Sevil:Şöyle bakmayı kes. Ekrem:Nasıl bakıyormuşum. Ekrem:Sen beni krizemi sokmak istiyorsun.! Sevil:Bir yolunu bulursun nede olsa sen okulun popüleritesinden birisin. Ekrem:Hasta olduğumu söylerim bir şey olmaz. Sevil:Geliyorlar. Sefa:Ben oyalarım sen tuvalete git. Ekrem:Beni niye devamlı kurtarıyorsun.? Sevil:Zevzek. Sefa:Ne.Na-Nasıl ya.Napıcaz.? Her şey ortaya çıkarsa biteriz biz. Melike:Lanet olsun ki var.! Beni burda tutan şey sensin. Sefa:Nedir çektiğim sizden önüne gelen yumruk atıyor.!! Sevil:Bu çok basit.Senin adına benim sonuçlarım. Sefa:Du-du-dur.Yane sen şimdi… Ekrem:Kafayımı yedin sen.! Dalga geçiyorsun heralde.! Sevil:Ben çok ciddiyim.
EVETTTT.... SENARYOMUZ YARIN SEZON FİNALİNDEN ÇIKARAK 2.SEZONA ADIM ATIYOR İLK BÖLÜM YARIN.UMARIM BOL BOL GÜZEL YORUMLARINIZI ALIRIM ESKİSİ GİBİ... (: BENİ YANLIZ BIRAKMAYAN BÜTÜN OKUYUCULARIMA TEŞEKKÜR EDERİM... YARIN SEZON AÇILIŞINI YAPIYORUZ.BURADA OLUN.SİZİ BEKLİYORUM...
masmavi970
Cinsiyet :
Mesaj Sayısı : 1264
Rep gücü : 1307
Kayıt tarihi : 10/06/11
Nerden : evden
Sevdiği Karekter :
Konu: Geri: "Damarlarımda Akan Zehir" | 32.Bölüm; Gizli Öfke - 143.Sayfa Çarş. Ekim 05, 2011 4:04 am
Buketttttt Çok çıkarcısın ama 00.00'da koyamam :D Yane aslında kafamada yattı sanki :D Tamam eğer pcde olursam koyacağım :D Aslında fragmanı koyalıkla tahmin edilebilir yaptım.Ama yine bizimkiler belaya karışmadan edemiyicekler
Misafir
Misafir
Konu: Geri: "Damarlarımda Akan Zehir" | 32.Bölüm; Gizli Öfke - 143.Sayfa Çarş. Ekim 05, 2011 4:50 am
Buketttttt Çok çıkarcısın ama 00.00'da koyamam :D Yane aslında kafamada yattı sanki :D Tamam eğer pcde olursam koyacağım :D Aslında fragmanı koyalıkla tahmin edilebilir yaptım.Ama yine bizimkiler belaya karışmadan edemiyicekler
Biraz öyleyim diyebilirim =)))
Eğer şansın varsa deneyeceksin aga =D Denemezsen kazanamazsın x)
Koy yavrum koy ben ne olursa olsun otururum ama sen de koy yani unutma =D
Ben kafana yattırırım canım aaa ayıp ediyosunn =D bela ooo belaya karışmazlarsa ayıp olur valla xD
O kadar bekledim deyeceğine eminim =) Kafiyeli mi oldu ne? xDDDD
Dilαrα~
Cinsiyet :
Mesaj Sayısı : 4609
Rep gücü : 4069
Kayıt tarihi : 30/09/10
Nerden : ηoмα∂.
Kişisel İleti : мιℓкуcσυρℓє'м♔
Sevdiği Karekter :
Konu: Geri: "Damarlarımda Akan Zehir" | 32.Bölüm; Gizli Öfke - 143.Sayfa Çarş. Ekim 05, 2011 5:04 am
Tamam Dilom 9 doğurmana gerek kalmadı. O kadar çok baskı yaptılarki bana yeni bölüm bu akşam gelicek... feysbukta katliama uğradım. 9a kadar gelmiş olur diye umuyorum.Çünkü yemek yiyeceğim sofrayı toplayacağım fln en geç 9 buçukta gelmiş oılur yeni bölüm...
buketsevil
Cinsiyet :
Mesaj Sayısı : 1374
Rep gücü : 1387
Kayıt tarihi : 25/11/10
Kişisel İleti : 'ES' A$K 'AC'
Sevdiği Karekter :
Konu: Geri: "Damarlarımda Akan Zehir" | 32.Bölüm; Gizli Öfke - 143.Sayfa Çarş. Ekim 05, 2011 5:51 am
Tamam Dilom 9 doğurmana gerek kalmadı. O kadar çok baskı yaptılarki bana yeni bölüm bu akşam gelicek... feysbukta katliama uğradım. 9a kadar gelmiş olur diye umuyorum.Çünkü yemek yiyeceğim sofrayı toplayacağım fln en geç 9 buçukta gelmiş oılur yeni bölüm...
SEVİYORUZZZ SENİİİİ FERHANN <3
Misafir
Misafir
Konu: Geri: "Damarlarımda Akan Zehir" | 32.Bölüm; Gizli Öfke - 143.Sayfa Çarş. Ekim 05, 2011 7:18 am
İYİ OKUMALAR 6.Bölüm 38.Sayfadadır. Bütün okurlarıma tüm içtenliğimle teşekkür ediyorum... (:
Damarlarımda Akan Zehir | 7.Bölüm; "Nedensiz"
Sevil ;
Ekrem'e bakarak ufak bir kahkaha attım ve gülmekten zor konuşur bir şekilde. Sevil:Hı, tabi ne demeksin. Ekrem ciddi bir şekilde yüzüme bakmaya devam ederek elimde olan hapa yaklaştı, elimi kaçırmaya çalıştım ama bu etkili olmamıştı o kadar sıkı tutmuştuki parmaklarımı bile kıpırdatamıyordum, elimdeki hapı dişleriyle elimden almaya çalışırken hareket etmeye çalıştım, ama başaramamıştım, bu kötüydü, yo yo hayır hapı kullanıcaksada benim elimden kullanmamalıydı, ama bunada izin vermiyecektimki. Sevil:Ekrem. Başını bana çevirdi ve mavi gözleriyle bana baktı. Sevil:Tamam vereceğim bırak kolumu. Ekrem:O kadar bekliyemem, bide şimdi oyun oynama ihtimalini düşünürsek bu sıkıntıya giremem. Gözlerimin içine bakarak göz kırptı.Sinirli ses tonuyla konuşmaya başladım. Sevil:Benim elimden hap içmene izin vermem. Gözlerini dudaklarıma kaydırdı ve bir süre bakıp tekrardan gözlerimin içine baktı. Sevil:Şöyle bakmayı kes. Ekrem:Nasıl bakıyormuşum. Sevil:Her neyse kolumu bırakta gideyim, biri kapıdan girerse yanlış anlıyıcak üstüme yapıştın. Ekrem:Hapımı alayım bırakıcam. Tekrardan elime doğru yaklaştı, buna izin veremezdim, elimi gevişetmemle hap yere düştü ve yuvarlanarak diğer tarafa gitt, ıslaklıkla yerde erimiş bir şekilde duruyordu şimdi.Ekrem bir hışımla bakarak bana döndü, sinirden adeta köpürmüştü, sinirden yüzünün kızardığını ve damarlarının belirginleştiğini görebiliyordum, galiba yanlış yapmıştım, çocuk beni şimdi kesinlikle öldürücekti, öldürücü bakışlarla bana bakmaya başladı.Ellerini biraz gevişetti ve öncekinden daha sert bir şekilde duvara yapıştırdı, acıyla kıvranmıştım. Ekrem:Sen beni krizemi sokmak istiyorsun.! Sevil:Okula kadar dayanabilirsin heralde.! Ekrem:Dur hatırlatıyım dün sizin sayenizde içeri hap sokamadık vede bu son hapımdı.! Sevil:Bir yolunu bulursun nede olsa sen okulun popüleritesinden birisin. Ekrem:Anlaşan bu seni rahatsız ediyor. Sevil:Ne edicek be.! Ekrem:O zaman işime karışma. Sevil:Sen, düşünende kabahat zaten. Ekrem:Niye düşünüyorsun beni.? Senden öyle bir şey istediğimi hatırlamıyorum. Sevil:Ne halin varsa gör. Duvara yapışmış kollarımı güçle Ekremin ellerinden kurtararak göğsünden ittirdim, saniyesine Erkekler tuvaletinden çıkmam bir oldu, sinirlenmiştim, bir dakika neden sinirleniyordum ben.? Beni ne ilgilendirirdi ki.? Kafamı anlamsızca salladım, hızla merdivenlerden yukarı çıkarak koridor sonunda oturan melikenin yanına gidip yavaşça oturdum, arkamdan Sefa ve Cenker gelmişti, meraklı gözlerle bakıyorduk. Melike:İrem nasıl.? Sefa:Hala içeride, 15 dakika sonra odaya alıcaklarmış. Cenker:Umarım iyidir. Sefa:Ameliyattan çıkardıklarına göre iyi. Melike:Sakin ol Cenker İrem iyileşicek. Ekrem:İrem iyimiymiş.? Arkadan meraklı bir şekilde sesi gelmişti. Sefa:İyi iyi. Sevil:Malesef kendini düşünen insanlar doğru olanı yapıp iyi oluyor. Laf sokmak istecesine imalı bir şekilde Ekreme baktım. Ekrem:Herkesin kendi tercihidir, iyi olmak istemiyorsa kimsenin burnunu sokması gerekmez. Melike Cenker ve Sefa bide döndüler ve anlamsızca baktılar. Melike:Neyiniz var sizin. Sefa:Laf sokuyorlar birbirlerine. Cenker:Hastanede sırası değil. Doktor bize doğru yaklaşıyordu, telaşlı bir şekilde Cenker ayağı kalktı. Cenker:İrem iyimi.? Doktor:Merak etmeyin, gayet iyi durumda kendine geldi, yanlız… Cenker:Yanlız ne.? Doktor:Polisler tarafından hepiniz sorgulanıcaksınız. Sevil:İyide bizim ne alakamız var. Doktor:Okulunuzda hap satıcıları var belliki, İrem bunlardan fazla almış ve fazla dozda kullanmış eğer geç gelseydiniz onu kaybedebilirdiniz.Bu yüzden polisler hepinizin ifadesini alıcak. Melike:Peki alsınlar ifadelerimizi, İremi görmemiz mümkün mü.? Doktor:Elbette, hepiniz girebilirsiniz ama lütfen kısa bir ziyaret olsun. Melike:Hastaneden ne zaman taburcu olur.? Doktor:Taburcu olmayacak. Ekrem:İyide neden.? Doktor:İrem hanımla konuştum ve hap kullanmak istemiyor galiba zorla hap verilmiş bu yüzden bir kaç gün göz altında tutacağız. Cenker:Yanında biri kalabilir mi.? Doktor:Evet yanında bir kişi kalsın bu günlük çok korkmuş vede şuanda pisikiyatri bölümünden doktorla konuşuyor. Cenker:Bakın ailesini kaybetti ve zor günler geçiriyor. Doktor:Anladım, o zaman doktorun vereceği ilaçlar iyi gelicektirve destekte önemli.Yanında bu gün kim kalıcak. Cenker:Ben kalıyorum. Melike Cenkere döndü ve konuşmaya başladı. Melike:Hayır ben kalacağım, sen okula dön. Cenker:Ama.. Sevil:Melike haklı, o kalsın aramızda en iyi destek çıkabilecek kişi Melike. Doktor:Siz aranızda kararlaştırın benim doldurmam gereken raporlar var tekrardan geçmiş olsun. Melike:Sağolun. Doktor hızlı adımlarla uzaklaşarak odasına girdi.Kafamı Sefa ve Ekreme çevirdiğinde endişeli yüzleriyle karşılaştım.Cenker benden önce davranarak. Cenker:Siz iyimisiniz.? Ekrem:Ya irem ifadesinde bizi anlatırsa. Melike:Korkmayın, irem akıllı kızdır sizin başınızı belaya sokucak bir şey yapmaz. Sefa:İfadelerimiz aynı tutmak zorunda, eğer brbirlerine uymazsa başımız büyük belaya girebilir. Cenker:Malesef bu konuda haklısın. Ekrem:Bakın ben, Sefa ve Sevil kütüphanedeyken irem geldi, bizde iyi görünmediğini düşünerek hastaneye götürmek için aşağı indik sizde bizimle hastaneye geldiniz olay bu kadar.ve olabildiğince sakin görnmeye çalışıp doğal davranın. Sevil:Biz fazlasıyla rahatız zaten asıl kasılan siz siniz bence siz biraz gevişeyin. Ekrem:Ya sen bize laf sokup durmasana. Sefa:Tuğçeye taş çıkartıyorsun maşşallah. Melike tedirgin bir şekilde ekreme baktı. Melike:Ekrem iyi görünmüyorsun. Sefa etrafın duymayacağı bir şekilde. Sefa:Hap almadın mı niye titreyip duruyorsun oğlum.Krizmi geçirmek istiyorsun içsene şunu.! Ekrem elini saçlarının arasına götürüp titreyen elleriyle karıştırdı. Ekrem:Kaybettim. Sefa:Ne demek kaybettin.? Gözlerini çevirerek bana baktı ve tekrardan Sefaya döndü. Ekrem:Ne biliyim oğlum acele acele hastaneye gelirken düşmüş olmalı. Sefa:Ekrem bu halde ifade veremezsin, çok titriyorsun ve herşeyi anlarlar. Ekrem:Hasta olduğumu söylerim bir şey olmaz. Sefa:Onlar yinede şüphelenicek ve tahlil yaptırmak istiyiceklerdir, eğer tahlil yapılırsa sonuçlarda uyuşturucu maddesi aldığın çıkar Ekrem. Ekrem:Napıyım oğlum yok yanımda.! Dudaklarımı dişlerimin arasına alarak ıssırdım, bunu yapmamam gerekirdi, burnumu sokmamam gereken işlere fazlasıyla sokmuştum ve başını belaya sokabilirdim.Gözlerimi koridorun diğer ucuna çevirdiğimde bize doğru yaklaşan polisleri gördüm. Sevil:Geliyorlar. Sefa ve Ekrem telaşlı görünüyordu. Sefa:Al şunu. Sefa elindeki hapı farkettirmeden Ekreme verdi. Sefa:Ben oyalarım sen tuvalete git. Melike:Durun eğer tek başına tuvalete giderse dikkat çekmez mi.? Sefa:Haklısın. Sefa bana döndü. Sefa:Sevil sen gidermisin.? Bir anda donup kalmıştım. Sevil:Ben mi.? Sefa:Evet. Ekrem göz ucuyla bana baktı ve tekrardan Sefaya dönerek konuşmaya başladı. Ekrem:Yok.Gerek yok ben kendim giderim. Sefa:Dur. Ekrem gitmek için adımlarını hazırlamışken, Sefa koluyla durdurdu. Sefa:Seville gitmek istemiyorsan, Melikeyle git. Lafa hemen atlama gereği hissetmiştim, kendimi biraz suçlu hissediyordum nede olsa bu duruma benim yüzümden gelmişti. Sevil:Tamam gerek yok ben geliyorum. Hızlı adımlarla Ekremin yanına gittim, şaşırmış bir ifadeyle bana bakıyordu. Sevil:Hadi gidelim. Hızlı adımlarla koridorun sonuna doğru ilerlerlemeye başladık, aslında hızlı giderken bir o kadarda dikkat çekmemek i.in sakin ve yavaş yürüyor gibi görünüyorduk, sonunda tuvalete inmek için yan taraftan aşağı inen merdivene saptık.Ekrem rahatlamış bir şekilde derin bir nefes verdi ve bana dönüp konuşmaya başlayacakken lafa atıldım. Sevil:Merak etme daha demin yaptığını yapmayacağım başını belaya sokmak istemiyorum. Ekrem:Yinede sana güvenemem değilmi.? Merdivenlerden inerken birden önüne atladım.Eni bir şekilde durmak zorunda kalmıştı. Sevil:Bak ben bu kadar uzun süredir almadığını bilmiyordum yane,şey sanmıştım. Ekrem:Ney.? Sakin bir şekilde durarak gözlerime baktı, ne kadar sakin görünsede terliyordu, vücudu o zehiri alabilmek için her şeyi yapıyordu. Ekrem:Anladım, ama öyle olsa bile bu seni ilgilendirmez bu benim tercihim. Sevil:Tercihten çok zorunluluk gibi görünüyor.Bu arada terlemişsin. Elimi sağ cebime götürdüm ve peçeteyi çıkarttım, Ekremin alnına götürüp sildim, bana şaşkıncana bakmıştı, bunu neden yapmıştım bilmiyordum, içimden gelen bir ses yapmamı söylemişti ve yapmıştım.Baygın bir ses tonuyla. Ekrem:Sağol. Sevil:Önemli değil. Arkamızdan gelen sesle ikimizde irkilmiştik. x:Hey siz.! Yerimizden sıçrayarak arkamıza döndük.Dış görünüşünden anladığıma göre bizi sorgulamak için gelen polislerden biri olmalıydı. x:Ne yapıyorsunuz burada.? Dilim düğümlenmiş gibi korkudan konuşamaz hale gelmiştim, Ekreme dönüp baktım onunda benden farkı yoktu.Kendimi topaalamak için derin bir nefes aldım ve vakit kazanmak istercesine öksürdüm.Ekrem sol elinde tuttuğu hapı çaktırmadan arkasına götürerek saklamıştı.Ökrem önde ben biraz arkada buz tutmuşçasına adamın gözlerine kıpırdamadan bakıyorduk, birden kendimi topladım. Sevil:Arkadaşım hastalandı, onu tuvalete götürmek için yardım ediyorum. Adam gözlerini yüzüme çevirmişti, Ekremin vücudu sayesinde görünmeyen sol elimi, dikkat çekmiyerek yavaşça sol elini tuttum, parmaklarıyla sıkmış olan hapı almak istiyordum, yavaşça parmaklarımla parmaklarını aralamaya çalıştım.Dikkat çekmemek için çok uğraşıyordum.Adam baştan aşağı Ekremi süzdü ve tekrardan bana döndü. x:Arkadaşının nesi var. Sol elimle dikkat çekmiyerek avucunun içindeki hapı almaya çalışırken, konuşmamada devam ettim. Sevil:Üşütmüş olmalı, terliyor ve titriyor. Nihayet ne yapmak istediğimi anlamış olmalı ki parmaklarını araladı, adamın yüzüne bakarak özenle hapı yavaşça elime aldım ve elimi geriye doğru çekerek cebime koydum, adamın Ekremi incelerce bakmasından vakit kazanmıştım, içimde tuttuğum derin nefesimi yavaşça dışa verdim.Adam Ekremin sol elinin arkada olduğunu farketmiş olucak ki. x:Elin niye arkada. Titrek sesiyle konuştu. Ekrem:Be-benim elim şey… Sevil koluma girmiştide siz gelince kolunu çekti döndüğüm içinde arkada bırakmış olmalıyım. Adam şüphelenmişti. x:Ne hastalığın var senin, bir tahlil yaptıralım.Korkudan panikle hızlı konuştu. Ekrem:Yok sadece biraz üşüttüm tahlil yapmaya felan gerek yok. x:İyi, ben senin kontrolden geçmeni istiyorum. Adam kafasını koridora çevirdi.Önünden geçen ilk hemşireye seslendi. x:Bakarmısınız.Bu gencin kan ve diğer tahlillerin yapılmasını istiyorum. Hemşire:Peki amirim.Sonuçlar çıkınca, hangi doktorun odasına götürmemi istersiniz.? x:Akif beyin odasına getirin lütfen. Hemşire:Peki efendim. X:Kolay gelsin. Uzun boylu Amir olduğunu tahmin ettiğimiz adam hızlı adımlarla giderek bizden uzaklaştı.Hemşire Ekreme baktıp gözleriyle işaret yaparak. Hemşire:Düş önüme bakalım. Olaya atılmam gerektiğini hissetmiştim. Sevil:İzin verirmisiniz.İlk önce elini yüzünü yıkayıp kendine gelsin. Hemşire:Peki, işiniz bitince koridorun sonundaki odaya gelin. Hızlı adımlarla hemşire yanımız ayrıldı. Ekrem:Beni niye devamlı kurtarıyorsun.? Gözlerimi ona çevirdim.Haklıydı niye ona yardım ediyordum ki.Elimi şakaklarıma götürerek ovuşturdum. Sevil:Ah.Bilmiyorum Ekrem. Ekrem:Ne yapacağım ben.Sonuçlarda her şey ortaya çıkıcak. Pişmanlık ifadesiyle yüzüme baktı.Biraz zaman geçtikten sonra gözlerini yere devirdi. Sevil:Bilmiyorum. Avucumdaki hapı uzattım. Sevil:Al şunu. Elime baktı.Hızlı davranarak elimden ve avuçlarınun içinde sıktı.Tekrardan bana döndü. Sevil:Hadi git.Burada bekliyorum. Kolumdan tutarak konuşmaya başladı. Ekrem:Olmaz Polislerden biri seni burda görürse ne cevap vericeksin benimle geliyorsun. İtiraz etmeden arkasından aşağı indim.Açmış olduğu kapıdan içeri girdim.Ah yine iğrenç tuvalet kokusunu içime çekmek zorunda kalmıştım.Hemde erkekler tuvaleti.Ekreme baktığımda soğuk suyu yüzüne çarpmakta olduğunu farkettim.Bu gün fazlasıyla gerildiği her halinden belliydi.Bana dönüp solgun yüzüyle bakmaya başladı. Ekrem:Üzgünüm. Sevil:Ne için.? Ekrem:Diğer okuldan kaçma nedeninin tekrardan karşına çıktığı için. Sessiz bir şekilde gözlerimi yere dikerek kıpırdamadan durdum.Ekrem hızlı ve sessiz adımlarla yanıma gelerek, ıslak elleriyle bileklerimi kavradı. Ekrem:Niye yapıyorsun bunu.? Başını aşağı eğerek yüzüne bakmamı sağlamaya çalışıyordu.Gözlerimi solgun olan yüzüne çevirdim. Sevil:Bilmiyorum.Şuan bunu düşünüceğine tahliller için endişelenmelisin. Ekrem:Hiç endişelenesim yok nedense.Sen yine dahi fikirlerinle beni kıyamayıp kurtarırsın. Muzip bir gülümsemeyle gözlerimin içine baktı.Onu o halde görünce bende istemsizce sırıttım.Gülen gözlerle mavi gözlerinin içinde baktım. Sevil:Zevzek. Sıcak gülümsemesini ortadan yok ederek ciddileşti. Ekrem:Biz niye böyleyiz ya. Sevil:Nasıl.? Ekrem:İşte böyle. Tekrardan gülümsemesini yüzüne yaydı. Sevil:Öf nediyorsun Ekrem yaa.Yürü.Korkudan saçmalamaya başladın. Yüzünü korkulu bir ifade sardı. Sevil:Bak eninde sonunda sonuçlar amirin eine ulaşıcak biran evvel olsun bitsin. Ekrem:Bu sefer çuvalladım.Başım büyük belaya giricek. Sağ elimi bileğinden kurtamdım.Koluna götürerek güven vermek istercesine sıktım. Sevil:Merak etme ne olursa olsun, hepimiz yanında olacağız. Hüzünlü bir şekilde gülümsemeye çalıştı.Tekrardan düşünceli ifadesini takındı.Gülümsemeye çalışıyordum ama bende endişeliydim. Ekrem:Hadi. Sol bileğimi elinden kurtardım.Kapından çıkan Ekremi arkasından takip ettim.Merdivenlerden yukarı çıkarak koridorun sonundaki odadanın önünde durduk.Arka taraftan koşma sesleri bize doğru yaklaşıyordu.Kafamızı arkaya çevirdik.Melike ve Sefa nefes nefese yanımızda durdu. Sefa:Napıyorsunuz siz burda.? Sevil:Amir aşağı inerken bizim peşimizden geldi, Ekremin tahlil sonuçlarını istedi. Sefa:Ne.Na-Nasıl ya.Napıcaz.? Her şey ortaya çıkarsa biteriz biz. Melike:Hayatınıza adrenalin katıyorsunuz ya önemsiz bir şey nede olsa değil mi.! Sefa sinirle Melikeye baktı. Sefa:Melike olayın ciddiyetinin farkındamısın.?! Ekremin başı belaya girebilir.! Melike:Her zaman başınız ne zaman belada değildiki zaten.! Ekrem sakin bir şekilde Melikeye baktı. Ekrem:Seni burda tutan bir şey yok Melike gidebilirsin. Melike:Lanet olsun ki var.! Beni burda tutan şey sensin. Ekrem:Benim için burda olmana gerek yok. Melike:Sen benim kardeşimsin.Senin için endişeleniyorum.! Ekrem:Sen.Sen bana her zaman kızmaktan başka bir şey yapmadın.! Şu durumda bile sakinmleştireceğine hala üstüme geliyorsun. Melike:Lanet olsun.! Senin bu bataklığa batarken yapabileceğim bir şey yoktu.! Halada bir şey yapamıyorum.! Sinirim senden çok kendime.! Bir yıl gözlerimin önünde hap kullandın ve ben bunu fark bile edemedim.Ben iğrenç bir kardeşim.Seni kurtaramadım. Melike bağırıyordu bir taraftanda ağlamaya başamıştı. Ekrem:Senin bir suçun yok.Bunu sakladım.Nerden bile bilirdin ki.Hey bana bak. Melike gözlerini yukarı kaldırıp Ekreme bakmıştı.Tekrardan gözlerinden yaş gelmeye başlamıştı. Melike:Seni yıllardır tanıyorum bunu gözlerinin içine bakınca anlamam gerekiyordu ama anlayamadım.Engel olamadım. Ekrem yavaşça Melikeye sarıldı. Ekrem:Şşşş.Ağlama.Kendini suçlamaktan vazgeç.Senin hiç bir suçun yok. Melikede sıkıca ellerini Ekremin beline sardı. Melike:Özür dilerim. Ekrem:Özür dilemesi gereken benim.Üzgünüm.Seni hayal krıklığına uğrattım.Seni hala hatalarımın peşinden sürüklüyorum.Üzüyorum seni. Ekrem ayrılırken kızarmış gözleriyle bana baktı.Tekrardan gözlerini Melikeye çevirip yüzünü avuçlarının içine aldı.Göz yaşlarını temizledi. Ekrem:Hadi zümrüt gözlüm ağlama artık. Melike gülümseyerek Ekreme baktı. Melike:Küçükken bana hep derdin.Unutmamışsın. Ekrem:Dostluğumuzu hiç bir zaman unutamam, buna imkan yok. Ekremde gülümseyerek Melikeye baktı. Sefa:Vay be.Herkese ne kadar zarar vermişim böyle.Ekremi bu iğrenç şeye alıştırdığıma pişman oldum. Melike bu lafı duyunca hemen Sefaya döndü ve sinirli gözlerle baktı. Melike:Ne.! Sen daha demin ne dedin.? Yanlış duymadım ben demi.? Sefa:Doğru duydun. Melike sıktığı yumruğunu Sefanın suratının ortasına geçirdi. Sefa:Ah.!!! Sefa burnunu tutuyordu.Kanamaya başlamıştı. Sefa:Nedir çektiğim sizden önüne gelen yumruk atıyor. Sefa sinirli gözlerle Melikeye baktı. Melike:Hakettin. Ekrem hüzünle gülümsedi. Ekrem:Hey sakin olun biraz.Sefa iyimisin oğlum gel sanada pansuman yapsın. Sevil:Hadi girelim. Melike bana dönerek ifadesizce baktı. Melike:Sende giricekmisin. Sevil:Evet. Melike:Tamam ben İreme bakmaya giyiyorum, Cenker yanında. Ekrem:Bizde birazdan geliriz. Melike tekrardan Ekremin boynuna sarıldı. Melike:Ne olursa olsun her zaman yanında olacağım. Ekrem:Biliyorum.Hadi artık git. Melike göz yaşlarını temizledi.Ufak bir gülümsemesiyle arkasını dönüp uzaklaştı.Başımı Ekremin Sefaya bakması üzerine Sefaya çevirdim. Ekrem:Kötü görünüyorsun.Pansuman yaptırman lazım. Sefa:Geçer birazdan ben lavobada hallederim. Sevil:Bu kadar dayanıksızmısın niye kanadı burnun.? Sefa:Hatırlatırım sabah Ekremden yumruk yemiştim. Kahkaha atmamaya özen göstererek kocaman bir gülümseme ifadesini takındım. Ekrem:Hemşire kan almadan önce sana pansuman yapar hadi gel. Sefa:Gerek yok oğlum ya. Ekrem:Gel lan işte. Ekrem kapıyı tıklattı.Sefanın kolundan tuttuğu gibi içeri soktu.Arkalarından yavaş adımlarla yürüyerek içeri girdim.Kapıyı kapatıp kapı girişindeki koltuğa oturdum. Ekrem:Kan almadan önce, şu burnu dağılmış çocuğa pansuman yapın. Hemşire:Peki.Siz şöyle oturun pansuman bitince sizden kan alacağım. Mavi gözleriyle odayı inceledi.Gözleri son olarak bana takıldı ve yanımdaki koltuğa oturdu.Gözlerimi hemşireye doğru çevirdim.Sefayla uğraşıyordu, bir yandanda konuşmayı ihmal etmedi tabi. Hemşire:Amir niye senin kan tahlili sonucunu istedi.? Rarahatsız bir şekilde kıpırdanarak. Ekrem:Bilmiyorum.? Hemşire:Bilmediğine eminmisin.? Ekrem:Evet. Hemşire:Kan grubun ne.? Ekrem:A Rh + Gözlerimi hızlı bir şekilde Ekreme çevirdim.Kafasını bana çevirerek baktı.Ah şuanki surat ifademi tahmin edebiliyordum.Yerlerinden fırmış gözlerim ve şaşkın bakan suratım.Ne yane kan grubumuz aynımıydı.? Yüz ifadem karşılığında soru soran gözlerle bana baktı.Hemşirenin duymayacağı bir ses tonuyla. Ekrem:Sen iyimisin.? Niye öyle bakıyorsun.? Fısıltılı bir şekilde cevap verdim. Sevil:Kan grubumuz aynı. Yüzündeki meraklı ifade uçup gitmişti.Sinir bir sırıtma yerleştirdi. Ekrem:Bak bunu bildiğim iyi oldu.Bu aksiyon dolu tehlikeli hayatımda ilerki zamanlarda belki kana ihtiyacım olur. Yapmacık bir gülümsemeyle ona baktım.Ah bu çocuk Tekrardan kafamı hemşireye çevirdim. Ekrem:Senden alabilirim.Sende benim hatayımı tehlike hatayımı tehlikeye atmamak için verirsin zaten. Donup kalmıştım.Bedenimi hissetmiyordum.Bütün hücrelerim yavaş yavaş buzlaşmaya ve hareketsizleşmeye başlamıştı.Kan vermek.Bu olabilirmiydi.? Bu çok tehlikeliydi.Yapmayı düşündüğüm şey bir suçtu.Hemşirenin sesiyle irkildim. Hemşire:Geçmiş olsun. Sefa:Sağolun. Hemşire:Geç bakalım seninde kanını alalım. Sessiz ve herşey son bulucak yüz ifadesiyle hemşirenin önüne oturdu.Hemşire iğneyi koluna batırmıştı.Yavaş yavaş kan yükselmaya başlamıştı.Odaya biri daldı. x:Ambulanslarla ağır yaralı 5 kişi getirildi yardıma ihtiyaç var yetişemiyoruz. Hemşire:Ne.! Nolmuş.? x:Olay yerinde çatışma çıkmış. Hemşire hızlı bir şekilde iğneyi Ekremin kolundan çıkardı.Canını yakmıştı. Ekrem:Ah…! Hemşire pamuğu koluna koydu. Hemşire:Hemen geliyorum. Bize döndü.Hızlı ve telaşlı bir ses tonuyla. Hemşire:Bu burda dursun dönünce ilgileneceğim. Apar topar odadan çıkmıştı.Kapıdan arkasından gümledi. Sefa:İyiyimisin.? Yüzümü ona çevirdiğimde acıdan suratını buruşturduğunu gördüm. Ekrem:Kadın bi çekti.Of..Acıyor. Sefa:Geçer birazdan.Biraz momarıcaktır. Ekrem:Şunun sonucunu almak içinde götürmedi. Beynimin oluşturduğu şu yasal suç planını düşünüyordum. Sevil:Benim bir fikrim var. Rahatsızca kıpırdandım.Sefa suratına takındığı ciddi yüz ifadesiyle ben dinlemeye odaklandı.Ekrem bana dönüp alaylıca sırıttı. Ekrem:Demiştim bak. Gözlerini kısarak yaklaştı. Ekrem:Beni kurtarıcağını biliyordum. Sefa:Dalga geçmesene oğlum belki işe yarıyıcak bir plan. Ekrem:Ne planı ya.Azıyla kuş tutsa ben bu olaydan sağlam çıkartamaz.Ancak bir sihirli deyneği olması lazım.Bütün sonuçları ancak öyle temizleyebilir. Sevil:Sonuçları temizleyemeyiz ama herkesi yanıltabiliriz. Ekrem alaylı ifadesinden kurtularak ciddileşti. Ekrem:Nasıl yapıcaz bunu.? Sevil:Bu çok basit.Senin adına benim sonuçlarım. Sefa:Du-du-dur.Yane sen şimdi… Sevil:Benim kanımı Ekreminkiyle değiştireceğiz.Böylece sonuçlar temiz çıkıcak. Ekrem kaşlarını çatarak konuştu. Ekrem:Kafayımı yedin sen.! Dalga geçiyorsun heralde.! Sevil:Ben çok ciddiyim. Sinirli gözlerle baka baktı.Böyle bir şey düşündüğüm içinde haddinden fazla şaşkındı.Aslında bende şaşkındım.Önceden böyle bir şey yapmak isteyeceğimi söyleseler onlarla dalga geçerdim ama hayat insanı her duruma getiriyor.Bazen hiç yapmam dediğiniz şeyleri yapmak durumunda kalıyoruz.
7.Bölüm sonu…
Yorumlarınızı Eksik etmeyin Benim için önemliler...
Misafir
Misafir
Konu: Geri: "Damarlarımda Akan Zehir" | 32.Bölüm; Gizli Öfke - 143.Sayfa Çarş. Ekim 05, 2011 7:29 am
Ptsi Eyl. 02, 2024 11:15 pm
Cinsiyet
Mesaj Sayısı
Rep gücü
Kayıt tarihi
Nerden
Kişisel İleti
Sevdiği Karekter
Konu: Geri: "Damarlarımda Akan Zehir" | 32.Bölüm; Gizli Öfke - 143.Sayfa 
O kadar heyecanlı ki... x))) 
Tuzunu da kattın mı canım yaa... xD 
=) ;) 
