' Damarlarımda Akan Zehir ' | 6.Bölüm; "Pişmanlık"
Sevil ;
(İkiside dönmüş bana bakıyordu, Ekrem daha sonra Sefaya döndü, Sefada farkedik Ekreme döndü.) Ekrem:Kafayımı sıyırdın oğlum sen. Sefa:Aşk insanı nelere çeviriyor. (Kıkırdayarak Ekrem ve Sefaya bakmaya devam ettim.) Ekrem:Bu kadar neşerli olmanı neye borçluyuz. Sefa:Valla tutmadım kendimi, dudaklarına yapıştım. (Sefanın ağzından duyduğum son cümleyle gülmeyi kestim.) Ekrem:Hadi bee. Sevil:Ciddimisin.? E Tuğçe ne yaptı. Sefa:Vurmaya başladı. Sevil:Peki bir şey dedimi.? Sefa:Hayır, yane zaten hemen bir şey demesini beklemiyorum çünkü haklı. Ekrem:Bu arada mutluluğunu böylmek istemem ama, iyi görünmüyorsun.Hap almalısın.Yoksa kriz geçirebilirsin. Sefa:Gayet iyiyim ben.Dayanabildiğim yere kadar. Ekrem:Allahım eski sefayı geri istiyorum, oğlum harbi uçmuşsun sen git kendine gel.! (Kapının açılma sesiyle başlarımızı kapıya çevirdik, içeri bir kız girmişti, bir genç kızdı 2.Sınıf olmalıydı, kızın yüzüne baktım hiç iyi görünmüyordu, göz altları şişmişti, ve durmaksızın titriyordu, Sefa ve Ekrem deneyimlerin verdiği bilgiyle anlamış olmalılardı ki birbirlerine baktılar.) x:Ekrem ve Sefayı arıyorum hanginizsiniz.? Ekrem-Sefa:B-biz. Sefa:Uzun süredir hap almıyormusun, niye bu haldesin.? x:Lütfen bana yardım edin lütfen. (Kız ağlamaya başladı.) Ekrem:Dur sakin ol bi. (Sefa kızı kolundan tuttu ve sandalyeye oturtttu, kız hıçkırıklarını durduramıyordu.Ayağa kalktım ve yanlarına gittim.) Ekrem:Şimdi sakin ol adın ne senin.? x:İrem. Ekrem:İrem, şimdi anlat ne oldu.? Sefa:Ya belli işte hap kullanmamış uzun sürdir, titriyor. İrem:Ha-hayır, ben hapı çok fazla kaçırdım. Ekrem-Sefa:Ne.! İrem:Ne olun yardım edin, napacağım. Sefa:Kızım göz kararın yokmu senin . Ekrem:Kızın üstüne gidip durma.! (Ekrem tekrardan kıza döndü.) Ekrem:Bak ben seni görmedim, sen hap alıcısı değilsin, eğer öyle olsaydın seni tanırdım. İrem:Sizden almıyorum ki, 2.Sınıf satıcılarından alıyorum ben. Sefa:Mehmet beya Buraktanmı aldın.? İrem:Mehmetten, nolur bunların sırası değil yardım edin. Ekrem:Kusmayı denedin mi.? İrem:Ha-hayır. Sefa:Kahretsin.! (Kız panikledi ve dahada ağlamaya başladı, hızla yanlarına gittim.) Sevil:Ne yapıyorsunuz siz onu korkutuyorsunuz.! İrem:Ben ne yapıcağımı bilmiyordum. Ekrem:Ne kadar oldu alalı.Yenimi.? İrem:Ha-yır. Ekrem:Çok geç bir şey yapamayız. Sefa:Başını çok büyük belaya girecek. Ekrem:Sırası değil, hastaneye gidiyoruz. İrem:Ne, ben hastaneye felan gitmem, ailem öğrenirse öldürür beni. Ekrem:Midenin yıkanması lazım. Sefa:Ölmek mi istiyorsun kızım kalksana.! Sevil:Yeter artık üstüne gitmeyin.! (Kızın önünde diz çöktüm ve gözlerine bakarak konuşmaya başladım.) Sevil:İrem ben Sevil, bak şimdi hastaneye gitmemiş gerekli oldu mu.? Korkma yanlız bırakmam seni. Ekrem:Sen hiç bir yere gelmiyorsun.! Sevil:Ne demek gelmiyorsun kız korkuyor.! Ekrem:Bu işe bulaşmıyacaksın.! (Hızla ayağa kalktım ve Ekreme döndüm.) Sevil:İreme yardım edeceğim.! Ekrem:Hayır.! Sefa:Yeter be.! Kavganın sırası değil, kızın miğdesi yıkanmalı.! (Sefa yavaşça iremin kolundan tuttu.) Sefa:Hadi kalk irem biran evvel hastaneye gidiyoruz. (Kızın diğer kolunada ben girdim Ekremde arkadan geliyordu, hızlı bir şekilde aşağı indik okul çıkısında Cenker ve Melike bizi gördü ve hemen yanımıza geldi.) Melike:Noldu.! Sefa:Dozu fazla kaçırmış.! Ekrem:Hastaneye gidiyoruz. (Cenker:İremi görünce donup kaldı öylece bakıyordu.) Cenker:İ-irem. (İrem kafasını kaldırdı ve Cenkeri görünce dahada ağlamaya başladı.) Cenker:Sende mi.? (Cenker tekrardan sesini yükselterek konuştu, daha çok kendinden geçmişçesine bağırıyordu.) Cenker:Sendemi.! İrem:Ü-üzgünüm, çok üzgünüm. (Ağzından çıkan kelimelerden sonra tekrardan hüngün hüngür ağlamaya başlamıştı.) Cenker:Bunu nasıl yaparsın irem nasıl.Bunu ailene bize nasıl yaparsın.! Ekrem:Sen nerden tanıyorsun İremi.? (Melike üzgün ve yılmışçasına kafasını kaldırdı ve bize baktı.) Melike:İrem, Cenkerin kuzeni. Sevil-Ekrem:Ne.! Sefa:Çabuk olun kızı hastaneye götürmeliyiz.! Melike git taksi döndür ileriden, çabuk okulun önüne gelsin.! Ekrem sende telefonunla Deniz ve Ulviyi ara, senin yerine baksınlar biz dönene kadar bir taneside buraya baksın, hepimiz hastaneye gidiyoruz.! (Melike hızlı bir şekilde koşarak okulun bahçesinden çıktı, Ekremse telefonuna sarılmıştı.) Ekrem:Dersteyiz ne demek oğlum, sana acil bir durum diyorum, çık ordan çık.! Ne demek çıkamam bul bir şey.! (Cenkere dönüp baktım, öylece İreme bakıyordu, İremse hüngür hüngür ağlıyordu.) İrem:Bana öyle bakma.Lütfen. Cenker:Bunu nasıl yaptın.? Senin ailene annene banana sözün vardı, iki yıl önceyi nasıl unutursun.! Onlar öldü.! Onlara nasıl yaparsın bunu.! (İrem şimdi canı yanmışçasına hıçkırıklara boğuluyordu.) Ekrem:Bir dakika ailem var diyordu yukarıda.Yalanmı söylüyordun.! Cenker:Hayır, iremin annesi ve babası 2 yıl önce öldü, irem bizim yanımızda yaşıyor. Sevil:Yane, o zaman senin ilgilenmen gerek. Cenker:Ne yapacağız.? Ekrem:İlk önce bu bücürün miğdesi yıkanması gerek. İrem:Arkadaş kurbanıyım, isteyerek değil. Cenker:Bana yalan söylüyordun. İrem:Ha-hayır yalan söylemedim ilkini dün zorla verdiler, yalan söylemedim, bu gün o kadar canım istiyordu ki o zıkkımı, gittim kendim aldım ama ilk olduğu için fazla kaçırdım. (Ekrem umutlucasına dönüp bize baktı.) Ekrem:Yane daha tam anlamda bağımlı değilsin. (Ekrem elini Cenkerin omzuna koydu, daha sonra bana ve Cenkere baktı.) Ekrem:Tuğçeyi düşünün, İremde onun gibi. (Cenker gülümsedi ve.) Cenker:Yane diğerkilerine göre bu illetten kurtulma şansı var. Ekrem:Evet. (Okulun kapısından mavi gözlü bir çocuk koşarak yanımıza geldi.) Ekrem:Sonunda.! Deniz:Napıyım anca kaçabildik, sen merak etme kanka Ulvi senin yerinde sen gelene kadar bakıcak, bende Melike ve Cenkerin yerinde duracağım. Ekrem:Çok sağol kanka. Deniz:Ne demek kanka senin başın sıkışırda gelmezmiyiz. (Deniz denen çocuk, İreme döndü ve konuşmaya başladı.) Deniz:Ne oldu.? Ekrem:Şeyi fazla kaçırmış. (Deniz İreme döndü.) Deniz:Ya bu yaşta kendinize ne kadar kötülük yaptığınızın farkında değilmisiniz niye kullanıyorsunuz şu zıkkımı.! (Şaşkınca döndüm ve denize baktım.Ekremde beni görmüş olucaktıki konuşmaya başladı.) Ekrem:Yine başlama aynı şeylere. Deniz:Yalan mı.! Kendinize zarar veriyorsunuz. İrem:Yeter, kes sesini sanki bilerek kullandım.! (O sırada Melikenin sesi duyuldu.) Melike:Çabuk olun.! Sefa:Hadi, hadi. (Sefa İremin koluna girdi bir kolunada Cenker girdi ve okulun çıkışına doğru yürümeye başladılar.Ekremle bende arkalarından yürümeye başladık, Ekrem arkasını döndü.) Ekrem:Bu iyiliğiniiz unutmam, borcum olsun. Deniz:Tamam, bir ay sonraki notum düşük olan derste beni çalıştırıcaksın. (İlerlerken Ekrem gülerek bağırdı.) Ekrem:Tamam lan. (Önümüze döndük ve yürümeye devam ettik.) Sefa:Ekrem. Ekrem:Ne. Sefa:Ya şu sınavda banada yardım etsene notlarım düşüktü geçen sene. Ekrem:Tamam lan bakarız. (Ekrem döndüm ve konuştum.) Sevil:Sen bildiğin baya inek çıktın. (Ekrem sırıtarak cevap verdi.) Ekrem:Sana demiştim. (Hızla iremi taksiye bindirdiler, hepimiz taksiye sıkıştık, taksi hareket etti.) Taksici:Nereye. Sefa:Buraya en yakın hastaneye. (İrem gittikçe dahada kötüleşiyordu aynı zamandada müthiş bir derecede titriyordu.) İrem:Üzgünüm. Cenker:Tamam, şşş yorma kendini. Sefa:Güzelde kızmışsın lan. (Ekrem sırıtarak Sefaya döndü ve konuştu.) Ekrem:Bu iş bittikten sonra Denize ayarlarız belki. İrem:Ben hap kullananlarla çıkmam.! Ekrem:İyi işte, Denizde hap kullanmıyor. (Sefaya göz kırptı Sefada Ekreme sırıttı.O sıkışıklığın içinde elimi kaldırdım ve Ekremin kafasına patlattım.) Ekrem:Ah.!!! Başım. Sevil:Ya sen nasıl bir şeysin yaa.! Biz burda ne düşünüyoruz, siz iki salak ne düşünüyorsunuz.! Ekrem:Napıyım kızım allahallah, yapıcaklarımızı yapıyoruz işte. (Melike gülümsedi ve Ekreme baktı.) Melike:Küçükkende böyleydi, bir keresinde duvarın tepesinden düşmüştüm dizimden nasıl kanlar akıyor, takside hastaneye gidiyoruz gelmiş bana üst komşunun oğlu senden hoşlanıyor demişti, bende Sevil gibi aynı tepkiyi verip kafasına patlatmıştım.) Sefa:Ha-Hayır.! Cenker:Noldu.! Sefa:Bayıldı napıcaz.? Sevil:Bayıldı mı.! Ekrem:Hastaneye az kaldı dayanın.! (Sonunda hastaneye varmıştık İremi hemen sedyeye yatırdılar ve içeri götürdüler Sefa ve Ekremde olanları anlatmak için içeri koştu, bizde Mlikeyle birbirimize tutunarak hastaneye girdik ve oturduk, cenkerde yanımıza oturdu.) Melike:Üüzlme iyi olucak, İrem dayanıklı kızdır. Cenker:Umarım.
20 Dakika Sonra…
(Ekrem ve Sefa yüzleri sulu bir şekilde yanımıza geldi, belliki sitresten ve sıcaktan bunalıp yüzlerini yıkamışlardı Ekrem yanımdaki koltuğa kendini attı Sefaysa ayakta dikiliyordu.) Ekrem:Oh… Sefa:Yetiştirdik. Ekrem:Riskli isler abicim bunlar, ben sana söyliyim erkenden yaşlanırız biz.Aksiyon aksiyon, dünden beri bi yıllık kalp çarpıntısı ve heyecan yaşadım. (Ekrem Cenkere döndü ve elini omzuna koydu.) Ekrem:Merak etme iyi olucak. Cenker:Sağolun yardımcı oldunuz. Ekrem:Lan Sefa. Sefa:Hı. Ekrem:İleride iyi bir doktor olucaksın oğlum.Bütün okulun yaralı vakalarını hastaneye sen yetiştiriyorsun. Sefa:Umarım. Ekrem:Ama derslerini yükseltmezsen doktorluğu felan kazanamazsın. Sefa:Hıııı, (Sefa birden dondu ve bize dönüp baktı.) Sefa:Kızlar hangi hastanedeyiz farketmediniz mi.? Melike:Hangi hastanedeyiz. Sevil:Nası yane.? Sefa:Burası Tuğçenin kaldığı hastane. (Döndüm ve çevreme baktım, gerçektende burasıydı, sabah Tuğçeyi bu hastaneye bırakmıştık.) Melike:Telaştan hiç farketmemiştim, evet burası. Sefa:Ben gidip doktordan bildi alayım. Cenker:Bende seninle geliyorum. Sefa:Ya Melike sende işlemleri halletsene, ikna yeteneğin yüksek bi güzellik yap. Melike:Tamam tamam. (Melike işlemleri yapmak için koridorun sonuna gitti.Cenkerle Sefada merdivenlerden aşağı indiler, Ekremle ikimiz koltuklara yayılmış bir şekilde oturuyorduk.) Ekrem:İyice çalışabildin mi bare. (Dönüp Ekreme baktım ve Evet anlamında başımı salladım.) Sevil:Evet ama bu kadar yeterli gelmiyecek. Ekrem:Döndüğümüzdede çalışırsın. (Döndüm ve tekrardan Ekreme baktım.) Sevil:Evet, sen iyi görünmüyorsun. (Ekrem bitkin bir şekilde ellerine baktı ve kendini dinledi.) Ekrem:Yo-yooo.İyiyim ben iyiyim, sa-sadece elimi yüzümü yıkasam daha i-iyi olucak. (Bir cümle içinde ne kadar çok kekelemişti bu.Ayağa kalktı ve merdivenlerden aşağı gitti.Melike yanıma gelmişti.) Sevil:Naptın halledebildinmi.? (Melike yorgun bir şekilde güzel yeşil gözleriyle hafifçe gülümsedi.) Melike:Evet hallettim. Sevil:İyi. Melike:Ekrem nerde. Sevil:Tuvalete gitti elini yüzünü yıkıyıcakmış. Milike:Daha yeni yıkamamışmıydı. Sevil:Ha bilmem, şey ben tuvalete gitsem iyi olucak bir kendime geliyim. Melike:Tamam. (Hızla yerimden kalktım ve merdivenlerden aşşağı uçarak misali indim.İşaretleri takip ederek koridorun sonundaki tuvaletlerin olduğu yere vardım ve Erkekler tuvaletinin önünde durdum, derin bir nefes aldım ve hızla içeri daldım, tahmin ettiğim şeydi işte Ekremin elinde hap vardı, şaşkınlıkla bana baktı, hılza yanına yürüdüm ve elindeki hapı elinden aldım.) Ekrem:Hey naptığını sanıyorsun sen.! Sevil:Doğru olanı. Ekrem:Ver şunu.! Sevil:Hayır. (Hızla geldi ve elimden almaya çalıştı, almamasını sağlamak için elimi kaçırdım.) Ekrem:Ver dedim.! Sevil:Vermiyeceğim. Ekrem:Sen bana karışamazsın.! Sevil:Hala akıllanmadın mı.! İrem az kalsın bu şey yüzünden ölüyordu.! Ölüyor.! Ekrem:O kendi hatası fazla almış.! Sevil:Sende Sefada tedavi olmalısınız, bırakmalısınız bunu zehiri.! (Tekrardan elimden almaya çalıştı elimi kaçırdım.Oyun oynuyormuşta sıkılmışçasına geri çekildi.) Ekrem:Sen bana karışamazsın istediğimi yaparım.! (Tekrardan almaya çalıştı ama elimi kaçırdım diğer elimlede onu uzaklaştırdım, yavaşça bana yaklaştı.) Ekrem:Yeter artık ver şunu.! (Bağırmıştı.Korkmuştum.) Sevil:Hayır vermiyeceğim.
Ekrem ;
(Bu kız ne yapmaya çalışıyordu böyle.Daha okula geleli iki gün olmuştu, şimdiden çok yakınımmış gibi emir veriyordu, veremezdi.! Ben özgün bir insandım sinirlendim ve bileklerinden tutup onu tuvaletin fayanslarına yapıştırdım.Biletlerini ellerimle sıkıştırmıştım, vücudunuda bedenimle sıkıştırıyordum.) Ekrem:Neden beni önemsiyorsun.Yada bizi.? (Masum bir şekilde gözlerimin içine bakıyordu, korktuğunu anlayabiliyordum.) Sevil:Çünkü, siz her ne kadar kötüyüz diye kendinizi kandırsanızda, kötü değilsiniz, çünkü ikinizde iyisiniz, çünkü ikinizde bilerek ve isteyerek hap kullanmaya başlamadınız.Bu kadarı yeterli bir neden mi.? (Bu kız ne yapıyordu böyle, beynimimi okuyordu buna bir son vermeliydi, beni iki gün içinde çözmüş olması imkansızdı, yavaşça birazdaha yakınlaştım ona, artık nefesini yüzümde hissedebiliyordum, tatlı nefesi yüzümü okuşuyarak geçiyordu, yere bakan gözlerini yavaşça kaldırdım şimdi burun burunaydık, gözlerimi simsihay kocaman ve çekik olan büyüleyici gözlerine diktim ve bakarak yavaşça fısıldadım.) Ekrem:Yanılıyorsun, bence neden bu değil. (Kafasını biraz daha yaklaştırdı ve ciddi bir şekilde gözlerimin içine bakmaya devam etti, biraz daha yaklaşsaydım yada yaşlaşsaydı dudaklarımız birbirine değebilirdi.Alaycı ve kısık bir ses tonuyla.) Sevil:Peki neymiş o neden. (Tekrardan yüzümü okşuyan o nefesinden sonra gözlerini yavaşça gözlerinden ayırdım ve beni etkileyen nefesin geldiği yere baktım, dudaklarına, kusursuz dudakları vardı kalemle çizseler bu kadar güzel olamazdı, gözlerini yavaşça dudaklarından kaldırdım ve gözlerinin içine baktım.Gözlerimi kısarak sessizce fısıldadım.) Ekrem:Çünkü beni ilk gördüğünden beri çok hoşlanıyorsun. (Yüzündeki ifade biraz şaşkınlık ifadesini almıştı, gözleri yerden kaldırıp gözlerimin içine baktı ve nefesini bırakmış olmalıydıki, nefesi tekrardan yüzümü okşadı, içimde bir ürperti olmuştu, bu heyecan vericiydi, şimdi herşeyin farkına varmıştım işte, bu kız beni herşeyiyle büyülüyordu.Benim olmalıydı, sadece bana ait, o capon gözlerine sahip olmalıydım.)
6.BÖLÜM SONU…!!
UMARIM BEĞENMİSİNİZDİR…
YORUMLARINIZI BEKLİYORUM… (:
En son ƒєянαη* tarafından Perş. Ağus. 25, 2011 2:19 am tarihinde değiştirildi, toplamda 1 kere değiştirildi
Misafir
Misafir
Konu: Geri: "Damarlarımda Akan Zehir" | 32.Bölüm; Gizli Öfke - 143.Sayfa Perş. Ağus. 25, 2011 2:08 am
Ah ahh ne romantiiik (: Evet Ekrem Sevil'e sahip olmalıyım dediğine göre işin en güzel yanı başlıyor (: Süper olmuş Feriii. Devamını Bekliyorum Ellerine Sağlık Hayatım (:
En son Dilαrα~ tarafından Perş. Ağus. 25, 2011 2:58 am tarihinde değiştirildi, toplamda 1 kere değiştirildi
kadırgalı_dünyagüzeli
Cinsiyet :
Mesaj Sayısı : 58
Rep gücü : 56
Kayıt tarihi : 22/11/10
Nerden : istanbul
Kişisel İleti : ''GİRAY SONGÜL''
Sevdiği Karekter :
Konu: Geri: "Damarlarımda Akan Zehir" | 32.Bölüm; Gizli Öfke - 143.Sayfa Perş. Ağus. 25, 2011 2:26 am
Harika olmuuş. Ekrem ve Sevil arasında süper bir yakınlaşma var :D İreme üzüldüm bee :D Ama ekremle sefanın denizi ona ayarlama isteği hoşumada gitti :D Denizi sevdim :D Ve cenker bu işlere bulaşmadığı halde nerdeyse herşey onun başına geldi be yazık :D
masmavi970
Cinsiyet :
Mesaj Sayısı : 1264
Rep gücü : 1307
Kayıt tarihi : 10/06/11
Nerden : evden
Sevdiği Karekter :
Konu: Geri: "Damarlarımda Akan Zehir" | 32.Bölüm; Gizli Öfke - 143.Sayfa Perş. Ağus. 25, 2011 2:34 am
Ptsi Eyl. 02, 2024 11:15 pm
Cinsiyet
Mesaj Sayısı
Rep gücü
Kayıt tarihi
Nerden
Kişisel İleti
Sevdiği Karekter
Konu: Geri: "Damarlarımda Akan Zehir" | 32.Bölüm; Gizli Öfke - 143.Sayfa 
MUHTEŞEM olmuş 
