Ayy çok mutlu oldum yaa (: Levent karıştırsın ortalığı, karıştırsın karıştırsın.. Cihan adına da çok sevindimm.. Ee o zaman son olarak sevenler ayrılmasın diyerek yorumumu bitiriyorum.. YEni bölümü aceleyle yazman dileğiyle (:
Ayçin Sevil'in arkasından eve girerken biraz yavaşlamış ve Cenker'in yanına gelmişti, şimdi Sevil'in bir adım arkasında yürüyen Ekrem'di. Sevil Ayçin'e bir şey söylemek için arkasını döndüğünde Ekrem'in gözleriyle karşılaştı, birbirlerinin nefeslerini hissedebiliyorlardı ve gözleri buluştuğunda artık dünyada yalnız onlar varmış gibi hissediyorlardı. Bir süre öyle kalakaldılar.
Sevil: Şeey, ben arkamda, yani arkamda Ayçin var sanıyordum da. Ekrem: Ayçin arkaya gitti Cenker'in yanına. Sevil: Anladım.
Belli etmemeye çalışsalar da etkilenmişlerdi birbirlerine bu kadar yakın olmaktan. Bir kaç saniye önce gelen Zeynep konuştu.
Zeynep: Ee bekle bekle ağaç olduk burada. Gidin başka yerde bakışın. Cihan: Yeni geldin. Zeynep: Beklemeyi hiç sevmem, hiç. Ayçin: Uyuz şey. Zeynep: Ne dedin sen? Ayçin: Uyuz şey dedim. Sevil: Ayçin uğraşma. Ayçin: Niyeymiş ya? (Zeynep'e döndü) O her şeyi diyor ama. Zeynep: Varoş değilim ya ondandır. Ayçin: Sana bir patlatırım görürsün varoşu. Cenker: Ayçin düşme onun seviyesine. Ne diyorsun öyle, patlatmak falan? Ayçin: Cenker bana edepli çocuk ayağı yapma biliyorum sen de bu kıza pata da küte de girmek istiyorsun. Ekrem: Eee yeter. Amma gittiniz kızın üstüne. Kesin artık!
Herkes şaşırmıştı bu tepkiye. En çok da Zeynep daha geçen gün Sevil'in yerinin yazılı olduğu kağıdı vermezse canını acıtacağını söyleyen Ekrem şimdi onun için dostlarına karşı koyuyordu.
Ayçin: Ekrem sen.. Zeynep... Ekrem: Evet ben Zeynep'in çok üstüne gittiğinizi düşünüyorum. Ayçin: Ama... Sevil: Ayçin bırak gel biz içeri girelim, insanlar birbirlerini tanımak istedikleri şekilde tanıyorlar.
Sevil ve Ayçin içeri girdi, diğerleri de arkalarından girdiler.
Neşet: Neydi o sesler? Kız kavgası mı? Ayçin: Ekrem dahil olana kadar öyleydi. Ekrem: Birileri sürekli kavga ederek, birileri de yüzüne bakmayarak çok kötü davranıyorlar Zeynep'e. Sevil: Sen o birileri dediğini açıkça söylesene. Ekrem: Birileri işte. Sevil: Adımı söylemeye, yüzüme karşı konuşmaya cesaretin yokken Zeynep'i koruyup bana ders vermeye çalışma Ekremşanti. Ekrem: Belki de adını söylemek bile istemiyorumdur Sefil. Neşet: Hop hop hop. Bakıyorum yine eski formunuzdasınız. Ben de diyordum bunlar ne zaman eskisi gibi olacak. Ayçin: Özlediniz herhalde. Ekrem: Biz eskisi gibi olamayız hocam, o bana dün hayatımın en kötü gününü yaşattı. Neşet: Kızın ne suçu var oğlum, ailen sakladı diye saklamış. Ayrıca Ayçin'in dediğine gelince, siz özlemediniz mi? Özellikle Ekrem ve Sevil siz özlemediniz mi?
Ekrem de Sevil'de başlarını öne eğdiler o an. Sonra bir cesaretle birbirlerine baktılar, farklıydı yaşadıkları çok farklıydı. Ekrem pek çok kişiyle çıkmasına rağmen aşk denen duyguyu ilk Sevil'de tatmıştı, ona dokunduğunda onun gözlerine baktığında. Sevil zaten yalnızca lise de bir çocuktan hoşlanmıştı. Ekrem'le göz göze geldiğinde veya ona dokunduğunda -yanlışlıkla bile olsa- içi ürperdiği zaman o çocuğa aşık olmadığını anlamıştı.
Zeynep: Derse geçsek. Ayçin: Pek bi' isteklisin bugün hayrola? Zeynep: Böyle boş şeylerle geçirecek vaktim yok.
Cihan sessiz kalmaya çalışmıştı ama daha fazla dayanamadı.
Cihan: Boş bir şey değil, aşk onların ki Zeynep, anladın mı aşk!
Herkes Cihan'a bakakalmıştı. Sonra Ekrem ve Sevil birbirlerine döndüler, Ekrem gülümsedi, Sevil'de karşılık verdi. Ama sonra babasını hatırladı Ekrem ve gayet ciddi bir şekilde bakıp Neşet'e döndü.
Ekrem: Derse devam edelim hocam. Neşet: Bence de yoksa ben size bu yıl bir şey öğretemeyeceğim Çakıl Taşları. O kadar fırtınalı hayatlarınız var ki.
Sevil Ekrem onu ilk kez öptüğünde dediğini hatırladı "şimdiden çok fırtınalı bir ilişkimiz var bizim." Gerçekten öyleydi, birden gülmeye başladı.
Neşet: Neyin var kızım? Ne gülüyorsun? Ayçin: Sevil iyi misin? Cenker: Ayçin durduk yere gülen biri iyi olabilir mi? Cihan: Cenker sus. Sevil: Tamam tamam sustum, gülmüyorum bakın.
Gülmemek için kendini zor tutuyordu.
Neşet: Hey Allah'ım. Neyse daha fazla dersi kaynatmayacağım. Başlıyoruz.
Derse başladılar, Ekrem'in kafası hiçbir şey almıyordu. Bir yandan babasını bir yandan Sevil'i düşünüyordu. Cihan'la araları bugün birden düzelmişti. Ekrem ve Sevil'le ilgili söylediği şeyden olsa gerek. Cihan'dan aldığı tüm kağıtları uçak yapıp yapıp yere attı. (: Ders bitip de dışarı çıkarlarken...
Ekrem: Ben bugün hiçbir şey anlamadım ya. Cenker: Sen hangi gün bir şey anladın Eko? Ekrem: Ya öyle deme. Sevil: Niye demiyormuş? Tam 6 tane uçak yaptın bir derste. Sonra hepsini tek tek yere attın. Bir de gemi yaptın. Ekrem: Sen beni mi izliyordun? Sevil: Yok canım o kadar hareketliydin ki gözüme çarptı. Cihan: Ya tabii.
Bu sırada evin önünde lüks bir araba durdu, Levent Sevil'e dün ona verdiği şalı getirmişti, aslında önce eve gitmişti Sevil yoktu ama oraya bırakabilirdi. Fakat dün gece konuştuğu çocuğu görmek istiyordu Levent.
Levent: Sevil. Sevil: Aa Levent bey. Ne işiniz var burada? Levent: Şalını dün gece bende unutmuşsun da. Onu getirdim. Ekrem: Bir dakika bir dakika dün gece bende unutmuşsun mu dedin sen? Levent: Evet.
Bilerek bu şekilde söylemişti Levent, böylece kimin sevgilisi olduğunu anlayacak ve aralarını bozmuş olacaktı. Ama Sevil'in dün konuştuğu Cihan'dı, zaten aralarını bozma fikri de gerçekleşmeyecekti.
Ekrem: Sevil senin güvenden sevgiden bahsettiğin bu muydu? Sevil: Ne demek bu? Ekrem: Gece gece bu herifin evinde ne işin vardı demek. Sevil: Nereden biliyorsun onun evinde olduğumu? Yargılamak çok güzel bir şey herhalde, Levent beyin bize misafirliğe gelmiş olması ve annem fenalaşınca şalım elime dolandığı, ona yardımcı olamadığım için Levent beye vermiş olma ihtimali aklına gelmiyor.
Bağırarak konuşuyorlardı.
Ayçin: Bağırmayın tamam. Sevil: Ayçin karışma! Ekrem: Böyle mi oldu? Levent: Evet.
Ve gülümsedi aralarını bozduğunu sanıyordu, bu olayın onları birbirlerine yakınlaştıracağı aklından geçmemişti.
Ekrem: Özür dilerim Sevil. Sevil: Her şeyi yap, sonra özür dile. Olmaz böyle Ekrem. Anlamıyorum ki neden bu kadar yanlış anlıyorsun, neden bu kadar çok üstüme geliyorsun?
Ekrem Sevil'e yaklaştı.
Ekrem: Anlasana seni çok seviyorum, bu yüzden kıskanıyorum. Sevil: Ama kıskanmanı istemiyorum Ekrem, bu gerekmiyor, çünkü ben de seni çok seviyorum.
Ekrem Sevil böyle dedikten sonra Sevil'e iyice yaklaştı ve sarıldı. Her şeyin güzel olduğunu düşünüyorlardı, oysa bu Levent'in hiç hoşuna gitmemişti.
Ayçin: Cenker bana edepli çocuk ayağı yapma biliyorum sen de bu kıza pata da küte de girmek istiyorsun. En çok burayı sevdim Cemo. Şu Levent'te her yerden çıkıyo ya.
Ayçin: Cenker bana edepli çocuk ayağı yapma biliyorum sen de bu kıza pata da küte de girmek istiyorsun. En çok burayı sevdim Cemo. Şu Levent'te her yerden çıkıyo ya.
Ben de o kısmı çok severek yazdım. (: - Çıkar Levent o. Gelecek bölüm BuseCihan yazacağım.
Ptsi Eyl. 02, 2024 11:15 pm
Cinsiyet
Mesaj Sayısı
Rep gücü
Kayıt tarihi
Nerden
Kişisel İleti
Sevdiği Karekter
Konu: Geri: DEĞM'ES'İN ELLERİMİZ -17.Bölüm 87.Sayfa- 
Bir süre öyle kalakaldılar.
