15.bölüm


Artik hersey yeniden baslamisti...
Acilar, Gözyaslari, Anilari...
Ne zaman bitmistiki?
Hircbirzaman.
Sevilin icindeydiler hep.
Simdi disariya cikmislardi..
Burda daha fazla duramazdi.
Klakti.
"Ben gidioyrum!"
Aycin elindeki dergiyi birakti ve ona saskin saskin bakti.
"Efendim?"
"Beni duydun. Artik dayanamiyorum. Iyi gelir diye düsünmüstüm. Ama yanilmisim.
Kusura bakmayin cocuklar. Size cok cektirdim.. Ama olmuyor iste.. Ne yaparsam yapiyim olmyor. Onsuz Olmuyor..."


Ekrem ayaga kalkti ve disari kostu.
Icinden birsey git yanina onunla konus diyordu.
Ve suan yapmak istdedigi tek sey oydu.
"Ekrem nereye!"
Ekrem durdu. Düsündü... Acaba gitse ne olurdu?
"Ben..Ben..Gidiyorum. Sevilin yanina."


"Askim.. Bugün zamanin varmi? Seni bugün kacirsam aksam yemegine?"
"Olur. Isim yok. Da nereden cikti bu simdi?"
Sevil glmeye baslamisti.
Ekremin yanagindan gözyasi akti.
"Hic öylesine. Allah Allah sevgilimi yemegedemi cikaramiycam. Iyi istemezsen gitmeyiz.."
Sevincli olmaya calisiyordu. Gözyasini sildi.
"Ay duuur saka yaptim. Tamam. Beni iki saat sonra alabilirsin."
"Ne yapacaksin ozamana kadar."
"Sence ne ekrem? Sen beni hala tanimamisin. Ben iki saate anca hazirlnirimm.."
" Dogru ya. Unutmusum." Onu düsünecek hali yoktu cünkü..
"Hadi ben kapatiyorum. Sonra görüsürüz."
Ve sevil telefonu kapatti.
Ekrem kendiini aksama toparlamaliydi..
Iyi gözükmek zorundaydi.
Ondan veda edecegini anlamamasi lazimdi.


"Cok güzel gözküyor yemekler deyilmi ekrem?"
Herzamanki geldikleri yere gitmislerdi.
Burayi cok severlerdi.
Ama son olacagini sevil bir bilseydi. Belki buraya hic istemezdi..
......
"Ekrem? Huhuuuu? Ordamisiin.?. Dünyadan Ekremeee"
"Hih? Efendim?"
"Ohooo sen masallah burali deyilsin, Istiyordan gidelim. Hem hic iyi deyilsin."
"Yok Yok ben cok iyiyim.. Hadi yemekler sogumasin.

Ekrem sevile son aksamini güzel gecirmek istiyordu,
Cok eglenmislerdi. Güldüler.. Eglendiler.
Ama erkemin aklindan o köttü SEYLER bir türlü gitmiyordu.
Sevilden nasil ayrilabilirdi?

"Yarin görüsürüz deyilmi?"
Ekre durdu hicbirsey diyemedi.
Iyi bir yalan gelmesi lazimdi simdi.
"Sey olur.."
'Sey olur..? Bu nebicim bir yalan' Ekrem kendinden nefret ediyordu.
"Tamam ozaman. Yarin görüsürüz."
Sevik tam eve gidiyordu...Ekrem inun kolundan tuttu ve kucakladi.
Birakmak istemedi. Öylece durdular.
"Alt tarafi bir gece ekrem. Yarin görüsücegi ya."
sevil gülmeye baslamisti.
"Evet haklsiin..."
Sevil tam dönmek isterken ekrem onu yine tuttu.
Bu sefer ama onu öptü.
Bu öyle normal öpücük deyildi..
Bu onun veda öpücügüydü.
Ekrem gözyaslarina hakim olamiyordu.
Sevil bir bilseydi.
"Ekrem? Ne oldu sana böyle bugün?"
"Hic..Hicbirsey. Hadi gti icer. Aycin seni bekliyordur. Anlatirsin artik ne yaptik diye. Siz kizlarin hobbisdir bu deyilmi?" Gülmeye calisti ama beeremedi.
"Aman ne komik."
Ve o cok sevdigi sevili artik gidioyrdu.
Onun elinden kayip gidiyordu.
Ve bu birtek onun sucuydu.
Arkasindan bakti ve eve isteksizce yürümeye basladi gözyaslari ile birlikte...


'Keske o aksamin son gecesi oldugunu bilseydim.'
Sevil aglayarak giyisilerini valizine koyuyordu.
'keske bilseydim onu birakmazdim.
Ah benim geri zekali kafam...'
Kapi calindi..
"Uff bu kim simdi. Tabii tam da öbürleri gititimi kapi calir."
Isteksizce giti kapiyi acmaya.
Yol okadar uzun geliyorduki.. Birakip odasina gitmek istedi.
Ama icinden biri ac kapiyi dedi.Ve giti acti.
Keske acmaz olaymis. Aslinda sok mu olmustu, sinirlenmismiydi yoksa sevimismiydi anlayamiyoordu. Birsey söylemekk istiyordu ama yapamiyordu.
Agzi sanki kilitlenmisti
Suan hicbirsey düsünemiyordu.
Sanki beyni calismmiyordu artik.
Durdu durdu karsisindakine iyice odakladi kendini.
Birden agzi acildi ve konusmaya basladi.
Ama sesi okadar kisiktiki..
"Ekrem?"
......