HerZamanki gibi süper ! Kim geldi yaaaaa Asya'mi yoksa ? Anaaaaaaaaaaaaaaam ! Hadi hayirlisi EkremSevil sahneleri okuyup duruyorum Cok tatlilar yaaaaa :D Devam devam devam Iyi Yazmalar ;)
HerZamanki gibi süper ! Kim geldi yaaaaa Asya'mi yoksa ? Anaaaaaaaaaaaaaaam ! Hadi hayirlisi EkremSevil sahneleri okuyup duruyorum Cok tatlilar yaaaaa :D Devam devam devam Iyi Yazmalar ;)
Karşımda duran ve beni tamamen yok sayarak gözlerini Ekrem’e dikmiş olan kadının sarı şaçları vardı.Dolgun dudakları kıpkırmızı bir ruj ile boyanmıştı, gereğinden fazla teni açıkta bırakan elbisesi ancak kasıklarına kadar ulaşıyordu.Geniş göğüs dekoltesi ve yüzündeki kurnaz bakışla çok..Dişi görünüyordu.
Benim tersime.
Onun benim yanımdan geçerek kendini Ekrem’in kollarına hiçte arkadaşça olmayan bir biçimde atışını ve yüzünü boynuna gömüşünü izlerken ellerimi farkında olmadan yumruk yaptım.
‘’Asya.’’ Ekrem geri çekilirken yüzünde hayal kırıklığına uğramış bir ifade vardı.
‘’Bu haftaki aramalarıma neden cevap vermedin?’’ Asya elini Ekrem’in göğsüne biraz önce benimkinin olduğu yere koydu. ‘’Seni çok merak ettim.’’
‘’Ben..Meşguldüm.’’ Ekrem Asya’nın elini göğsünden çekmek için hiçbir harekette bulunmadı. Asya ona daha fazla yaklaşarak kolunu yılan gibi Ekrem’in beline doladı.Yüzü onunkine dayanamadığım bir biçimde yakındı.
‘’Benim için zamanının olacağını ummuştum.’’
Ne Ekrem ne de Asya bana bakmıyorlardı. Bir anda tüm hareketlerinden dişilik akan bu kadının yanında kendimi küçük bir kız gibi hissettim.
Ekrem’in yanıtını duymak için beklemedim. Arkamı döndüm ve benim gittiğimi fark etmemeleri için yavaş olmaya çalışarak tuvalete doğru ilerledim. Ve o anda sakarlığımın lanetine yakalandım. Daha ne olduğunu anlayamadan bir garsonla çarpışmıştım ve her taraf kırık camlarla dolmuştu.
Hızlı bir nefes alıp hızla garsona baktım. ‘’Üzgünüm, çok üzgünüm.’’
‘’Önemli değil efendim.’’
‘’Gerçekten özür dilerim.’’ Aptalca bir hareket yaparak yerdekileri toplamak için dizlerimin üzerine çöktüm, o anda iki güçlü elin omuzlarımı kavrayıp beni kaldırdığını hissettim.
‘’Sevil gel buraya.’’ Ekrem’in kolları bedenimi sarmıştı.
Kendimi geri çekmeye çalışarak mırıldandım. ‘’Sen Asya’nın yanına git, ben iyiyim sorun yok gerçekten. Buraya benimle geldiğin için zamanının hepsini bana ayırman gerekmiyor Ekrem.’’
Ekrem konuşmadı yalnızca ceketini çıkarıp omuzlarıma bıraktı. Ellerini bir saniye bile üzerimden çekmeden meraklı bakışlardan uzağa götürdü beni.Beyaz mermerler ile döşenmiş terasa çıktığımızda ceketi kendime daha da sıkı sarıp ondan uzaklaştım.
‘’Daha demin dediklerinde ciddi miydin?’’ Ekrem’in sesi şaşkınlık ve kızgınlıkla doluydu. ‘’Sence ben buraya seninle geldiğim için mutlu değil miyim? Sence iki haftadır kaçmaya çalıştığım biriyle mi zaman geçirmek isterim?’’
Terasın korkuluklarına yaslandım. ‘’İkiniz de bana dikkat etmiyordunuz, onun seni özlediği belliydi. Bende sizi yalnız bırakmanın mantıklı bir fikir olabileceğini düşündüm.’’ Yalancı.
Ellerini hızlıca saçlarının arasından geçirdi. ‘’Yanlış düşünmüşsün.’’
Ekrem’den;
Benim için hiçbir şey ifade etmeyen Asya yüzünden bana kırıldığına inanamıyordum. Ama işte buradaydı, ceketime sıkıca sarınmış bir biçimde gözlerini benden kaçırmaya çalışıyordu.
Yanına yaklaştım omuzlarından tuttum ve gözlerine baktım. ‘’Sana yemin ederim ki Asya gelene kadar bu gece çok güzeldi. Çünkü seninleydim.’’ Bunları söylediğime inanamıyordum. Ama bir şekilde onun üzüntüsünü yok etmeliydim. ‘’İnan bana.’’
‘’Of.’’Birden güldü, elleriyle yüzünü kapattı. ‘’Bazen gerçekten çekilmez olabiliyorum, değil mi?’’ İçeriyi işaret etti. ‘’Şu karmaşa için gerçekten de üzgünüm.’’
‘’Hayır asıl ben üzgünüm.’’ Ne yapacağımı bilmeyerek ellerimi ceplerime soktum. ‘’Biraz dolaşmak ister misin? Otelin kocaman bir bahçesi var?’’
‘’Olabilir.’’ Ceketin kollarıyla oynuyordu. ‘’Geceni rezil etmediğimi söyler misin? Rahatlatmam gereken bir vicdanım var.’’
Kendime engel olamadan kıkırdadım. ‘’Hayır etmedin.’’
Birkaç dakika sonra içeride düzenlenen davetteki kalabalıktan kendimizi tamamen soyutlamış bir biçimde bahçede dolaşıyorduk.Sevil’in çantasını almıştık.Aramızdaki sessizlikteki huzur verici bir şeyler vardı, adını tam koyamadığım bir şeyler..
Bir süre daha orada öylece dolaştık.İkimizde ne yapacağımızı bilemiyormuş gibiydik..İki saat kadar sonra Sevil’in apartmanının önüne park etmiştim arabamı ve onun arabadan çıkmasına yardım ediyordum. Birlikte oturduğu daireye çıktık, kapının önünde vedalaşmak için bana döndü.
‘’Çok güzel bir geceydi.’’
Başımı salladım. ‘’Harikaydı.’’
Gözlerime bakarken alt dudağını ısırdı. Bakışlarım dudaklarına kaydı, kendime engel olamadan kelimeler ağzımdan çıkmıştı bile. ‘’Yapma şunu.’’ Ve cesaretimin nereden geldiğini bilmiyordum, ama bir an da uzanıp başparmağımla alt dudağını dişinden kurtardım. Ardından aynı parmağımı dudağının üzerinde gezdirdim.
Ona dokunurken hissettiğim garip duyguların, kalbimin vahşice atışının, elektrik akımının vücudumu kaplamasının bir açıklaması yoktu.
Dokunuşum altında titrediğini hissedince ifadesini görmek için başımı kaldırdım. Gözlerinde beklemediğim derecede istekli, heyecanlı bir bakışla karşılaştım. Elim hala çenesinde parmağım hala dudağındaydı.
Birden sanki ateşe değmiş gibi elimi çekiverdim.Yapamazdım, olmazdı.. Daha iyilerini hak ediyordu.
‘’İyi geceler Sevil.’’ Merdivenlere doğru sarhoş gibi inerken onunda iyi geceler dediğini duydum. Katları koşaradım indim, binanın kapısından çıktığımda nefes nefeseydim. Adımlarımı yavaşlatıp yukarı onun içinde olduğunu bildiğim dairenin penceresine doğru baktım ve arabama yöneldim. Arabaya bindim, kapımı kapattım ve anahtarı kontağa takıp motoru çalıştırdım.
Birkaç blok sonra arabayı sağa çektim ve başımı koltuğun arkasına yasladım. İçimde binbir türlü his, aklımda milyonlarca düşünce vardı.
Gözlerimi uzağa diktim yıldızların az görünür olduğu geceye.. Bu akşamın başladığı noktadan buraya nasıl geldiğini bilmiyordum.
Bildiğim tek bir şey vardı o da artık korkmaya başlamıştım. Ona duyduğum bağımlılık gittikçe büyüyordu ve incinmekten çok bağlanıp kaybetmekten korkuyordum. Ondan uzaklaşacak, kaçacak, saklanacaktım. Eğer yapamazsam ikimizde incinecektik biliyordum.
Şaşkınlığım ve anımızın bozulmasından duyduğum hayal kırıklığım ile Asya’nın seviyesiz davranışlarına tepki vermediğim zaman yüzünde gördüğüm o kırgın ifadeyi anımsadım.. Ben onu incitmeye şimdiden başlamıştım bile.
Peki onu bırakmak hele ki bu geceden sonra, kolay olacak mıydı?
Ptsi Eyl. 02, 2024 11:15 pm
Cinsiyet
Mesaj Sayısı
Rep gücü
Kayıt tarihi
Sevdiği Karekter
Konu: Geri: ♥♥ KADERİN ELLERİ ♥♥ [34.Bölüm Sayfa 154] 
Nerden
Kişisel İleti
