Sevil anne-babasıyla evde vedalaşmış, onların otobüs terminaline gelmelerini, daha fazla üzülmelerini istemedi. Ama Ayçin'leri onu uğurlamaktan alıkoyamadı. Aslında gelmesini istediği tek bir kişi vardı. Ekrem gelsin onun gitmesine engel olsun istiyordu içten içe. Ancak bunu söyleyemiyordu, kendine bile. Ekrem de onun gitmesini istemiyordu. Nitekim daha fazla duramadı, o da hemen terminale gitti.
Sevil: Ee hadi gidi artık, birazdan kalkar otobüs beklemeyin daha fazla. Ayçin: Olmaz! Sapasağlam bindiğini görmeden hiçbir yere gitmem. Cihan: Ayçin haklı. Cenker: Bence biraz fazla psikopatik davranıyor. Ayçin: Cenkeeeer! Sevil: Sizin bu halinizi özleyeceğim. Ayçin: Biz de Ekrem'le senin hallerini özleyeceğiz.
Ayçin böyle deyince Cihan'ı bir öksürük tuttu. Sevil rahatsız olduğunu hissetti ve onu köşeye çekti.
Sevil: Bak Cihan dost kalacağımız konusunda bana söz verdin, tut lütfen sözünü. Ekrem artık biliyor, ben burada olmasam bile sizin aranız bozulacak, hissediyorum. İzin verme buna, benim yüzümden dostluğunuz bozulmasın. Cihan: Sevil senin yapabileceğin bir şey yoktu, benim de... Sen kimseyi üzemezsin,bunu böyle bil. Muavin: İzmir otobüsü kalkıyor.
Sevil diğerlerinin yanına gitti. Üçüne de sıkı sıkı sarıldı.
Ayçin: Sevil bak inince ara tamam mı? Sevil: Tamam arayacağım. Cenker: Kendine çok iyi bak. Sevil: Sende, Çinçin'ime de çok iyi bak. Cihan: (sadece Sevil'in duyabileceği bir şekilde) gitmesen... Sevil: Olmaz Cihan. Kendine iyi bak. Cihan: Sen de...
Sevil otobüse bindi. Ekrem geldiğinde otobüs kalkmıştı.
Ekrem: Geç kaldım! Yaşlı teyze: Neye geç kaldın evladım? Otobüsünü mü kaçırdın? Ben de kaçırdım. Ekrem: He teyze he.
Ayçin'lerin yanına gitmedi Ekrem. Sahilde dolaşıp durdu tüm gün. Sonraki gün ders arasında herkes bahçedeyken Ayçin'i yanına çağırdı.
Ekrem: Ayçin, Sevil'in gittiği yerin adresini ver bana. Ayçin: Neden? Yolcu etmeye bile gelmedin. Ekrem: Geldim, hem de onun gitmesini önlemek için ama geç kaldım. Ayçin: Onu gerçekten seviyor musun? Ekrem: Ayçin ver şu adresi. Ayçin: Aman tamam aptal aşık! Sıramın üstündeki kağıtta yazıyor, oraya git ve arkadaşmı bana getir.
Zeynep konuştuklarını duymuştu, Ekrem kağıdı almadan o aldı.
Zeynep: Gitme oraya Ekrem. Kendisi gitmek istedi bırak kalsın orda. Ekrem: Zeynep canını yakmayayım ver o kağıdı bana. Zeynep: Seni sevmiyor işte o. Sizin aranızda bir şey olamaz. Ekrem: Bırak da ona biz karar verelim.
Zeynep'in kolunu sıktı.
Zeynep: Canımı acıtıyorsun. Ekrem: Eğer o kağıdı vermezsen daha çok acıtırım.
Zeynep'in kolu çok acımıştı, çaresiz verdi kağıdı.
Ekrem: Sakın bir daha bana engel olmaya kalkma, yoksa canın daha beter acır.
Ekrem adresi alır almaz bir arkadaşından arabasını istedi ve İzmir'e gitti. O kadar yol gitmişti, saatlerdir direksiyon başında yorulmuştu ama yine de içinde büyük bir heyecan ve mutlulukla girdi bahçe kapısından. Zile bastı, Sevil açtı kapıyı.
Sevil:Senin ne işin var burada? Ekrem: Seni geri götürmeye geldim. Sevil: Ne diyorsun ya? Ekrem: Konuşalım mı? Sevil: Olur. Ekrem: Yürüyelim o zaman biraz. Sevil: Peki.
Evde çıktılar ve yürümeye başladılar.
Sevil: Neden geldin? Ekrem: Dedim ya seni geri götürmek için. Sevil: Geleceğimi nereden biliyorsun? Ekrem: Biliyorum, çünkü beni seviyorsun ve ben de seni seviyorum. Sevil: Sevmek yetmiyor bazen. Güven de gerek. Ekrem: Sana güveniyorum, her şeye rağmen.ana anlatmadıkların olsa bile, Cihan seni sevse bile, aşktan korksan bile sana güveniyorum. Peki ya sen? Sevil: Ben sana hep güvendim, içimde sana karşı bir daha asla başkasına hissetmeyeceğim bir sevgi besledim, bu yüzden sana güvendim. Ekrem: Tamam o zaman. Sen bana anlatmak isteyene kadar, sormayacağım ne oldu diye, şimdi n'olur dön geri. Sevil: Emin misin? Ekrem: Eminim.
Sarıldılar.
Ekrem: Seni bir daha asla hiçbir yere bırakmam. Sevil: Senin yanımda olmayacağın hiçbir yere gitmem.
Ekrem Sevil'i kucağına aldı ve döndürdü.
Sevil: Yapma başım dönüyor. Ekrem: Benim de kokundan, aşkından başım dönüyor. Sevil: Ekrem indir beni. Ekrem: Kokunu özlemişim, bırak biraz daha böyle kalalım. Sevil: Ben de, ben de özlemişim. Kokunu, sesini, nefesini... Ekrem: Zaman dursa şimdi, hep böyle kalsak...
Edit: Yorumlar için teşekkürler. Edit2: Bu bir sınav öncesi stres atma operasyonudur. kötü olmuş olabilir.
Ekrem: Seni bir daha asla hiçbir yere bırakmam. Sevil: Senin yanımda olmayacağın hiçbir yere gitmem.
Ekrem Sevil'i kucağına aldı ve döndürdü.
Sevil: Yapma başım dönüyor. Ekrem: Benim de kokundan, aşkından başım dönüyor. Sevil: Ekrem indir beni. Ekrem: Kokunu özlemişim, bırak biraz daha böyle kalalım. Sevil: Ben de, ben de özlemişim. Kokunu, sesini, nefesini... Ekrem: Zaman dursa şimdi, hep böyle kalsak... spr olmuş cnm sınavda başarılar
Ptsi Eyl. 02, 2024 11:15 pm
Cinsiyet
Mesaj Sayısı
Rep gücü
Kayıt tarihi
Nerden
Kişisel İleti
Sevdiği Karekter
Konu: Geri: DEĞM'ES'İN ELLERİMİZ -17.Bölüm 87.Sayfa- 
