
Sevdiği Karekter
Konu: Geri: ♥♥ KADERİN ELLERİ ♥♥ [34.Bölüm Sayfa 154] 
Nerden
Kişisel İleti
