Yazamadım, şimdi de yazamam. Yine Cumartesiye veya çok daha sonrasına kaldı. Yazmayınca ben de kötü hissediyorum. .s -Teşekkürler yorumlarınız için. (:
ηiℓуу●
Cinsiyet :
Mesaj Sayısı : 8065
Rep gücü : 3979
Kayıt tarihi : 29/01/11
Kişisel İleti : Petrova Fire.
Sevdiği Karekter :
Konu: Geri: DEĞM'ES'İN ELLERİMİZ -17.Bölüm 87.Sayfa- Perş. Mayıs 19, 2011 9:50 am
Edit: Bu senaryo var diyen arkadaş, belki isim aynıdır. Ama senaryo kesinlikle aynı değil!
Sevil üzgün, kırgın ayrılmıştı oradan. Geride yalnız Ekrem kalmıştı, kendine bile itiraf edemediği duygularıyla yüzleşti.
Ekrem iç ses: Seviyorum onu, seviyorum ama güvenemiyorum. Neden? Ya dediği gibiyse, ya Cihan'ı sevmiyorsa, ama onunla durmaması gerekirdi. Belki de kız benim kıskançlığımdan dolayı... Bana anlatamayacağı neyi var onun?
Ekrem dış ses: Garson! Bana bi şişe şarap açsana.
Sabah ders vakti geldiğinde ilk Cihan geldi, sonra Sevil.
Sevil: Merhaba, günaydın. Cihan: Günaydın Sevil. Ben, ben dün dediklerini düşündüm de. Sevil: Şimdi konuşmayalım bunları olur mu Cihan? Son anımız bu olmasın. Seni böyle hatırlamak istemiyorum. Cihan: Son anımız? Sevil: Ben gidiyorum.
Bu sırada Ayçin ve Cenker'de gelmişti. Ayçin Sevil'in söylediklerini duyunca direk Sevil'in koluna yapıştı.
Ayçin: Seviiiil! Doğru mu duydum ben? Doğru mu duydum? Sevil: Ne duydun ki? Ayçin: Ne duydum ben? Cenker ne duydum? Cenker: Sevil gidiyorum dedi ya? Ayçin: Hee bak şoktan unuttum ben. Doğru mu bu, nereye gidiyorsun? Beni bırakma. Cenker: Ay Ayçin kızın kafası karıştı ya. Ben kısaca şöyle sorayım Sevil: nereye gidiyorsun, ne kadar süre gidiyorsun, ne zaman gidiyorsun? Sevil: Gerçekten çok kısa oldu Cenker, sağ ol. Ayçin: Ya anlatsana Sevil. Cihan sen de bir şeyler söylesene. Cihan: Anlatmak istediği zaman anlatır Ayçin. Ayçin: Aman be duygusuz moron. Cenker: Hop hop hop. Tamam ya Sevil bize sonra anlatır. Sevil: Yaşa Cenker. Ayçin: Bakın Ekrem'de geliyor. Sevil: Ekrem'e bir şey söylemeyin ben zaten giderken anlatacağım. Ayçin-Cenker: Tamam.
Ekrem gelince herkese selam verdi, sonra Sevil'i çağırdı.
Ekrem: Sevil bir bakar mısın? Sevil: (Son derece duygusuzca) Neden? Ekrem: Sevil lütfen. Sevil: Tamam. Ekrem: Ben gerçekten üzgünüm. Yani dün olanlar için. Bana gerçeği anlatmanı istemiyorum. Sevil: Beni dinlemeye tahammülün yoktur ama senin, istersen Cihan anlatsın. Ekrem: Şeeey... Sevil: İyi olur, iyi olur.
Cihan'ı çağırdılar. Tüm olanları anlattı Cihan.
Ekrem: Yani sen onu sevdin sadece öyle mi? Cihan: Evet. Ekrem: nasıl yaparsın sen bunu ya?
Neşet "hadi çürük yumurtalar derse" diye bağırmasa Cihan'ı dövecekti resmen Ekrem. Sevil çok dalgındı derste, Neşet kızdı.
Neşet: Ee Sefil, orada iklim ne? Sevil: Efendim? Neşet: Dersi dinleme diyorum, dinleme, boşuna anlatıyoruz biz zaten! Sevil: Özür dilerim hocam ya, ben dalmışım öyle birden. Gerçekten özür dilerim. Neşet: Özür diledin her şey bitti. Zaten sınavda da özür dileyip alacaksın tam puanı.
Ayçin daha fazla dayanamadı.
Ayçin: Aaa yeter be! Kızın zaten bizimle son ders günü gitmeyin üstüne. Sevil: Aferin Ayçin, aferin. İyi ki söyleme dedik! Neşet: Bi dakika bi dakika, ne demek son ders günü? Sevil: Hocam ben gidiyorum. Cenker: Bugün gidiyor hocam maalesef, bi durdursanız. Neşet: Kolaydı, ben dur deyince duruyordu zaten. (: Hayrola Sevil, nereden çıktı bu gitme işi? Sevil: Olmayacak hocam burada. Halamın yanına gidiyorum İzmir'e. Neşet: İyi düşündün mü kızım? Ayçin: Ben de onu diyorum hocam, hiç düşünmeden etmeden karar veriyor bu kız ya. Sınavda da kesin böyle yapmıştır bu. Sevil: Hayır ben düşündüm, hem de iyice düşündüm gidiyorum. Cenker: Tühh ya boşuna mı gitti o kadar yemek numarası falan? Ekrem: Ne numarası? Cenker: Ya biz siz barışın diye dün akşam için oyun organize ettik biz Ayçin'le. Ayçin Sevil'i çağırdı ben seni sonra biz gitmedik, siz gittiniz baş başa kaldınız falan. Sahi ya ne oldu barışmadınız mı siz?
Ayçin Cenker'e kötü kötü baktı.
Ayçin: Boş boğaz. Ekrem: Nasıl ya her şey sizin oyununuz muydu? Ayçin: Evet. Sevil: Uff Ayçin, ne diye uğraşıyorsunuz ki olmuyor işte olmuyor. Cenker: Özür dileriz. Ayçin: Asıl benden özür dileyeceksin Cenker, senin yüzünden arkadaşımla son saatlerimi küs geçireceğim. Sevil: Yok Ayçin yok, küstüğüm falan yok sana. Neşet: Siz iyice ortamı kurdunuz zaten. Tamam bugünlük ders bu kadar çıkabilirsiniz.
Tam evden çıkarlarken Neşet Sevil'i durdurdu.
Neşet: Sevil dersler ne olacak, sınav? Sevil: Orada da çalışırım hocam. Merak etmeyin sınava gireceğim ve kazandığımı ilk size söyliycem. Neşet: Ah vefalı Sefiliiim.
Hep beraber güldüler. Bu kez Ayçin, Cenker ve Cihan'ın koluna girerek Sevil'in önüne geçti. Ekrem'i de çağırdı, Ekrem gelmedi.
Ayçin: Peki ya bizim gibi arkadaşları bulur musunuz Sevil hanım? Sevil: Yok Çinçin'im ben senden delisine denk gelmem. (: Cenker-Cihan: Biz? Sevil: Siz bitanesiz, siz. (:
Sevil'le vedalaştı herkes bir Ekrem kalmıştı herhalde. O da Sevil tam bahçenin kapısından çıkarken tuttu onu. Bu sırada diğerleri Neşet'in verdiği testleri alıyordu.
Ekrem: Peki ya biz? Yani sen ve ben. Onu tekrar bulabilir misin İzmir'de? Sevil: Ben onu hiç bulmadım ki Ekrem. Senin güvensizliğin yüzünden hiç bulmadım. Ekrem: Sen bana çok mu güvendin? Sevil: Evet. En başta dolandırıcı dedim, inanmam dedim. Ama nasıl olduysa inandım, karşı koyamadım. Oysa ne kadar isterdim karşı koymak sana, gülüşüne. Ekrem: Sevil, bana anlatmadığın şey neydi? Sevil: Sen hâlâ orda mısın? Sana hiç anlatamayacağım bir şeydi Ekrem, hiç. Yani benden duman iyi olmaz. Ekrem: Ne o Sevil söyle. Sevil: Bizim seninle konuşacak hiçbir şeyimiz kalmadı. Gel bari son kez vedalaşalım, dostça. Ekrem: Öyle deme lütfen. Sevil: Ya ne demeliyim Ekrem? Senin gibi yalnız kendini düşünen birine ne denir? Kendimden, duygularımdan bahsedemem sana.
Sevil yine gidiyordu dün akşam ki gibi, Ekrem hiç bir şey yapmadı. "Gitme" diyemedi.
Son sözü söylemekmi sevdiğine git demekmi zordur Bırak beni kendim giderim ardımdan ağlamasanda olur işe yararmı bilmem elimde eskitilmiş bir gurur gün gibi ortada çıplak paramparça ömrüm ama sen hep hataları içimde kalanları gördün söz verdim sana çıktım hayatından yürüdüm son bir kez gördüm dibimi sonumu mutsuzluğumu hangi birini yeneyim dibimi sonumu mutsuzluğumu olan oldu geri dönemem bir rüzgar eserde ürperirsen sebebi son nefesim yenilgiyi hazmedip gururuma hapsedip gidiyorum yaralarım yarı acık bendim zaten tek sanık biliyorum asaletimden mi bilmem yoksa korkumdan mı susuyorum gün gibi ortada çıplak paramparça ömrüm ama sen hep hataları içimde kalanları gördün söz verdim sana çıktım hayatından yürüdüm son bir kez gördüm dibimi sonumu mutsuzluğumu hangi birini yeneyim dibimi sonumu mutsuzluğumu olan oldu gerı dönemem Bir rüzgar eserde üprerirsen Sebebi son nefesim
Ptsi Eyl. 02, 2024 11:15 pm
Cinsiyet
Mesaj Sayısı
Rep gücü
Kayıt tarihi
Sevdiği Karekter
Konu: Geri: DEĞM'ES'İN ELLERİMİZ -17.Bölüm 87.Sayfa- 
Kişisel İleti
Nerden
