Tabikide istiyoruz çok güzel..

Yazıyorum hemde kaç saattir ellerim parmaklarım ağrıdı .Uzun bir bölüm olacak..

YAĞMUR AĞLIYOR..

Sevil çok meraklanmıştı.Ekrem gelmeyince.Ekrem ise liseden bir arkadaşının evindeydi.

"Vay be Ekrem ,çok değişmişsin."

"Evet değiştim farkındayım.Selin "

"Efendim."

"Senden birşey istesem yapar mısın?"

"Ne isteyeceğine bağlı,e iş bittikten sonra bir yemekte ısmarlarsın artık."

"Ben değişmişim ama sen aynı duruyorsun hiç değişmemişsin."

"Neyse sen sadede gel."

"Sevgilim olur musun?"

Selin birden çığlık attı.

"Ne diyorsun sen ya ? Bunca yıl hep arkadaşım olarak gördüm seni sense art niyetli çıktın !

"Ya öyle değil."

"Ya nasıl!?"

"Gerçekten değil yani sadece bir oyun."

"Oyun mu?"

"Evet."

"Nasıl bir oyun yani neden yapacaksın ki bunu?"

"Aşık olduğum için."

"Aşık olduğu için insan kendine sahte sevgili yapıp,oyun oynar mı ya?"

"Ama onun bana aşık olduğundan emin değilim ."

"Ya git söyle kıza nasıl olsa cevap verir o zaman öğrenirsin ne hissettiğini."

"Okadarını bizde biliyoruz ama korkuyorum işte tepkisinden korkuyorum."

"Anladım."

"Yardım edecek misin?"

"Peki tamam ama yemek sözünü unutma .deyip Ekreme göz kırptı.

"İstediğin o olsun ."

"Eee.. Anlat bakalım kimmiş bu kız adı ne?

"Sevil."

"Güzel isimmiş,ne kadar zamandan beri tanıyorsun ?"

"İki yıldan beri."

"Ne zamandır seviyorsun peki böyle uzaktan uzaktan."

"İlk gördüğüm andan beri ama pekte uzaktan sayılmaz."

"Nasıl yani."

"Ev arkadaşım oluyor kendisi."

Selin kendini gülmekten alı koyamadı bir kahkaha attı."

"Ne gülüyorsun şimdi?"

"Kızla iki yıldır aynı evde kalıyorsun ve söyleyemiyorsun?"

"Evet."

"Gerçekten sen Ekrem olamazsın ne yaptın Ekrem'e çabuk söyle!"

"Kızım bakma öyle korkuyorum ya nasıl göz var sende.."

"Tamam tamam ee ne içersin?"

"Sıcak birşeyler olsun."

"Tamam."

Ekrem birşeyler içtikten sonra çıktı.Eve geldiğinde Sevil koltukta telefonu elinde uyuyakalmıştı ama kapının sesini duyunca uyandı.

"Ekrem."

"Efendim.Sen daha yatmadın mı?"

"Çıkarken pek iyi değildin merak ettim.Telefonunda kapalıydı."

"Şarjım bitti."

"Hımm.."

"Hadi yat artık."

"Peki iyi geceler."

"İyi geceler."


Ardından Ekrem'de odasına gitti.Baş ucunda duran Sevil'le ikisinin resmine baktı.Yaptığı yanlışmı doğrumu emin değildi bunu zaman gösterecekti..Zorda olsa uyumuştu.Ama Sevil hala uyuyamamıştı.Aklı hep Ekrem'deydi.Kendisine bir kırgınlığı olduğunu hissetmişti.Ama ne yapmıştı ki? Bütün gece bunu düşündü.Çok geç uyuyabilmişti.Bir kaç saat sonra çalan telefonun sesiyle uyandı.

"Efendim ?"

"Sevil hadi kalk artıık kahvaltı hazır."

"Ekrem."

"Evet."

"Ya nasıl sen niye beni telefondan arıyorsun?"

"Artık uyandırma servisiniz yöntemini değiştirdi bundan sonra böyle.."

"Sen cidden delisin."

"Teveccüğünüz.."

"Geliyorum.."

"Tamam."

Sevil üstüne tatlı bir renkte şık bir buluz,beyaz bir pantolon giydi.Şeftali ve siyah tonlarında hafif bir makyaj yaptı .Saçları düzdü.Her zamanki gibi çok güzel olmuştu.Bu onun her zamanki haliydi aslında..Ama bugün daha da özenmişti ..


"Ekrem mutfaktaydı.Sevil geldi..

"Ooo yine çok güzel kokular geliyor."

Ekrem arkasını döndü birşey söyleyecektiki dondu kaldı.

"S-sevil sen sen çok güzel görünüyorsun..."

"Teşekkür ederim ."

"Masaya oturdular kahvaltılarını yaptıktan sonra okula gittiler.Okulda:

"Sevil."

"Efendim Ekrem."

"Seni biriyle tanıştıracağım bu akşam."

"Kim?"

"Sürpriz."

"E peki tamam sabredeceğiz artık.."

Eve döndüklerinde Neredeyse akşam olmuştu.Ekrem bir süre sonra Selin'e evin adresini tarif etmek için aradı.Bir saat sonra Selin geldi.Kapıyı Sevil açtı.Ekrem odasındaydı.

"Buyrun."

"Ekrem'e bakmıştım ."

Bu sırada Ekrem gelmişti Selin'i içeriye davet etti.Sevil ne olduğunu anlamamıştı.Ama Ekrem'in beklediği misafir bu olmalıydı diye düşündü.

"Bizi tanıştırmayacak mısın Ekrem?"dedi.Selin

"Ah! Evet Sevil sana bahsettiğim kişi Selin,Bu da Sevil.."

Selin elini uzattı.Sevilde gülümseyerek elini sıktı.

"Memnun oldum."

"Bende.."

Sevil merak etmişti onu bu kızla tanıştırmak istediğini sordu.

"Nereden tanışıyorsunuz?"

"Çok eskilerden lise yıllarından" dedi. Selin

"Hımm .Uzun süredir arkadaşsınız yani.."

"Uzun zamandır arkadaştık evet."

"Arkadaştık?"

"Evet artık değiliz."

"Ne olduğunu anlatacak mısınız?"

Ekrem konuşmaya başladı bu defa.

"Biz birkaç haftadır çıkıyoruz."

Sevil bu cümleleri duyunca bir süre donup kaldı sessizce bekledi hiçbirşey söylemedi,söyleyemedi.Şaka olmasını istiyordu yada kötü bir kabus..
Ekrem Sevil'in omuzuna dokundu.Sevil ürperdi birden.

"Ne oldu Sevil iyi misin?"

"Yok bir şey şaşırdım birden hiç bahsetmemiştin.."

"Beraber söyleriz hem tanışırsınız diye düşündüm."

"İyi düşünmüşsün ,neyse ben içecek birşeyler getireyim."

Sevil mutfağa zor girdi.Az daha kalsa yanlarında yığılıp kalacaktı oracıkta.Zorlukla birşeyler hazırlayıp götürdü.Yanlarında on onbeş dakika kaldıktan sonra ki.. On dakika bile ona çok uzun gelmişti. Kendini kötü hissediyordu.

"Kusura bakmayın benim biraz işim var keyfinize bakın ben dışarı çıkıyorum."

"Hayrola Sevil?"

"Bir işim var ."

"Tamam."

"Görüşürüz Selincim."

"Görüşürüz tatlım,bundan sonra sık sık görüşürüz e malum sevgilimin yanında olmak istiyorum."

Sevil zoraki bir güüş attı ve çıktı.Ardından Ekrem ve Selin :

"Biraz abarttık galiba Ekrem?"

"Bilmiyorum."

"Ya benim bildiğim Ekrem böyle değildi gizli kapaklı işler çevirmezdi bir şey hissetiyse gider söylerdi."

"Değiştim Selin onu tanıdıktan sonra çok değiştim ben."

"Haklısın ama kız üzüldü görmüyormusun?"

"Olabilir ama benim için üzülmesi yeterli değil."

"Ekrem sen bu kıza acı çektirmek mi istiyorsun yoksa aşkını öğrenmek mi istiyorsun?

"Elbette aşkını bna karşı duygularını öğrenmeye çalışıyorum."

"Peki ama ne hakkın var üzmeye,sana aşık olmasa üzülürmüydü?"

"Üzüldüğünü nereden biliyoruz ,öyle birşey olmalı ki..Emin olmalıyım ."

"Peki yine nuh diyecek peygamber demeyeceksin biliyorum.O yüzden üstelemeyeceğim ama bu kızı çok üzmene izinde vermeyeceğim haberin olsun."

Ekrem birşey söylemedi.Sevil'e gelince Nereye gittiğini bilemez bir halde yürüyordu.Sahile gelmişti.Denize doğru döndü gözlerini kapattı .Bu sırada yağmur yavaş yavaş yağmur yağmaya başlamıştı.Gözlerini açtı ağlıyordu.Göz yaşlarına hakim olamıyordu sessizce içini çekerek ağlıyordu.Aşk yüzünden acı çektiğini kendine bile itiraf etmek istemiyordu.Yağmur damlaları akan gözyaşlarına eşlik ediyordu.Bir süre sonra hıçkırıkları yükselmeye başladı.İçinde birşey vardı bu duygu neydi bilmiyordu.Ama hissetiği ;Üzüntü,öfke,kırgınlık ve kızgınlıkla karışık duyduğu AŞKTI...
Hiç birşeyle tanımlayamiyordu içindekileri.Aşka küsmüşken ona aşkı yeniden hatırlatan ve yeniden yaşama fırsatı veren ,Çok sevdiği adam bir başkasını seviyordu bunu kabullenmek istemedi.Sürekli kabus olduğunu düşünüyordu ama kendi hıçkırıklarını duydukça gerçek olduğunu acı bir şekilde hatırlıyordu..

Muhteşem,süper ötesi yani dha diyelebilecek bişi bulamıyorum yani çok güzel devam et...

Çooook Güzel Olmuşşş =) =)
Ekrem bence sevili üzücek hep farkında olmasa bilee

teşekkür ederim ee ama yorumlar çok az =(

şahane,olağan üstü,müthiş... olmuş



devamını bekliyorum en kısa zaman da

teşekkür ederim arkdşlar beğenmenze svndim yorumlar birz daha çoğalsın y.b yazarım..

Ama hala az o kadar uğraşıyorum hala az bir kaç yorum daha olur sa ozaman olur canım

Ya ama çok merak ettim acaba sevil napıcak ya nolur yaz lütfennnn.

cnm okudum ama yazamamıştımm süperr nolurr yazz:)

süperrr...

peki öyleyse yeni bölüm isteye kaç kişi var?

benn istiyorum

Yha bnde istiyorum yaz artık lütfen yhaa.!!!

peki tamam ekliyorum

...SÖZ VEREMEM...

Yağmur damlalarıyla karışan göz yaşlarına nihayet hakim olabilmişti.Zorlukla..Elinin tersiyle gözlerini sildi.Bir süre suskun kaldı,tepkisizce denizi dalgaları seyretti.Ama başaramamıştı ağlamamayı,yine hıçkırıklara boğuldu.Niye yapmıştı ki..Ne istiyordu ondan,O sadece masumca seviyordu.Her an gözlerine bakıp 'Seni seviyorum'diyebilmek isterdi..
Kıskançlık yoktu,duygularında .Ama üzülmüş hayal kırıklığına uğramıştı.Çok uzun süre kaldı burada gecenin yarısıydı ama o hala aynı yerinde sanki içinden geçenleri dalgalara fısıldıyordu..

"Keşke yıllar öncesine dönebilseydim..O zaman belki onu tanımaz şuan onun yüzünden ağlıyor olmazdım onun yüzünden içim acımazdı.."

Bunları söylediğine inanamıyordu .Ama söylüyordu işte kalbi acıyor böyle konuşuyordu.Gece çok ıssızdı sahil.Ama eve gitmeyi biran bile düşünmedi.Aklı,kalbi zaten hep onun yanındaydı..Hala ağladığını fark etti .Ellerini yüzüne götürdü hışımla gözyaşlarını tekrar sildi.

"Ağlamayacağım.Neden ağlıyorum ki o mutlu .o mutluyken bende mutsuz olacağım tabi çok doğal.Alışacağım buna kalbim acısada katlanmak zorundayım .Zor bile olsa gülümsemek zorundayım.."

Çok geç olmuş Ekrem çok meraklanmıştı.Telefonu kapalıydı,aklına en kötü şeyler geliyordu..Bir süre sonra Sevil geldi.Ekrem kapının açıldığını duyunca yerinden fırladı.

"Sevil."

"Efendim."

"Neredeydin çok merak ettim seni telefonun kapalıydı.Ulaşamayınca deliye döndüm .Saat kaç farkındamısın?"

"Dolaştım biraz ,telefonun şarjı bitmişti.Üstelik saatinde farkında değildim çok yorgunum ben yatıyorum.İyi geceler."

Ekrem'in birşey söylemesini beklemeden odasına girdi.Kendini yatağa attı.Ne kadar acıydı.'Sevmiyordu.' Aklından bu düşünceleri atmaya çalıştı uyursa belki bir sürede olsa unuturdu.Tabi kabuslar görmediği sürece..Ama uyumak şöyle dursun gözlerini kapatamıyordu bile.Son çare uyku ilacı aldı.Başka türlü uyuyamayacaktı.Ne okul,nede başka birşey umrunda değildi.Yarını düşünmek bile istemiyordu..Sonunda uykuya daldı.
Ekrem'e gelince yaptığının doğru olmadığının birazda olsa farkındaydı ama onun duygularını bu şekilde öğrenmekte kararlıydı.Oyun daha yeni başlamıştı,nereye varacağını ise zaman gösterecekti .Ama biraz tereddüt ediyordu .Herşeyi mahvetmekten!Sonunda gün doğmuştu.Dün geceyi ne Ekrem nede Sevil hatırlamak bile istemiyordu.Hiç birşey o lmamış gibi davranmak istiyordu Sevil.Ancak biraz durgundu.Odasından çıktı salonda Ekrem'le karşılaştı.Üsütünü giyinmemişti,gelişi güzel bir eşofman giydi üstüne saçları dağınık gözleri hem çok ağladığından . uykudan biraz şişmişti,kötü göründüğünün farkındaydı ama umursamadı.Ekrem içinse bu birşeyi değiştirmezdi o her haliyle harikaydı!

"Günaydın."dedi.Sevil odadan çıkarken.

"Günaydın."

Daha sonra hemen lavoboya girdi Sevil'in onun yüzüne bakmaya bile cesareti kalmamıştı artık.Bu karşılıksız aşkın başına neler açacağını bilmiyordu..Daha sonra çıktı.Tekrar odasına girerek üstüne birşeyler giydi.Odadan çıkıp kapıya yöneldi.

"Nereye gidiyorsun ,kahvaltı etmeyecekmisin?"

"Canım istemiyor olmadı dışarda yerim birşeyler sana afiyet olsun."

"Sevil dün gecede birşey söylemeden çıktın nereye yine böyle?"

"Sadece hava almaya çıkıyorum evde kapalı kalmak beni bunaltıyor."

"Peki öyle olsun."

Sevil yine dün gece gözyaşları ve yağmurun nemlendirdi sahile gelmişti.Nasıl olduğunu bilmiyordu ama ayakları onu buraya sürüklüyordu.Buraya geldiğinde sanki bir nebzede olsa nefes alabilecek kadar içi rahatlıyordu.Yine dün gece geldi aklına neler yaşadığını tekrar düşündü.Dalıp gitmişti.Sanki dalgalar arasında süzülüyordu.Bu sırada bir elin omuzuna dokunduğunu hissetti..

(ARKADAŞLAR ŞİMDİLİK BENDEN BU KADAR BU BÖLÜMÜ OKURKEN MUSTAFA CECELİ'SÖZ VEREMEM' ŞARKISINI DİNLEMENİZİ TAVSİYE EDERİM BEN YAZARKEN ÇOK FAYDASI OLDU GERÇEKTEN..)

süperr olmuşş cnm harikasınn !!! =) =)

süper olmuşş... :D

Bencede çok güzel devam et..