ஐ•._.·´¯) ♥ (¯`·._.• α∂ıмı кαℓвιηє уαz вєηι υηυтмα•._.·´¯) ♥ (¯`·._.•ஐ
19.Bölüm
Ekrem
Sonunda fotoğraf çekimlerinin yapılacağı mekana geldik,ben sevil Mehmet bey ve fotoğrafçı arkadaşalr filan Eski harabe bir binaydı burası aslında bina demeye bin şahit ister görkemli ürkütücü bir yerdi nitekim bize giydirecekleri şeylerinde öyle olmasından korkuyordum her şey hazırlandı ve arkamızdan gele küçük karavana geçtik etrafımda kızlar koşuşturup duruyorlardı yok askıyı geitrin yok ceketin yakası bozulmuş yok kravatı bağlayamamışlar madem beceremiyorsunuz ne diye bu işe girdiniz arkadaşım?! Böyle sıkıntıyla etrafımı gözlerken sonunda mini mini şeke bir kız yanıma geldi
O cılız sesiyle bir şeyler anlatıyordu bana ama işindende anlattıklarındanda gayet emindi
“Ekrem bey öncelikle kabininiz şurada biz sırasıla size giysilerinizi vereceğiz giysilerin ardından bu tarafta bulunan makyaj bölümüne geçeceksiniz ve size uygun işlemler yapıldıktan sonrada tekrar binaya dönebilirsiniz =D şimdi sizi kabine alalım ilk kıyafetinizi vereceğim”
“teşekkür ederim”
Böylelikle kabine girdim ve beyaz düz bir gömlek üstüne siyah yelek altınada siyah kot pantolon giydim,kravat filan yok! Kabinden çıkar çıkmaz sanki biri boynuma saldırdı gibi hissettim ama sadece alelacele bağlanmamış olan papyonu boynuma asıverdiler! Bir tarafı kısa bir tarafı uzun sarkıyordu öylece bir kız koluma girdi ve beni aynanın karşısına oturttu ardından başka bir kız geldi,böyle uçuk sarı renkte kısa saçları vardı siyah çerçeveli gözlüğü ile siyah beresi vardı ve simsiyah giyinmişti acaba bu kız gözlüğünün çerçeve rengine göremi giyiniyor diye düşünmeden edemedim yani! Yüzüme pudralar kremler sürdüler yok birkaç kez fırçaylan vurdular tamamen boyanmış bir vaziyette aynaya baktım,iyi olmuştu yani =) ve sıra saçlarageldi ben jöleyle şöyle bir şekillendirir sandım ama yine yanıldım o sarı civciv gidip eline fön makinesini almazmı?! Aman allahım! Yok artık dememek için kendimi zor tuttum! Şu saçlara fön makinesi gerekirmi yaa?! Onada sesimi çıkartmadım bıraktım istediği gibi fönlesin saçlarımı aynaya ikinci kez baktığımda dahada bi şaşırmıştım çünkü kendimi “aynaya bakınca beğenmeyeceğim ve dönüp şu sarı civcive ağzıma geleni söyleyeceğim ardından kendi saçarlımı kendim yapacağım” olaraktan plalnladığım için büyük hüsrana uğradım! Bundan memnun kalmıştım ve sonunda o kızlar koğuşundan çıkabildim!
Mekana girdiğimde sevili göremedim sanırım daha hazırlanıyordu bu sıradada benim tekli çekimlerim başladı,güzel güzel pozlarımı verdim ardından ikinci kıyafet için yine kızlar matinasına yollandım! Haydaaa yine bir koşuşturma yine bir kargaşa derken giyinmişimde hazırdım bile! Bu sefer ceketim kravatım filanda vardı =D ama kot lacivert pantolonun üstüne krem renginde bir gömlek üstüne açık kahverengi ile koyu krem gibi bir renkte ceket ve en afilisinden bir kravat! İşte budur ya! Ne o öyle salık papyonlar felan?!
Tekrardan kapı dışarı edildim ve mekana yollandım! İçeri girer girmez bir yıldız çarptı gözüme! Fena bir yıldız! Sevil’im! Hayır Ekrem o senin değil artık,başkasının,başkalarının! O senindi ama sen onu kaybettin! Gururna yenik düştün ve peşinden gitmedin bile! PES ETTİN! Savaşmadın,kaçtın! Kabullenmelisin artık, bunu o kaskafana sok artık!
Sevil yine harikaydı uzun bembeyaz bir elbisenin içinde peri misaliydi elbisenin tülleri yere kadar uzundu sevil nereye gitse arkasını süpürüyordu! Saçlarının yanlarında ufak tutamlar alıp tutturmuşlardı alık ama şık bir saçtı yani! Ne anlarımki ben saçtan aman yaa! Sevil kuğu gibi süzülerek bir o yana bir bu yana giderken beni fark etti sanırım ben kazık gibi durmuş onu izliyodum rezil oldum kıza rezil!
Beraber fotoğraflarımız çekilecekti yavaşça yanına yaklaştım önümüzde iki adet mikrofon vardı her şey hazırdı ama ben az önceki gibi rahat olamıyordum ne yapmam gerektiğini hiç bilmiyordum çaktırmadan sevile baktım onunda en az benim kadar gergin olduğunu gördüm! Derin bir efes aldım ve fotoğrafçıyla gözgöze geldik hadi dercesine bakıyordu mikrofnu alıp sevile döndüm ve elini diğer elimin içine alarak önünde diz çöktüm! Şarkı söylermiş gibi mikrofonu dudakalrıma yaklaştırdım ve onun gözlerine baktım anında bir flash çaktı! Sevilinde gözlerinde o flashı gördüm çünkü oldukça şaşkındı ve bu yaptığımın üzerine büyük bir flash yanmıştı gözlerinde! Ama poz vermek zorundaydım nede olsa bahanem var!
Aynı hızla ayağa kalktım gözlerimi sevilin gözlerinden ayırmıyordum oda bana bakıyordu =) özlemişim bakışlarımızı! Belinden kavrayıp kendime çektim iyice yakınlaşmıştık aramızda milimler vardı ona bu kadar yakın olupta uzak kalmak tamamen bir eziyet! E-Zİ-YET! Bu sefer sadece gülümsemekle yetindim o ise hemen kafasını çevirdi ve objektife bakmayı tercih etti! Falsh patlar patlamaz kollarımdan kurtulup mikrofonuna yöneldi ve iki elinide üzerine koyarak şarkı söylermişcesine gözlerini kapadı bende tek elim mikrofunumun üzerinde gözlerim onda poz verdim birkaç tane daha flash patladı ve artık bitmişti! Sonunda yani!
Hepimiz dağıldık sevil bu sefer arabasıyla gelmişt,seviniyim mi üzüleyim mi bilemedim! Ağır ağır arabama doğru yürüyordumki bi an o hayatımın kadınının sesini duydum
Sevil;Ekrem!
Hemen arkamı döndüm arabasının yanında kapısın açmış bana bakıyor
Ekrem;Efendim?
Sevil;akşam geliyorsun değil mi?
Ekrem;tabiî kide geliyorum bir sorun mu var?
Sevil;yoo emin olayım istedim
Ekrem;tamam =) akşam görüşürüz
Sevil;görüşürüz =)
Yüzümde kocaman bir gülümsemeyle eve vardım,ve dolabımdan mavi gömleğimi çıakrtıp üstüme geçiriverdim altımdaki kotu değiştirmedim bile saçlarımı biraz daha havalandırdım ve bir güzel parfüm bonyamuda yaptım!
********
Evinin önündeydim parmaklarım zile ulaştığında itiraf emteliyimki heyecandan ölmek üzereydim!
Sonunda ben zile bastımda oda kapıyı açtı,kapıyı açar açmaz birkez daha anladım bu kız benim tek aşkım!
Ekrem;meraba
Sevil;hoş geldin =) geç
Ekrem;hoş buldumm =)
İçeriye geçtim biraz bakındım ve tekrar ona döndüm
Sevil;ceketini alıyım istersen
Ekrem;tabii =)
Birde ceketimi çıkarttım,ve salona geçtim çok güzel kokular geliyordu burnuma
Erem;sevil
Sevil;efendim?
Ekrem;bu bu bu! Mmm yoksa bu?
Sevil;??
Ekrem;turtamı yaptın sen?!
Sevil;evet
Ekrem;inanmam! Neli?
Sevil;vişneli! severmisin?
Ekrem;deme! Bayılırım!
Sevil;o zaman yemekleri hemen yede turtaya geçelim
Ekrem;emriniz olur matmazel =)
Onunla böyle tatlı tatlı konuşmayı pek özlemişim,atışmadan savaşmadanda geçinebiliyoruz yani! =D sofraya geçip tüm hazırladığ yemekleri silip süpürdüm beni kahkahalarla izliyordu oda yemeğini bitirdikten sonra sofrayı toparlamaya başladı,oturmak olmaz kalkıp yardım edeyim dedim!
Elime birkaç tabak alıp mutfağa yöneldim tabii bulmak pekde kolay olmadı,mutfak kapısını araladımki bir anda karşıma sevil çıktı o anki şokla tabaklarda elimden düştü ve kırıldı! Tuzla buz oldu ! Anında yere eğildim toplamak için sevilde benimle ynı anda eğildi ve haliylede ellerimiz birbirine değdi! Yine aynı elektrik yine aynı duygular! Hiç mi değişmeyecek? Yıllar geçsede hiç mi değişmeyecek? Birden elini çekti,korkuyordu,bal gibi korkuyordu! Korkmaması elde değil! Kırıkları toplamaya başladım,çok küçük parçalarıda almaya çalışırken o küçük parça parmağıma battı o küçücük şy öyle bir acı verdiki inildememi önleyemedim
Ekrem; ahh
Sevil; noldu? Ay battı demi? Of Ekrem ya!
Ekrem; önemli bir şey değil
Sevil; olur mu? Büyük olsaydı sorun olmazdı yara bandı yapıştırırdık ama bu küçük ya derinin içine girerse neler olabileceğini biliyormusun sen?
Ekrem; sen ne çok şey biliyorsun öyle ;D
Sevil; şimdi bırak benide gel bakıyım şunu çıkartalım!
Ekrem; tamam ya
Ayağa kalktık ve salona geçtik ben ise kanayan yaramı durdurmak ile meşguldüm sevil hemen birkaç pansuman aleti alıp geldi tentirdiot pamuk cımız sagı bezi filan
Ekrem; ne gerek vardı bunlara?
Sevil; shtt sus bakıyım
Ekrem; tamam
Susup onu izlemeye başladım yanıma oturdu ve iyice yaklaştı ardından elimi iki elinin arasına aldı, onun bu sıcaklığını öyle özlemişimki!
Sevil; şimdi öne bir temizleyelim bakalım
Sesimi çıkartmadan onu izlemeye devam ettim! Tentirdiotlu pamuğu yaranın etrafında gezdirdi ve cımbızı eline aldı
Sevil; gel bakalım buraya küçük camcık seni oradan alıcam =D
Cımbız ile camı tek bir hareketle çekti, ve getirdiği kabın içine bırakt bana dönüp güldü
Sevil; insan bir terimi siler dimi ama =D
Ekrem; kendini doktorluğa pek bir kaptırdın =)
Sevil; eh kolay bir şey yapmıyoruz burada
Ekrem; afedersiniz doktor hanım uyrun lütfen dvam edin yoksa birazdan hastanızı kan kaybından kaybediceksiniz =) !
Sevil; elektro şok yaparım bende =D
Yüzünü fark ettirmeden yaklaştırmıştı sıcak sıcak gülümsüyordu bende ona yaklaştım şuan nefesini hissedebiliyordum
Ekrem; nasıl yapıcaksın onu? =)
Bir an gülümsemesi silindi ve aniden kendini geri çekti,korkusu geçmemişti,geçmiyordu!
Sevil;öhö şunu sarıyım ben
Biraz daha pamukla temizledi ve sargı bezi ile özenle elimi sarmaya başladı,bir tutam saçı yüzünün önüne düşmüştü ama bir eli elimin altında diğeri ise sargı bezi ile boğuşurke bir şey yapamıyor sadece gözlerini ksımakla yetiniyordu dayanamadım ve gözlerinin önündeki saçı kulağının arkasına attım sargı bezine çengeli geçirdi ve kafasını kaldırıp bana baktı! Sanki gözleri dolmuş gibiydi ellerini çekmek istedi izin vermedim iki elimin arsına aldım ellerini
Ekrem; çok teşekkür ederim
Bir fısıltı gibi çıkmıştı sesim,sessiz bir fısıltı
Konuşmuyor sadece gözlerime bakıyordu gözlerinden sicim gibi bir yaş aktı baş parmağım ile yanağından süzülmekte olan yaşı sildim ve elimi yanağına koydum
Ekrem; elime pansuman yapmanın seni bu kadar üzüceğini bilseydim inan izin vermezdim buna!
Hafifçe gülümsemişti!
Sevil; şapşal!
Ekrem;hakaretlere başladın yine
Sevil; başka türlüde olmor ki
Ekrem; bir şans bile vermeye değmez mi ?
Sevil;şans? Biz onu kaybettik!
Ekrem; kazanamazmıyız?
Sevil; zor! Çok zor!
Ekrem; denemeye değer!
Sevil;bu,bu, hiç görmeyen birine gökkuşağını anlatmak gibi
Ekrem; ona gökkuşağını anlatırken duyacağın heyecanı,zevki düşünsen?
Sevil; bunu asla göremeyeceği için kapılacağın hüznü düşünsen?
Ekrem; ümitsiz olmak,baştan pes etmek sana göre değil!
Sevil; demekki senden sonra değişmişim Ekrem! Oldukça değişmişim! Beni tanıyamıyorsun artık!
Ekrem; tanımama fırsat verebilirsin!
Sevil; hah, kaç kere söyleyeceğim? Olmaz! İmkansız!
Ekrem; imkansız diye bir şey yoktur!
Sustu gözlerini yere dikti,parmağımla hafifçe çenesini tutup yüzünü kaldırdım!
Gözlerindeki korku gitmişti,zamanının geldiğini düşüdüm ve yavaşça ona doğru yaklaştım,dudaklarım onun dudaklaının üzerine bastıracağım an zırlayan telefon yüzünden anında ayağa frıladı! Koşarak masaya ulaştı ve teflonu eline aldı! Allah kahretsin! Off yaa of! Yok kader bile razı değil eminim kader bile razı değil!
Telefonu açıp bana baktı!
Ve tiz bir sevinç çığlığı!
Sevil; ne! İnanmıyorum sizi çok seviyorum haluk bey!
Noldu şimdi?!
Bölüm Sonu
Umarım beğenmişsinizdir =)
Yorum lütfen!
Ptsi Eyl. 02, 2024 11:15 pm
Cinsiyet
Mesaj Sayısı
Rep gücü
Kayıt tarihi
Nerden
Kişisel İleti
Sevdiği Karekter
Konu: Geri: ஐ•._.·´¯) ♥ (¯`·._.• α∂ıмı кαℓвιηє уαz вєηι υηυтмα•._.·´¯) ♥ (¯`·._.•ஐ 23.Bölüm-sayfa 72- UZUN BİR ARADAN SONRA YENİ BÖLÜM GELDİ 
