canım sayfanı sürekli açıp açıp bakıorm ama yazmamışsın. lütfen devam et harikasın

ya yeni ölümü neden koymuyosn öldüm meraktan s
çabuk koy nolur ne zamandır bekliyorum!

yeni bölüm ne zamn cnm diğerine eklemedin bunada çatlıycaz meraktan

hadi ama yeni bölüm nerde kaldı?

yeni bölüm nerdee

çok güzel tatlım yeni bölüm ne zamana?

ewet cnm yb ne zmn???????

yb nerde cnm gerçekten harika ötesi yazıosun devam et lüteen :D

eet cnm yeni bölüm ne zaman eklersin??
bak sarışın kuzen'e final yaptın.. artık bunla daha fazla ilgilenirsin dimi:)
merakla bekliyorum..

süpersin yeni bölüm ne zaman acaba?

bn de buna yb bekliyorum

bende

hadi ama yeni bölüm yaz lütfen (:

yeni bölümm

meyve-1903 demiş ki:

eet cnm yeni bölüm ne zaman eklersin??
bak sarışın kuzen'e final yaptın.. artık bunla daha fazla ilgilenirsin dimi:)
merakla bekliyorum..

ilgilenicem bi'tanem
kızdığınızı ve beklediğinizi biliyorum

bugün yb gelir mi?

devam spr çikolata ya bütün senaryoların spr..
devamını bekliyorum...

çikolata. demiş ki:

meyve-1903 demiş ki:

eet cnm yeni bölüm ne zaman eklersin??
bak sarışın kuzen'e final yaptın.. artık bunla daha fazla ilgilenirsin dimi:)
merakla bekliyorum..

ilgilenicem bi'tanem
kızdığınızı ve beklediğinizi biliyorum

yok cnm kızarmıyız biz hiç sana
sadece meraktan çatlamak üzereyiz o kadar
ama bizim suçumuz değilki senaristimiz süper yazınca ne yapalım..

devamı ne zaman

ee nerede yeni b. :D

6.BÖLÜM
Sen Sevmesen de Olur

SEVİL*
Aşık mı oluruz?
Olur muyuz acaba sahiden?
Ayy Sevil, başladın gene. Olmaz canım öyle şey, olacağı varsa da sonra... Acelemiz ne? Daha tanıyalı bir hafta olmadı.
EKREM*
Aşık olmak he? Ben zaten oldum, ama kızcağızın haberi de yok ki. Anlıyor mudur acaba? Yok canım, müneccim değil herhalde bu kız da.
Ben: Iıı, işe yaramış galiba.
Sevil: Ya ya, evet!
Ben: İnanmışlar yani.
Sevil: Hıı. İyi oldu röportaj yaptığın!
Ben: Evet. Benim siteme de bakalım o zaman?
Yorumları merak ediyordum aslında. Bakarsın yorumlardan etkilenir de kız da bana aşık olur, neme lazım!
SEVİL*
Hayır hayır, bakmak istemiyorum. Yine bin türlü abuklukla dolmuştur site. Şimdi bir sürü "Yakışmışsınız, yok ayrılmanıza üzüldük, yok inşallah aşık olursunuz." falan derler, daha yüzüne bakamam çocuğun. Gerçi utanacak bir şey yok. Sonuçta her şeyi biliyoruz. Yani aşık olamayacağımıza göre... Mi acaba? Neden olmasın dimi? Belli olmaz ki bu işler. Off, ben iyice karıştım şimdi.
Ekrem: Bakmayalım mı?
Ben: Makyaj, makyaj! Tazelemem lazım. Sen tek bak, gördük göreceğimizi zaten.
Kalkıp hızla uzaklaştım.
EKREM*
Kaçtı. Makyaja ihtiyacı yoktu çünkü zaten kıpkırmızı olmuştu. Bunu ona söylemek isterdim.
Off, ben aşık olacak adam mıydım yaa?! Nerede benim gece hayatım, çapkın kimliğim? Tanınmaz hale geldim valla. Demek ki gerçekten aşk insanı değiştiriyor.
SEVİL*
Makyaj falan zaten yapılmış, bahane işte. Kaçıp gittim. İyi yaptım ya, alev alev olmuşum, yüzüm kıpkırmızı.
Kameralardaki arıza giderilmiş, çekim başlamak üzere.
Senaryoyu alıyorum elime. Ne çekeceğiz acaba? Bakıyorum ve...
Öpüşme sahnesi??!!!
EKREM*
Öpüşme sahnesi çekiyoruz! Allah! Şimdi ben napsam? Anlarsa kız? Nerden anlasın Ekrem yaa? Ama anlarsa, hani içgüdüsel olarak onu istiyorum ve anlarsa biterim ben yaa...
Allah! Geliyor. Yemin ederim geliyor. Başı öne eğik.
Sevil: Ne çekeceğimizi gördün mü?
Ben: Haa, gö-gördüm.
Söyleyemiyor bile.
Sevil: Daha önce çektin mi?
Ben: Ney?
Sevil: Öpüşme sahnesi...
Ben: Haa, yoo... Sen?
Sevil: Yok, benimki zaten komediydi. Eğlence yani, aşk falan yoktu dizide.
Ben: Haa, iyi.
Sevil: Nesi iyi?
Ben: Şesi iyi... Şesi ne ya? Şeyi iyi, hani öylesine canım.
Sevil: İlk kez çekiyoruz ikimiz de.
Ben: Şimdi yine dedikodu olmaz inşallah.
Sevil: Niye olsun?
Ben: Milletin gözü üstümüzde de ondan.
Sevil: Bir şey olmaz. İşimizi yapıyoruz.
İşimizi? Evet yani, onun için işten farklı bir boyutu yok. Benim içinse...
SEVİL*
Vurgulayarak söyledim "İşimizi yapıyoruz." diye. Sadece işten ibaret olduğunu bilmeli. Yani tavırlarından bambaşka şeyler çıkarıyorum. Ne bileyim, hani kadınlar anlar ya... Bana ilgisi var gibime geliyor. Ve kendimi ona kaptırmaktan korkuyorum. Henüz onu tanımıyorum. Ve tövbeliyim. Önce arkadaş, sonra sevgili... Çünkü insan arkadaşını iyi tanır. Ve aşık olduğu kişi de gerçekten tanıdığı biri olmalı.
Bu yüzden arkadaşlığa öncelik veriyorum. Onun benim gözümde farklı bir yeri var mı diye sorarsanız; cevabını ben de bilmiyorum.
Güney'den beni korumak için neler yaptı, benim için onunla kavga etti. Zor günümde, yalnızlığımda yanımda oldu. Ona kızdım, onu suçladım, sanki suçlu oymuş gibi davrandım; ama hiç kızmadı. Sabırlı oldu, anlayışlı oldu. Benim yanımdaydı. Şu dört günde gözümde öyle değer kazandı ki...
Ve ben bu değere ne isim vereceğimi bilemiyorum. Aşk mı, arkadaşlık mı?
EKREM*
Yönetmen: 3-2-1... Kayıt!
Ve işte o sahne! Tutuyorum belinden, kendime çekiyorum onu. O da bana sarılıyor. Herkesin içinde zor oluyor bu işi yapmak. Gerçekten zor. Ama ben farklı bir tat aldım. Sanki film değildi, gerçekti. O öpücük gerçekti sanki.
Kameralar hep bizi çekiyor, biz dudak dudağa. Ben bu olaya farklı anlamlar yüklediğim için rahatsız oluyorum. Eminim Sevil, elindeki senaryoda ne yazıyorsa ona uymaya çalışıyor.
Allah'ım, ben gerçekten aşık oldum. Bu kız ne yaptı bana böyle?
Bir anda beni itti. Senaryoda böyle bir şey var mıydı ki? Yoo, yoktu.
Ben: Pardon, bir şey mi oldu?
Sevil: Yönetmen üç kez stop dedi!
Allah'ım ne yaptım ben?! Yönetmen üç kez stop demiş, ama ben kendimi öyle kaptırmışım ki, duymamışım bile.
Nasıl da kızarmış Sevil, anladı. Bu sefer her şeyi anladı. Gözlerini de kaçırıyor benden. Evet, kesin anladı. Of Eko, naptın ya?
SEVİL*
Ben ondan uzak olmaya çalışırken bu sahneyi çekmemiz işimi zorlaştırdı. Ona bu kadar yakın olup, ona mesafeli davranmam mümkün mü?
Biliyordum benden etkilendiğini, anlamıştım. O sahneyi çekmeyi de bu yüzden istememiştim. Anlaşıldı işte her şey. Niye oldu ki böyle bir şey? O da utandı, ben de.
Aman yaa... Benim kabahatim değildi. Ama onun da kabahati değildi, bilinçli olarak yapmaz böyle bir şeyi herhalde. Yapmak istese şimdiyi beklemezdi, önceden yapardı. Şimdi herkesin içinde yapması ayıp oldu çünkü.
Off, çok utandım.
EKREM*
Artık saklanacak bir yanı da kalmadı. Anladı işte. E açılacağım o zaman. İlkokul çocukları gibi ona kur yapacak değilim. Hem bu olana bir anlam verilmesi gerekir. Sebebi belli işte: "Ben sana kendimi kaptırdım çünkü seni seviyorum." Bu kadar! Bugün bitsin bu iş.
Çekimler bitti, yarın yine çekim var. Belki de yarın iki sevgili olarak geliriz sete. Ah ah, keşke! Güney'le ayrılığı soğumadan benimle olmayı kabul eder mi acaba? Etmeli, etsin. Onun ilacı benim çünkü. =)
SEVİL*
Eve gideceğim ama arabam serviste. Dün verdim, bugün alamadım tabi hemen. Taksi bekliyordum, Ekrem arabasıyla yanaştı.
Durmasın Allah'ım, nolur durmasın! Önümden geçip gitsin.
Öyle olmuyor işte, tam önümde duruyor. Pencereden başını uzatıyor.
Ekrem: Gelsene.
Ben: Yok ben gelmeyeyim.
Ekrem: Neden?
Ben: Hiiç, bir yere uğrayacağım da.
Ekrem: Ben bırakayım.
Ben: Gerek yok.
Ekrem: Ben bırakmak istiyorum. Israr ediyorum, geliyo musun?
Bindim, kendimi mecbur hissettim buna. Çok ısrar etti çünkü.
Bindim ama yüzüne bakmadım ki doğru düzgün.
Ekrem: Baksana bi.
Ben: Efendim?
Ekrem: Baksana derken yüzüme yani.
Ben: ...
Ekrem: Baksana.
Baktım; off, gözleri! Yapma bunu Ekrem, arkadaşımsın sen benim. Aklımı çelme.
Ekrem: Bugün sette olanlar...
Ben: Boş ver, lütfen hiç girme.
Ekrem: Boş veremem. Önemli bir mesele bu.
Ben: Hayır, sadece dalgınlığına geldi.
Ekrem: Emin misin? Benim adıma konuşuyosun.
Ben: Başka bir şey olamaz dimi Ekrem?
EKREM*
Ben: Olabilir.
Sevil: Ne olabilir?
Ben: Seni seviyo olabilirim.
Beklemediği bu cümle karşısında o incecik gözleri kocaman açıldı. Ama ben konuşmasına fırsat vermedim, çenesinden tutup bir an gözlerine baktım. Sonra öptüm. Tepki vermedi ama şaşırmıştı eminim. Dudaklarımı dudaklarından çektiğimde gözlerindeki şaşkın ve ürkek ifadeyi görebiliyordum.
Ben: İşte gerçeği buydu.
Sevil: Ama sadece dört gündür tanıyorum seni ve...
Ben: Dört gün demek doksan altı saat demek. Doksan altı saat az bir zaman mı? Doksan altı saat boyunca seni düşündüğümü düşünsene. Sana aşık olmam normal değil mi?
Sevil: Ama ben buna hazır değilim.
Ben: Neden mantık arıyosun Sevil? Duygularının hiç mi önemi yok?
Sevil: Duygularımın peşinden gittiğimde her şey kötüye gidiyo, Güney'de olduğu gibi. Mantıklı olmam lazım. Sen şu anda benim için sadece...
Ben: Arkadaşsın diyeceksin!
Sevil: Yani... Ama anla beni. Olmaz demiyorum, olur, ama şimdi değil.
Ben: Ne zaman peki?
Sevil: Zamanı gelince görürsün. Ama o zamandaha gelmedi. Henüz erken. Sana aşık olabilmem için, önce seni insan olarak sevmem gerekiyo. Sen harika birisin, iyi bir arkadaşsın, hep yanımdasın, şu anda senden daha çok güvendiğim birisi yok, başım sıkışsa sana gelirim evet; ama bunlar aşk demek değil. Aşk olmaz mı? Olabilir, ama şimdi değil. İşte aradığım erkek bu, dediğim zaman.
Ben: O zamanı beklerim, ama beni bekletme lütfen.
Sevil: Bana düşünme şansı ver.
Ben: Yarına kadar düşün.
Sevil: Saçmalama. Ne diyorum ben? "İşte aradığım erkek bu." dediğim zaman kararımı vermiş olacağım.
Ben: Umarım doğru kararı verirsin.
Sevil: Beni anlayacağını biliyodum.
Arabadan indi.
Ben: Nereye? Ben bırakacaktım.
Sevil: Yalnız kalsam daha iyi olacak.
Ben: Sen bilirsin. Taksi bulabilecek misin?
Sevil: Bulurum.
Ben: Bulamazsan ara, gelip seni alayım.
Sevil: O kadar da değil, biraz yürürsem bulurum.
Ben: Peki, görüşürüz.
Sevil: Görüşürüz.
Biraz ilerledim, sonra durdum. Geri döndüm, Sevilin önünde frenledim. Pencereden başımı uzattım, gözlerime baktı.
Sevil: Bir şey mi oldu?
Ben: Seni seviyorum. Ama inan diye demiyorum. Seni gerçekten seviyorum. Gerçekten...