Arkadaşlar öncelikle hepinizden çok ama çok özür diliyorum.. Ben sizin yerinizde olsam isyan bayrAĞINI çekerdim. Neyse dün elektrikler kesildi Yeni bölüm silindi. O yüzden 1 saat önce yeniden yazmaya başladım ve eksiklerim var. 22.30 gibi koyarım. (:
Birkaç gündür durgunum.. Ya havanın sıcaklığından tansiyonum düşüyor ya da hayatımda bir heyecan yok.. Eskiden sevmek veya sevilmek bana heyecan verirdi.. Kalbimi onu her görüşümde küt küt attırır, hayatıma anlam katardı.. Şimdilerde ise ne sevenim var ne de seven bir kalbim.. Öyle boş boş takılıyorum kendi halime.. Pavyona gidiyorum, yemek yapıyorum, Melike'yi Özgün'ü bize davet etmesi için zorluyorum -Çünkü evde tek kalmak istemiyorum.- .. Ümit'i neredeyse bir haftadır görmüyorum.. Görmek isteyen de yok zaten. Onun gibi bir hödükten ne beklenirdi ki zaten.? Kesin kendine başka güzel kızlar bulmuştur.. Tabii beni elde edemedi ya kesin benle kaybettiği zamanın acısını çıkarıyordur.. Nerden mi anlıyorum.? 6. his canım.. Özgün'e felan sorduğum yok..
Yine içimi ısıtan o sıcacık yaz güneşi doğuyor.. Ve ben yine pencerenin kenarında usulca onu seyrediyorum.. Uykusuz geçirdiğim kaçıncı gecem hatırlamıyorum, saymadım.. Kalkıp çayı koyuyorum ve yavaş yavaş sofrayı hazırlıyorum.. Bu gece yine o zengin züppelerin geleceğini hatırlayarak odama koşuyorum.. En güzel elbiselerimden birini bulup ütülüyorum, Tabii Melike'ye de seçiyorum güzellerden bir tane.. En güzel ayakkabılarla da taçlandırıyorum elbiseleri. Sonra da gidip Melike'yi kaldırıyorum hem kahvaltı etsin hem de kuaföre gidelim diye..
Bir iki lokma bişeyler yiyip hemen kuföre gidiyoruz.. Hayal Abla dip boyamızı yapıyor ve fönümüzü çekiyor. Çırağı Badegül de manikürlerimizi yapıyor.. Akşamüzerine doğru ayrılıyoruz kuaförden.. Eve gidip üzerimizi değişip hemen pavyona gidiyoruz.. Zengin züppeleri gene ordalar.. Patronun yeni ortağı Kıvanç Bey hemen bize iki adam gösteriyor.. Sanki bunları yıllar öncesinden tanıyor gibiyim.. Yüzleri hiç yabancı gelmiyor.. Nasıl tanımam bunlar ortaokuldan arkadaşlarım Burak & Birkan.. Beni gördüklerinde ilk önce tanıyamıyorlar ama sonradan çıkarıyorlar beni.. ''Türkü.!'' diye boynuma atlıyor Burak. Ee kolay mı ortaokulda deli gibi aşıktı bana, bense hiç yüz vermemiştim. Ama şuan gözlerimi ondan alamıyorum.. Gerçekten çok yakışıklı olmuş, bana da hala aynı aşkla ve yiyecekmiş gibi bakıyor..
Melike:Kim bu Afet'cim tanıştırmayacak mısın.? Türkü:Canım bu Burak.. Bu da Birkan.. Bu da ev arkadaşım, hayat yoldaşım Melike.. Melike:Burda Nigar canım. Türkü:Pardon Nigar.. Bende Afet.. Burak:Seni burda bulabiliceğim aklıma bile gelmezdi.. Seni çok özlemişim.. Türkü:Bende seni çok özlemişim. Birkan:Beni özleyen yok galiba. Türkü:Olur mu öyle şey.!! Gel buraya. -Birkan'a sarılır.- Melike:Kim bunlar canım.? Türkü:Burak'la Birkan benim ortaokuldan çok yakın iki arkadaşım canım.. Onlarla o kadar çok anımız var ki.. Melike:Tanıştığıma çok memnun oldum. Birkan:Bende.. Türkü:Şöyle masaya geçelim hem sohbet etmiş oluruz.. Melike canım sen Birkan'ı al yan masaya geç şimdi Kıvanç Bey kızmasın.. Melike:Tamam canım, hadi Birkan şöyle geçelim..
-2 saat sonra-
Burak: Demek Semra Teyze'yle Hüseyin Amca'yı trafik kazasında kaybettin hee.! Sonra da buralara düştün.! Türkü:Aslında liseyi burada okuyacaktım biliyorsun, geldi 2. senede annemle babamı kaybettim. Liseyi zar zor bitirdim. Üniversiteye başladığımdaysa bir türlü harç parasını denkleştiremedim. Sonra buranın patronuyla tanıştım. Tesadüfen okulda.. Öyle işte.. Burak:Bende 4 senedir İstanbul'dayım.. Keşke daha önce karşılaşsaydık.. -Elini tutar.- Türkü:Keşke.. Burak:Seni o kadar çok özlemişim ki.. Seni unuttuğumu sanmıştım.. Çocukluk aşkı olarak görmüştüm hep ama biraz önce gördüğümde öyle olmadığını anladım.. Ben seni hiç unutamadım Türkü.. Türkü:Burak.. Yapma, olmaz artık.. Burak:Neden ama.? Türkü:Ben pavyonda çalışıyorum.. Öncelikle böyle bişeyi ailen onaylamaz.1 Burak:Onlara ne.! Ben seviyorum seni.. Hala.. Deliler gibi..
Melike & Birkan..
Birkan: Demek annenle baban seni zorla evlendirmek isteyince kaçtın evden. Melike:Evet.. Birkan:Senin gibi güzel bir kıza nasıl kıymışlar anlamadım doğrusu.. Melike:Ama başaramadılar, evlenmedim. Evlenmem de..
Birkan çok derin bakıyordu bana.. Sanki yıllardır aradığı birşeyi bulmuş gibi.. Ona dokunmaya kıyamıyormuş ama bir yandan da delicesine istiyormuş gibi.. Delici bakışları vardı.. Ama nedense beni rahatsız etmiyordu çünkü onu sadece bir müşteri olarak görüyordum.. Saçımı geriye doğru attım ve yavaşça başımı sola doğru çevirdiğimde içeri hızlı adımlarla Özgün'le Ümit'in girdiğini gördüm..
Özgün:Bu ne hal Melike, kim bu adam.? Melike:Özgün'cüm sakin ol, sadece bir müşteri.. Birkan:Evet beyefendi lütfen sakinolun.! Özgün:Yaa sakinoluyum öyle mi.? Melike:Evet tatlım, hadi biz dışarı çıkalım..
...
Ümit kolumdan tutup dışarı çıkmam için zorlarken Burak kolumu bırakmasını söylüyordu.. Ama Ümit bu, dinler mi.? Öküz sonuçta.. Kolumdan tutup çekerek hızlıca dışarı çıkardı beni..
Ümit:Napıyorsun sen.! Kim bu adam.? Burak:Sana ne be.! Asıl sen kimsin.? Ümit:Ben.. Ben.. Önce ben sordum. Burak:Ben Türkü'nün sevgilisiyim.. Ümit:Do-Doğru mu bu.? Türkü:Evet.!
Gözlerinin içine meydan okurcasına bakıyordum, onunsa gözlerinde sadece derin bir öfke ve birkaç kırılmış hayal vardı..
Cidden güzel yazıyosun sen ya. Aslında bide senle senaryomu açsak napsak? Abi o zaman ben iflas ederim kaç tane senaryom var yani. Ama olsun mesaj atıyım ben sanağğğ Bu arada devam canım
Ptsi Eyl. 02, 2024 11:15 pm
Cinsiyet
Mesaj Sayısı
Rep gücü
Kayıt tarihi
Nerden
Kişisel İleti
Sevdiği Karekter
Konu: Geri: [Dayanmak, Kaderi Yenmektir.!.!] ''Bölüm 33=Sayfa 156'' -Aşk'tan Kadın.- 
