ne zman gelir??bölüm??

valla bitirdim sayılır en geç 1 saate kadar burda

şimdi koysan olmazmı???????????

Mavi ~ 3.bölüm

EKREM
Duvarın arkasından onu izliyordum. Gerçekten bir sevgilisi var mıydı? Cevabını aşırı merak ettiğim soruların başında geliyordu. Diğeri ise babam böyle pasta yapmayı nerde öğrendi desem? Tamam susuyorum. Heyecan beynime vurmuş olmalıydı. Kısa bir süre sonra sevilin önünde oldukça lüks bir araba durdu. Demek sevgilisi zengindi. Aşırı zengin. Sonra arabadan biri indi. Uzaktan tam yüzünü seçemiyordum ama biraz yaşlı gibiydi. Demek sert kız olgunları beğeniyordu. sevilin kapısını açtı ve hiç öpüşmeden arabaya bindiler. Ne biçim sevgiliydi bu? Sevdiğini öpmüyordu. Hem oldukçada resmi davranıyordu. Üzerinde özel şoför giysisi olsa şoförleri diye düşünebilirdim. Böyle özel şoför daha önce görmemiştim. Belki böyle bir ihtimal vardı ama sevgilisi olduğu daha ağır basıyordu. Bu kadar güzel bir kıza böyle biri. İğrenç. Her neyse bu beni ilgilendirmiyordu. Belki de yatakta iyiydi ha? Saçma düşünceler beynime girdiğinde arabama binmeye karar verdim. Okul çıkışı bizimkilerle her zaman takıldığımız cafede buluşacaktık. Gerçi daha zamanı vardı ama eve de gitmek istemiyordum. Annemin öğütleri, babamın çapkınlığımla ilgili sorunları, hizmetçilerin görüntü kirliliği beni çok bunaltıyordu. Direk cafeye gittim. Cam kenarında ki bir masaya oturdum ve diğerlerine mesaj attım. Bekletilmekten pek hoşlanmazdım ve reddedilmekten. 10 dk. sonra cenker ve cihan gelmişlerdi.“Abi ne oluyor ya? 1 saat sonra buluşmayacak mıydık?”cenker sanki yatakta kız bırakmış da gelmiş gibi sesini yükseltmişti. sevilin beni reddedişleri ve sevgili olayına fena takılmıştım. Buna bir çözüm bulmalıydık.
“1 saat bekleyemezdim. Bir plana ihtiyacım var.” Onun bağırmasına karşılık ben normal sesle konuşmuştum. Plan deyince ikisinin gözleri parladı. Şeytanca fikirler duymaya kulaklarımı hazırlamalıydım.
“Kimi üzüyoruz bu sefer. Aklımda şimdiden süper fikirler belirmeye başladı bile.” cihan böyle şeyleri severdi. Ama onun fikirleri sadece erkekler üzerinde iyiydi. Kızlarla ilgili planım olduğunda cenker’e ihtiyaç duyardım.
“Konumuz sevil çokçetin. Beni deli ediyor ve reddedilmekten çok sıkıldım. Öyle bir şey yapalım ki bana ihtiyacı olsun.” Konuyu anlamışlardı. Brad’in fikirleri işe yaramayacaktı biliyordum bu yüzden sadece cenker’e odaklanmıştım.
“Belki de eski yöntemlerimize geri dönebiliriz.” İşte benim pikachum. Nasılda 2 saniyede zehir gibi bir fikir üretmişti.
“Süper bir fikir pikachu. Hatta eski yöntemlerimize yeni bir şey getirebiliriz. Bu da yeni versiyonumuz olur.” Ona pikachu diyorduk çünkü fikirleri elektrik şoku etkisi yaratıyordu. Tıpkı çizgi karakter pikachu gibi. Tek farkı gerçek pikachu elektriği kendisi üretiyordu. cenkerin gülümsemesi genişlediğinde yeni bir fikrinin olduğunu anlamıştım. Yeni fikrini anlattığında benimde gülümsemem büyümüştü. Belki bu sevili biraz üzecekti ama benim yardımım ile rahatlayacaktı. Sadece küçücük bir yardım. Yayacağımız söylenti ağır olabilirdi ama eğlencesi de buradaydı.
“Bu söylentiler yarına kadar tüm okulun dilinde olsun. Benim ilk adresim okulun habercisi zeynepe.” Diyerek telefonumu çıkardım ve zeynepe, özel anlar için sakladığım başkasının adına olan sim kartımla mesaj çektim. Benim olduğumu bilmeyecekti ve bu haberi havada kapacaktı. Okulun internet sayfasında bunu yayınlayacağından emindim. cenker e cihan da aynı işlemi diğerlerinde uyguladı. Sert kız yarın karşılaşacağı söylentiler ile bu kadar sert olabilecek miydi?

sevil ~
Özel şoförüm beni okula bıraktıktan sonra hızla gözden kaybolmuştu. Mini eteğim ve açık saçlarımla oldukça güzeldim bugün. Beni görenler birbirleriyle fısıldamaya başlıyorlardı. Yeni kız olduğum içindir diye düşünüp kafeteryaya girdim. Rachel’in oturduğu masaya geldiğimde bana bakmıyordu. Ya da beni görmüşte görmemiş gibi yapıyordu.
“Oturabilir miyim?” ayçin beni yanında görünce bir an yüzünü buruşturdu. 1 gün sonra ne olmuştu da herkes böyle davranıyordu.
“Şey… Oturmazsan daha iyi olur. Senin yüzünden adımın çıkmasına katlanamam.” Bu kız ne diyordu böyle. Benim yüzümden neden adı çıkacaktı ki? Hem benim yanımda gezmesi onu havalı yapardı. Sonuçta bu okulda da popüler olma yolunda hızla ilerliyordum.
“Ne? Anlayamadım.” Gerçekten hiçbir şey anlamamıştım. Hem bir ona mı kalmıştım eminim daha iyi arkadaşlar edinebilirdim.
“Kızım okul senin haberinle çalkalanıyor. Şu etrafına baksana herkes senin hakkında konuşup gülüşüyor. Lanet olsun senin yüzünden beni de hırsız sanacaklar.” Yüzümün aldığı şekli tahmin edebiliyordum. hırsız mı? Ben? Ah lanet olsun hakkımda yalan haber çıkarmışlardı. Şimdi ufalıp birinin cebine saklanmak istiyordum. Şuan ki ruh halim araba çarpmıştan daha kötüydü. Toparlanmaya çalıştım ama herkesin bana baktığını hissedebiliyordum.
“Lanet olsun!” diyerek hızla kafeteryadan çıktım. Arkamdan gülme sesleri geliyordu. Daha okulun 2.gününden başıma işler açmaya başlamışlardı. Bunu yapanı bulup bunu fena ödetecektim. Bahçeye çıktım. Saklanmak istiyordum kimsenin beni bulamayacağı, göremeyeceği bir yerde saklanmak istiyordum. Bahçenin ücra köşelerindeki bir ağacın arkasında oturdum. Ağlamak istemiyordum rezil olmuştum. Resmen herkes beni hırsız sanıyordu. Kimle kavgalıydım ki? Ya da kim bana gıcıktı. Bu okulda bir öğretmenler ile kavgalıydım birde… Tanrım ekrem . Kesin o yapmıştı. Ona yüz vermediğimi görünce böyle bir yalan uydurmuştu. Tabi onun bir gülüşüyle yatağına giren kızlardan olmadığım için olayı kendi lehine çevirmişti. Pis ukala şey ! Ona olan nefretim daha da artmıştı. Hemen yerimden kalktım. Onu bulup öldürmeliydim. Hayır, böyle yaparsam yalan olduğunu kimse öğrenemezdi. Ona gerçekleri söyletip öyle öldürmeliydim. Onu arayacaktım ama şuan insanların arasına girebilir miydim? Bir an için dünü hatırladım. O da ilk derse girmemişti belki bugün de girmezdi. Dün karşılaştığımız yere gittim ve banka oturdum. Burası da fazla göze çarpmayan bir yerdi. Uzun bir bekleyişimin sonunda pis sırıtışıyla bana doğru geldiğini gördüm. Hızlıca yerimden kalktım ve aradaki mesafeyi kapattım.
“Biliyorum sen çıkardın bu söylentileri. Pis ukala şey !” Sesimi alçaltmaya çalışsam da sinirim önünde geçiyordu. Bunu nasıl yapabilirdi.
“Sakin ol sert kız. Söylentileri ben çıkarmadım ve gerçekten çok üzüldüm. Yani senle gerçekten ilgileniyordum ta ki o söylentilere kadar. Demek hırsızsın ha? Üzücü.” Yüzünde doğru söylüyor gibi bir hal vardı. O çıkarmadıysa kim yapmıştı bunu. Belki de ukala şeye âşık olan bir kızdır. O zaman okuldaki tüm kızları sorgulamam mı gerekiyordu?
“Tabiî ki öyle değilim. Lanet olsun kimse inanmıyor.” Nerdeyse ağlamak üzereydim. Gözlerim acımaya başlamıştı. Sanırım gözyaşlarının akmak üzere olduğunun habercisiydi. Ağlamamı görmemeliydi o. Hemen arkamı döndüm. Kısa bir süre sonra omuzlarımda elini hissettim. Sonrasında da kulaklarımda sesi!
“Sana yardım edebilirim.” Yardımmış. Ne yapabilirdi ki? Herkesin önünde benimle sevişecek hali yoktu ya.
“Hah. Yardımın ne kadar işe yarayabilir ki? Hem neden bana yardım ediyorsun?” Küçücük beyninden eminim ki saçma bir fikir çıkacaktı. Benden nefret ettiğini ya da oyun oynadığını sanıyordum.
“Ben yardıma ihtiyacı olan bütün kızlara yardım ederim sert kız. Bu sen olsan bile.” Söyledikleri üzerine ona döndüm. Oldukça yakınımdaydı. Bu kadar yakında olduğunu bilseydim dönmezdim. Gözleri dudaklarımdaydı benimse onun gözlerinde. Mavi gözlerinde.
“Bana nasıl yardım edeceksin?” Ona ihtiyacım olduğunu fark ettim. Dudaklarımdaki gözleri gözlerimi buldu. Şuan oldukça yakın ve göz gözeydik. Gülümsemesi her zaman ki yerini aldı.
“Sadece onlara karşı küçük bir oyun oynayacağız. Hem eğlenceli de olacak.” Oyun mu? Bakışlarımdan anlamadığımı anlamıştı. Nasıl bir oyundu bu? Hem bu yardımın karşılığını isteyecek miydi?
“Ne oyunu? Hem bunun karşılığında benden bir şey isteyecek misin? Eğer iğrenç bir teklifte bulunursan şu koca kafandaki küçük beyni eline veririm.” Buna karşılık sadece gülmüştü.
“Sahte sevgililik. Biz sevgili rolü yapacağız ve bu haberde ne kadar yalansa artık yalan olduğu ortaya çıkacak. Bu kadar. Ve karşılığında bir şey istemiyorum. Aslında aklımda güzel bir teklif vardı ama seni üzgün görünce kararı mı değiştirdim.” Bu ne dediğinin farkında mıydı? Ben ve o? Nefret ettiğim biriyle sevgili olmak. Hem niye o? Başka erkelerle de çıksam aynı etkiyi yaratmaz mıydı?
“Bu tam bir saçmalık! Hem ben başka erkeklerle de sevgili olsam aynı şey olur. Niye sen?” Sorum karşısında sırıtışı daha da büyüdü.
“Çünkü ben okulun popüler çocuğuyum. Gidip de bir ezikle çıkarsan bunun sahte bir sevgililik olduğu hemen anlaşılır. Ama ben ekrem terzioğluyuum ve bir hırsızla çıkmayacağımı herkes biliyor.” Doğru söylüyordu. Aslında güzel bir plandı. Bu iğrenç söylentileri yalanlardı. ukala şeye baktığımda beni inceliyordu. Vereceğim tepkiyi merak ediyordu anlaşılan. Nefret ettiğim bronz uzun saçları ne olacaktı peki? Belki de ona arkadan bakmamalıydım. Önden baktığında ise yüzünde hiç eksik olmayan gülüşü vardı. Ah tanrım ben bu çocuğu sevebilmek için hangi açıdan bakacaktım?
“Kabul etmeye mecburum. Teşekkürler ekrem ” diyerek ona sarıldım. Bu beklemediği bir şeydi galiba. Bende beklemiyordum ama bir an çok heyecanlanmıştım. Sarıldığımda parfüm kokusunun ne kadar güzel olduğunu fark ettim. Tabi bunu fark edince hala sarılarak durduğumuzda kavradım ve hızla ondan ayrıldım. Yüzümde mahcup bir ifade vardı. İlk defa ona iğrenerek bakmadım ya da sinirli. Gülümsüyordum. ukala şeye gülümsüyordum! buyrun 3.bölüm

süper olmuş canım :D

süper ellerine sağlıkk

teşekkür ederim mügecimmm

teşekkürler prenses güzelim

rica ederim canım

rica ederimmmmm:D

sevilin anlamasına daha var diye düşünüyorum cnm

teşekkür ederim

teşekkür ederim

( yeni okuyucu ) süper yazıyosun dvm

Ooooov. :D Süper olmuş. Ama Sevil'e çok üzüldüüüm. :D

devam cnm (:

süper olmuş cnm bu ekrem tam bir yalancı kızı nasıl oyuna getirdi eline sağlık cnm yeni bölümü bekliyorum

saol

Mavi ~ 4.bölüm


İşte görmek istediğim budur. Tıpkı eski günlerimde ki gibi. Tıklım tıklım olan okulun koridorunda ilerliyorum ve insanlar kızıldeniz gibi ortadan ikiye ayrılmış. Popülerlik günlerim geri döndü sanırım. Tek fark şuan ukala şeyleel ele tutuşuyor olmamızdı. Sahte sevgililiğimizin 2.günü. İnsanlar o pis yalan haberin doğruluğunu sorgulamaya başladılar bile. Yanımızdan geçenlerin dediklerini duyuyordum.ekrem bir hırsızla mı çıkıyor?İşte bazıları ise böyle diyordu.
“Saçmalama ekrem terzioğlun’dan bahsediyoruz.” Diğerleri de böyle toparlıyordu. ekreme
baktığımda gülümsüyor olduğunu gördüm. Acaba o da duyuyor muydu?“Hey, terzioğlu ” Kısık sesle seslenmiştim. Kimse duymazdı ona terzioğlu dediğimi. Tabi ekreme âşık olan takıntılı kızlar dudaklarımı okumuyorsa.
“Herkesin içinde bana terzioğlu demekten vazgeç, sevil” Bana yine gülümsüyordu. Bu çocuk ne zaman sinirlenirdi ya da nasıl? Tamam, terzioğlu dememi istemiyorsa bende demem.“Pekâlâ, o zaman hey ukala şey ” İşte şimdi sinirlenmişti. Keyif aldığımı gösterircesine kocaman sırıttım. O ise bana kötü bakışlar atıp duruyordu.
“sevil!” Korkmam mı gerekiyordu? Sanırım.
“Tamam anladım. Hey sevgilim.” İğrenç bir kelime! Ölmek üzereyim. O ise bundan çok memnun.
“Efendim sevgilim.” Şurada bayılsam nasıl olur? Ama ukala şey bunu kendine çevirir hemen. Neden bayıldım çünkü ekrem terzioğlu çok yakışıklı . Aman ne komik!
“Kusmak üzereyim.” Sanki beni çok takıyormuş gibi endişeli bakmaya başladı. Sonradan jeton düştü sanırım.
“Alışmalısın sevil . İnsan sevgilisine soyadıyla seslenmez ya da iğrenç bir lakapla.” İğrenç mi? Ben ukala şey lakabını çok seviyorum ama. Sanırım onda sevdiğim şeyler 2 oldu. 1. mavi gözler. Taparım onlara o derece, 2. ise lakabı. ukala ! Konuşmalarımıza devam ederken kafeteryaya vardığımızı anladım. Hangi masaya oturacaktık? Onun masası mı? Ölüm sebebim o masa olabilir.
“Bak ekrem. Bir insana sevdiğini göstermek sevgilim demekle bitmiyor. Yani sevgiline sevgilim diyeceksin diye bir kural yok. Ben geçmişteki sevgililerime sevgilim diye seslenmezdim.” Lafımı bitirdiğimde çoktan onun masasına oturduğumuzu anladım. Tabi bu arada ayçin ile oturduğumuz masaya göz atmaktan eksik kalmadım. ayçin ifadesiz bakıyordu bana. Azıcık pişman azıcık kıskançlık tabi burada olma isteği de vardı gözlerinde. Bunların karışımı ifadesiz bir bakışa yol açıyordu.
“Şuan ki sevgiline ne diye sesleniyorsun? Özel şoförüm diye mi?” Benim yüzümdeki şaşkınlık onun gülümsemesini genişletmiş iğrenç bir hal almıştı. Acaba sevgilim diye yutturmaya çalıştığım şoförümü görmüş müydü?
“Saçmalama, terzioğlu . Ona bonbon diyorum.” 2 saniyede anca bu kadar atılır. Şimdi nedenini sorarsa ne diyecektim. Bonbon çünkü o çok şeker mi?
“Yani birbirimize lakaplar takalım diyorsun.” Sonunda anlamıştı. Acaba ona ne lakap taksam. Maviş göz. Lakap canavarı. Bella’nın canısı?
“Evet, aynen öyle! Bana nasıl bir lakap takardın?” Uzun süre kullanabileceğim bir lakap olması onun için daha iyi olurdu.
“Sana inatçı keçi diye seslenirdim .
“ekrem biliyor musun ben sana… Sana yine ukala şey diye seslenirdim. Pislik.” Masadan kalkmış ayçin’in masasına doğru yürümeye başlamıştım. Yine ve yine güldüğünü biliyordum. ayçin’in yanına vardığımda sormadan karşısına oturdum.
“Iıı sevil. Senin onun yanında olman gerekmiyor mu?” ayçin’e baktığımda ne kadar iyi bir arkadaş olduğunu anladım. ekrem salağına âşıktı ve ben onunla çıkıyorum diye artık tapılası ekrem terzioğlu diye bahsettiği kişiye o diyordu.
“Birlikteyiz diye onunla oturacağım diye bir şey yok. Ben senle oturmak istiyorum. Hem şu yalan dedikoduların yalan olduğunu anlamışsındır. Anladın değil mi?” Anlamıştır umarım. Yakın arkadaş olma yolunda hızla ilerlerken birden onu kaybetmek iyi olmazdı.
“Şey… Bende senle o konuyu konuşmak istiyordum. Özür dilerim. Birden öyle olduğunu söylediklerinde sinirlendim. Hem iyi bir arkadaş kaybedecektim hem de benimle gezmen benim adımı da lekeleyecekti. Kendime de kızdım. Üzgünüm. Tekrar arkadaş olabiliriz değil mi?” Bu kızı seviyorum. Çok popüler olduğumda onu da popüler yapacağım evet okuldan mezun olmadan çok konuşulan kızlar sırasında ilk ikiye gireceğiz.
“Tabiî ki. Diğerleri de hemen inansa keşke. Bunu senle başarırız. Tabi terzioğlu da çok yardım ediyor.” terzioğlu mı dedim az önce? Lanet olsun.
“Sevgiline soyadıyla mı hitap ediyorsun?” İşte beklediğim soru. Nasıl toparlayacaktım. “ Çok cool. Sevdim bunu. Bende sevgilim olursa ona soyadıyla hitap edeceğim.” Cool mu? Bir bakıma öyle aslında! Neyse başım derde girmedi.
“Ya öyle işte! O da bana çokçetin diyor. Bazen.” ekreme bakmak için döndüğümde bana doğru geldiğini gördüm. Direk önüme döndüm. ayçin yine heyecanlanmıştı. ekrem ile işim bittiğinde onu ayçin’e ayarlamalıydım. Güzel kız sonuçta.
“Sevgilim. Bir dakika gelir misin?” Sevgilim. Şu lakap takmada ona yardım edebilirdim aslında. O önden ben arkadan giderken giydiklerini yeni görmüştüm. Ekrem futbol takımındaydı değil mi? Sanırım sezon başlamıştı çünkü futbol takımındaki kişilerin giydikleri özel ceketi giymişti.
“Ne oldu terzioğlu?” Sonunda durduğumuzda boş olan koridordaydık.
“Hiç. Öylesine seninle yalnız kalmak istedim.” Kalbim beni utandırmak istercesine hızlı atmaya başladığımda ne oluyor diye sorgulamadan edemedim. Ne oluyordu gerçekten? Aslında ona ne oluyordu? Kendime az sonra geleceğim.
“ekrem ne yapıyorsun sen?” Bana yaklaştığını gördüğümde kızarmaya başladığımı hissediyordum.

“Sadece sus sevil.” Ben susarım da kalbim ne olacak? Çok hızlı atıyor. Lanet kalp. Aramızda hiç mesafe kalmayacak şekilde yaklaştığında gözlerimi kapattım. Dudağıma küçücük bir öpücük bıraktığında gözlerimi açtım. Bunu söylemekten bıktım ama sırıtıyordu. Karşımdaki duvara yaslanmış sırıtıyordu.
“Benden etkileniyorsun, çokçetin.” Bu çocuk nasıl biriydi böyle. Belki de onu yanlış görüyordum. O benden bile şeytandı. Mavi gözlü şeytan! Onun beni hafife aldığı zaman ki gibi olmuştu şimdi. Bende onu hafife almıştım. İlk defa yanıldığımı hissettim. Bir dakika ilk defa değil. İlk yanıldığımda eski, yakışıklı bronz saçlı sevgilimin beni sevdiğini düşünerek yanılmıştım. Onu hatırlayınca bir an sinirlendim. Tabi terzioğlunada sinirliydim.
“Bugün çok saçmalıyorsun terzioğlu . Beni öpmeye çalışan her erkeğe böyle göründüğümü kabul etmeliyim. Tabi onlarla olan tek farkın sen gerçek değil sahte sevgilimsin. Ve bizi izleyen psikopat âşıklarından biri, sen beni öpmeye çalıştığında reddettiğimi görse emin ol okul sevgililiğimizde bir şeyler aramaya başlar.” Çok mantıklı konuşmuştum ve ekrem kesin anlamamıştı. Bana olan bakışları bir şey arar gibiydi.
“Pekâlâ, senin dediğin olsun ama düşüncelerim değişmedi. Bu arada fondöteninin markasını söyle de şikâyet ettireyim. Uzaktan hiçbir şey görünmüyor ama yakından felaket. Değiştirmelisin çokçetin .” Diyerek yürümeye başladı. Pislik. Ondan nefret ediyorum.
“Hey nereye gidiyorsun?” Sevgilim ise bunu bilmek zorundayım değil mi? Koridorun sonlarına doğru durdu ve bana döndü. Gülümsemesi yine yüzünde tabi!
“Meraklı, inatçı asi sevgilim Futbol antrenmanları başladı. Ve oyun kurucuyum.” Bana o lakapla seslenmeye devam ederse ne yapacağımı henüz bilmiyorum ama şeytanca fikirlerim filizlenmeye başladı bile. Ben inatçıysam o da ukala şımarıktı. Hem de pis ukala şey nolcak. bol bol yorumlar

wowwwwwww süper ellerine sağlık
bayan çokçetin ve bay terzioğlu
hmm sevdim
yb bekliyorum

saol