BÖLÜM-5
Sevil
Güney: Ne işi var lan bunun burda?!
Ben: Asıl senin ne işin var?
Güney: Hani yoktu lan bir şey?! Hani sadece arkadaştınız?!
Ben: Gü-güney... Öyle zaten, arkadaşız. Sadece...
Ekrem: Güney?
Güney: Benim canım!
Elleriyle Ekrem'in omuzlarına vurdu, Ekrem sendeledi.
Ekrem: Eline koluna hakim ol!
Güney: Hadi lan ordan, sen önce kendine hakim ol!
Ekrem: Sesinin tonuna dikkat et! Böyle bas bas bağırmakla olmuyo maalesef! Adam olmak gerekiyo!
Ekrem naptın sen?!
Güney: Adam ha, adam?! Sen mi vericeksin bana adamlık dersi?! Önce sen adam ol lan, şerefsiz!
Ekrem: Şerefsiz sen mi, ben mi acaba? Bir parça şerefin olsa kızı bu hale getirip, şimdi de yüzsüzlükle ayağına gelmezdin! Biraz olsun utanman olurdu!
Güney: Senin utanman olsa önce kızla sarmaş dolaş görüntülenip, sonra inkar edip, sonra kızın evinde olmazdın!
Ben: Sakin olun ya, tamam! Güney lütfen git!
Güney: Zaten daha fazla kalmam Sevil! Ama şu adi herife hakettiğini vermeden de gitmem!
Ekrem: Sensin lan adi herif!

Ekrem
Yumruğu çeneme indirdi. Önce Sevil, sonra ben...
Ben: Napıyosun lan?! Sen kime vuruyosun?!
Güney: Sen de çaksana iki tane! Adam ol da çak lan!
Ben: Çok kaşınıyosun ama sen! Bak beni şiddete başvurmak zorunda bırakma. Bas git!
Güney: Oğlum yedin dayağı, hala beni şiddete bilmem ne! İndirsene lan iki tane! Gücün mü yok? Bileğin mi ağrır?
Ne istiyordu bu psikopat herif? Anlaşıldı, Sevilin gözü önünde kavga etmemi istiyordu. Ama yapmazdım, Sevil şiddetten kaçarken beni böyle görmemeliydi.
Ekrem: Sus! Sus da bileğini kırmayayım! Şimdi gazla, bir daha da Sevil'in yanından bile geçme!
Güney: Korktun lan! Hahaha, korktun oğlum! Ödleksin oğlum sen! Hahaha, Sevil bana tercih ettiğin ödleğe bak!
Sinirinden gülüyordu, belliydi. Bu gülüşlerin altında, "Daha fırtınamı estirmedim." gibi bir şey yatıyordu.
Sevil: Güney git artık! Lütfen! Bak polisi aramak zorunda bırakma beni!
Ben: Ne polisi ya? Hiç gerek yok. Zaten şimdi tıpış tıpış gidiyodu arkadaş! Dimi lan?!
Güney: Yooo! Tam tersi, biraz daha kalayım da negatif enerjimi boşaltayım!
Bir tane daha indirdi.
Sevil: Güney! Güney, yapma!
Ben: Oğlum sen dayak istiyosun!
Güney: Anladın demek? İyi, beynin varmış!
Daha fazla dayamazdım, Sevil'e baktım. Gözleriyle bana, "Uyma ona." diyordu ama bir iki yumruk darbesinden bir şey olmazdı. Hakediyordu adi herif!
Ben: Özür dilerim Sevil!
Güney'e kafa göz giriştim.
Ben: Adam mısın sen, ha?! Kaba kuvvetle adam mı olunuyomuş? O zaman ben de adamım bak! Adamım ben de!
Sağ, sol!
Sevil: Ekrem sen napıyosun, kalk Güney'in üzerinden!
Ben: Nasıl oluyomuş dayak yemek? Anladın mı şimdi kızı? Anladın mı?!
Hiç konuşmadı Güney. Kollarımdan sıyrılıp o da bana bir tane patlattı ama yakasını kavradığım gibi tekmeyi bastım. O sırada Sevilin ağladığını gördüm.
Donup kaldım, duvarın dibine sinmiş ağlıyordu.
Güneyle birbirimize baktık. Yakasını silker gibi bıraktım.
Ekrem: Yürü git şimdi! Bir daha da buranın kapısından bile geçme!
Güney kafayı bulmuş sarhoşlar gibi çıktı evden. Bir süre Sevili izledim.
Ben: Özür dilerim.
Sevil: Ondan ne farkın kaldı şimdi senin?!
Ben: Biliyorum, yanlıştı. Ama...
Sevil: Onun bana uyguladığı şiddetten beni korumak için sen de ona şiddet uyguluyosun! O caniden ne farkın kaldı senin?!
Ben: Ben kendime hakim olamadım.
Sevil: O da kendine hakim olamayarak vurmuştu bana! İyi bir şey mi bu? Şu halime bak!
Ben: Ben de bunu anlaması için yaptım. Senin hissettiklerini hissetsin diye. O bunu hakediyodu, bu dayağı biri atmalıydı ona.
Sevil: Kime diyorum ben ya? Boşuna konuşuyorum. Sen ona ne kadar vurursan vur, bir şey değişmez. O beni anlamaz. Onun istediği bu zaten. Dayak yemek, dayak atmak! O bunu istiyo anlıyo musun? Sen ona istediğini veriyosun!
Ben: Özür dilerim, bunu düşünemedim.
Sevil: O ruh hastasının teki! Dayak manyağı olmuş, birinin kendisini dövmesinden zevk alıyo. Görmedin mi, kendisine vurman için nasıl kışkırttı seni?! O sadece dayak yemeyi ve dayak atmayı sever. Beni dövüyo bu yüzden de. Kendi isteklerini bu şekilde tatmin ediyo, o bir manyak!
Ben: Biliyorum, ama o kışkırtmalara tav oldum, ne diyebilirim?
Sustum. Ağlaması çoktan dinmişti.
Yanına gittim, yere çöküp duvara yaslandım.
Ben: Affeder misin beni?
Gözlerime baktı, nasıl da güzel bakıyordu! Yok ya, ben sahiden kafayı yedim. Kızı tanıyalı üç gün oluyor. Üç günde aşık mı olunur? Aşık mı? Kim dedi aşık diye?
Ben mi dedim? Yok canım, aşık falan, benim ağzıma yakışmaz.
Yoo, ben dedim. Ben aşık mı oldum şimdi?

Sevil
Gözlerime baktı, çok güzel bakıyordu. Çok mavi... Çok huzur verici.
Off, saçmalamanın sırası değil Sevil! O bir aptal! Az önce yaptıklarını görmedin mi?
En korktuğun şeyi yaptı o, Güney'i dövdü.
Dövmek... Söylenişi bile çirkin. Kabusum olmuş artık bu kelime.
Aslında Ekrem'e kızmakta pek de haklı sayılmam, içimdeki öfkeyi Ekrem'e bağırarak dizginlemeye çalışıyorum her zaman olduğu gibi.
Ben: Özür dilerim.
Ekrem: Hatlar karıştı galiba, özür dileyen benim.
Ben: Yok. Ben sana bağırdım öyle. Öfkemi yatıştırmak için. Aptalım ben. Sen aslında sadece beni korumak için yapmıştın bunu. Değil mi?
Ekrem: Evet ama onu dövdüm. Hatalıyım.
Ben: Yo, asıl hata benim. Ben çatacak biri arıyorum zaten. Sana çattım yine. Afedersin.
Ekrem: Ben de senin yerinde olsam aynı şeyi yapardım. Hata sen iyi dayanıyosun, senin kadar sabırlı olamazdım herhalde. Yani seni anlıyorum, hatalı olan benim. Buna kızacağını, seni üzeceğimi bile bile...
Ben: Tamam Ekrem, kabul ediyorum özürünü, affettim, tamam. Sen de kusura bakma tamam mı?
Ekrem: Tamam, anlaştık.
Ben: Dost muyuz?
Ekrem: Dost?!

Ekrem
"Dost" mu dedi? Evet evet, yanlış anlamadım, dost dedi. "Dost muyuz?" dedi. Ne diyeceğim, dostuz mu diyeceğim? Ya ben öyle düşünmüyorsam?
Tabi ki "Dostuz." diyeceksin Ekrem, aptallaşma!
Sevil: Değil miyiz?
Ben: Ne değil miyiz?
Sevil: Dost değil miyiz?
Ben: Dodododostuz! (Kendi kendime) Galiba.
Sevil: O zaman lekeyi kurutmayalım.
Ben: Hangi leke?
Sevil: Kahve.
Ben: Evet. Evet evet. Hıhı.
Afallamıştım, ne salağım ya, kendimi ele veriyorum resmen.

Sevil
Üzerine bir sersemlik geldi ama hadi hayırlısı?
Ben daha fazla oyalanmadan elimi yüzümü yıkadım ve kahve lekesini silmeye gittim.
Biraz didindim ama kurumuş. Ekrem geldi, kapının çerçevesine dayanıp beni izledi.
Ekrem: Başına iş açtım.
Ben: Olur böyle şeyler.
Ekrem: Yardım edebileceğim bir şey varsa...
Ben: Yo yo, halı temizlemeye veririm, mis gibi yaparlar. Sen de dert etme.
Ekrem: Eh, peki. Ben artık gideyim öyleyse. Yeterince bela oldum zaten başına.
Ben: Benim de biraz dinlenmeye ihtiyacım var.
Ekrem: Yarın sette görüşürüz.
Ben: Görüşürüz.
Çıktı. Penceremden gidişini, arabaya binişini seyrettim. Yukarı baksaydı beni görürdü ama direkt gaza basıp gitti. Ben de biraz yağmuru seyrettim.
Eyvah! Arabam! Servise vermeyi unuttum! Şimdi arayayım en iyisi.

Ekrem
Nihayet akşam olabilmişti. Arkadaşım Kenan aradı.
Kenan: Eko naber? Bu gece takılalım mı?
Ben: Nereye?
Kenan: Alemlere akarız abi, kızlar falan...
Ben: Hiç canım istemiyo.
Kenan: Haa, ben sana şeyi sorucaktım. Sen yeni manita yapmışsın, şu gazetelerde adının çıktığı kız. Hiç haber de vermiyosun valla, ayıp ettin!
Ben: Off! Manita falan değil ya, yalan haber hepsi!
Kenan: Oğlum bari bana yapma. Kızla sarmaş dolaş resminizi koymuşlar.
Ben: Evet ama orda kız ağlıyodu, ben de teselli edeyim derken... Bir dakika ya, evet biz iyisi mi çıkalım bu gece. Beyoğlu'na gidelim.
AKŞAM...
Bir bara geldik. Her yer çok kalabalık ve karanlıktı, göz gözü görmüyordu yani. Kapının önünde gazeteciler sıraya girmişti. İşte fırsat, kalktım, Kenanı orada öylece bırakıp çıktım.
Gazeteciler avını bekleyen avcı gibiler zaten. Kendilerine malzeme arıyorlar.
Gazeteci: Ekrem bey iyi akşamlar.
Ben: İyi akşamlar arkadaşlar.
G: Yeni bir film projesinde olduğunuzu duyduk, Tarık Pekşen'le çalışıyormuşsunuz. Doğru mu?
Ben: Evet arkadaşlar, film projesindeyim.
İşte beklediğim soru...
G: Rol arkadaşınız Sevil Esengil'le aşk yaşadığınız hakkında haberler çıktı, neler söyleyeceksiniz?
Ben: Arkadaşlar yok öyle bir şey. Sevil benim arkadaşım. Meslektaşım, çok saygı duyduğum bir oyuncu. Bizi bir araya getiren ve birbirimize bağlayan tek şey bu proje oldu ve set dışında pek görüşmüyoruz.
G: Fotoğraf montaj mı yani?
Ben: Yok. O fotoğraf film çekimlerinde çekilmiş, aşk dedikoduları yayıldı hemen. Yok yani öyle bir şey.
G: Sadece arkadaşız mı diyosunuz?
Ben: Böyle söyleyince inamıyosunuz ama sadece arkadaşız. İyi akşamlar.
G: İyi akşamlar Ekrem Bey.
Kaçar gibi arabama bindim, hala fotoğraf çekme derdindeler. Gazladım, çekip gittim.
SABAH...

Sevil
Bugün set var, karnımın tok olması gerekir. Mükellef bir kahvaltı hazırladım gene, ama yalnız olduktan sonra ne kadar güzel olursa olsun sıkıcı oluyor kahvaltılar.
Tv'ye bakayım bari. Kumanda nerde? Hah, şurda. Uzanı alıyorum. Kanalları dolanıyorum, bir magazin.
Sanat camiasında olunca magazinleri takip etmek gerekiyor. Aslında bundan pek hazlanmam.
A-ah! Ekrem! Evet, magazinde ropörtaj yapıyor.
Ekrem: Arkadaşlar yok öyle bir şey. Sevil benim arkadaşım. Meslektaşım, çok saygı duyduğum bir oyuncu. Bizi bir araya getiren ve birbirimize bağlayan tek şey bu proje oldu ve set dışında pek görüşmüyoruz.
Ne zaman yaptı acaba bu ropörtajı? Üstündeki gömlek dün giydiği gömlekti, belki de dün yaptı.
İyi yapmış, yoksa bu dedikodular uzayıp gidecekti.

Ekrem
Sete geldim, Sevil de oradaydı.
Sevil: Sabah magazinde gördüms seni. Ne zaman konuştun?
Ben: Dün. Dün gece.
Sevil: Fotoğraf hakkında da iyi yalan uydurmuşsun ama! Çekimlerdenmişmiş!
Ben: Başka ne diyebilirdim ama?
Sevil: Off, kameralarda arıza çıkmış, çekimin başlamasını bekliyoruz.
Ben: Bir şey söyleyeceğim, fan sitene baktın mı?
Sevil: Niye?
Ben: Belki bu ropörtajdan sonra yorum gelmiştir. Bakalım halkı inandırabilmiş miyiz?
Sevil: Bilgisayarın yanında mı?
Ben: Evet.
Dizüstü bilgisayarımı çıkarıp sehpaya koydum. Önce onun fan sitesine girdim. Yorumlara bakmaya başladık.
"Sevil ablacım çok yakışmışsınız Ekrem Terzioğlu'yla. Bayıldım yaa."
"Sevill, süper tercihh! Ekrem Terzioğlu çook yakışıklı, sana yaraşır. =)"
Bunlar biraz eskiydi galiba, dün falandı. Sevile baktım göz ucuyla, biraz kızarmıştı sanki. Hakkımızda neler yazmışlar, harbiden o kadar yakışıyo muyuz ya?!
İşte bugün gelenler:
"Ya aşk olmadığı doğru mu? Ekrem Terzioğlu konuştu ama keşke böyle olmasaydı yaa... =("
Millet bizden çok üzülüyor ya.
"Ya birbirinize çok yakışıyordunuz ama ya, inşallah zamanla aşık olursunuz."
!!!!!!!!!!!!!

Sevil
İnşallah zamanla aşık mı oluruz?!
Aşık mı oluruz?
Olur muyuz acaba sahiden?

süpersin walla....:D zaten dizinin biteceği haberleri canımı çok sıkıyo senin senaryonla neşelenelim... :/ :roll:

dadlu_seytan demiş ki:

süpersin walla....:D zaten dizinin biteceği haberleri canımı çok sıkıyo senin senaryonla neşelenelim... :/ :roll:

hangi ara okudun yaa?
neysee, neşelendiriyosam süper yanii ;)

süper bir bölüm olmuş cnm

cnmm süper bi bölüm olmuş yhaaa cidden bayıldım...
ama kaşındı cnm güneyde..ekrem gene iyi dayandı ben olsam ilk yumrukta dalardım.. :D
ilk aşk kıvılcımlarıda başladı
harika bölümdü devamını merakla bekliyorum

spr cnm dwm

süper olmuş devamm ;)

çok qüselll

canım ne zmaandır takip edemiyordum seni harika yazmışsın süpersin tek kelimeyle harika devam canım devam

harika

harika yazıyorsun heyecanla okuyorum ve yeni bölümü merakla bekliyorum başarılar:)

süper yazmışsın cnm deamını bekliyoruz :D

süper ötesi şahane lütfen dewam

süpperrrrrr bayldımmmmmm

ayy süpper yaaaa! acaba ekreminkinde ne yazıyooo

süperr dewmm

yb :?:

wyh bea manyak derecede güzel olmuş !!!

canım ben senaryonu ilk bölümünden beri okuyorum ama bir türlü mesaj yazamadm harikasın lütfen devam et! ;) en beğendiklerimin arasında senin senaryon var....
bu arada ben deniz....

Devamm Devamm