yeni geldim eve cnm hemen senin senaryonu okudum süperdi cnm birde hani demişsin ya bende yaşadım bu hastalığı diye yani sende mi bu hastalığa yakalandın???
sevil*sena*ekrem
Cinsiyet :
Mesaj Sayısı : 285
Rep gücü : 252
Kayıt tarihi : 03/01/11
Nerden : nüfusuna mı alcan?
Kişisel İleti : ♥ Seni her düşündüğümde kalbime bir yıldız çiziyorum. Benim şimdi kaç yıldızım var biliyor musun? Benim artık bir gökyüzüm var..
ayyy çooookkk duygu yüklü bi senaryooo sevil adına çok ama çok üzülüyorum yaaa çok kötü bişey lösemi falan ağlayasım var ağlayamıyorum gelirler başıma niye ağlıyon diye snra uğraş durrr
Ben LÖSEMİ değilim ama diyabet hastasıyım...5 senedir...Ama yakınlarım (çok fazla yakın annem mesela) Birçok yakınım kanserin çeşitli türleriyle yıllardır savaşıyorlar...Onların adına yazıyorum...Beğendiğinize sevindim...
Ekrem kızarmış gözlerle bana bakıyordu.Hiç birşey söyleyemediğim.Saçlarımın yokluğunu kapatmak için taktığım kahküllü, siyah küt peruğun telleri ağlamaktan yüzüme yapışmıştı...Ekrem iyice yanıma sokuldu,koluma girdi,odaya girene kadar hiçbirşey konuşmadı...Odaya girdik...Sanırım Ayçin hala doktorun odasında ağlıyordu...Ve nihayet Ekrem konuşmaya başladı...
Ekrem:Sevill...
Sesi hüzünlü ve titrek bir şekilde çıkmıştı...İlk defa onu böyle görüyordum...O...Benim hayatımdaki yaşama sebeplerimden biri....Öncelik Ayçin'de tabii...Çünkü Ekrem yokken Ayçin vardı...
Sevil:Efendim, hayatım...
Ekrem:Beni seviyor musun?
Sevil:Ne demek bu şimdi?
Ekrem:Beni seviyor musun?
Sevil:Tabii ki de Ekrem sen benim yaşama,hayata tutunma sebebimsin.
Ekrem:O zaman bende doku testi yaptıracağım.
Sevil:Hayır,asla Ekrem olmaz anlatabiliyor muyum?
Ekrem:Sevil bu konuyu tartışmak bile istemiyorum lütfen...Anlamak istemiyor musun?Hergün biraz daha kötüleşiyorsun ve ben...Ben seni böyle görmek istemiyorum Sevil...Sen benim Japon Balığım'dın ya...Dünya Güzeli'mdin...Japon Gülü'mdün...Ama şimdi sana sarılmama bile izin vermiyorlar...Benim yaşamam için sana bakmam yetiyor ama senin yaşaman için bana bakman yetmiyor Sevil anla artık bunu...
Sevil:Tamam Ekrem sakin ol tamam bak bir hafta daha bekleyelim...
Ekrem:Ben daha fazla beklemeyeceğim Sevil...Bunun için beni terkedeceksen de et...
Gitti...Meral Hanım'ın yanına gitti...Hemde sırf beni yaşatmak için benden ayrılmayı göze alarak...Ahh ya ben ne yapıyorum?Hiçbir şey...Onlara ayak bağı olduğum yetiyor zaten bir de onları kontrol etmeye çalışıyorum.Ama bu daha uzun sürmeyecek...İçimde öyle bir his var ki...Sanki;Ekrem'in iliği bana uyacakmış gibi geliyor...
Defne Hemşire:Geçer geçer merak etme...Sevil'le bıcır bıcır konuşurken zamanın nasıl geçtiğini insan hiç farketmiyor.
Ekrem:Evet...O çok konuşur ama boş konuşmaz...Bana bir 'Hayatım' der...Dünya durur.
Defne Hemşire:Kalkabilirsin Ekrem...
Ekrem:Aaao bitti mi?
Defne Hemşire:Tabii ya ne sandın ameliyat edeceğimi felan mı?
Ekrem:Yoo ben Sevil'in yanına gidiyim...Size iyi nöbetler.
Defne Hemşire:Sağol...Sevil'e söyle yarım saat sonra iğnesi var...
Ekrem:Tamam Defne Hemşire.
Off nerde kalmıştı Ekrem?Tam yarım saattir onu bekliyordum.Ayçin ve Cenker eve gitmişti.Dün gece Ayçin kalmıştı yanımda bu gece de Ekrem kalacaktı.Acaba onu çok mu üzdüm?Benden daha iyilerine layık o...Benim gibi hastalıklı birine değil...Ben bunları düşünürken o odaya dalmıştı bile...
Ekrem:Ağzını bile açma Sevil...Yani açta bu konuyla ilgili açma...:D
Sevil:Ekrem...Benimle yani...Hastalıklı biriyle ömrünü geçirmeni yada gençliğinin en güzel yıllarını...Off ne kadar zormuş.!
Ekrem:Zor olan ne Sevil?Benden ayrılmak istediğini söylemek mi?
Sevil:Ekrem...Sen yanlış anladın ben öyle demek istemedim.!
Ekrem:Ne demek istiyorsun Sevil ne?
Sevil:Sadece dışarıda binlerce benden daha güzel ve sağlıklı kızlar var...Bana acıma Ekrem.Acımana gerek yok..
Ekrem:Sana bütün bunları acıdığım için mi yaptığımı düşünüyorsun?
Sevil:Ahh hayır ama.!
Ekrem:Öyleyse sus lütfen.!O kızların hepsini toplasan senin tırnağın etmez Sevil...
Ağlamaya başlamıştım...Her ne kadar güçlü görünmeye çalışsamda...Yapamıyordum.Ekrem'in yanında ne yaptığım provalar işe yarıyordu ne de kendi kendime verdiğim sözler...Ağladıkça bana yaklaşmak istiyordu.Bunu biliyordum.Bana yaklaşmak, sarılmak, beni sakinleştirmek istiyordu...En sonunda dayanamadı ve bana yaklaştı.Tüm bedenimi kendine yasladı ve kollarıyla kavradı...Saçlarımı kokladı...Beni çok özlediği belliydi.Defne Hemşire gelene kadar öylece kaldık.
Sevil:Saçmalama lütfen artık Defne, Ekrem öylesine küçücük masumca sarıldı o kadar...
Defne Hemşire:İyi madem...Pekala...Yat artık yerine bende şu iğneni yapayım.
Defne Hemşire,iğneyi yaptıktan sonra dayanamıyordum ve hemen uzun, deliksiz bir uykuya dalıyordum.Rüyamda yine;Ekrem'i,Ayçin'i,Cenker'i ve kendimi görmüştüm.Çok güzeldi.Lunapark'a gitmiştik...Benim gitmeyi en sevdiğim yerlerden birisine...Tam gondola binecektik ki...Ahh yine Ayçin'in çığlıklarıyla uyandım.Ama bu sefer ağlamıyordu..Bunlar..Zafer çığlıklarıydı sanki...Gözlerimi açtım.
Sevil:Neler oluyor?Bu gürültü de ne?
Ayçin:Allaaaaahh Sevil uygun ilik bulundu kızım bulundu.!
Sevil:Nee?Kimin?
Meral Hanım:Ekrem'in...
Sevil:nee peki o nerde?
Meral Hanım:Ameliyathanede..Seni de götürmeye geldim artık bu işi tamamlamalıyız.
Sevil:Pekala gidelim bakalım...
.......................
Sevil:Aa!Ekrem Bey siz de mi burdaydınız?Ne tesadüf.
Meral Hanım:Aa sizin kadar konuşan hasta görmedim canım ben.!
Sonra hepimiz gülüştük...Narkoz veren doktor...Esir Bey...Ağzımıza o kocaman aleti dayadı ve başladı üfürttürmeye...Tabii sadece o değil ki...Serumdan gelen ilaçta bayılmamıza yardımcı oluyordu...Bu düşünceler içerisinde bayıldım...Rüyalar gördüm...Ama birsürü...Çok değişiklerdi...Annemi ve babamı gördüm.Hemde ilk defa rüyamda..Daha önce onları hiç rüyamda görememiştim.Ameliyat bitmişti heralde...Ekrem'i ve beni çıkarttılar benim yattığım odaya doğru götürdüler.Yavaş yavaş gözlerimi açmaya çalışıyordum ama başaramıyordum.Sonunda başardım ve karşımdaki o bir çift Yosun yeşili gözlerle karşılaştım...
cnm kaç gündür giremiyodum yeni bölümleri okudum çok güzel olmuş tatlım devam bir de geçmiş olsun yazmışsın annem hasta felan diye çok üzüldüm tatlım yb bu akşama bekliyorum ona göre ;)
Gözlerimi iyice açtığımda o yosun yeşili gözlerin Ayçin'ime ait olmadığını gördüm.Defne Hemşire seruma birşeyler katıyordu...Ve benim hala başım ağrıyordu...Bu sırada gözlerim Ekrem'i aradı...O da tam karşımdaki yatakta yatıyordu...Uyuyordu...Uyusun şimdi olmasa bile son 1.5 aydır benimle çok uğraşıyor.Doğru düzgün uyku bile uyuyamadı...Hahh Ayçin ve Cenker de içeri girdi...Bunların hepsini çok hafifçe aralık olan gözlerimden görebiliyordum...Ayçin geldi ayak ucuma oturdu.Tam o sırada ona birşeyler söylemek istedim.Ağzımı araladım.Kurumuş tenimi ateş gibi yakan nefesimle birlikte o sözcükler döküldü dudaklarımdan...
Bunları söylerken ağlıyordu ve ben tekrar gözlerimi ve ruhumu uykuya teslim etmiştim.Nedenini bilmiyordum ama uyumayı o kadar çok seviyordum ki...Sanki bütün üzüntülerime,sıkıntılarıma,acılarıma son veriyormuş gibi geliyordu...Bir rüya..Ahh ne kadarda güzell...Keşke gerçekleşse...Ayçin, ben ,Ekrem, Cenker hep birlikte pikniğe gitmişiz.Etrafta bizim gruptan başka kimsecikler yok..Cenker Ayçin için salıncak kurmuş ve onu sallıyor.Ben mi?Bense Ekrem'in yatıyorum..Benim için papatyalardan taç yapıyor ve saçlarıma takmaya çalışıyor ama saçlarım o kadar yumuşak ki papatyalar kayıp düşüyor yere...Sonra Ekrem onları yerden topluyor ve yine saçlarıma yerleştirmeye çalışıyor...Ama artık imkansız...Bir kere Ekrem'in o papatyaları takacağı bir tutam saçım bile yok...Eksik..Allah kahretsin ki hep birşeyler eksik...Birtek Ekrem...O gerçek..O beni gerçekten seviyor...İnşallah hislerimde yanılmam...Ooff odadan tıkırtılar geliyor.Sanki Ayçin ve Cenker tartışıyorlar.Gözlerimi açamıyorum ama kulağım onlarda..
Cenker:Beni de anlamalısın birtanem...Ailem var..Okuldan almam gereken bir kardeşim..
Ayçin:Ben anladım anlayacağımı Cenker ben anladım.Sen bizden sıkıldın tabi..Sen koş bakalım yanlış kulvarlarda koş..
Cenker:Ben koşmadım ki ben yürüdüm..:D (hatırlıyoruzdur umarım Aslında Ekrem'in söylemesi gerekiyordu ama neysse)
Ayçin:Sus neyse benim akşamüstü akşamüstü sinirlerimi zıplattın.Şuanda tam partiye 8 saat kala barberry marka parfümü ve eyeliner'ı bitmiş bir kadın kadar yalnızım Cenker.
Cenker:Eyeliner mı o ne ki?
Ayçin:Ayy ne kadar bilinçsizsin.Hani gözümüze sürdüğümüz makyaj malzemesi varya o işte o..
Cenker:Nerden biliyim Ayçin ben kız mıyım?
Ayçin:Benim sevgilim bilmeli..O kadar.
Cenker:Fesupanallahh..Allah'ım sen bana sabır ver yoksa ölecem yanee..
Ekrem:Sevil..
Ayçin:Ahh canım benim dur dur..Sevil mi.?Yok daha uyanmadı..
Cenker:Sen kiminle konuşuyorsun Ayçin?
Ayçin:Ekrem uyandı bak.!
Cenker:Ekkoo oğlum uyandın sonunda.!Kanka nihayet Sevil de sende kurtuldun.!
Ekrem:Sevil o iyi mi?
Cenker:İyi iyi meraklanma..O da uyanır uyanmaz seni sordu..
Artık gözlerimi açmalıyım..Zorladım kendimi..Çok yorgundum.Bedenime de hak veriyordum ama kalkmalıydım artık..Doğruldum biraz..Allahtan Ekrem'le benim aramda perde gibi bişey vardı da o odanın öteki tarafını göremiyordum..Ayçin'i çağırdım.
Sevil:Ayçin..
Ayçin:Sevil..Cenker sen Ekrem'in yanında kal bende Sevil'in yanına gidiyim..
Sevil:Nerde kaldın be kızım?
Ayçin:Geldim canım ne istiyorsun?
Sevil:Yanında hangi kıyafetler var?
Ayçin:Yeşilli beyazlı bir tunik ve dar paça kot haa birde yeşil tacım var yanımda..
Sevil:Güzell..Hayatım bana peruğumu getirir misin?
Ayçin:Sevil yataktan kalkmayacaksın değil mi?Noluyo?
Sevil:Hadi bakalım her zaman çok istediğin şeyi yap ve beni süsle..
Ayçin:Olmaz Sevil..Yorulmaman lazım..
Sevil:Sen yapmazsan ben tek başıma yaparım daha çok yorulurum..
Ayçin:Tamam pekala bakalım..
Ayçin saçlarımı daha doğrusu peruğumu düzgünce taktı ve üstüne tacını yerleşetirdi..Sıra en zor kısma yani kotu giymeye gelmişti..Ameliyatlı olduğum için kolumda serum vardı ve ben onu çıkardım..Hata yaptığımı biliyordum ama içgüdülerim güzel olmam gerektiğini söylüyordu ne kadar güzel olabileceksem... http://www.modaturkiye.com/tr/sokak-trendleri/DSC_0094.jpg Bu resimdeki gibi olmuştum :D Ayağa kalktım ve Ekrem'in bulunduğu tarafa doğru yürümeye başladım.Yüzündeki o aptal ifade hala aklımdan silinmiyor..
Ekrem:Se..Sevil..Sen neden yatakta değilsin..Aman Allah'ım öldüm mü ben yoksa...Öldüysem..Demek ki sende öldün ki cennette buluşuverdik :D
Sevil:Saçmalama.Şapşal...Ben sadece sana daha güzel gözükmek istedim..Eee aylardır berbat göründüğümün farkındayım..
Ekrem:Saçmalama sırası sana mı geçti yoksa ben mi yanlış duyuyorum..Sen en berbat halinde bile Azra Akın'dan daha güzelsin..
Sevil:Teşekkür ederim de neden Azra Akın?
Ekrem:E tescilli güzel..
Sevil:Hee doğru.. 1998 yılında Elite Model yarışması Türkiye ayağında birincilik kazanmıştı.. Ekrem:Sen katılsaydın eminim ki öyle bi şansı olmayacaktı..
Eminim ki o anda yüzüm kıpkırmızıydı ve aptalca gülümsüyordum ama çok mutluydum..Gördüğüm kadaryıla herkes mutluydu...Cenker'le Ayçin bile ettikleri kavgayı unutmuşlardı...Midem bulanmaya ve başım dönmeye başladı..Ekrem'in yanında bayılmamalıydım. Sevil:Ben artık yatağıma dönüyüm.. Ayçin:Ben seni götürüyüm..Gel canım... Sevil:Ayçin:Sakın çığlık atma ve hemen hemşireyi çağır.. Ayçin:Tamam canım.=( .................................................................................................................................................. Ayçin:Defne Hemşire..Koş Sevil...Sevil biraz tuhaf.. Defne Hemşire:Yatağından kalktı mı yada serumunu kontrol ettiniz mi? Ayçin:Şeyy..Sevil serumu çıkardı.! Defne Hemşire:Ne?Hemen gidelim. Ayçin:Ahh Sevil'cim geldik Defne hemşire'yle.. Defne Hemşire:Neden serumunu çıkardın he?Ölebilirdin Sevil.. Sevil:Defne..Şuan o kadar mutluyum ki inan..Ekrem bana öyle hayran hayran baktı ki..Aşkım için gene yaparım... Defne Hemşire:Sen saçmalıyorsun..Aklını kaçırmışsın... Sevil:(bağırarak):Ekreeemmmm.! Ekrem:Seviiilll..! Sevil:Seni Seviyorum. Ekrem:Söylememe gerek var mı? Sevil:Yok canım biliyorum..
Defne hemşire koluma gene o garip sıvıyı verdi ve benim yorgun ruhum kendini uykuya teslim etti..
Ptsi Eyl. 02, 2024 11:15 pm
Cinsiyet
Mesaj Sayısı
Rep gücü
Kayıt tarihi
Nerden
Kişisel İleti
Sevdiği Karekter
Konu: Geri: ...ιѕтαηвυℓ∂α ѕσηвαнαя…( FİNAL=26. SF) ***Lütfen yorum yapınız canlarım :(*** 
