7. Bölüm.

Sabah kalktığımda afallamıştım.. Hiç tanımadığım bir evde, hiç tanımadığım bir evde, hiç tanımadığım pijamaların içerisindeydim.. Ama sonra gece olanlar aklıma gelmişti..Ümit'in ilk defa insanlık yapıp beni eve alması ve pijamalarını bana vermesi. Yavaşça yataktan kalktım ve lavaboya gittim. Elimi yüzümü yıkadıktan sonra Ümit'i aramaya başladım.. Çok dağınık bir biçimde kaldığım odanın yanındaki odada yatıyordu.. Yerdeki battaniyeyi aldım ve üzerine örttüm.

Odadan çıkarken kapısını da kapattım. Bu iyiliğinin altında kalmamam gerekiyordu.. Mutfağa gittim. Biraz kızarmış ekmek, iki yumurtadan yapılmış omlet ve geri kalan kahvaltı malzemeleriyle mükemmel bir sofra olmuştu.. İki-üç dakika sonra da Ümit kalktı zaten.. Gülümseyerek bana doğru geliyordu..

Ümit:Günaydın Türkü..
Türkü:Günaydın Ümit.. Sana kahvaltı hazırladım.
Ümit:Neden zahmet ettin.?
Türkü:Hiç zahmet olur mu canım. Gel sofraya..
Ümit:Benim seninle konuşmak istediğim bişey var.
Türkü:Çayını koyuyum konuşuruz. Açık mı içersin.?
Ümit:Koyu olsun.. Mümkünse şekersiz. (:
Türkü:Afiyet olsun..
Ümit:Otursana, sen neden yemiyorsun.?
Türkü:Sabahkarı pek bişey yemiyorum, sonra kilo alıyorum.
Ümit:Zaten kürdan kadarsın.. Ye şunlardan hadi..
Türkü:Ahh..Tamam, ben dün gece için teşekkür etmek istiyordum.
Ümit:Ne teşekkürü asıl ben senden defalarca özür dilerim.. Nasıl bu kadar hayvanlaştım bilmiyorum.. Ben annem yani ailemi kaybettikten sonra böyle oldum.. Hiç kimseye sıcak davrandım. Kibar biri olamadım.
Türkü:Önemli değil. Bende zaten ailemi kaybettikten sınra çalışmaya başladım.
Ümit:Bence orada çalışmamalısın.
Türkü:Bende çalışmak istemiyorum ama ne yapabilirim ki.
Ümit:Bilmiyorum.. Başka işler arayabilirsin..
Türkü:Deneyeceğim.
Ümit:Sevindim. (:

...

Sabah kalktığımda Özgün'le kanepede uyuduğumuzu farkettim. O kadar derin, o kadar huzurlu uyuyordu ki uyandıramadım.. Hemen dışarı çıktım ve karşıdaki fırından sıcacık ekmek aldım geldim.. Kahvaltı için yumurta kırmıştım.. Çayı da demlemiştim ki uyandı..

Melike:Günaydın.. Özür dilerim.. Uyandırdım sanırım.
Özgün:Olur mu öyle şey.. Keşke her sabah bu kadar neşeli uyansam güne. (:
Melike:Beni şımartıyorsunuz bayım..
Özgün:Siz şımartılmayı hakediyorsunuz Matmazel. (:
Melike:Ahaha.. (: Kahvaltıyı hazırladım.. Elini yüzünü yıka da gel..
Özgün:Tamam, Lavabo ne tarafta.?
Melike:Şu odanın solundaki oda.
Özgün:Geliyorum hemen. -Gelir.-
Melike:Çayını nasıl alırsın.?
Özgün:Açık, iki şekerli.
Melike:Aaa bende ama Türkü zehir gibi koyu ve şekersiz içer. (:
Özgün:Bizim Ümit de öyle.. Şimdiden midem bulandı.
Melike:Biz seninle çok iyi anlaşıyoruz.
Özgün:Geç bulduk ama erken kaybetmeyiz birbirimizi inşallah.
Melike:Aman Özgün ağzından yel alsın.. Allah korusun.
Özgün:Aman aman bişey demedik tamam, saat kaç bu arada.?
Melike:08.30
Özgün:Hiiihhh, çok geç kaldım, 09.00'da toplantı vardı.!

7. Bölüm Sonu..