Ahh.! İnanamıyorum yaa.! Hani Türkü'nün mücadeleci tavırları.? Hani ''Vazgeçmek kolaydı, önemli olan zoru başarmaktı.'' Hemen kaçsın zaten o.! Hiç mücadele etmesin.! Şuan çok sinirlendim ona, Hatta ve hatta parçalayabilirim yane bulursam.! Off ama çok güzel olmuş. Ellerine sağlık. Fantastikizm olmasa da harikaydı. (:
evet katılıyorum nokta
cσηтєѕѕ.
Cinsiyet :
Mesaj Sayısı : 9426
Rep gücü : 2229
Kayıt tarihi : 11/09/10
Kişisel İleti : Tuğçe'm.
Sevdiği Karekter :
Konu: Geri: Girdap 34. Bölüm; " Ambargo "97.sayfa Perş. Ekim 06, 2011 3:17 am
ANKET yeni bölüme noldu? a-)trafik kazası geçirdi b-)üşüttü c-)uyuz oldu d-)o da benim gibi yeni bölümü beklerken çat ve çatırt ve çuturt diye çatladı..........
yeni bölüm=)
~Ness~
Cinsiyet :
Mesaj Sayısı : 5001
Rep gücü : 3934
Kayıt tarihi : 14/10/10
Nerden : İzmir.
Kişisel İleti : Malik.
Sevdiği Karekter :
Konu: Geri: Girdap 34. Bölüm; " Ambargo "97.sayfa Ptsi Ekim 10, 2011 4:49 am
Mutluluk hakkım değildi benim. Bir şekilde bütün verdiklerini geri alıyordu hayat. Ama bu ceza işlediğim suçlarla orantılı olamazdı. Bu çok fazlaydı. Kaç parçaya bölünmeliydim üzülmek için ? Kendi halime mi yoksa Ümit’ e mi üzülmeliydim ? Ya da ölen bebeğime… Bebeğimize. Ümit’le bizim bebeğimiz. Bir daha asla olamayacak. Bir daha anne olamayacağım. Ümit’ in çocuk sahibi olmasına engel olamazdım. Ama onunla olduğum sürece bu böyle olacaktı. Ayrılmak istesem bırakmazdı, biliyordum. Beni bu sebepten asla terk etmezdi de. En iyisi açıklama bile yapmadan gidiyorum demekti. Önce babamla konuşmalıydım. Ümit t’ ten onu çağırmasını istemiştim. Ona olan soğukluğumu fark etmişti. Yapmak zorundaydım. Gidişime zemin hazırlamalıydım. Babam odaya girdiğinde arkamı dönüp sağ tarafıma yattım. Yüzünü görmek istemiyordum. Kapıyı kapattıktan sonra elini omzuma koydu. “ Kızım…” Sesi ağlamaklıydı. “ Teşekkür ederim. Her şey için. Tek kelime etmeden ona vurmaya başladığın için. Karnımdaki bebeği öldürdüğün için. Ve bir daha asla bebek sahibi olmamamı sağladığın için. Teşekkür ederim baba… teşekkür ederim..” Bilerek yapmamıştı evet. Ama o şekilde fevri davranmasaydı şu an her şey farklı olabilirdi. Hem de çok farklı. “ B-ben bilmiyordum, üzgünüm.” “ Bende bilmiyordum. Emin ol senden daha fazla üzgünüm. “ “ Bak zaten evlilik dışı bir bebek ol-“ Cümlesinin devamını biliyordum. Şok olmuştum. Hışımla ona dönüp öfkeden çıldırmış halimi görmesini sağladım. “ Sen… sen ! Sana inanamıyorum. Bir bebekten bahsediyoruz benim bebeğimden baba ! Senin torunun olacaktı ! Ve sen hala o geri düşüncelerin peşindesin ! “ “ O adamın çocuğu benim torunum falan olamazdı tamam mı ? “ Tekrar yavaşça yattım. Yine ona arkamı dönmüştüm. Ağlamaya başlamıştım. “ Merak etme sayende artık çocuk sahibi olamayacağım. Ve onu da buna mahkum edemem. Fakat o senin aksine beni bu yüzden bırakmayacak kadar ben istesem bile ayrılmamıza göz yummayacak kadar merhametli ve düşünceli. O yüzden evime döneceğim. Ama seninle değil. Senin evine de değil. Aylar önce söylediğin gibi senin artık bir kızın yok. Sadece dönmeni istiyorum. Ümit’e hiçbir şekilde zarar vermeden git buradan baba. Anneme onu sevdiğimi ve yakında onu görmeye geleceğimi söyle. Çok yakında…” “ Ama-“ “ Git baba. Hemen. “ Bir dakikalık sessizlikten sonra kapının açıldığını duymuştum. Kapanır kapanmazda biri elimi tutmuştu. Döndüğümde Ümit’in üzgün yüzü ile karşılaştım. Gözyaşlarımı fark edince yüz ifadesi daha da hüzne boğulmuştu. Elimi çekmeye çalıştım ama izin vermiyordu. “ Türkü ben-“ “ Artık beklemene gerek yok Ümit. Ben-ben gidiyorum. “ Donup kalmıştı. Gözlerini kapatıp başını salladı kendine gelmeye çalışıyordu. Elimi bırakıp birden ayağa kalktı. Elini çenesine götürdü. İmalı bir gülümseme oluştu yüzünde. “ Hah.” “ Evet Ümit gidiyorum. Şehrime döneceğim.” Kahkaha atmaya başladı. “Ümit gülecek bir durum göremiyorum ? “ “Türkü ne sanıyorsun söyler misin ? Öylece gitmene izin vereceğimi mi ? Filmlerde ki gibi fedakar kadının terk edişinden başka bir şey değil bu. Bana bir çocuk veremeyeceğini düşündüğün için beni bırakıyorsun. Bunu anlamayacağımı mı sandın ? “ Evet aynen öyle sanmıştım. Yanılmışım. “ Alakası yok Ümit. Ben sade-“ Birden yaklaştı ve parmaklarıyla dudağıma dokunup beni susturdu. “ Bir daha sakın duymayayım. Sakın ! Hiçbir yere gitmiyorsun. Evet bebeğimizi kaybettik. Belki bir daha olmayacak. Ama bu anne-baba olamayacağımız anlamına gelmiyor. %15 lik bir şansımız zaten var. Ve eğer bu işe yaramazsa anne-baba arayan onlarca çocuk var. Bak sadece yanımda olmanı istiyorum. Hatırlasana ne demiştik ? Kalbim durana dek seninle olacağım. Çürümeye başlayan bedenimdeki kulaklarıma toprak dolarken, böcekler etlerimi kemirirken ruhum seni bulmak için, aşkım için savaşacak. Hiçbir güç seni benden alamaz. Ve bizim aşkımızın büyüteceği her çocuk kendi kanımızı taşıyandan farksız olacak. Seninle ölmenin huzuruna varacağım.” Saçlarımı okşamaya başlamasıyla beraber sözleriyle ortaya çıkan gözyaşlarım iyice artmıştı.. “ Ben seni bu duruma mahkum etmek istemedim Ümit. Üzgünüm her şey için… “ Beni kendine doğru çekerek kaldırdı ve sarıldı. “ Şşşş… Üzülme sevgilim. Hepsi geçecek. Seni bulduğumdan beri her zorluk gözümde ufalır oldu. Yenemeyeceğimiz hiçbir güçlük yok.” “ Seni çok seviyorum. “ “ Biliyorum.” Cevabı beni güldürmüştü. Geri çekilip kötü kötü baktım. “ Duyana kadar böyle bakmaya devam edeceksin değil mi ? “ Sadece başımı salladım sırıtarak. “ Aptal… Tabii ki seni seviyorum. Asla bırakmayacak kadar çok. “ Gülerek yaklaştım ve dudaklarına yapıştım. Ellerimi boynuna doladım. Oda belime sarılmıştı her zamanki gibi. Öpüştükçe, dudaklarının tadına hızla baktıkça onu kendime doğru çekip yattığımı fark ettim. Dudaklarının arasında gülmeme neden olmuştu. “ Ahhh! “ Korkuyla geri çekildi. “ Ne ? Ne oldu ? Canını mı yaktım ? “ Dudağımı ısırarak haince sırıttım. “ Ahh kandırdın değil mi ? Korkutma beni böyle. Tamam sen bilirsin. Aslında tehlikeli olduğunu hatırlattın bana bebeğim. Bu işi sonraya bırakalım şimdi uzanıp dinlenmelisin. “ Çocuklar gibi dudaklarımı büktüm. Başını sallayarak güldü. Yastığı işaret etti. Somurtarak uzandım. “ Bir isteğin var mı ? “ Gülerek söylemişti, ne istediğimi biliyordu. “ Ne istediğimi biliyorsun.” “ Çok şey istiyorsun. “ “ Benim olanı istiyorum.” Gülmüştü yine. “ Seninim evet. Ama dinlensen daha iyi olur. “ “Ah tamam peki. Yalnız Angelina Jolie kadar abartmayız demi çocuk işini ? “ “ Ahaha. Neden olmasın ? Boy boy ‘farklı uyruklar’ dan çocuklarımız olur. “ Farklı uyruklar kısmını özellikle söyleyerek bana taş attığını fark etmiştim. “ Oh hayır. O kadar çocuğa nasıl bakarız ? Çocuk büyütmek kolay mı sanıyorsun ? Hem bakıcı tutmak zorunda kalırız. Hayır sonum Jolie gibi olsun istemiyorum. Bakıcıyı bana tercih etmezsin değil mi ? “ “ Hangi uyruktan olduğuna bağlı. “ O gülüyordu ama ben kıskanmıştım. Cevap vermemiştim. “ Tamam bu dünyada senin yerine tercih edebileceğim bir varlık yok kabul ediyorum.” Sözü üzerine kocaman sırıtmıştım. “Ümit …” “ Sevgilim…” “ Bir isteğim var. “ “ Nedir ? “ “ Sadece yanıma uzanır mısın ? Söz uslu duracağım” Gülerek hareketlendi. “ Peki o zaman.” Yanıma uzanmıştı. Yüzlerimiz birbirine çok yakın duruyordu. Gözlerim dudaklarına sabitlenmişti. “ Aklından bile geçirme “ “ Ah hadi ama alt tarafı bir öpücük. Beni yormaz ki. Hem zaten iyiyim. “ “ Senin yaramaz bir çocuk gibi olduğun anları çok sevdiğimi söylemiş miydim ? “ Gülerek dudaklarına yaklaşmıştım. “ Hayır…” Sonunda zafer benim olmuştu. Dudaklarıyla buluşabilmiştim. Tadını çıkarmaya baktım…
Buyrunuz efendim :D Bol bol hasret giderin
masmavi970
Cinsiyet :
Mesaj Sayısı : 1264
Rep gücü : 1307
Kayıt tarihi : 10/06/11
Nerden : evden
Sevdiği Karekter :
Konu: Geri: Girdap 34. Bölüm; " Ambargo "97.sayfa Ptsi Ekim 10, 2011 4:56 am
Ptsi Eyl. 02, 2024 11:15 pm
Cinsiyet
Mesaj Sayısı
Rep gücü
Kayıt tarihi
Nerden
Kişisel İleti
Sevdiği Karekter
Konu: Geri: Girdap 34. Bölüm; " Ambargo "97.sayfa 
devamını bekliyorum
