16.Bölüm


"Sen..."
Sevilin gözyasi akti.
En sonunda gelmisti.
Simdi ne olacakti.
Sevil hicbirsey düsünemiyordu.
Öylece baktilar birbirlerine.
"Iceri girebilirmiyim?"
Sevil durdu. Hic birsey demedi.
Sonra cevabini kenara cekilerek verdi.
Ekrem iceri girdi ve sevil koltugu gösterdi.
Oturdular.
"Ben bunlarin olmasini hic istemezdim.
Inan bana benim icin hic kolay olmadi.
Seni öyle görünce... kendimden nefret etmeye basladim.
Ama benim icin de hic farkli deyildi. "
"Ondan mi gittin?"
Sevil sesinin sert ciktigina sasirmisti.
Böyle durumlarda sesi cok kisik cikardi.
"Dur lütfen sinirlenme. Sana herseyi..."
"Neden?.. Neden yaptin bunu? Neden beni terk ettin?
Ha NEDEN? Ve simdi niye geri geldin? Beni iyicene bitirmek icinmi? Basardin.
Aferin sana."
Sevil artik gözyaslarina aldirmiyordu. Onlari rahat birakmisti.
Umrunda deyildi ekremin karsisinda agladigina.
Zaten yeterince karsisinda bitik bir durumda duruyordu,
Herkez biliyordu. Eski sevil artik yoktu. Yerine hayattan bikmis, hergün aglayan ve bitkin biri gelmisti. Böyle kizlari cok görmüstü sevil eskiden. Ve hepsine inanamiyordu.
Ama onlarin bir sucu yokmus. Demekki herkez böyle bir duruma düsebiliyormus.
Karsisinda ekremin oldugunna hala inanamiyordu.
"Lütfen beni dinlermisin?"
"Hayir simdi defol git burdan.
Seni birdaha görmek istemiyorum."
"Ama. Lütfen bir dinle beni."
"Hayir dedim ekrem!"
Ekrem...Ekrem.
'Sevil bunu istemiyormuydun? Ekremin geri gelmesini sen istemiyormuydun?
Geldi iste! Hadi git onu kucakla ve baris.'

"Sevil bak seninle konusmam lazim. Lütfen seni beni dinlemeni istiyorum."
"Bende senin burdan gitmeni istiyorum. Ekrem bak ne kadar cok seey istiyoruz hayattan deyilmi? Benim istediyim birtek mutlu olmakti. Ama hepsi gerceklesemiyor iste.Kusura bakma. SIMDI GIT!"
"Sevil benim neden gitdigimi ve seni burda biraktigimi bilmek istemiyormusun?"
Sevil düsündü. Tabiiki istiyordu.
Ama ona inat ondan nefret ettigi icin dinlemeyecekti onu. Nefret ediyormuydu ondan gecerktende?
"Istemiyorum ekrem. Polisi cagirmami istemiyorsan git!"

Ekremin gözleri dolmaya baslamisti ama bu sevilin umrunda deyildi.
Yanliz kalip aglamak istiyordu.
"Ben kanserdim sevil!"
Sevil dona kalmisti. Ne diyecegini bilemiyordu.
Kulaklari yanlismi duymustu. Yoksa ekrem dogru mu söylüyordu.
Ekreme bakti.
Ekrem ise devam etti konusmasina.
"Evet kanserdim. Ama simdi iyilestim." Gülümsyordu.
"Simdi yanindayim ve cok mutlu olmak istiyorum. Lütfen senin üzülmeni istemiyorum. Sen bunlarin hic birni hak etmedin.Biliyorum sana cok yalan söyledim."
"Cok mu? Senin hayatin yalan be!"
"Lütfen sevil!" Ekrem yine üzüldü.
"Beni dinle. Yapma böyle sevil. Hepsi senin iyiligin icindi. Bana doktor hasta oldugumu söyleyince hemen zeynepe gittim. Onunla konustum. Ve amerikaya gitmemiz gerektigini söyledim. Oda bunu kabul etti. Senin icin"
"Benim icinmi?" Sevil yalanciktan gülmeye baslamisti.
'Neler konusuyordu ekrem. Neler sacmaliyordu?'
"Tabii zeynep daha önemli oldugu icin ilk ona gidiyorsun ve onunla konusuyorsun. Ben kimim ki? Hickimse!"
"Sana söyleseydim biteerdin...cünkü senin nasil biri oldugunu biliyorum. Seni hic acitmak istemedim. Belki sana söylemeden gidersem daha iyi olursun diye düsünmüstüm ama yanilsmisim."
"Ben nasil biriyim ekrem? Kendini beyenmis. Kötü. Surati asik biriyim deyilmi?"
"Hayir. Kahretsin sevil beni dinle! Birtek seni düsündüm. Burdan giderken birtek sen vardin aklimda. Hastaligim umrumda bile deyildi. Ben seni cok seviyorum Sevil lütfen beni affet."
Ekrem karsisinda agliyordu.
Sevil gülümsedi ona. Ekrem de aglamayi birak umutlu gözlerle ona bakti.
Oda gülümsüyordu artik.
"Bana simdi bunlari anlattin diye seni af etmemimi düsünüyorsun?
Herseyi unutup. Acilarimi Gözyaslarimi unutup sana kosmamimi istiyorsun?
'Aman bosver gitisn ekrem' deyip seni kucaklamamimi istiyorsun?"
Sevil kafasini salladi. Gülümsemesi gitmisti artik.
Ekrem üzüldü. Aglamaya basladi.
Sandigindanda zordu.
"yanilmissin. Bu anlatiklarinla seni af edemem. Ekrem! Sen sevgiline birsey demeden gittin. En iyi arkadasinla giitti amerikalara. Sevgilini düsünmüs olabilirsin ama bu benim umrumda deyil. Sen bana güvenmedin. Sana destek cikabilridim. Ama sen arkadasini daha cok önemsedin. Hayir seni afetmiycem. Bana beni sevdigini söylüyorsun. Ama en iyi arkadasin Zeynepi öperken böyle düsünmüyordun herhalde. Disardan bakildimi cok tatli gözüküyordunuz. Hem hastaligindanda kurtulmusken Hadi canim sen git esah sevgilinin yanina. Hatta onun yanina gitmisken gidiverin amerikaya. Ama benden seni af etmemi isteeme ekrem bey! Sen alismisindir her istediginin yapilmasini ama ben öyle kisilerden deyiilim. Hadi canim baska kapiya. Burda sana göre biri yok."

Sevil ekremi disari cikarip kapiyi suratina kapatti.
Düsündügündende zordu ona yalan söylemek.
Artik iyicene aglamaya baslamisti.
Sonunda istedigi olmustu. Onun yüzüne herseyi söylemisti.
Ama icindeki o aci niye hala duruyordu?