Arabadan çıktıktan sonra Ekrem kolunu hafifçe havaya kaldırıp gülümsedi ben ise tereddüt bile etmeden kolumu onunkine geçirdim. Otelin büyük ihtişamlı kapısına doğru yürürken Ekrem arabanın anahtarını görevliye teslim etti.
Onun yanında olmak birbirimize dokunuyor olmamız kendimi çok daha iyi hissettirmişti. Daha önce hiç bu kadar yakın olmamıştık ve etrafımızdaki onlarca insana rağmen o an çok özel gelmişti bana..
Birkaç sefer kameranın bir iki resim çekmesine yetecek kadar durup poz verdik. Aslında benim tek yaptığım böyle şeylerde oldukça deneyimli olan Ekrem’in yanında durup onun beni yönlendirmesine izin vermekti.
En sonunda içeri girdiğimizde üzerimizdeki montları girişteki güler yüzlü hizmetçiye verdik.
‘’O kadar da kötü değildi değil mi?’’
‘’Hayır değildi.’’ dedim gülümseyerek
Balo salonunda muhteşem güzellikteki kıyafetleri içinde sohbet eden, oturan, iş konuşan insanlarla doluydu. Ama davranışlarında bir yapmacıklık vardı çoğunun.
Kadınlar yüzlerine soğuk maskeler takmış gibiydi, hiçbiri içten değildi. Gülüşleri daha çok dudaklarını birbirine kenetleyip sıkmalarından ibaretti.Ekrem’in bunları fark edip etmediğini merak ettim.
Bir de bizi gören herkesin fısıldamaya başlaması ve bizi yanındakilere işaret etmeleri vardı tabi ki. Salona girdiğimden beri kadınların kıskanç bakışları altında kalmıştım. Anladığım kadarıyla Ekrem bu camiada oldukça fazla arzulanan bir erkekti.
Nedenlerini görebiliyordum.
Ekrem’in ailesi için ayrılmış masaya oturduk. Canım hiç yemek yemek istemiyordu ama Ekrem ısrarla bir şeyler yememi istedi. Siparişlerimizi verdikten beş dakika kadar sonra şaraplarımızla beraber önümüzdeydiler.
Ekrem bıçağını eline alırken beni süzdü. ‘’O yemek bitecek Sevil.’’
Çatalımı elime alıp salatamın içine saplarken gözlerimi devirdim. ‘’Gerçekten de hiç aç değilim.’’ Şarabıma uzandım. ‘’Gelmeden önce Ayçin ile bir şeyler atıştırmıştık.’’
Ekrem tabağındaki eti keserken bana baktı. ‘’Bu gece benimle dans edeceksin. Enerjiye ihtiyacın var.’’ Sesindeki eğlenir tonu duymamak imkansızdı.
Oldukça yakınımızda birinin boğazını temizlediğini duydum. Başımı kaldırdığımda karşımda gözlerini bana dikmiş bir adam duruyordu. Üzerinde Ekrem’inkine benzeyen bir takım elbise vardı. Ekrem’den kısa olduğunu tahmin ediyordum. Yüzü Ekrem’inki kadar güzel olmasa da yakışıklıydı.
‘’Bora’’ Ekrem’in sesi keskin ve buz gibiydi. ‘’Burada olacağını tahmin etmeliydim.
Bora birkaç saniye bana baktıktan sonra Ekrem’e döndü. ‘’Ekrem’’ Başını yana eğip alaycı gözlerle Ekrem’e baktı. ‘’Hala bir taş kadar soğuk ve sert olduğunu tahmin etmeliydim.’’
‘’Yalnızca insanlara hak ettikleri gibi davranıyorum, hepsi bu.’’ Daha demin tasasız bir gülüşle kıvrılmış olan dudakları sert bir çizgi halini aldı.
‘’Ya evet.’’ Bora yeniden bana döndü, gözleri parlıyordu. ‘’Bu arada ben Bora Arslan.’’ Elini bana doğru uzattı, bende tereddütle tutup sıktım. ‘’Arslan Holding’in sahiplerinden biriyim’’
‘’Sevil Çokçetin.’’
Elimi geri çekerken gülümsemeye çalıştım. Bana itici gelen tek tarafı yüzündeki kendini beğenmiş havaydı. Onun dışında Bora’ya karşı kötü bir şey hissetmemiştim. Ama Ekrem’i tedirgin edişinin sebebi Boraydı bu yüzden etrafımızda olmamasından büyük bir mutluluk duyardım.
‘’Tanıştığıma memnun oldum.’’
‘’Ben de.’’
Gözümün ucuyla Ekrem’e baktığımda parmaklarını sıkıca şarap bardağının etrafına doladığını gördüm. Dudağımı ısırdım. Tam o anda salon, canlı müzik yapan orkestranın çalmaya başladığı slow şarkının melodisiyle doldu. Bring me to life’ı çalıyorlardı.
‘’Sevil dans edelim mi?’’ Ekrem kalkıp elini uzattı. Bora’yı tamamen görmezden geliyordu.
Minnetle başımı salladım, bu gergin ortamdan bir an özce uzaklaşmak istiyordum. Elimden tutarak beni kaldırmasına izin verdim, dans pistine yönelmeden önce Bora’ya başımla küçük bir işaret yaptım.
O ise bana göz kırptı.
Dans pistine vardığımızda Ekrem’in yüzünde yine aynı rahatsız ifade vardı, ama beni belimden tutup kendisine doğru döndürürken hala nazikti. Sol elimle hala onunkini tutuyordum.Ekrem ellerimizi göğsüne yaslamıştı. Sağ eliyle ise omzunu kavramıştım.
Müziğin ritmine uygun olarak dans etmeye başladığımızda fark etmiştim ki bu bizim ilk dansımızdı. Ekrem’in moralinin bozuk olmasını istemiyordum.
‘’İyi misin Ekrem?’’
Gözlerini benimkilere diktiğinde ifadesinin yumuşadığını gördüm. ‘’Evet. Şimdi çok daha iyiyim.’’
‘’Sevindim. Bora’dan pek hoşlanmıyorsun anladığım kadarıyla?’’ Sesimi mümkün olduğu kadar normal tutmaya sesimdeki merakı gizlemeye çalışmıştım.
Bizi merakla izleyen bir çiftin yanından dönerek geçerken Ekrem dalgınca gülümsedi.
‘’Fark ettiğin üzere Bora dünyadaki en alçakgönüllü insanlardan biri sayılmaz.’’ Onaylarcasına başımı salladım. ‘’Ve kibirli olduğu kadar..Sorumsuz ve ukaladır da.’’ Sabırsızca içini çekti. ‘’Hayatımda bu kadar sorumsuz birini daha tanıdığımı hatırlamıyorum. Summit onların şirketiyle yaptığı tüm ortaklıklardan zararlı çıktı diyebiliriz.’’
‘’Yalnızca kibirli ve sorumsuz olduğu için mi ondan hoşlanmıyorsun yani?’’
‘’Bu çok eskilerden kalma anlaşmazlık Sevil. O çocuğu hiç sevmiyorum. Lisede bile Cihan ve ben ondan nefret ederdik.’’
Böyle söylediği zaman huysuz bir çocuğu andırıyordu, başımı anlayışla sallayarak gülümsedim.‘’Bu arada Cihan da gelecek mi?’’
‘’Böyle davetlerden nefret eder.’’
Güldüm şimdi kendimi daha rahat hissediyordum. ‘’Ona hak vermemek elde değil. Herkes o kadar..Samimiyetsiz duruyor ki.. Çevrene baktığında gerçekten de düşündüğünü söyleyen, içten olduğundan emin olduğun kaç kişi görüyorsun?’’
Bu yanıtı beklenmeyen bir soruydu ama Ekrem kaşlarını kaldırarak gülümsedi. ‘’Aslında bir tane.’’ Bana doğru eğildi gözleri parlıyordu. ‘’O da tam karşımda duruyor. Senin hayatımda tanıdığım en doğal, en içten kadın olduğunu söyleyebilirim.’’
Yüzü benimkinden yalnızca birkaç santim uzaktaydı, o kendine özgü mükemmel kokusuyla çevrelenmiştim ve sözleri karşısında ne diyeceğimi bilemiyordum. Yanaklarım yanıyordu. Göğsünün üzerinde olan ve onunkiyle sarmalanmış elim titriyordu. Gözlerimi onunkinden kaçırmak istedim ama o kadar derin ve güzellerdi ki yapamadım. O anda yalnızca biraz ileri uzansam dudakları dudaklarıma değebilirdi.
Şu ana kadar bir insanı öpmeyi bu kadar fazla istediğimi hatırlamıyordum. Ve alev alev yanan gözlerine baktığım her saniyeyle beraber eğer onu öpersem vereceği tepkiden daha da emin oluyordum.
‘’Ekrem Terzioğlu! Burada olduğuna inanamıyorum!’’ Tiz bir kadın sesi kulağımın dibinde çınladığında anın büyüsü tuzla buz oldu. Ekrem de bende dansımızı yarıda kesenin kim olduğunu görmek için döndük.
Keşke dönmeseydim.
Evet yorumlarınızı bekliyorum sizce kimi görmüş olabilirler?
perikız
Cinsiyet :
Mesaj Sayısı : 733
Rep gücü : 730
Kayıt tarihi : 11/10/10
Nerden : bulamayacağın bir yerden
Kişisel İleti : ÖlÜm ÖnCeSi BiR yOrGuNlUk VaR gÖzLeRiMdE...GöLgEm BiLe BoĞmAk İçİn FıRsAt KoLlUyOr....
Ptsi Eyl. 02, 2024 11:15 pm
Cinsiyet
Mesaj Sayısı
Rep gücü
Kayıt tarihi
Sevdiği Karekter
Konu: Geri: ♥♥ KADERİN ELLERİ ♥♥ [34.Bölüm Sayfa 154] 
Kişisel İleti
Nerden
![♥♥ KADERİN ELLERİ ♥♥ [34.Bölüm Sayfa 154] - Sayfa 17 4394-88](https://2img.net/u/3015/11/97/00/avatars/4394-88.png)
bir an önce yazmalısın :D 
