Ellerine sağlık canım (:
Çok güzel olmuş yine (:

ƒєянαη* demiş ki:

müge demiş ki:

süper olmuş canım :D

Sağol mügecim teşekküler (:

rica ederim canım da benden belki bıkıcaksın ama sevil söyleyemez canım ya yada ekrem söyleyebilir yani içimden öyle geliyor bu arada canım 2 3 gün çok fazla canım ya

Dilαrα~ demiş ki:

ƒєянαη* demiş ki:

CanseL~ demiş ki:

Yeni bölüm Nezamn ? (:

Hım 3 güne gelir yada bilemedin 4

Ama daha çok var

Bekleteceğim ama bu bölüm diğerkilerine göre daha uzun olucak

buketsevil demiş ki:

Dilαrα~ demiş ki:

ƒєянαη* demiş ki:

CanseL~ demiş ki:

Yeni bölüm Nezamn ? (:

Hım 3 güne gelir yada bilemedin 4

Ama daha çok var

Günle Çabuk geçer merak etmeyin :D

ümit ibrahim kantarcı demiş ki:

yeni b. ne zaman acaba... (:

Yakında )

Bekliyoruz Ferim (:

#Beyza. demiş ki:

Bekliyoruz Ferim (:

Beklemede kalın

Heyecanla ve merakla bekliyoruuuuum. :D
İnş. yarın hemen öğlen gelirde okuldan snra mutlu edicek bişiler olmus oluuuuuur :D

bekliyourzzz

noluoo leğnnnnnnn?

Amanın.!
Çabuk yaz bölümü yaa. :D
Çok merak ettim şu Sefa'nın asıl iç yüzünü.
Merakla bekliyorum.

bekliyoruz sabırla birtanem :D

physikçi demiş ki:

Amanın.!
Çabuk yaz bölümü yaa. :D
Çok merak ettim şu Sefa'nın asıl iç yüzünü.
Merakla bekliyorum.

Beklemede kalın

müge demiş ki:

bekliyoruz sabırla birtanem :D

Bu gün yayınlıyacağım...

Moraller zaten bozuk yeni bölüm gelsin...
Artık kank...

VE BÜYÜK GÜN!!!!!

Büyük gün olmasına rağmen bölüm yok...

Bölüm nerde kaldı????

ηiℓуу●'mmm... ;

20.10.1998 ♥ [/b]Meleğimin doğduğu tarihi...
Yarın 20.10.2010 ♥
Meleğimin, birtanemin doğum günü...
İyi Doğdun.! Canımın içi... İyi ki varsın...
İyiki yanımdasın...
Seni çok seviyorum... ♥
Herşeyin en güzelini hakeden değerli dost...
Bu bölüm sana doğum günü armağanım olarak gelsin...
Aslında sana armağan edebileceğim hiç birşeyim yok.
Sevgimden başka... ♥
Seni çok öpüyorum...

Bak pastamı şimdiden verdim...
Neyse daha fazla okuyucuları meraklandırmıyayım değil mi.?

veeee Yeni bölüm Sizlerle...



' Damarlarımda Akan Zehir ' 12.Bölüm; "Bilinmeyen Gerçekler" (Bu bölüm ηiℓуу'e ithafen yazılmıştır.)


Sevil ;

Yo yo.Söyleyemezdim.Bunu yapamazdım.
Sevil:Ben seni anlayan tek kişiyim.
Hayal kırıklığıyla bana baktı.
Ekrem:Hı.Evet öyle.
Sevil:Sen ne dememi bekliyordun.?
Ekrem:Hiç.Hiç bişi.
Sevil:Bana hala kızgınmısın.?
Sıcak gülümsemesiyle bana baktı.
Ekrem:Hayır değilim.Ayrıca sana güveniyorum.Beni asla ele vermezsin.
Buna nasıl bu kadar emindi.Evet unutmuşum.Herşeyin ortaya çıkmaması için Ekremle kanımı bile değiştirmiştim.
Ekrem:Vermezsin değil mi.?
Buna söz veremezdim ki.Nasıl söz vermemi beklerdi.Sessizlikle Ekreme bakarken.İçeri biri daldı.Panikle ellerimi Ekremin ellerinin üstünden çektim.Hızlıca masanın üstünden kalktım.Ekremde rahatsızca kıpırdandı.Belliki sinir olmuştu.
Sefa:Aaaa.Şe-şey.Ben rahatsız etmiyorum dimi.?
Ekrem:Orda kapı denen bir şey var.Çalınmak amaçlı konulmuş.
Sefa:Ekrem sen iyimisin.? Burası kütüphane.Girerken tıklatıcakmıyım.? Rahatsız ettiysem çıkabilirim.
Sevil:Yok hayır kal.Zaten bende Ekreme teşekkür ediyordum.
Sefa pis sırıtmasıyla bana baktı.
Sefa:Ne için.?
Sevil:Dün beni koruduğunuz için.
Sefa:Ha o mesele.Önemli bir şey değildi.Çocuk oyuncağıydı.
Sevil:Anlamadım.
Sefa:Diyorum böyle olaylarla sıkçana karşılaşıyoruz.
Sefa Ekreme dönerek.
Sefa:Ekrem.Haplar geldi.Polat, bu ay bütün okulun bizden hap alacağını söyledi.
Ekrem:Nasıl.?
Sefa:Dediğim gibi.
Ekrem:1. ve 2.sınıflardamı dahil.
Sefa:Bütün sınıflar.
Ekrem:Haydaaa… İş çıktı başımıza.
Sefa:Dingil herif ne zaman iş açmadı ki başıma zaten.
Sefa sinirden kızarmaya başladı.
Ekrem:Tamam sakin ol.Hallederiz.
Sefa:Herkesi bize yönlendiricekmiş.Gel malları vereyim sana.
Sevil:Hayır onları üstünüzde taşıyamazsınız.!
Sefa:Sana soran olmadı.Bu işe karışma Sevil.
Sevil:Ya Polattan denen çocuktan bahsedince hep sinirleniyorsun.Ya o haplar üzerinizdeyken sizi şikayet ederlerse.Üstünüzü aradıklarında haplar çıkınca napıcaksınız.?
Ekrem:O işler o kadar kolay değil.
Sefa:Öyle bir şeye kalkışırsa, bizde elimizdekileri polislere vermek zorunda kalırız.Yane başını belaya sokmamak için sessiz kalması gerekicek.Ayrıca iyi para kazanacağız.
Sevil:Ya siz hala para derdindesiniz.!
Ekrem:Tamam oğlum ya dağıtırız.
Sefa sıkıntılı yüz ifadesiyle sandalyeyi bize doğru çekip oturdu.
Ekrem:Neyin var tamam dedik ya.
Sefa:Sorun o değil.
Ekrem:Ne peki.?
Sefa:Hastanedeki amir sadece senin sonuçlarınla yetinicek gibi görünmüyor.Bence okula gelicek ve araştırma başlatıcak.
Ekrem:İyide zaten okulda bununla ilgilenen bir sürü hoca ve öğrenci var.Onun işi değil.
Sefa:Bilmiyorum.
Ekrem:Sen niye derste değilsin.?
Sefa:Canım derse girmek istemedi.
Ekrem:Oğlum niye böyle yapıyorsun.? Doktor olmak istiyorsun.Bu düşük notlarlar Tıpı nasıl okuyucaksın.
Sefa:Bilmiyorum.Kafam çok karışık.
Aklıma dün Sefanın kanımı aldığı geldi.Bu çok garipti.İnsanlara hap satarak zarar verebilen bir insan, nasıl olurda 3 ay hastanede çalışıp insanlara yardım ederdi ki.? Belkide kendini insanlığa karşı suçlu hissediyordu.Bu bilinmezdi.Yinede bunun cevabını almak için şansımı deniyicektim.
Sevil:Sefa.
Sefa kafasını kaldırarak yüzüme ifadesizce baktı.
Sefa:Efendim.
Sevil:Sen doktor olmak istiyorsun değil mi.?
Sefa:Evet.
Sevil:Peki neden.
Sefa:Benim manevi bir abim var o doktor.Bir kaza sonucu tanışmıştık ve beni bırakmadı.5 yıl önceydi.Bu yaz hastanede yardım edecek birine ihtiyaçları vardı.Benim gelmem için rica etti.Bende iyi bir deneyim olacağını düşünerek 3 ay boyunca yanında kaldım.Parada kazanıyordum aynı zamanda aslında bu teklifi kabul etme nedenlerimde biriydi ve orda kaldıkça hayat kurtarmanın ne kadar güzel bir duygu olduğunu anladım.Bencil, pislik, umursamaz ve acımasız bir sefa olmanın yanı sıra iyi olmanın verdiği mutluluğu keşfettim.
Ekrem:Bi dakika bi dakika.Sen bana bunları anlatmadın.
Sefa:Sordun mu ki anlatayım.?
Ekrem:Demek bu sene böyle yumuşak Sefa olmanın nedeni buydu.
Sefa tedirgin bir ifadeyle yere baktı.Ekrem sırıtan ifadesini silerek ciddileşti.
Ekrem:Yane sen.Bu senin başından beri bana numara çekiyorsun.
Sefa:Biz seninle yakın arkadaş değiliz Ekrem.
Ekrem:Evet biz yakın arkadaş değiliz.Sadece canımız ve geleceğimiz pahasına birbirimizi boktan kurtarıyoruz.! Biz neyiz ki.!
Bağırmaktan gözlerinin kızardığını ve yüz damarlarının çıktığını görebiliyordum.Yan tarafta duran tabureye sinirle tekme attı.
Sefa:Biraz sakin ol Ekrem.
Ekrem:Nasıl sakin olayım ya nasıl sakin olayım.!
Hızlı hızlı bir uçtan öbür uça yürüyordu.Birden yüz ifadesini değiştirdi.Hızla Sefaya döndü.
Ekrem:Sen…
Sefa:Ben ne.?
Ekrem:Sen hepimize oyun oynadın dimi.?
Sefa:Ne oyunu ben oyun felan oynamadım.
Ekrem Sefayı boğazından tuttuğu gibi duvara yapıştırdı.
Ekrem:Yalan söylüyorsun.
Sefa koluyla güçlü bir şekilde Ekremi diğer uca itti.Bir şey yapamıyordum dona kalmıştım.
Sefa:Ben sana herşeyimi anlatmak zorunda değilim anladın mı beni.!
Ekrem:Hala oynuyorsun.! Doğruyu söyle.Tuğçeye isteyerek hap vermedin deği mi.?!
Sefa:Hayır.! Ben isteyerek Tuğçeye hap verdim.!
Ekrem:Doktorluk hakkında hayat kurtarmaktan bahseden bir insan, bir insanın hayatını zindana çevirmek istemez.! Helede aşık olduğu bir kızın hayatını asla.!
Sefa:İsteyerek yaptım.! Bilerek ve isteyerek.!
Donmuştum.Yerimden bile kıpırdayamadan Ekrem ve Sefayı izliyordum.Ne araya girebiliyordum.Nede karışıyordum.
Ekrem:Yane bakmaya bile kıyamadığın kıza bilerek ve isteyerek hap içirdin öylemi.?
Sefa:Bakmaya kıyamamak.?
Ekrem:Beni kör felan mı sanıyorsun sen be 3 yıldır Tuğçeye aşıksın.! 1.Yıl ona zarar vermemek için uzak durdun yakınına bile bakmadan onu uzaktan izledin.Sadece izledin.! Sonra birden ne olduysa onu kızlar yatakhanesinin satıcısı olması için tehdit ettin, boğazına bıçak dayadın.! Niye.? Ben anlam veremedim doğrusu.! ve neden 5 gün önce Tuğçeye hap verdin.! Bunların hiç birini şimdiye kadar takmıyordum.Çünkü sen acımasız bencil pislik herifin tekiydin.!
Sefa bu kadar lafın hepsini bir arada kaldıramamıştı.İçinde biriken acı ve öfkenin hepsini boşaltmak istercesine Ekreme yumruk attı.
Sefa:Yeteer.!
Ekrem ellerinden destek alarak ayağa kalktı ve Sefaya yumruk attı.Sonunda kendime gelebilmiştim.
Sevil:Yo hayır.!
Ekrem:Neden allahın cezası neden.! Açıkla bana.! Açıkla.!
Ekrem yerde duvara yaslanmış çeşme gibi burnu kanayan Sefanın üstüne gitmeye başlarken kollarından tutarak onu geriye doğru çekiştirdim.Ne kadar faydası olduğu bilinmezdi ama en azından aynı yerinde duruyordu şimdilik.
Sevil:Sakin ol Ekrem.
Kollarımdan kurulmayı denedi.Kurtulursa Sefayı parçalayacaktı.
Sevil:Ekrem.! Dur.! Sefanın durumu kötü burnu kanıyor yapma.! Sakin ol.!
Ekrem:Konuşsana allahın cezası konuş.!
Sefa kanlar içerisinde olan burnunu koluna sildi.Sakin bir ses tonuyla konuşmaya başladı.
Sefa:Bazen içimizde kopan fırtınaların yakınımızdakilerin duyacağını sanırız ama hiç biri anlayamaz.Sadece hissedebilirler.Buna anlamsızca bir neden yüklerler.Çünkü adın bir kere kötüye çıkmışsa.Ondan her şey beklenir.Bilmezler asıl nedenleri ve sonuçları.Çünkü önemsemezler.Aslında asıl acıyı kendileri çektiklerini sanarlar, kötülerin kalbi yok derler. Unuttukları bir şey vardır.Kötüler sadece acılarının üstüne birde vicdan azabı yüklenir ve bir oyun vardır.Herkese oyunculuk.Asıl kendinden vazgeçip istenilen karakterin gerçekliğine inandırmakır ve birde susmak zorunda kalmak.Buda oyunun bir parçasıdır.İyiler her zaman mutluluğu hakedenlerdir peki ya Kötü olmak zorunda olan iyiler.Onlar daha çok haketmezlermidir mutlu olmayı.?
Kollarımı yavaşça gevişetmiştim.Ekrem acı gözlerle Sefaya kıpırdamaksızın bakıyordu.Vücudumuzu hareket ettiremiyorduk.Buz kesmişti tamamen.
Ekrem:S-sen….
Sefa:Ne sana isteyerak hap verdim nede senin satıcı olmanı isteyen bendim ne bu işe bulaşmak istedim nede isteyerek hap kullandım.Tuğçeyi bu işten uzak tutmak istedim ama yapamadım.Sevile kendi isteğimle hap vermeye çlışmadım.Ayrıca Tuğçenin hastaneye gitmesine sevindiğim kadar hiç bir şeye sevinmedim.En azından birimiz boktan kurtulsun değil mi.?
Sefa kanlar akan burnuna aldırış etmeden duvara tutunarak zorlukla ayağa kalktı.Acı bir yüz ifadesiyle dikleşmeye çalıştı.
Sefa:Şuanda 4.Sınıf satıcılarından olan Polat.Bu işe zorla soktu.Seni satıcı yapmamı istedi karşı çıktım.Bu seferde beni okula şikayet edeceğini söyledi.Hiç bir şey bilmediğimden yeterince korkuyordum ve yeni alıcıydım.Anlıyacağın senin kadar bende yeni sayılırdım bu işte.Tuğçeyi bu işten olabildiğince uzak tutmaya çalıştım.Polat beni yakaladı.Tuğçeyi sevdiğimi öğrendi ve bu işe bulaştırmak için beni zorladı.Bu sefer daha bilinçliydim korkmuyordum.Karşı çıktım.Eğer bunu yapmazsam.Tuğçeyi yarın okulda bulamayacağımı ve iğne vurarak onu uyuşturucuya alıştıracağını, bir süre sonra vermiyeceğini, vücudu deli gibi o şeyi isterken aklının kapanacağını, ala bilmek için ne yapması gerektiğini sorunca, kendisinin….kendisinin…Para kazanmak için başka erkeklere….
Sefanın nefesi bu cümleyi bitirmesine izin vermedi. Ekreme dönüp baktığımda gözlerinden damla damla yaşlar aktığını gördüm.Elimi yüzüme götürdüğümde elime gelen ıslaklıkla ağladığımı farkettim.Galiba bu cümlenin sonunu hepimiz biliyorduk ama hiç birimizin bu duymaya cesareti nede Sefanın söyleyeme cesareti vardı.Ekrem konuşmak için ağzını açtığında Sefa son hız devam ettti.
Sefa:Bu yüzden onu yanıma alarak hem güvende olmasını sağladım hemde gözümün önünde olucaktı.Bir süre sonra Polata Tuğçeyi sevmediğimi inandırdım.Buna inanmadı ve ona hap vermemi söyledi.Vermiyeceğimi düşündüğü için onun gözleri önünde vericektim.Onun önünde gözlerimi kırpmayarak Tuğçeye bağımlılık yapmayacak dozda hap verdim.Polat Tuğçeyi sevmediğime inanmıştı.Böylece Tuğçe tamamen güvene girmişti.Polatın elindeki kozda böylelikle bitti.Sevile saldırma nedenimde Polatın bu olayı takip etmesinden dolayıydı.Tuğçeyi hastaneye götürmesine sinirlenmiş ve onu kurtulmasına istemediğimi düşündürerek, kafasında soru işareti kalmışsa bile tamamen sildim.
Ekrem acı dolu gözlerle Sefaya baktı.
Ekrem:ve Sevilin uyuşturucu almasını istemediğin için Zehrayı bana göndererek acilen Erkekler tuvaletine gönderttin.Bu şekilde sizi gördüm ve devreye girdim.
Sefa:Evet.
Son cümleden sonra gözlerimi sıkıca yumdum.Tek kelime daha duymayı hazmedicek gücüm yoktu.Şuanda ne hissettiğimi bilmiyordum.Sadece acı duyuyordum.Acıdan bütün vücudum kaskatı kesildi.Gözlerimden acıyla akan yaş damlalarını temizledim.Bakışlarımı kapıya çevirdiğimde benimle aynı şekilde olan üç kişiyi farkettim. Tuğçe, Melike ve Cenker.Tuğçenin göz yaşları çeşme misali akıyordu.Ağlamaktan dişlerinin titrediğini gördüm.Bütün gerçekleri duymuşmuydu.?

Bölüm Sonu…

Yorumlarını bekliyorum

______________________________________________

Bu gün acı bir gün...
26 Şehit...
Yüreklerimiz acıyor...
Bütün şehit analarına allahüteala dayanma gücü versin...
Bütün Türkiye hep birlikte ağlıyor...