bütün yorumlar için çok teşekkür ederiz:)

asdasdasd Süperrr xD Bittimm

çok beğendim dewamm

çok sağolun canlarım teşekkür ederiz:)

dewam çok güzel olmuş yb'yi bekliyorumm

çok beğendim gerçekten devamını bekliyorum =)

yb ne zaman

live741:çok sağol canım teşekkür ederiz:)
yeni bölüm yarın:)

spr dvm

tamam bekliyoruz dwm

yeni bölüm yarın tekrar çok teşekkürler:)

dewam

yeni bölüm bugün arkadaşlar tekrar teşekkürler:)

yuppiiii :D
bekliyorum :D

sağol cnm:)

hadi ne zaman koyucaksınız cnm

yeni okuyucu !!!

çok güzel olmuş ellerine sağlıkk

çok sağol cnm teşekkür ederiz:)

dewam yb yb yb

yb ne zaman ?

Ben Seni Sevdiğimde İstanbul'a Daha Gün Doğmamıştı

3.BÖLÜM

Sevil uzun bir süre şaşkınlığını üstünden atamadı. Ne yani, şimdi bu çocukla her an dibdibe mi olacaktı? Şaşkın ruh halinden sıyrılıp, Ayçin’e dönerek:

Sevil: Senin de bildiğini söyleme bana sakın Ayçin!
Ayçin: Ee şey… Ya daha fazla sinirlenme diye söylemedik. Hem…
Sevil: Tamam Ayçin. Siz takılın burada ‘canınız arkadaşınız’la. Ben gidiyorum.
Ayçin: Sevil dur bekle.
Cihan: Tamam bırak gitsin. Fazla tepki verdi. Siniri geçince anlar o da.
Ekrem: Bu kadar kızacağını düşünememiştim.
Cihan: O kavgadan sonra ki halini görseydin, eminim bu işlere hiç kalkışmazdın.
Ekrem: Aman be… Bir dakika ya, adın neydi senin.
Ayçin: Cihan.
Cihan: Ayçin sana mı sordular?
Ayçin: Ay tamam ya. Neyse benim de gitmem lazım. Sevil ararsa haber verirsin.
Cihan: Tamam tamam.
Ekrem: E Cihan kardeş, kaldık baş başa. Gel seninle bir şeyler içelim.

Sevil bir hışımla okuldan çıktı. Zaten bugünlük dersi de bitmişti. Okulun oradaki bir kafeye gitti. Oturup olanları düşündü. Fazla mı tepki vermişti. Galiba evet… Hem o burada kalıyorsa ona ne ki? Hem neden bu kadar sinirleniyordu ki? Bir an yaptıklarına anlam veremedi.

Ayçin ise olanlara çok üzgündü. Derse girmedi. Sevil’in tahmin ettiği yerde olduğunu düşünüp çıktı okuldan. Ve tahmini her zaman ki gibi doğruydu. Dışarıdan, bir köşede başını cama yaslamış olan Sevil’i gördü. Hemen yanına gitti.

Ayçin: Selam canım.
Sevil: (Buruk bir sesle.) Selam.
Ayçin: Küs müyüz?
Sevil: Yo hayır. Sadece biraz kızdım o kadar.
Ayçin: Ya valla benim bir suçum yok. Cihan dedi saklayalım dedi öğrenirse çok kızar dedi.
Sevil: Tamam, sadece ufak bir kızgınlıktı. Abartılacak bir şey yok. O da geçti gitti zaten.
Ayçin: Barıştık yani öyle mi?
Sevil: (Tebessümler) Evet benim çinçinim barıştık. (:
Ayçin: Canım arkadaşım benim ya…
Sevil: Madem dersi ekmişsin, bugün erkenden yurda gidelim. Hem biraz temizliğe ihtiyaç var.

AKŞAM OLUR…

Ekrem, Cihan’ın derse iyice daldığından emin olduktan sonra, Cenker’e planını anlatmaya başladı. Yatağa uzanmış boş gözlerle onu izleyen Cenker’e:

Ekrem: Oğlum Cenko aklımda çok güzel şeyler var ya. Kızı bir etkileyeceğim bir etkileyeceğim var ya… Aslında işim pekte zor değil hani. Belli kızda bana eriyip bitiyor.
Cenker: Sana?
Ekrem: Evet bana.
Cenker: Ne yapacaksın kıza olgum?
Ekrem: Gazozuna ilaç atıcam, tövbe tövbe yemeğe çıkarmayı düşünüyorum…
Cenker: Gelirse tabii.
Ekrem: Sen de felaket tellalı gibi açtın ağzını. Hem neden gelmesin? Gelicek bak görürsün.
Cenker: Görücez…
Ekrem: Ona öyle bir şey yapıcam ki kız bana aklı duracak, bayılacak vallaha.
Cenker: Kızın bayılacağına eminim zaten.
Ekrem: Efendim?
Cenker: Diyorum ki eko fazla boşa sıkma mermin biter. Sevil senin tanıdığın kızlara benzemiyor bence. Yani teklifini kabul etmesi imkansız gibi bir şey…
Ekrem: (Havalı bir ses tonuyla) Hangi kız dayana bilmiş ki bana.
Cenker: Allah’ım sen bana sabır ver sabır.
Ekrem: Ah yaktın beni yaktın. Kalbim güm güm gözlerim dürbün diye diye çıktı odadan.

KIZLAR YURDUNDA…

Sevil: Kızım duş alacağım demiştin, 2 saat oldu. Banyoyu yeniden mi inşa ettin ne yaptın?
Ayçin: Abartma Sevil…
Sevil: Ayrıca banyoyu sürekli ıslak bırakıyorsun.
Ayçin: Ah canım. Görüyo musun sen bak. Neyse artık bundan sonra toprakla yıkanırım, bahçeden alır teyemmüm ederim.
Sevil: Sen geç dalganı geç… Ayrıca şu masanın üstündeki yemekler ne öyle? Masanın her köşesinde bir lokma. Savaş mı yaptın, yemek mi yedin?
Ayçin: Yok Sevilciğim en iyisi ben serumla besleneyim olur mu?
Sevil: Ayçin!

Ekrem yatağında sırt üstü uzanmış, her baktığında gözlerinden alev fışkıran, boncuk gözlü kızı düşünüyordu; Sevil’i… Gerçektende bugüne kadar gördüğü kızlardan o kadar farklıydı ki, kendini onunla uğraşmaktan alı koyamıyordu. Hele onun o sinirli tavırları, Ekrem’i büsbütün etkiliyordu. Ekrem Sevil’den gerçekten hoşlanmaya başlamıştı…

Sabahın 9’uydu. Sevil çoktan hazırlanmış, Ayçin hanımın süsünü püsünü bekliyordu.

Sevil: Ayçin bak bırakıp gidicem seni o olucak.
Ayçin: Tamam geldim, gidebiliriz.
Sevil: Sonunda, sonunda…

Derslerinin bir bölümünün aynı saate denk gelmesi de işlerine gelmişti…
Ekrem: Dostum Sevil hala bana kızgın mıdır?
Cihan: Bilmiyorum… Hiç konuşmadık. Ayçinle konuşur söylerim sana da gelişmeleri.
Ekrem: Tamam kardeşim. Hadi sana iyi dersler.
Cihan: Hadi görüşürüz. Diyerek ayrıldı oradan.

Açin’i aradı.

Ayçin: Ne oldu Cihan?
Cihan: Sevil’in durum ne âlemde?
Ayçin: Barıştık gitti ne olacak işte hala çektiriyor bana.
Cihan: Benimle de barışmıştır o zaman.
Ayçin: Ya bilmiyorum kapatmam lazım sonra konuşuruz.

Cihan: Oha! Yüzüme kapattı.

Sevil: Kimdi arayan?
Ayçin: Cihan ya kim olucak.
Sevil: Ne istiyormuş beyefendi?
Ayçin: Sevil barıştı mı falan dedi.
Sevil: Sen barıştı falan deme. Kalsın biraz öyle.
Ayçin: Var ya Sevil... Sen insanı öldürürsün he.
Sevil: İltifat ediyorsun canım…

Ekrem ise planlarını yürürlülüğe sokmak için doğru zamanı kolluyordu. Bugün Sevil’i okulda görememişti. Demek ki erkenden okula gelip derse girmişti. Gözüne birden Ayçin takıldı. Yanına gidip:

Ekrem: Sevil nerede?
Ayçin: O yurda gitti. Dersi erkenden bitti onun bugün. Ne oldu ki?
Ekrem: Hiiiç merak ettim öyle.
Ayçin: Tamam öyle olsun bakalım.

Ekrem artık zamanının geldiğini düşünüyordu. Hemen okuldan çıktı ve bir demek çiçek alıp, yurdun yolunu tuttu. Biraz ileride Sevil’i fark etti. Koşa koşa ara sokağa girdi.

Sevil: Ay bitmedi şu yolda he.

Ekrem: Merhabaaa.
Sevil: Töbee. Sen nerden çıktın öyle?
Ekrem: Kaderin bir oyunu olarak çıktım karşına. Ve oynamak zorundasın.
Sevil: Çekil git başımdan. Oyun oynayacak yaşı çoktan geçtim ben.
Ekrem: Ya dinle beni. Sadece 1-2 saat bir yerlerde oturup biraz konuşmak istiyorum seninle.
Sevil: Peki ben istiyor muyum? Hayır. O zaman konu kapanmıştır.
Ekrem: Bak lütfen bir kere ya bir kere pişman olmayacaksın söz veriyorum.
Sevil: Of ne yapışkan şey çıktın sen öyle ya.
Ekrem: Bak benimle bir kere yemeğe çık, bir daha bulaşmayacağım sana.
Sevil: Gerçekten bulaşmayacak mısın dedi gözlerini kocaman kocaman açarak.
Ekrem: Evet, dedi umutlu ve buruk bir sesle.
Sevil: Peki o zaman bir şeyler düşünebiliriz.
Ekrem: Gerçek mi? Aman Allah’ım rüyada mıyım yoksa. Biri beni çimdiklesin.
Sevil: Seve seve.
Ekrem: Tamam tamam. Emin asla pişman olmayacaksın. İlk önce şu çiçekleri al bakalım.

Sevil çiçekleri de almış, Ekrem’le beraber yurdun yolunu tuttular. Aklında sadece bir soru takılı kalmıştı. Acaba bu gece neler yaşanacaktı…

muhteşemmmmm ellerine sağlık

dewam dewamm:D