Anılar, gölge gibi beni izler, Hüzün kadar hoş, ölüm kadar yakın, Ruhumda onlardan, silinmez izler.
Sevil siir kitabini kapatirken gözyaslarina hakim olamiyordu... Akti, Akti bitmek bilmedi. Ne zaman bitecekti bu gözyaslar? Ne zaman gidecekti bu icindeki aci? Sunu biliyorduki sevil. Ekrem olmadan aslaa mutlu olmayacakti.
Ve son günleride kapiya dayanmisti. Sevil bu son günü olabildikce iyi degerlendirmek istiyordu. Sabah erkenden kalkip disariya cikti. Deniz kenarinda kimse yoktu. Sevil kendini yanliz zanetti. Ve kumun üzerine oturdu. Arkadan ayak sesleri geldi ama sevil buna aldirmadi. "Sendemi son gününü güzel degerlendirmek isetedin?" Sevil arkasina döndü ve ekremi gördü. "evet." Sevilin cevabi kisa olmustu. Sanki gitmesini istermis gibi. Ekrem aldirmadan yanina oturdu, "dünki söylediklerini iyi düsündümde. Sen galiba hakliymissin." "Neyi? yani nerde?" Sevil ne demek istdedigini anlamisti ama anlamamazliktan geliyordu. "Yapma, Biliyorsun ne demek istedigiimi. Sen simdi beni kendini begenmis biri zandediyorsundur." "Deyilmisin?" Sevil artik dayanamadi ve gülümsedi. "Bak sana iyi yönlerimi göstermek icin saat dörtte beni burda bekle. Lütfen." Ekrem bu sözleri söyledikten sonra yazligina dogru gitmisti. "Süpersin Sevil. Basarsdin." Sevil kendisiyle gurur duyordu. Ama kendinden okadar cok emindiki aksam neler olucak hic haberi yoktu...
semanur
Cinsiyet :
Mesaj Sayısı : 267
Rep gücü : 290
Kayıt tarihi : 01/09/10
Nerden : istanbul
Kişisel İleti : GeNçLiĞiNe GüVeNiPtE vAkİt ÇoK ErKeN DeRkEn BiR BaKmIşSıN ElVeDa BiLe DiYeMeMiŞsİn GiDeRkEn .......
Sevil cok hatalar yapmisti. Bunun farkindaydi. Artik cok gecti ve hicbirseyi geri ceviremezdi. Ama yaz kampindayken o kadar kötü bir hata yapmistiki. Hala yapitigi hatanin acisini cekiyordu...
"Geldim iste. nerdesin? Yoksa beni buraya bosubosuna mi gettirtin. Bak eger öyleyse giderim ve birdaha asla gelmem." Sevil tam dörtte gelmisti bulusacaklari yere. Ama ekremden hicbir iz yoktu. Böyle sanmisti sevil. Gittikce sinirlenmeye baslayan sevil tam gitmek isterken, Kumun üstüne bir yazi fark etii. "Sevil eger bu notumu okuduysan ne mutlu bana Simdi bu kalbin icinde bir harita gömülü. Haritaya bakarak beni bulabilirsin ;)." "Uff yani oyun mu oynuyacagiz. Tammam güzel bir oyun ama yapmasada olurmus... Yok yaa bence cok tatli olmuus...Ahh sevil karar ver artik...sasirtma ve su haritayi bul!"
Tam on dakika sonra bulmustu onu. Ekrem bir masanin yaninda onu bekliyordu. Masanin üstünde ise Cikolatali pasta ve limonata... Ayciiin! Bunu aycin ona söylmeis olmalii "En sonunda geldin. Nasil ama?^^ Güzel deyilmi. Ve birsey söylicem hepsi senin icin yapildi." "Cok güzel tesekkür ederim. Ayrica manzara süper." Evet sevil hakliydi. Tam günes batimiydi ve bunu ekrem güzel ayarlamisti. Ekrem cok romantik birine benziyordu...bir puan ona. Bakalim bu aksam nasil gecicek....
"Evet beni niye buraya cagirdin? Bana hangi iyi yanlarini göstermek istiyorsun?" Ikside artik oturmus ve pastlarini yiyorlardi. "Bak sana o topu atmasaydim hic karsilasamazdik. Ve ben....."devamini getiremiyordu ekrem. Birden yüzü kirmizi oldu. Utaniyorduu Tamam bir puan daha. Utandimi cok tatli gözüküyordu cünkü :D "Bak sevil seni belki iki gündür taniyorum ama sen niyeyse benim icin cok önemli ve özel biri oldun. Ve senin beni bir kiro serseri veya capkin olarak anmani istemiyorum. Bu beni cok üzer" "beni zaten 2 saat sonra birdaha hic görmüyceksinki ekrem. Ben baska biryere sen baska biryere... Bak sen cok tatli birisin. Ve ben seni bazi yerlerde yanlis anlamisim Bence Lütfen umut yapmayalim bazi seylerde." Ekrem tam birsey demek isterken sevil kalkdi ve "Seni asla unutmuycam. Ama olmaz erkem. Olmaz..."
Bunlari dogru söylemesine dogru söylemisti sevil. Ama ondan sonra niye yapti bu hatayii? Niye onu birakip gitmedi? Sevilin yanagindan damlalar akiyordu... Bu yaptigi hatayi ögrenmek istermisiniz...?
"Anlat bakalim..Nasil gecti? Sana asik oldugunu söyledi deyilmii? Ayy ne tatlii yaaa..." Aycin senaryoyu yazmisti bile ve umutlu gözlerle arkadasina bakiyordu. "Dur bi saniye aycin. Kiz yeni geldi. Anlatir herhalde.." Cenker de olmasa diye düsündü sevil. "Hicbirsey olmadi. Ona bu iliskinin asla olmayacagini söyledim ve geldim. Hem bana asik oldugunuda söylemedi..." Sevil bunlari derken üzülüyordu. Cünkü onu iki günde tanisa...birseyler hissediyordu ona karsi. Ama bunun ask oldugunu zannetmiyordu... "Ben odama cikiyorum. Sey birazcik düsünmem lazim." Sevil odasina cikip sarki dinlemek istiyordu... Birazdan gideceklerdi nasilsa.
Aklina hep anilari geldi.. Kafasina top atilisi... Suda oynadikklari vakit... herseyii bir bir düsündüü... Ve sonunda bir karar aldi....
'Almaz olaymisim o karari...' Sevil odasindan hic cikmaz olmustu. Aycinide artik yanina istemiyordu. Kendine kizar omustu su aralar. Ama onu okadar özlüyorduki. Allahtan annesi yoktu. kizi artik büyüdü diye onu aycinle beraber bir evde yasamasina izin vermisti. Simdi yaninda olsa ona cok kizardi. Ama yoktu ve bu sevilin umrunda deyildi. Gözyaslari aktikca akiyordu, Ve icindeki o aci...iyicene oturmustu ve gitmek bilmiyordu....
Sevil yazliktan cikip ekremin yanina kostu, Ekrem yanliz bir kösede oturup, üzgün üzgün denizi izliyordu. "Ben düsündümde... Bende seni yani sana...." Birden niyee geldim yaa diye düsündü sevil, "Sevil? Evet sen beni yani b...banaa..?" Ekremin sasirdigi yüzünden belliyidi. Sevil nasil toparlayacagini bilemdiii... Düsündü düsündüüü! Ve...
Sevil, elinde bir resimle odasinda oturmus hicbirsey yapmiyordu. Hicbirsey... Sabahtan aksama kadar oturup düsünüyordu. Baska birsey yapmiyordu...Yapamiyordu... Sevil birden resime bakti. Bu resmi aycin saklica yapmisti. Yaz kampinda son günleriydi...
Düsündüü düsündüü ve aniden onu öptü. Sevil ilk kez öpüyordu bir erkegi. Ama böyle güzel olacagini hic düsümemisti. Ekrem sasirdigi icin aniden durdu. "Sen yani beni seviyormusun" O güzel gülüsünü gösterdi "Seey....benn...EVET!" Ekrem sevincten ne yapacagini bilememisti ve onu kucakladi. O kadar sevincliydiki...fenerbahce macina ilk kez gitiginde bile bu kadar sevincli degildi "Inan bana benimle cok mutlu olucaksin" "aahh öylemii neden bu kadar eminsin... Hani seni sevmemeye baslarsam ve seni terk edersem.." "Ehhhh yok canim olmaz öyle sey. Kimse kimseyi terk etmiycek.. Ben seni ömrüm boyunca sevecegim..."
Sevil yataginda yatiyordu. Bu anisi en güzeler listesinde 1.numaradaydi. Cünkü ilk öpüsmeleriydi ve ona onu sevdigini söylemisti. Son günleri oldugu halde en güzel günleriydi. Sevilin yüzünde bir gülümseme belirdi. Aslinda kac günlerdir ilk gülümsemesiydi. Ama aniden bir gözyasi akti yanagindan asagi. O gün birtek sevil icin güzeldi. Ekrem ona yalan söylemisti. hani onu ömrü boyunca sevecekti.? Hani kimse kimseyi terk etmiycekti.? Hepsi yalanmis. Ekremin aski yalanmis. Ama ne olusa olsun o yalan söyleyeni seviyordu iste. Ne yapsin... Insan kime asik olacagini belirleyemezdi. Ve oda kendini kaptirmiisti serserinin tekine. Ona karsi nefret duysada aski daha agir basiyordu. Ve sevil bunu sinir oluyordu. Sevilin yapabildigi birtek anilarini hatirlamakti. Baska birsey yapamiyordu...
Ekrem sevilin ellerini almis ondan veda ediyordu. Artik kamplari sona ermisti ve veda zamani gelmisti. "Bende seni ekrem. Ama hergün bulusucagiz. Fazla bir mesafe yokki aramizda." "Haklisin." Ekremin umrunda bile deyildi. Cok üzgün duruyordu... "Seviill hadii. Gidiyoruz." Aycinde bir yerinde duramiyordu. "Tammam Tamam. Bir bekleyemediniz yaa." Son kez kucaklastiktan sonra herkez kendi yoluna gidiyordu. Sevil sonz kez ekremin yüzüne bakti ve arabaya bindi...
Ptsi Eyl. 02, 2024 11:15 pm
Cinsiyet
Mesaj Sayısı
Rep gücü
Kayıt tarihi
Nerden
Kişisel İleti
Sevdiği Karekter
Konu: Geri: Gözyaşı Gölü...[18.Bölüm/Sayfa 31] 
